Rozhiki są jednymi z najczęstszych grzybów w umiarkowanych szerokościach geograficznych – mają nie tylko doskonałe właściwości smakowe, ale mają również przydatne właściwości. Gdzie rosną, jakie gatunki są, jak zbierać i zbierać rudowłoski – rozważmy bardziej szczegółowo.

Najczęstsze gatunki

Rudowłosa to jeden z przedstawicieli rodzaju Mlechnik, który obejmuje około 7 gatunków podgatunków – czerwonych, łososiowych, alpejskich i innych. W tym przypadku uważa się, że główne odmiany obecnej rudej to gatunki sosny i świerku.

To

Czas dojrzewania tej rudej przypada na połowę czerwca i można ją znaleźć w lesie przed początkiem zimnej mgły (do połowy września). Odnosi się do kategorii I grzyba jadalnego (grzyby jadalne i pożywne). Ma takie cechy zewnętrzne:

• maska – charakterystyczny jasny pomarańczowy kolor, lśniący, duży rozmiar (do 14 cm średnicy). Na powierzchni kapelusza znajdują się pierścienie pasów, czasem biaława powłoka. Kształt ma standard – wypukły, sferyczny. W środku czapki może tworzyć się małe zagłębienie, a krawędzie są owinięte wewnątrz (szczególnie w dużych grzybach). Powierzchnia jest gładka, lekko śliska i lepka.
• noga – grube, duże (do 10 cm wysokości). Kolor zawsze odpowiada głównemu odcieniu kapelusza. W dotyku stopa jest szorstka, z małymi skalami lub dołem. Może być pokryty małym puchem. Do góry trochę zwęża, tworząc nieproporcjonalny cylinder.
• rekordy – cienki, rozwidlony, gęsto kropkowany na dnie czapki. Często talerze dochodzą do podstawy stopy grzyba (zajmują nie więcej niż jedną trzecią całej długości stopy). Kolor jest pomarańczowy, z brązowawym odcieniem, ale po naciśnięciu płytki otrzymuje zielony odcień.
• ciało – gęsta konsystencja, bogata pomarańcza, może uzyskać zielony odcień na świeżym powietrzu.
• sok – gęsty i bogaty, słodki do smaku.

Czerwony jest obecny, ma owocowy aromat, słodko-ostry smak.

Świerk

Nazwa tego gatunku rudzika wynikała z jej formowania terytorialnego – jodły rosną tylko w pobliżu korzeni jodły lub świerku. Jest jadalnym grzybem. Dane zewnętrzne:

• maska – do 7 cm średnicy, na środku ma obowiązkowy guzek. Krawędzie kruche, zakrzywione do dołu. Im starsze są katedry, tym bardziej ich maska ​​ma zakrzywiony kształt lejka. Obierz bez żadnej szorstkości. Gdy wilgotne powietrze staje się lepkie w dotyku. Kolor zmienia się z pomarańczowego na brązowy, pierścienie i koncentryczne plamki na wieczku są zawsze ciemniejsze niż kolor podstawowy. Jeśli uszkodzisz delikatną skórę czapki, stanie się ona zielonym odcieniem;
• noga – do 6 cm wysokości, cienkie (do 1 cm średnicy), bardzo kruche i kruche. Cylindryczny kształt, do podstawy lekko zwęża. Kolor jest taki sam jak kapelusz;
• rekordy – obfite, częste, schodzenie na podstawie nogi. Mają jaśniejszy odcień w porównaniu z kapeluszem;
• ciało – pomarańczowy, na przerwach jest najpierw pomalowany na czerwono, a następnie staje się zielonkawy. Ma słodkawo-owocowy posmak;
• sok – Gruby, czerwony odcień. Na świeżym powietrzu dostaje zielonkawy kolor.

Wołokow rośnie od początku lata do połowy jesieni (do końca października, pod warunkiem braku przymrozków).

Czerwony

Najmniej rozpowszechniony typ rudowłosego, który rośnie tylko w ściółce iglastej na terenach wysokogórskich. Specyfikacja produktu:

• maska – płaskie, duże (do 16 cm średnicy), czasami wyciskane w środku. Bardzo gęsta konsystencja, mięsista. U młodych osobników krawędzie są wygięte do wewnątrz, podczas gdy u dorosłych kapelusz praktycznie nie jest zgięty. Kolor pomarańczowo-czerwony, lśniący, gdy jest mokry, nie traci elastyczności i nie staje się śliski;
• noga – stosunkowo krótki, do 6 cm wysokości. Bardzo gęsta i mocna, z dużą mączną powłoką i czerwonymi wgłębieniami.
• rekordy – Częste, wąskie, silnie schodzą z łodygi;
• ciało – bardzo gęsty, ale kruchy, biały odcień z jaskrawoczerwonymi chaotycznymi plamami. Na złamaniach z miazgi podąża mleczny, mleczny sok o jasnoczerwonej barwie.

W przeciwieństwie do innych podgatunków rudego, Taki czerwony grzyb nie ma koncentrycznych plam i okręgów na czapce. Różni się od innych przedstawicieli podgatunku w obecności gęstego soku o krwawym odcieniu.

Fałsz

Jasne zewnętrzne dane rudych i ich odmienność w stosunku do innych grzybów nie pozwolą na zmieszanie tego gatunku z grzybami trującymi lub niejadalnymi. Jednak wśród odmian rude są przedstawiciele, którzy nie są całkowicie grzybami jadalnymi. Należą do klasy IV – warunkowo grzybów jadalnych). To podwójna ruda – różowe piegi, brodawkowaty grzyb i pachnący malleus.

1. Różowa fala. Ma biały sok mleczny, który nie ściemnia się, gdy wejdzie w kontakt z powietrzem. Rośnie głównie w zaroślach liściastych, w pobliżu brzóz lub osików. W przeciwieństwie do prawdziwej rudej, ma różowy miąższ, a noga jest mała i cienka. Różowa fala nie jest trująca, ale przy niedostatecