Zawierać Turcja nie jest trudne i bardzo opłacalne: diety mięso jest zawsze cena i waga tuszy jest większa niż, na przykład, kurczak, a nawet gęsi. O wadze indyka i powiedz w tym artykule: od czego to zależy iz jakich powodów ptak nie osiąga właściwej masy.

Co decyduje o wadze

Spójrzmy na przyczyny, które mogą mieć wpływ na wagę ptaka:

• płeć – kobieta zwykle waży około pięciu kilogramów mniej niż mężczyźni;
• rasy – ptaki różnią się wielkością, cechami struktury ciała;
• wiek – idealny do uzyskania mięsa za wiek 5-6 miesięcy. W tym czasie osiąga się maksimum w secie, uważa się, że wyższy procent wzrostu mięsa u ptaka nie będzie;
• dieta – powinna mieć wyraźną równowagę minerałów, witamin, wystarczającej ilości kalorii, woda jest zawsze dostępna;
• dieta – karmić ptaka w tym samym czasie (dzieci częściej, młodsze mniej);
• zdrowie – zdrowa laska szybko rośnie;
• opieka i warunki przetrzymywania.

Ogólne wskaźniki wzrostu według miesięcy

Dla jasności średnie dane są podane w tabeli:

Jak widać ze stołu, wzrost jest nierówny:

• najpierw dziecko intensywnie zwiększa wagę;
• szczyt wzrostu występuje w przedziale od dwóch do czterech miesięcy;
• po szesnastu tygodniach wzrost zostaje zawieszony, chociaż ptak nadal rekrutuje masę;
• po sześciomiesięcznym okresie wzrostu, z reguły nie jest przestrzegany.

Jak określić wagę

Współcześni rolnicy stosują wagę elektroniczną, są bardziej precyzyjni w oznaczeniach i są wygodni w użyciu.

Nie jest trudno zastosować urządzenie sprężynowe. Pisklę należy umieścić w specjalnym woreczku z otworami na głowę i łapy lub pudełka, w których ptak jest odwrócony do góry nogami.

Jeśli chcesz zważyć grupę ptaków, użyjesz skali dziesiętnej, na której możesz ustawić klatkę z wymaganą liczbą osobników.

WIDEO: JAK NOSIĆ TYTUŁ
 

Ile kosztuje dorosły indyk?

Weź pod uwagę masę dorosłych osobników najpopularniejszych ras do domowej hodowli drobiu.

Białe szerokie klatki piersiowe

Względnie młoda rasa, uzyskana przez krzyżowanie białych holenderskich i brązowych indyków o szerokich torchach. Główną zaletą jest dostosowanie do wszelkich warunków klimatycznych.

Rasy dzieli się na trzy gatunki, z których osobniki (samice / samce) mają różne wagi:

• niewielka waga – 5kg / 9kg;
• średnio – 7 kg / 15-17 kg;
• ciężki – 11 kg / 23-26 kg.

Biały Moskwa

Wyhodowano go w Rosji, krzyżując lokalne okazy z okazami holenderskimi i beltsvillian. Rasa ma wzrost w ciągu roku życia, jest wykorzystywana jako mięso jajeczne. Waga samicy wynosi do 8 kg, samiec – 13-15 kg.

Brązowy standard

Jedna z najpopularniejszych odmian w rolnictwie. Główną zaletą jest to, że indyki są doskonałymi kurami, które wylęgają nawet potomstwo innej osoby. Rasa ma średnie rozmiary, jest jednak pożądana wśród rolników. Samice ważą od 4,5 kg do 6 kg, mężczyźni – 7-10 kg.

Uzbecki płowy

Rasa jest hodowana i wykorzystywana w Azji Środkowej. Średnia waga samic to 5-7 kg, mężczyźni – 10-12 kg. W naszych szerokościach geograficznych występuje niski wzrost masy i produktywności osobników w składaniu jaj.

Czarny Tikhoretsky

Czarny Tikhoretsky – wynik pracy hodowców z terytorium Krasnodar, przeznaczony jest do uboju mięsa. Średnia rasa, waga samic – do 6 kg, mężczyźni – do 10 kg. Wzrost kończy się w wieku około pięciu miesięcy.

Które indyki są największe

Indyki brojlery charakteryzują się szybkim wzrostem i dużą masą, a lista największych z nich:

• Kanadyjski szerokolistny – 15-17 / 30 kg;
• krzyż Big-6 – 12/30 kg;
• Białe szerokie klatki piersiowe – 10/25 kg;
• BJuT-9 – 11/26 kg;
• krzyż Big-9 – 11/22 kg;
• Absolwent wytwórni – 10/20 kg.
• Północ kaukaski biały – 9/18 kg.

Dlaczego indyki nie przybierają na wadze

Głównymi przyczynami niedoboru masy ciała mogą być:

• choroba;
• niewłaściwa opieka;
• niezrównoważona dieta.

Aby dowiedzieć się, czy ptak jest zdrowy, należy skontaktować się z odpowiednim specjalistą. Często ptaki odmawiają jedzenia, czują się źle.

WIDEO: PORADA NA PASZ ADMINISTRACYJNY
 
Ptaki mogą się źle rozwijać z powodu nieodpowiednich warunków:

• zbyt blisko ciemnego domu;
• wilgotność, zimno, obecność przeciągów;
• brak chodzenia;
• brak świeżej wody;
• brud w miejscu zamieszkania.

W odniesieniu do żywienia, pisklęta nigdy nie powinny otrzymywać takich produktów:

• celuloza;
• karma dla zwierząt o złej jakości;
• nieświeże jedzenie (mash jest przygotowywany 15 minut przed posiłkiem);
• ziarno jako całość.

Jak karmić indyka, aby dobrze rosnąć i przybierać na wadze

W pierwszym dniu życia dzieci karmione są produktami nabiałowymi:

• twarożek;
• maślanka;
• mleko w proszku;
• jogurt.

Drugi dzień – jajka na twardo, zmieszane z małą owsianką (kukurydza, pszenica, płatki owsiane) w proporcji jeden do czterech.

3-10 dni (produkty w ujęciu procentowym):

• mąka pszenna – 60%;
• rozdrobnione ziarno kukurydzy – 10%;
• zmiażdżone świeże zioła – 10%;
• twarożek – 8%;
• otręby pszenne, jajka na twardo – 10%;
• zmielony w kurzu kredowym, muszle – 2%.

Spośród wymienionych składników, zwykle mieszaj mokrą mieszankę 10-15 minut przed jedzeniem. Zieloni (cebula, pokrzywa, lucerna) i mieszanka innych składników zacieru są umieszczane w równych częściach.

Po 10 dniach życia:

• mąka kukurydziana – 30%;
• pokruszony owies – 30%;
• otręby pszenne – 20%;
• twarożek – 16%;
• mączka kostna i wapień – 1-2%;
• sól – 0,5%.

Mashanka jest przygotowywana z dodatkiem kwaśnego mleka lub mleka, można dodać gotowane jajko. W tym okresie (od urodzenia do miesiąca) liczba karmień wynosi 8-9 razy. Począwszy od pierwszego miesiąca życia karmienie zostaje zredukowane do sześciu razy, z dwóch miesięcy do czterech.

młodzież zasilające powinny być również inny bilans kalorii witamin i minerałów, w lecie podczas chodzenia młody suplement diety świeżej trawy.

Hodowanie ptaków na mięso – nie jest trudne, ale wymaga jeszcze wiedzy. O tym, jak ostrożni jesteście wobec swoich zwierząt domowych, będzie zależało od ich wzrostu i rozwoju, a także od dochodów rolnika.

Wśród istniejącej różnorodności egzotycznych roślin, które skutecznie wyglądają w każdym pomieszczeniu, cykada ma długą drogę. Ta elegancka palma wnosi do naszej codziennej rutyny część chłodu tropików i ciepła słonecznych wydm. Są kochani przez podróżników, romantyków, marzycieli i niepoprawnych optymistów. Troska o palmę pokoju w domu, jak również problemy, które często napotykają hodowcy kwiatów podczas uprawy rośliny, zostaną omówione później.

Wymagania i niezbędne warunki

W naturalnym środowisku tropikalnych pacyficznych majestatyczni przedstawiciele palm sago są podatni na powolny rozwój. Przez rok mogą zbudować do trzech arkuszy i trochę wzrosnąć. A w warunkach pokojowych wysokość i liczba pierzastych trzonów praktycznie się nie zmieniają.

Dzięki kompetentnej pielęgnacji i odpowiednio dobranej lokalizacji kwiat corocznie zachwyci właścicieli nowym listkiem, stopniowo budując bujny zielono-zielony wentylator. Spróbujmy zrozumieć wszystkie subtelności tej kapryśnej egzotyki.

Oświetlenie

Palmy pokojowe Sago preferują dobrze oświetlone strefy ciepłe, dlatego konieczne jest znalezienie najjaśniejszych miejsc w domu. Pożądane jest, aby światło ogrzewało liście przez 8-10 godzin dziennie.

Latem doniczkę z rośliną można przenieść na słoneczny balkon lub loggię, a zimą – do dodatkowego oświetlenia.

Jeśli cycad nie zapewni odpowiedniego oświetlenia, jego listki rozciągną się i stracą jednolity wierzchołek, co niewątpliwie wpłynie na dekoracyjność. Ponadto, w cieniu cykad przestają rosnąć.

Ale nie przesadzaj ze światłem ultrafioletowym. Bezpośrednie światło słoneczne z reguły pozostawia po sobie silne oparzenia na delikatnych płytach przypominających arkusze. Aby temu zapobiec, umieść kwiat w południowo-wschodniej lub południowo-zachodniej części domu, gdzie jest dużo rozproszonego światła.

Aby korona dłoni rozwijała się równomiernie, należy okresowo obracać doniczką.

Gleba

Cycad będzie wdzięczny za słabo kwaśne żyzne podłoże i dobry drenaż. Są to główne wymagania zakładu dotyczące fizykochemicznych właściwości gleby.

W przypadku tej palmy doświadczeni hodowcy kwiatów powinni stosować lekki podkład z mieszaniną piasku rzecznego i torfu. Klasyczna wersja podłoża dla cykady składa się z równych porcji surowego torfu, próchnicy, twardego drewna i piasku rzecznego (alternatywnie można dodać perlit).

Ponadto, ziemia musi zostać osuszona w całej objętości. Nieprawidłowe jest napełnianie doniczki niewielką warstwą rozszerzonej gliny podczas jej sadzenia – powinno być równomiernie rozłożone w całym zbiorniku.

Taka konstrukcja pozwoli na odprowadzenie nadmiaru wilgoci na paletę, po prostu uważaj na to, że w doniczce znajduje się odpowiedni otwór. Jeśli nie ma czasu na bałagan w przygotowywaniu mieszanki gleby, można wykorzystać zakupioną glebę na palmy.

Temperatura

Cykle palmowe, gdy wychodzisz w domu w lecie, komfortowo rozwijają się w cieple, a zimą, gdy nadchodzi okres spokoju, ona potrzebuje zimna. Optymalny reżim temperaturowy znajduje się w gorącym sezonie w granicach + 20-23 ° С, a zimą + 14-15 ° С.

Ważne jest, aby instalacja nie była narażona na przeciągi i prądy zimnego powietrza.

Wilgotność

Oświetlenie i wilgotność to główne kryteria określające stan kwiatu. Ale wielu niedoświadczonych hodowców, kupujących cicados, nie wie, co zrobić, gdy liście żółkną.

Więcej na ten temat, porozmawiamy poniżej, a teraz skupimy się na jednym z czynników wpływających na kolorystykę i dekoracyjność dłoni.

Ten gatunek kocha umiarkowaną wilgoć. Dlatego eksperci w gorące słoneczne dni radzą co wieczór, aby zwilżyć liście. Niektóre zmywają duże płyty w kształcie arkuszy zwilżone wodą.

W zimie nie musisz tego robić. Ale jeśli wazon znajduje się w pobliżu grzejnika, nie należy się lenić co najmniej raz w tygodniu, aby posypać go wodą.

Właściwa opieka

Wiele osób lubi Cikas, ale po usłyszeniu o jego wymagalności, nowoprzybyli zatrzymują zapał, ponieważ nie wiedzą, jak dbać o kwiat w mieszkaniu. Specjaliści mówią o potrzebie elementarnego nawadniania, nawożenia, higieny liści i przeszczepu.

Podlewanie

Na tropikalnym wybrzeżu cykady zawsze jest dużo wilgoci i ciepła. Ale pomimo swego pochodzenia kapryśny egzot może wytrzymać krótką suszę i nie toleruje nadmiaru wody.

Nadużywanie tych cech cycad w ogóle nie działa, w przeciwnym razie będzie więdnąć. Specjaliści w dziedzinie ogrodnictwa powinni podlewać roślinę, gdy gliniane naczynia są w połowie wysuszone.

Zwróć uwagę, że proces nawilżania różni się od klasycznego nawadniania. Po pierwsze, musisz wsypać dużą ilość zamarzniętej zimnej wody pod korzeń, aby namoczyć podłoże.

Następnie, gdy nadmiar płynu dostanie się do palety, powtórz procedurę, tym razem, aby zasilić cały system korzeniowy. Pozostałości wody ze stojaka pod donicą muszą zsunąć się, ponieważ mogą mieć spory grzybowe i pleśń, co nieuchronnie doprowadzi do śmierci dłoni.

Nawóz

Jeśli nie znasz preferencji tej rośliny, łatwo jest zabić ją analfabetyzmem. Dla nawozów cykada jest niezwykle wymagająca.

Aby nie zaszkodzić roślinie, należy pamiętać o głównych zasadach:

1. Karmienie musi odbywać się raz w miesiącu, poczynając od okresu, kiedy cykada wyjdzie z zimowej hibernacji (od wiosny do jesieni).
2. Dłoń źle reaguje na nawozy mineralne.
3. W przypadku doniczki zaleca się wyłącznie materię organiczną bez magnezu i soli potasowych.
4. Idealny do dopasowanych do cycadów rozwiązań obornika końskiego i dziewanny.
5. Podczas nawożenia należy wziąć pod uwagę zdolność rośliny do wchłaniania dodanych substancji. I pamiętaj, że w tym przypadku lepiej nie dolać więcej niż lać.

Przycinanie i pielęgnacja liści

Uprawa sago palm wcale nie zapewnia ciągłego zegarka z nożyczkami w rękach, aby usunąć wszystkie niepotrzebne lub utworzyć koronę. W takim przypadku trzeba okresowo odcinać atrakcyjność zewnętrzną, która została utracona i źle się poczuje.

Łatwo zauważyć nietypową formę i kolor, a umierające okazy często opadają, znajdujące się w płaszczyźnie poziomej.

Transplantacja

Podczas hodowli cykady w domu, w transplantacji potrzebne są tylko młode osobniki, których poprzednia zdolność sadzenia uległa zmniejszeniu. Eksperci zalecają wdrożenie tej procedury co trzy lata.

Ale jeśli dłoń zaczęła intensywnie zwiększać biomasę i wyrzucać nowe liście, musisz poczekać. Poczekaj, aż listowie się wzmocni, ponieważ sezon przeszczepów trwa od wiosny do jesieni.

Pamiętaj, że cyklady zawsze rozwijają się lepiej w nieco ciasnych naczyniach. Więc nie spiesz się, aby je zmienić. Odbywa się to jedynie z oczywistym dyskomfortem kwiatu.
 
Nowy pojemnik powinien mieć głębokość i 2-3 cm większą średnicę niż pień palmy. Odpowiednio, idealne proporcje garnka są w przybliżeniu następujące: o średnicy 15 cm, głębokości 30-35 cm.

Przed rozpoczęciem przenoszenia wilgotnej śpiączki z cicados, usuń jedną trzecią liści na nim. Zawsze rozpoczynaj ten proces od dołu, usuwając stare gałęzie. Działaj bardzo ostrożnie i zadbaj o egzotyczny system korzeniowy przed uszkodzeniem.

Ostrożnie wylecz wszystkie zapasy i przybory, w przeciwnym razie roślina może zostać zarażona infekcjami gnilnymi.

Powielanie

W domu reprodukcja cykady jest możliwa tylko w sposób wegetatywny. Przeprowadza się, gdy potomstwo pojawia się z krzaka matki. Dziecko jest dezynfekowane i naostrzone nożem.

Następnie miejsce cięcia i powstały materiał sadzeniowy “Fundazol” (do niszczenia patogenów i grzybów), “Kornevin” (w celu stymulowania rozwoju) są przetwarzane.

Nowe kiełki sadzi się w wilgotnym piasku rzecznym, ale raczej w perlicie i utrzymuje odpowiedni poziom wilgoci dla pojawienia się korzeni. Powinien być przechowywany w półcieniu w temperaturze około 30 ° C.

Bądź przygotowany: korzenie mogą pojawić się dopiero po sześciu miesiącach. Dlatego natychmiast uznaj cierpliwość i nie spiesz się, aby wyciągnąć wnioski na temat nieudanej reprodukcji.

W dorosłej palmie miejsce, z którego usunięto ten proces, należy posypać popiołem drzewnym lub wbiciem węgla.

Uzyskanie cykady z nasion w domu jest prawie niemożliwe. Ale jeśli lubisz eksperymentować, masz cierpliwość i czas, możesz zaryzykować. Jednak główny niuans tej metody polega na trudności w uzyskaniu nasion palmowych, ponieważ oswojone palmy kwitną niezwykle rzadko.

Poczekaj, aż pędy dadzą pierwszy liść, i przeszczep dłonie do oddzielnych doniczek. Następnie dla nich nadaje się gleba, o której wspominaliśmy wyżej.

Możliwe problemy

Udane uprawianie tej palmy wymaga nie tylko cierpliwości, ale także pewnej wiedzy i umiejętności. Niestety, w opiniach o kulturze hodowcy kwiatów coraz częściej dyskutują o różnych problemach, które pojawiają się podczas domowej uprawy doniczki.

W niektórych przypadkach powodem jest brak doświadczenia właścicieli, w innych – naruszenie zasad opieki i zaniedbania wymagań cycad. Rozważ najczęstsze pytania i odpowiedzi na nie.

Gnicie dolnej części tułowia i korzeni

Problem jest wyrażony przez zmiękczenie dna bagażnika. Wyraźnie pokazuje brudne brązowe plamy. Podczas wykopywania widoczne są czarne lub ciemnobrązowe plamy na korzeniach.

Możesz zapisać taki kwiat, usuwając wszystkie dotknięte obszary, dezynfekując je i przesyłając je do nowego pojemnika. W takim przypadku, kiedy otrzymasz dotkniętą roślinę ze starej doniczki, całkowicie strząśnij korzeniami ziemi, dokładnie je zbadaj i odetnij wszystkich zmarłych przed żywą.

Następnie zaatakowany obszar jest leczony lekami grzybobójczymi (Fundazol, Maxim, Hom i Skor). Następnie przykryj ten obszar sosem ogrodowym, parafiną lub woskiem. Zdrowe korzenie moczyć w “Kornevin” lub “Emistim”, “Heteroauxin”.

Lepiej jest przeszczepić takie okazy do pełnego perlitu w perlicie. Może to potrwać od 3 do 6 i więcej miesięcy. Jeśli kwiat zaczął dawać nowe korzenie, gnicie ustało. W przeciwnym razie może być konieczne ponowne oczyszczenie i dezynfekcja.

Gnije górnej części pnia

Jeśli zauważysz przyciemniony miękki wierzchołek pnia palmy, oznacza to, że choroba całkowicie zniszczyła podstawę doniczki. W takich przypadkach infekcja dotyka liści – staje się brązowa, opada na podłogę.

W większości przypadków rowerzysta nie może zregenerować martwej tkanki i umrzeć. Ale nie spiesz się, aby go wyrzucić.

Najpierw usuń wszystkie zmiękczone obszary, biorąc kilka centymetrów żyjących włókien. Obficie posypać korzeniami i pniem każdego fungicydu, a następnie wyciąć żywe tkanki podstawy cykady na talerzach i ułożyć je na surowym agroperlitzie. Są duże szanse, że pojawią się z nich młode kiełki.

Lekkie plamy na liściach

W takich przypadkach należy ponownie rozważyć częstotliwość i skład nawożenia kwiatka, a także zwrócić uwagę na warunki jego pielęgnacji. Być może brakuje mu światła i zimna. Przyczyną może być również elementarny niedobór azotu.

Żółte końcówki liści

Ta wada jest najczęściej obserwowana, gdy roślina nie ma wilgoci. Wyeliminuj problem dość realistycznie, dostosowując nawadnianie i poziom wilgotności w pomieszczeniu. Z reguły występuje problem w okresie gorącym lub gdy kwiat znajduje się w pobliżu akumulatora.

Suche i żółte liście dna

Ten wzór jest często obserwowany, gdy roślina otrzymuje mniej niż niezbędne składniki odżywcze. Następnie stare płyty liściowe dają swoje zasoby do tworzenia nowych pędów i umierania.

Ale przyczyna może ukryć się w przedawkowaniu karmienia. Jeśli taki “grzesznik” został zauważony dla ciebie, nie czekaj, aż problem zostanie rozwiązany sam i natychmiast spłucz ziemię. I lepiej przeszczepić palmę.

Dokonaj również przeglądu wszystkich niuansów pielęgnacji kwiatów i relacji istniejących warunków z niezbędnymi wymaganiami cykady.

Nowe liście krótsze niż stare

Podobny problem można się spodziewać, gdy warunki zatrzymania na gorsze uległy dramatycznej zmianie. Na przykład przeniosłeś pulę ze słonecznej strony do cienia. Palma nie miała czasu na adaptację, proces ten zbiegał się z narastaniem nowej ucieczki, w wyniku czego uzyskałeś bardzo nieatrakcyjny obraz.

Przyczyną może być również zubożona gleba w doniczce, brak jedzenia lub jego nadmiar. W każdym razie musisz dostosować opiekę i warunki stworzone dla rośliny.

Nowe liście nie rosną

Każdego roku rowerzysta powinien produkować 1-2 liście. Pod ich nieobecność należy zwrócić uwagę na reżim temperaturowy, w jakim wazon jest przechowywany, jego oświetlenie, częstotliwość podlewania i karmienia. A także do zbadania pnia na zgniliznę.

Teraz masz wszystkie sekrety tego pięknego, ale niestety, kapryśnego kwiatu. Dowiedziawszy się, co robić, gdy na cicase, wychodząc z domu, liście żółkną i opadają, fundament się obraca, nie ma nowych pędów, nie bój się go rozpoczynać.

Jeśli zastosujecie się do wszystkich powyższych zaleceń, bądźcie spokojni – palma sago nie zawiedzie was, ale przeciwnie, z roku na rok przez dziesięciolecia będzie budowała swoją szmaragdową koronę.

Herbicyd “Pivot” (“Picador”) Jest uniwersalnym środkiem ochrony upraw ogrodowych i ogrodowych.

Lek skutecznie niszczy różnego rodzaju chwasty, a także łubinu i lucerny. Sugerujemy zapoznanie się z zaletami, a także z cechami stosowania tego leku.

Aktywne składniki i formuła

Aktywny (aktywny) składnik leku “Pivot” to imazethapyr. Zawartość imazetapiru w substancji chemicznej wynosi 100 g / l. “Pivot” należy do grupy chemicznej Imidazolinonów. Ponadto substancja chemiczna należy do nieorganicznych herbicydów.

Produkowany jest w postaci rozpuszczalnej w wodzie zawiesiny. Forma preparatu jest umieszczona w standardowym opakowaniu (pojemniku z tworzywa sztucznego) o objętości 20,0 litrów.

Dla których upraw jest odpowiedni

Obszar stosowania leku “Pivot” jest produkcja rolna. Wysoka jakość i efektywna struktura jest doskonałym narzędziem do ochrony upraw rolniczych przed rocznych i wieloletnich chwastów dwuliściennych, w tym gatunków traw i chwastów kwarantannowych ambrozji. „Pivot” jest stosowane w uprawach roślin strączkowych (z soi, fasola, soczewica, groch, ciecierzyca, łubin, lucerny i innych). Jednorazowa kuracja wystarcza, aby wyeliminować szkodliwe obiekty przez całą fazę wzrostu (wegetację) grochu i soi.

Widmo stłumionych chwastów

“Pivot” jest skuteczny przeciwko ekstremalnym szeroki zakres chwastów w uprawach soi i roślin strączkowych.

Spójrzmy, jaki rodzaj chwastów niszczy herbicyd „przegubu” oznacza: chwastnica zwykły trawa, gwiazdnica pospolita, gorczyca, gryka, Barbarea vulgaris, pokrzywy, rzeżucha kucheryavets Sofia, komosa biała, yakorki pełzanie dzikiego owsa dziedzinie, palchatka liniowy, torebka pasterza wspólnych, pole kanianka, chwastnica jednostronna , Helianthus annuus, portulaka, wilczomlecz, Datura stramonium, Quinoa, Galinsoga melkotsvetnaya, rzepień dzikiego rzodkiewka, wyczyniec, perz właściwy, johnsongrass sorgo Sukhorebrik, psianka czarna, cibora jadalna, Fumaria officinalis, Commelina communis, amb Ozjasz artemisiifolia, cibora bulwa, tasaki, amarant, seria Trójstronnej szczawiu, zaślaz, rdestówka powojowata, osty.

Zalety

Herbicyd “Pivot” cieszy się szeroką popularnością wśród rolników. Nie znajdziesz negatywnych opinii na temat tego narzędzia.

Oto są najważniejsze zalety i zalety leku “Pivot” w porównaniu z innymi analogami:

• pomija maksymalną liczbę chwastów jednorocznych, wieloletnich i kwarantannowych;
• Jednorazowe zdeponowanie funduszy całkowicie rozwiązuje problem eliminacji chwastów przez całą fazę wzrostu upraw;
• wygodny i ekonomiczny w użyciu;
• jest dość skuteczny nawet przy zastosowaniu minimalnej dawki;
• preparat stosuje się zarówno przed zasiewem grochu i soi, jak i bezpośrednio w fazie wegetacji tych roślin;
• herbicyd zaczyna działać godzinę po podaniu;
• agent nie odparowuje, dzięki czemu przy różnych sposobach użytkowania jego wydatek jest znikomy;
• Jest bardzo skuteczny, gdy jest stosowany przez wszystkie istniejące metody.

Zasada działania

“Pivot” jest ogólnoustrojowym herbicydem o selektywnym działaniu. Jeśli uderzy w części nadziemne (liście, łodygi) i system korzeniowy roślin chwastów, herbicyd porusza się wzdłuż mechanizmu przewodzącego i przenika do stref wzrostu. Oznaki działania środka zaradczego to chloroza młodych liści, martwica punktów wzrostu, manifestacja karłowatości, zatrzymanie rozwoju i stopniowe wymieranie chwastów.

Idealnym środowiskiem do stosowania chemicznego “Pivota” są ciepłe warunki pogodowe (optymalna wilgotność ziemi i powietrza). Minimalna temperatura działania efektywnego wynosi +5 ° C, a maksymalna temperatura wynosi +25 ° C. Jednak idealny wskaźnik temperatury jest wartością średnią – od +10 ° С do +20 ° С. Ponadto, wysokiej jakości bronowanie gleby pozwala zwiększyć skuteczność działania herbicydu.

Technologia przetwarzania

Zastanówmy się nad technologią stosowania herbicydu “Pivot”, a także wskaźnika spożycia soi, łubinu i lucerny.

• Soja. Szybkość stosowania powinna wynosić 0,5-0,8 l / ha. Spryskaj glebę przed wysiewem (z uszczelnieniem). Praktykuje się także stosowanie środka ochronnego w uprawach w fazie wzrostu – przed pojawieniem się dwóch potrójnych liści kultury roślinnej. Podczas sadzenia pożądane jest sianie pszenicy ozimej w roku leczenia; rok później zboża wiosną i zimą, a także kukurydzą, można siać; Po 2 latach można siać wszystko bez ograniczeń kultury.
• Łubin (uprawy nasienne). Szybkość stosowania wynosi 0,4-0,5 l / ha. Przeprowadzić uprawę w etapach 3-5 rzeczywistych liści rośliny.
• Lucerna. Szybkość stosowania wynosi 1,0 l / ha. Opryskiwać rośliny 7-10 dni po pierwszym pokrojeniu.

Natężenie przepływu płynu roboczego we wszystkich trzech przypadkach wynosi 200-400 l / ha.

Prędkość uderzenia

Pokazuje herbicyd “Pivot” aktywna aktywność chwastobójcza i silny efekt rufowy. Natychmiast po zbiorach i dogłębne bronowanie gleby potraktowanej herbicydu na polu, można siać łubin, koniczyna, groch, fasola, soczewica, ciecierzyca i inne rośliny strączkowe. Półtora roku po aplikacji można sadzić warzywa, owies, ziemniaki, słonecznik i roczne trawy. A dwa lata po przetworzeniu dozwolone jest sadzenie rzepaku, a także pasz i buraków cukrowych.

W pierwszych dniach po opryskaniu może nie być widocznych oznak działania środka. Jednak wzrost traw chwastów zwalnia po kilku godzinach od wprowadzenia substancji chemicznej. Kompletne więdnięcie chwastów występuje 3-5 tygodni po opryskaniu “Pivot”.

Kompatybilność z innymi pestycydami

Przed jednoczesnym użyciem “Pivot” z innymi herbicydami, musisz najpierw upewnić się, że fundusze są kompatybilne. Dlatego zatrzymajmy się na chwilę w pytaniu, z którym zazwyczaj miesza się herbicyd “Pivot”.

Przeciw zarośniętym (ponad 6 liści) i umiarkowanie wrażliwym odmianom chwastów pożądane jest stosowanie herbicydu razem ze środkami powierzchniowo czynnymi (środkami powierzchniowo czynnymi) lub z olejami mineralnymi. Ten środek pomaga poprawić wydajność chemiczną.

Toksyczność

W zalecanej dawce do natryskiwania nie stwierdzono działania toksycznego (fitotoksyczności) na hodowlę roślin.

Chemiczny “Pivot” odnosi się do trzeciej klasy zagrożenia dla ssaków. Jest również klasyfikowany jako herbicyd, który jest mniej niebezpieczny dla pszczół (trzecia klasa toksyczności). Nie ma ograniczeń w stosowaniu leku w strefie sanitarnej wokół zbiorników wodnych.

Warunki i warunki przechowywania

Aby zapewnić idealne warunki przechowywania, zaleca się przechowywanie herbicydu w specjalnie zaprojektowanym pomieszczeniu do takich preparatów (odpowiedni jest każdy suchy i ciemny pokój). Minimalna temperatura przechowywania wynosi +5 ° C, a maksymalna temperatura przechowywania to + 25 ° C. Wilgotność w pomieszczeniu, w którym znajduje się środek chwastobójczy, nie powinna przekraczać lub spaść poniżej 1%.

Przechowuj substancję chemiczną w oryginalnym opakowaniu. Okres trwałości “Pivot” jest 36 miesięcy.

Jak widać, herbicyd “Pivot” wymaga ścisłego przestrzegania instrukcji użytkowania, ale skuteczność narzędzia potwierdza powszechna popularność i liczne recenzje. 

Ile pięknych roślin istnieje na świecie. Czasami jest to zapierające dech w piersiach piękno i blask różnych kolorach i chcesz się rozwijać niektóre bardziej konserwatorium codziennie oglądać ten cud natury. Jeśli kiedykolwiek złapany siebie takich myśli, wtedy będzie zainteresowany, aby dowiedzieć się o tej roślinie jako Nymphaea lub bardziej znane nam nazwa – Lily, bo naprawdę zasługuje na uwagę.

Opis rodzaju

Nenufar (Nymphaea) to rodzaj wieloletnich roślin wodnych z rodziny roślin lilii wodnej. Roślina ma duże liście i kwiaty unoszące się na powierzchni wody.

Rośnie na całym świecie, jest najbardziej powszechne w wodach umiarkowanych i tropikalnych pasm w ciągłym przepływie. Ma potężne długie korzenie, z których korzenie rosną w dół kotwicy, które posiadają nimfy w glebie, a top z liści i kwiatów rosną.

Ta roślina kocha światło, kwitnie od maja i do pierwszych przymrozków. Kwiaty mają wiele odcieni: biały, niebieski, niebieski, różowy, kremowy, żółty.

Wszystkie lilie wodne to rośliny płazów: rosną zarówno na lądzie, jak iw wodzie. Rozmnażanie odbywa się wegetatywnie przez kłącza, a także przez nasiona. Po zapyleniu kwiaty schodzą do wody, a następnie zamieniają się w owocowy owoc.

Dojrzewa wiele małych nasion, które po dojrzewaniu owoców unoszą się w górę i są zbierane przez prąd.

ПNa morfologicznych cechach systemu korzeniowego lilia podzielona jest na cztery grupy:

• kłącze;
• bulwiaste;
• warunkowo kłącza;
• warunkowo stolonnye.

Kłącze

Grupa kłącza ma potężny kłącze i daje pędy na całej swojej długości.

Biorąc pod uwagę te właściwości, stworzono wiele hybryd, które nadają się do umiarkowanego klimatu. Są podzielone na małe i duże gatunki.

Mały

Mniejsze gatunki obejmują lilie wodne tych odmian:

• Czworokąt.
  Rośnie na północy pośrodku Syberii. Jest znacznie mniejsza niż poprzednie gatunki. Liście mogą osiągnąć rozmiar 8 cm, a kwiaty – 5 cm.
  

• Królewna Śnieżka.
  Rośnie w środkowej części Rosji. Ma inny kształt liści i mniejszych kwiatów o średnicy 12 cm, które mają mocniejszy smak.
  

• Pomarańczowa lilia wodna (Aurora), o płatkach o spiczastym kształcie. Najpierw kwiaty mają żółty kolor, a następnie ciemnieją na czerwono.
  

• Żółty wschód słońca. Jest jedną z najlepszych opcji do hodowli. Również dla tego gatunku jest australijski Moorei, który kwitnie nie tak obficie.
  

• Nymphaea red (Pygmaea Rubra) i bladoróżowy (Marliacea Rosea), o bardzo pięknych i delikatnych kwiatach.
  

• Puszysty, o bardzo silnym smaku. Nazwa mówi sama za siebie. Kwiaty rosną do średnicy 15 centymetrów, a liście mają jasnozielony kolor.
  

Duży

Duże rośliny o kwiatach o średnicy nie mniejszej niż 15 cm, a ich liście mogą osiągnąć powierzchnię 2 metrów kwadratowych.

Należą do nich:

• Biała lilia wodna.
  

Rośnie w zbiornikach Eurazji i północnej Afryki. Ma duże ciemnozielone liście (30 cm) i mleczne kwiaty (15 cm), które mają delikatny aromat. Ogrodnicy wolą wyhodować naturalną białą, czerwoną nymphę rubinu i jasnoróżową albę rosea.

• Lilia wodna Złoty puchar. Kwiaty z jasnymi dużymi kwiatami, bardzo obfite.
  

• Czerwony Escarboucle z bardzo pięknymi kwiatami osiągającymi rozmiar 30 cm.
  

• Ternary, który ma duże białe kwiaty z poziomymi kłączami i rośnie na nich bulwiaste wyrostki. Uprawia się go w zbiornikach wodnych o głębokości co najmniej 1 metra.
  

Bulwiasty

Gatunki bulwiaste w miejscu wzrostu nowych roślin tworzą bulwy.

Ten gatunek nimf ma wiele odmian:

• Nymphaea niebieski.
  

• Red Water Lily.
  

• Przylądek, kwiaty mają liliowo-niebieski odcień.
  

• Tygrysia lilia wodna lub egipskiego lotosu.
  

• Biały, ma nietypowe cętkowane liście.
  

Na podstawie powyższych gatunków stworzono hybrydy:

• Biała lilia wodna Tigroides.
  

• Różowa lilia wody James Gurney.
  

• Liliowa Północ.
  

Warunkowo kłącza

Należą do nich następujące typy:

• Nymphaeum o małych kwiatach.
  

• Daubeniana Hort niebieski i fioletowy Król Bluesa.
  

Warunkowo-stolonnye

Gatunek ten należy do roślin tropikalnych, z macierzystych kłącza wyrastają pędy, na których końcach kiełkują nowe bulwy. W sezonie wiosennym wyrastają z nich łodygi tworzące nowe rośliny.

Przedstawicielem jest meksykańska lilia wodna. Ma hybrydę Sulphurea, która jest uprawiana wyłącznie w miejscach o ciepłym klimacie.

Podsumowując, należy zauważyć, że lilia wodna lub nimfaea to roślina wróżka o niezwykle pięknych kwiatach. Kiedy patrzysz na to, wygląda na to, że żaba wyskakuje z kwiatu i zmienia się w piękną księżniczkę lub księcia. Ta roślina będzie doskonałą ozdobą każdego ozdobnego stawu lub stawu.
 

Rosnące kurczaki to jeden z najpopularniejszych obszarów hodowli drobiu. Kury są uprawiane do produkcji mięsa, jaj, puchu i piór, a nawet produkty z kurczaka są używane jako nawozy. Nowoczesne gospodarstwo lub gospodarstwo może zawierać kilka różnych ras ptaków, co może zmniejszyć straty w produkcji jaj podczas linienia i po prostu uzyskać estetyczną przyjemność z różnorodności zwierząt gospodarskich. W nowoczesnej hodowli drobiu wyróżnia się mięso, jaja, rasy ozdobne i walki. Najciekawsze w hodowli są te, które łączą różne kierunki. Hamburska rasa jest jedną z nich.

Pochodzenie

W hodowli drobiu nazwa skał jest klasyfikowana zgodnie z geografią. Hamburg – oznacza, że ​​główne wysiłki na rzecz umocnienia cech rasy odbyły się w Hamburgu.

Niemieccy hodowcy postawili sobie za cel – stworzenie ptaka o wysokiej produktywności, który może żyć w niesprzyjających warunkach klimatycznych. W tym celu wykorzystano następujące elementy:

• Holenderskie kurczaki – najlepiej przystosowane do klimatu północnego;
• Niemieccy śnieżnobiałe Ramelslowcy ze względu na ich wczesną dojrzałość i wysoki stopień składania jaj;
• Chińskie standardowe mięso Cochin;
• czarnoskóry jajowaty Hiszpanin;
• kurczęta bażanta – za ich ciekawe upierzenie.

Krzyże uzyskane w wyniku selekcji wynoszą do 220 jaj rocznie, a młody kurczak spieszy od 4 miesięcy, a rok zajmie około 170 sztuk. Efektowne zabarwienie piór nazwano księżycowym lub omszonym. Ptaki nie boją się niskich temperatur, a zimą praktycznie nie ograniczają produkcji jaj.

Charakterystyka zewnętrzna

Charakterystyczne cechy rasy:

• zaokrąglony korpus o lekko wydłużonym kształcie i potężnej muskulaturze;
• klatka piersiowa wypukła, zaokrąglona;
• brzuch obszerne, obcisłe;
• mała główka jest ozdobiona dużym mięsistym grzebieniem o kształcie przypominającym kolec, zwężającym się ku tyłowi głowy;
• płaty średniej wielkości;
• kolczyki okrągłe, różowe, małe;
• obszar w pobliżu uszu jest naznaczony białymi plamami;
• szyja wydłużona. Pióra szyjki macicy padają na ramiona;
• posiadają krzyżowo-niebieskawy dziób i łapy;
• oczy o ceglastym lub czerwonawo-brązowym odcieniu;
• linia ogona wyrażana jest bardzo wyraźnie zarówno u kur i kurek;
• ogon koguta jest ozdobiony długimi warkoczami;
• golenie pokryte piórami.

Kolor

Istnieje 6 standardowych kolorów:

• absolutnie czarny z zielonkawym odcieniem na piórach;
• biało-srebrny;
• najbardziej powszechne – księżycowy: czarny i szary puch, podstawa białego pióra z czarnymi kropkami w kształcie kropli;
• Brązowo-złote z czarnym ogonem i czarnymi plamkami na podstawie z piór;
• brązowo-złote z czarnymi pociągnięciami.

Czarny

Czarny kolor pozyskiwany jest z języka hiszpańskiego. Różnica polega na tym, że przypływ na piórach hiszpańskich Hiszpanów i kuców w Hamburgu – zielony. Są też różne grzebienie samców: w Hamburgu mają mięsiste kolce.

Biały

Kolor biały jest dziedziczony po Ramlesloeurs. Kolor nie ma impregnacji. Białe hamburgery różnią się od swoich przodków kształtem herbu i jaśniejszym odcieniem łap.

Srebrne białe paski

Na podstawie koloru – konkretnego koloru poszczególnych piór i ich lokalizacji na ptaku. Białe piórko jest ozdobione czarną obwódką u góry. Znajdujące się obok skrzydła pióra tworzą efekt prostokątnych pasów na białym tle.

Złoto-czarne plamiste

Podstawa piórowa koloru jest złota. Indywidualne pióra są czarne. Pióro ma wydłużony kształt z wargą przypominającą kroplę czerni. Te pióra są symetrycznie rozmieszczone w całym upierzeniu.

Złoto-czarne paski

Podstawa piórowa koloru składa się z puchu i piór o złotym kolorze. Niektóre z piór mają czarną obwódkę. Położone obok siebie tworzą podłużne pasy czerni na złotym tle.

Produktywność

Kurczaki w Hamburgu nie są zbyt duże. Waga koguta nie przekracza 3 kg, kurczęta – 2-2,5 kg. Kurczaki rozpoczynają składanie jaj od 4-4,5 miesiąca. Przez rok młoda kura wyłoży do 170 jaj. Normalna produktywność rasy wynosi około 200 jaj rocznie. Jajko waży 45-55 g. W kurach karłowatych jajka ważą około 35 g.
Istnieje również karzełkowa odmiana hamburskich kur. Ich waga:

• 600 gramów dla kurczaka;
• 800 g – dla koguta.

Zalety i wady

Zalety rasy:

• zdolność przystosowania się do północnych szerokości geograficznych;
• stabilna produkcja jaj, nawet w zimie;
• kury szybko dojrzewają – tak 4 miesiące;
• wysoka produktywność, w tym odmiany karłów;
• może pokojowo współistnieć z innymi ptakami i rasami;
• koguciki są spokojne i spokojne;
• wysokie właściwości dekoracyjne;
• dobrze się czuć na każdej diecie;
• są żywe, rzadko zachorują.

Wady rasy:

• kury nie inkubują sprzęgła, dlatego niezbędne są do hodowli rasy kvochki innych ras lub inkubatora;
• Rasa potrzebuje otwartej przestrzeni do chodzenia;
• ptaki latają doskonale, dlatego w domu można swobodnie latać na inne stanowiska;
• lubię odpoczywać w gałęziach drzew.

Kurczaki w Hamburgu będą użyteczną dekoracją Twojego gospodarstwa: będą nie tylko ozdabiać, ale także przyniosą całkiem zauważalny dochód. A zdolność do życia w niskich szerokościach geograficznych i bezpretensjonalności w żywieniu będzie dodatkowymi korzyściami w ich hodowli.

Rozhiki są jednymi z najczęstszych grzybów w umiarkowanych szerokościach geograficznych – mają nie tylko doskonałe właściwości smakowe, ale mają również przydatne właściwości. Gdzie rosną, jakie gatunki są, jak zbierać i zbierać rudowłoski – rozważmy bardziej szczegółowo.

Najczęstsze gatunki

Rudowłosa to jeden z przedstawicieli rodzaju Mlechnik, który obejmuje około 7 gatunków podgatunków – czerwonych, łososiowych, alpejskich i innych. W tym przypadku uważa się, że główne odmiany obecnej rudej to gatunki sosny i świerku.

To

Czas dojrzewania tej rudej przypada na połowę czerwca i można ją znaleźć w lesie przed początkiem zimnej mgły (do połowy września). Odnosi się do kategorii I grzyba jadalnego (grzyby jadalne i pożywne). Ma takie cechy zewnętrzne:

• maska – charakterystyczny jasny pomarańczowy kolor, lśniący, duży rozmiar (do 14 cm średnicy). Na powierzchni kapelusza znajdują się pierścienie pasów, czasem biaława powłoka. Kształt ma standard – wypukły, sferyczny. W środku czapki może tworzyć się małe zagłębienie, a krawędzie są owinięte wewnątrz (szczególnie w dużych grzybach). Powierzchnia jest gładka, lekko śliska i lepka.
• noga – grube, duże (do 10 cm wysokości). Kolor zawsze odpowiada głównemu odcieniu kapelusza. W dotyku stopa jest szorstka, z małymi skalami lub dołem. Może być pokryty małym puchem. Do góry trochę zwęża, tworząc nieproporcjonalny cylinder.
• rekordy – cienki, rozwidlony, gęsto kropkowany na dnie czapki. Często talerze dochodzą do podstawy stopy grzyba (zajmują nie więcej niż jedną trzecią całej długości stopy). Kolor jest pomarańczowy, z brązowawym odcieniem, ale po naciśnięciu płytki otrzymuje zielony odcień.
• ciało – gęsta konsystencja, bogata pomarańcza, może uzyskać zielony odcień na świeżym powietrzu.
• sok – gęsty i bogaty, słodki do smaku.

Czerwony jest obecny, ma owocowy aromat, słodko-ostry smak.

Świerk

Nazwa tego gatunku rudzika wynikała z jej formowania terytorialnego – jodły rosną tylko w pobliżu korzeni jodły lub świerku. Jest jadalnym grzybem. Dane zewnętrzne:

• maska – do 7 cm średnicy, na środku ma obowiązkowy guzek. Krawędzie kruche, zakrzywione do dołu. Im starsze są katedry, tym bardziej ich maska ​​ma zakrzywiony kształt lejka. Obierz bez żadnej szorstkości. Gdy wilgotne powietrze staje się lepkie w dotyku. Kolor zmienia się z pomarańczowego na brązowy, pierścienie i koncentryczne plamki na wieczku są zawsze ciemniejsze niż kolor podstawowy. Jeśli uszkodzisz delikatną skórę czapki, stanie się ona zielonym odcieniem;
• noga – do 6 cm wysokości, cienkie (do 1 cm średnicy), bardzo kruche i kruche. Cylindryczny kształt, do podstawy lekko zwęża. Kolor jest taki sam jak kapelusz;
• rekordy – obfite, częste, schodzenie na podstawie nogi. Mają jaśniejszy odcień w porównaniu z kapeluszem;
• ciało – pomarańczowy, na przerwach jest najpierw pomalowany na czerwono, a następnie staje się zielonkawy. Ma słodkawo-owocowy posmak;
• sok – Gruby, czerwony odcień. Na świeżym powietrzu dostaje zielonkawy kolor.

Wołokow rośnie od początku lata do połowy jesieni (do końca października, pod warunkiem braku przymrozków).

Czerwony

Najmniej rozpowszechniony typ rudowłosego, który rośnie tylko w ściółce iglastej na terenach wysokogórskich. Specyfikacja produktu:

• maska – płaskie, duże (do 16 cm średnicy), czasami wyciskane w środku. Bardzo gęsta konsystencja, mięsista. U młodych osobników krawędzie są wygięte do wewnątrz, podczas gdy u dorosłych kapelusz praktycznie nie jest zgięty. Kolor pomarańczowo-czerwony, lśniący, gdy jest mokry, nie traci elastyczności i nie staje się śliski;
• noga – stosunkowo krótki, do 6 cm wysokości. Bardzo gęsta i mocna, z dużą mączną powłoką i czerwonymi wgłębieniami.
• rekordy – Częste, wąskie, silnie schodzą z łodygi;
• ciało – bardzo gęsty, ale kruchy, biały odcień z jaskrawoczerwonymi chaotycznymi plamami. Na złamaniach z miazgi podąża mleczny, mleczny sok o jasnoczerwonej barwie.

W przeciwieństwie do innych podgatunków rudego, Taki czerwony grzyb nie ma koncentrycznych plam i okręgów na czapce. Różni się od innych przedstawicieli podgatunku w obecności gęstego soku o krwawym odcieniu.

Fałsz

Jasne zewnętrzne dane rudych i ich odmienność w stosunku do innych grzybów nie pozwolą na zmieszanie tego gatunku z grzybami trującymi lub niejadalnymi. Jednak wśród odmian rude są przedstawiciele, którzy nie są całkowicie grzybami jadalnymi. Należą do klasy IV – warunkowo grzybów jadalnych). To podwójna ruda – różowe piegi, brodawkowaty grzyb i pachnący malleus.

1. Różowa fala. Ma biały sok mleczny, który nie ściemnia się, gdy wejdzie w kontakt z powietrzem. Rośnie głównie w zaroślach liściastych, w pobliżu brzóz lub osików. W przeciwieństwie do prawdziwej rudej, ma różowy miąższ, a noga jest mała i cienka. Różowa fala nie jest trująca, ale przy niedostatecznej obróbce cieplnej powoduje poważne problemy z żołądkiem i jelitami.



2. Brodawki Mastilla (duża głowa). Rośnie w lasach iglastych, jest warunkowo jadalnym grzybem. Czapka szaro-brązowa, o małej średnicy, mleczny sok zawsze biały. Miąższ jest również biały, o lekkim smaku kokosowym. Możesz jeść tylko po dokładnym namoczeniu i długotrwałym soleniu.



3. Mllechnik jest pachnący. Ma mały kapelusz o średnicy do 5 cm brązowy. Krawędzie są zawsze wklęsłe do wewnątrz, lekko rozdarte wzdłuż konturu, zapach jest bardzo mocny, ostry jak kokos. W gotowaniu stosuje się go tylko w postaci suszonej lub solonej jako przyprawę do innych potraw.

Miejsca wzrostu i sezonu zbiorów

Rudzielec zawsze rośnie w małych grupach – najczęściej spotykanych w lasach mieszanych i iglastych, a także między korzeniami drzew i mchu. Nie lubią zimna, więc tworzą się i dojrzewają w ciepłych miesiącach – od początku lata do połowy jesieni. Największy okres dojrzewania to lipiec-początek września. Jest rozprowadzany praktycznie na wszystkich kontynentach, jednak najczęściej występuje w umiarkowanej strefie klimatycznej.

Jaka jest różnica między rudymi a piegami

Zewnętrzne podobieństwo tych dwóch odmian grzybów jest bardzo duże, ale istnieją pewne znaczące różnice. Pierwszy Jest cechą charakterystyczną soku mlecznego. W falkowej, zawsze jest biały, w czerwono – żółty lub pomarańczowy, który uzyskuje zielonkawy odcień na świeżym powietrzu.

  Mleczny grzybowy sok
Mleczny Sok Mushroom Mushroom

Jeśli obrócisz oba te grzyby i spojrzysz pod maską, wtedy Możesz je bardzo łatwo odróżnić: falki płyty są zawsze jasnoróżowe lub szare, ale rude w pełni uzasadniają swoją nazwę – ich talerze są czerwone, pomarańczowe lub jasnożółte. Następnym sposobem na odróżnienie tych bliźniąt jest miejsce ich wzrostu.

Pieczarkowy talerz grzybów
Talerz szafranu grzybowego

Volnushki woli rosnąć w pobliżu brzozy i innych drzew liściastych, grzyby są zazwyczaj tworzone na śmieci i korzeni sosny i świerka iglastego. Imbir kocha czyste środowisko i nieskażone powietrze, dzięki czemu nie występuje w pobliżu autostrady, w przeciwieństwie volnushek – są one mniej wrażliwe na parametry masy powietrza i rosną na poboczach dróg.

Skład chemiczny

Skład tego grzyba obejmuje takie składniki, jak: . Białka, woda, popiół, włókien, mono- i disacharydy, minerały, witaminy C, a pierwiastki takie jak sód, fosfor, żelazo, magnez, itp masowego frakcji błonnika wynosi 11%, witamina B2 – 11,2%, potas – 12,5%, żelazo – 15,5%. Stosunek BZHU wynosi 1,9: 0,8: 0,6 (na 100 gramów produktu). Zawartość kalorii 100 gramów grzyba wynosi 17 kcal, jednak przy obróbce cieplnej (szczególnie solenie i smażenie) zawartość kalorii znacznie wzrasta.

Niż przydatne

Czerwień jest bardzo przydatnym grzybem multiwitaminowym – Jego aktywne składniki i prowitaminy mają silne działanie antyoksydacyjne, wzmacniają odporność i pomagają zmniejszyć ryzyko blokady cholesterolu. Ponadto w grzybie występuje silny antybiotyk, który zwalcza aktywne patogeny i bakterie (w szczególności neutralizuje gruźlicę). Właśnie te użyteczne właściwości rudy sprawiają, że jest ona nieszkodliwa – ten grzyb można spożywać na surowo, nawet bez obróbki termicznej.

Oprócz użytecznych właściwości rudy ma wartość odżywczą i ma doskonałe walory smakowe – jego tłusta miazga nie ustępuje smakowi najsmaczniejszych gatunków – białego grzyba. Poprzez swój składnik energetyczny grzyb ten zbliża się do wołowiny i indyka, a liczba kalorii przekracza mięso drobiowe i kurze.

Przeciwwskazania i szkoda

Taki grzyb pożywny należy stosować ostrożnie u osób z problemami z układem pokarmowym, a także ze skłonnością do otyłości. Nie zaleca się spożywania rozhiki cierpiących na choroby nerek i wątroby (szczególnie w stadium przewlekłym), kobiet w ciąży i dzieci poniżej 6 lat. Przeciwwskazania to również guzy i wrzody żołądka, zapalenie trzustki, zmniejszona kwasowość żołądka.

Gotowanie receptur

Pachnąca i pachnąca rudzielec mocno wkroczyła w kulinarną kulę – jest stosowany zarówno w postaci surowej, jak i przyprawowej, a także jako samodzielna potrawa.

Marynowanie

Grzyb ten najlepiej nadaje się do solenia – jego owocowy smak wchodzi w reakcję z soloną solanką, tworząc niepowtarzalny korzenny smak.

Składniki:

• 0,5 kg. grzyby;
• 25 gr. sole;
• 0,5 łyżeczki pachnącego pieprzu i pieprzowego groszku;
• liść laurowy;
• liście chrzanu.

Metoda przygotowania:

1. Grzyby przygotowujące do solenia – sortowanie, mycie, usuwanie zanieczyszczonych miejsc, odcięcie gruntu od stopy.

 

2. Duże pieczarki (małe można po prostu przeciąć na pół), zalać gorącą wodą i odstawić na 5 minut.

 

3. Wypełnione grzyby umieszcza się na ogniu, doprowadza do wrzenia i płonie jeszcze przez 7 minut. Utworzona pianka jest usuwana przez hałas.

 

4. Zlać wodę, przełożyć półgotowane grzyby do rondla, przykryć solą i przyprawami. Przykryj liście chrzanem, na wierzch kładziemy czystą szmatkę (możemy gazy) i dociskamy ciężkim ładunkiem.

 

5. Wcisnąć kęs tak wciśnięty w zimne miejsce (temperatura nie powinna przekraczać 7 ° C). Trzymamy to przez 45 dni. Okresowo należy sprawdzać solankę – jeśli zmieni kolor na czarny, należy spłukać grzyby i napełnić je świeżymi przyprawami. Tkaninę okresowo (1 raz na 2 tygodnie) należy również wymienić na czystą.

 

Czasami te grzyby są solone chłodno (bez wstępnego trawienia) – tego solenia nie można jednak podawać dzieciom w wieku poniżej 12 lat i osobom starszym, które mają problemy z trawieniem.

Wideo: jak solić rude

Marynowane

Grzyby marynowane są uważane za najlepszą przekąskę i prawdziwą dekorację stołu w miesiącach zimowych.

Składniki:

• 1 kg. grzyby;
• 2,5 łyżeczki sole;
• liść laurowy;
• 1 cebula;
• 2-3 ząbki czosnku;
• 3 łyżeczki. cukier;
• szklanka octu 9%;
• woda (600-700 ml).

Metoda przygotowania:

1. Grzyby zbierają i spłukują, usuwają skażone miejsca i kawałki ziemi. Wlać czystą zimną wodę i zagotować.

 

2. We wrzącej wodzie dodać sól, gotować przez 10-15 minut. Następnie spuść wodę.

 

3. Umieść liść laurowy, przyprawy, czosnek w czystym słoju i połóż ugotowane grzyby w słoiku.



4. Przygotuj marynatę – wymieszaj 3 łyżeczki. sól i 3 łyżeczki. cukier, ocet i wodę gotować na małym ogniu przez 10 minut.



5. Usuń marynatę z ognia, dodaj drobno posiekaną cebulę.
6. Wlać gorące pieczarki nad grzyby, obrócić puszki i sterylizować je przez 30 minut.

 

7. Odwróć puszki, ochłodź się pod ciepłym kocem. Wróć do pozycji wyjściowej i umieść w ciemnym, chłodnym miejscu (lodówka lub piwnica).

 

Grzyby przygotowane w ten sposób okazują się chrupiące i gęste w fakturze.

Wideo: marynowane grzyby na zimę.

Smażone

Aby przygotować pożywne danie z pieczonych czerwonych grzybów, nie wymaga to wiele czasu i wysiłku – nawet początkujący specjaliści kulinarni będą w stanie poradzić sobie z tym przysmakiem.

Najczęstszym składnikiem smażonych grzybów jest cebula. Do przygotowania pieczarek z cebulką potrzebne będą:

• grzyby są czerwone;
• oliwa z oliwek – 50 ml;
• cebula – 2-3 głowy;
• sól, przyprawy – do smaku.

Metoda przygotowania:

• Przewiń, spłucz i usuń brud z grzybów. Pokrój rude na małe plasterki.

 

• Gotuj grzyby w osolonej wodzie przez 15 minut.



• Pozostaw do wyschnięcia i umieść grzyby na gorącej patelni (bez oleju). Poczekaj, aż nadmiar wilgoci wyparuje.



• Dodaj masło, posiekaną cebulę i przyprawy. Smażyć na średnim ogniu przez 15-20 minut.



• 3 minuty przed zakończeniem gotowania, przykryj patelnię pokrywką i prowadź pieczarki we własnym sosie przez 2-3 minuty.



• Nałóż naczynie, udekoruj zielenią. Podawaj z kwaśną śmietaną.

Wideo: jak usmażyć rozhiki

Grzyby są smaczne i korzystne grzyby, które nie tylko zaspokoić ciała i dostarczają dużo białka, ale również wzmacniają układ odpornościowy, zwiększenie odporności na choroby wirusowe. Znajomość zasad gromadzenia, przygotowania i solenia tego grzyba pomoże przygotować pożywne, aromatyczne potrawy, które zajmie należne jej miejsce jako świąteczny stół i codziennym.

Motherwort jest niepozorną rośliną, która bez powodu ma taką nazwę. Można go zażywać na chwasty, chociaż ma właściwości lecznicze uznawane za ludową i klasyczną. Od początku XX wieku to zioło lecznicze stosuje się w leczeniu chorób serca i naczyń, dodając środki uspokajające i wytwarzając z niego nalewki na alkohol. W tym artykule omówimy wpływ preparatów Leonurus na organizm ludzki i sposób ich wykorzystania.

Opis

Motherwort (łac. Leonúrus) jest odwieczną rośliną leczniczą. W ludziach jest również nazywany rdzeniem. Rośnie z 25-30 centymetrów do metra. Macierzysty czworokątny, prosty, ma wiele gałęzi. Cała roślina pokryta jest włosami. Korzeń jest zdrewniały. Liście są petiolate, górna rośnie poprzecznie względem siebie. Na wierzchu liści jest jasnozielony, spód jest lekki.

Kwiaty są małe, umieszczone w kątach liści, rosnące na szczycie rośliny w postaci kwiatostanu, jak przerywane ucho. Koronki kwiatów są bilabialne, różowe lub różowo-purpurowe. W każdym kwiatku znajdują się cztery pręciki i jeden tłuczek, na wierzchu którego znajduje się jajnik. Owoce są ułamkowe, rozkładają się na 4 ziarna. Roślina kwitnie od początku czerwca do jesieni. Surowce lecznicze to kwitnące wierzchołki rośliny, które są zbierane przez całe lato.

Skład

Część ziemi pospolity (liście i łodygi) alkaloidy znajdują się – do 0,4 procent, taniny – do 2 procent olejku gorzkie, cukry, saponiny, flawonoidy, glikozydy, kwasy organiczne, witaminy C (zawarte w liściach i 65 7 procent), A, E, beta-karoten, potas, sód, wapń, siarka. W kwiatostanie stwierdzono alkaloidy stachydrynowe do (0,4 procent), a w nasionach olejów tłuszczowych (do 30 procent).

Rozpowszechnianie

Motherwort jest rozpowszechnionym ziołem. Rośnie w środkowej części Eurazji – od Białorusi i kontynentalnej Ukrainy po zachodnią Syberię i Kazachstan, występuje również na Półwyspie Krymskim, Kaukazie i Azji Środkowej.

Działanie na ciele

Motherwort ma szeroki zakres działań:

• regenerujący;
• kojący;
• zmniejszający przekrwienie;
• środek przeciwdrgawkowy;
• przeciwskurczowe;
• moczopędny;
• przerzedzanie flegmy;
• łagodzenie stanu zapalnego;
• przeciwnadciśnieniowe;
• środek przeciwbólowy.

 
Ponadto, jeśli zażyjemy wiązkę pospolitą w różnych postaciach dawkowania, wówczas nastąpi spadek poziomu złego cholesterolu i poziomu glukozy we krwi. Motherwort jest w stanie regulować wymianę białek, może wzmocnić mięsień sercowy i regulować pracę serca.

Eliminuje krwawienie z macicy, leczy zapalenie okrężnicy, łagodzi obrzęki. Łagodzi stany zapalne żołądka, zaburzenia epileptyczne, przeziębienia i uporczywy kaszel. Nasiona tego zioła są leczone jaskrą. W terapii gruźlicy wzmacnia organizm i łagodzi układ nerwowy.

Zastosowanie w medycynie

Do celów medycznych, wianek matki w postaci naparów wodnych, nalewek alkoholowych, wywarów suchych surowców i tabletek na bazie ekstraktu z tej rośliny. Należy podkreślić, że pozytywne wyniki w leczeniu różnych dolegliwości obserwuje się zarówno przy użyciu ziół w postaci jednego składnika w składzie leku, jak i przy zbieraniu z innymi roślinami. Jest również stosowany w celu wzmocnienia działania leków przeciwdrgawkowych i przeciwbólowych w złożonym leczeniu wielu chorób.

 
Stosowanie ziela do matki jest zalecane dla następujących chorób i stanów:

• dystonia wegetatywna-naczyniowa;
• pobudliwość nerwowa;
• bezsenność;
• bóle głowy;
• tyreotoksykoza;
• kołatanie serca;
• niedokrwienie serca;
• zapalenie mięśnia sercowego;
• okluzja naczyń wieńcowych;
• dławica piersiowa;
• niewydolność serca;
• nadciśnienie (etapy I-II);
• niedociśnienie (tylko w postaci zimnych kąpieli);
• drgawki;
• zaburzenia metaboliczne;
• menopauza, włókniak i nieregularne miesiączki;
• ból spazmatyczny w żołądku, wzdęcia;
• procesy zapalne w układzie oskrzelowo-płucnym.

 
A teraz przyjrzyjmy się bliżej, do jakiego rodzaju dolegliwości ten lub ten lek nadaje się.

• Gdy pobudliwość układu nerwowego, zaburzenia wegetatywne-naczyniowego, niespokojny sen, gdy serce i nerwice naczyniowe, nadczynność tarczycy jako środek uspokajający użytku alkoholami, ziołową nalewkę i tabletki. Również przy takich problemach przydatne będą kąpiele z rdzeniem.
• W przypadku chorób żołądka i jelit, zapalenie jelit i okrężnicy, ból kurczowego zapalenia oskrzeli i opłucnej infuzji roślin w kompozycji z innymi ziół uspokaja zmniejsza stan zapalny ma wykrztuśne i działanie moczopędne.
• W leczeniu zwiększonej częstości akcji serca, niedokrwienia mięśnia sercowego, dusznicy bolesnej, blokady naczyń wieńcowych i innych problemów z sercem, oprócz infuzji wody stosuje się również nalewkę z ziela rdzeniowego do alkoholu.
• Motherwort wpływa na skurcze mięśnia sercowego, dlatego przy zapaleniu mięśnia sercowego skuteczna będzie nalewka z alkoholu lub tabletek na bazie tego zioła.

• W nadciśnieniu (stadium I-II) przyjmuje się zarówno infuzję wodną, ​​jak i nalewkę alkoholową, zaleca się też kąpiele (gorące) z naparami ziołowymi.
• Z niedociśnieniem wręcz przeciwnie, kąpiel jest za zimno, ale wnętrze jest przeciwwskazane.
• W ciężkich klimakterycznych, niestabilnych okresach z bólem ginekolodzy przepisują lek w postaci herbaty ziołowej, infuzji wody i nalewki alkoholowej.
• Kiedy zaleca się zaburzenia metaboliczne, bóle głowy, skurcze, oprócz wlewu trawy i nalewki alkoholowej, wziąć Leonurus w tabletkach.

Sposoby używania

Każda choroba istnieją wskazania do stosowania różnych leków na podstawie Leonurus, takim jak wodny roztwór alkoholanu infuzji, proszki rozdrobnione suche listowie, a także z ekstraktu z roślin leczniczych tabletki. Przyjrzyjmy się osobliwościom stosowania każdego z tych leków i opiszmy krok po kroku receptę na przygotowanie niektórych preparatów.

Napar z wody

Aby przygotować infuzji wody, zajmie 2 łyżki. l. suszona trawa, 0,5 litra wrzącej wody. Trawa zalać wrzącą wodą i nalegać na dwie godziny. Następnie odcedź.

Infuzja jest stosowana, dystonia wegetatywna naczyń, pobudliwość nerwowa i bezsenność, z dolegliwościami serca i naczyń, chorobami tarczycy. Weź przed posiłkiem 0,5 szklanki dwa razy dziennie, kurs – miesiąc. Po 10-dniowej przerwie należy powtórzyć przebieg podawania.

W okresie menopauzy, z włókniakami macicy, niestabilnym miesięcznym naparem ziołowym, trzeba wziąć jedną trzecią szklanki trzy razy dziennie.

W przypadku nadciśnienia infuzję pobiera się 4-5 razy dziennie na 2 łyżki stołowe przed posiłkami.

Nalewka alkoholowa

 
Gotowa alkoholowa nalewka ziołowego rdzenia sprzedawana jest w aptekach. Ale łatwo to zrobić samemu. Za to 2 łyżki. l. wytarte liście suszone wlać 100 ml 70% alkoholu medycznego i parzyć przez 7 do 14 dni.

To narzędzie ułatwia nerwic, łagodzi duszności, leczy bezsenność, tachykardia, niedokrwienie serca, zapalenie mięśnia sercowego, cardio, dławica piersiowa, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze.

Również nalewka pomoże uregulować sen, zmniejszyć pobudliwość psychoruchową, złagodzić stan z dystonią naczyniowo-naczyniową i zespołem klimakterium. Weź nalewki, potrzebujesz 30-40 kropli trzy do czterech razy dziennie.
 

W postaci proszku

Jeśli nie ma czasu ani ochoty na przygotowywanie naparów i nalewek, wtedy możesz wziąć proszek matki, który jest suchym proszkiem suszonych liści.

Weź 1 łyżeczkę 3-4 razy dziennie przed posiłkami, popijając pół szklanki wody. Proszek bardzo dobrze pomaga z bólem głowy.

W postaci tabletek

Jeśli infuzje, nalewki i proszek mogą być przygotowane samodzielnie, będziesz musiał udać się do apteki po tabletki. Sieć aptek oferuje kilka leków neurotropowych w postaci tabletek z ekstraktem Leonurusa w kompozycji. Są wydawane bez recepty. Działanie tabletu jest podobne do wszystkich powyższych leków, ale w użyciu są one wygodniejsze: można je zabrać w dowolnym czasie i dowolnym miejscu.

Mają wpływ regulacyjny na serce i naczynia krwionośne, pomagając z nadciśnieniem w początkowej fazie, normalizuje sen, wyeliminować objawy dystonii naczyniowych, koją zwiększoną częstość akcji serca, pomóc stresu i nerwowości. Zaleca się przyjmowanie tabletek jeden po drugim trzy do czterech razy dziennie przed posiłkami, popijając wodą.
 
Weź to w ciągu dwóch tygodni. Tabletki z rdzeniem są dobrze połączone z walerianem.

Przeciwwskazania

Należy zauważyć, że to zioło nie jest uniwersalnym lekarstwem na wszystkie choroby. Jak wszystkie leki, preparaty z matki mogą, jak pomóc i wyrządzić wiele szkody. Szczególnie jeśli bierzesz je w niekontrolowany sposób.

Nie możesz wziąć motherwort:

• pacjenci z niedociśnieniem (dopuszczalne jest tylko stosowanie zewnętrzne);
• cierpiących na zapalenie żołądka i wrzód;
• w czasie ciąży kobiety, które doznały poronienia lub aborcji, a także w okresie karmienia piersią. W pierwszym i drugim przypadku – ze względu na zdolność tego zioła do wywoływania skurczu mięśni macicy, co może prowadzić do krwawienia, aw trzecim – ze względu na obecność alkaloidów w trawie, które mogą uszkodzić niemowlę;
• u dzieci poniżej piątego roku życia;
• Nie zaleca się stosowania środków uspokajających i obniżonej częstości akcji serca (bradykardia);
• jeśli istnieje indywidualna nietolerancja tego zioła, służy to również jako przeciwwskazanie do stosowania narkotyków;
• ze względu na zdolność wywoływania senności nie można przyjmować leków u osób operujących różnymi maszynami i mechanizmami;
• u pacjentów cierpiących na zakrzepicę, zakrzepowe zapalenie żył powinno zająć matkę po zaleceniu lekarza. W przypadku przekroczenia dawki mogą wystąpić wymioty, bóle ciała, pragnienie, krwawe stolce.

 
Preparaty z tym ziołem leczniczym należy ściśle przestrzegać zgodnie z instrukcjami lub zaleceniami lekarza prowadzącego. Jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń i weźmiesz zaleconą dawkę, dobroczynność przyniesie ci korzyść.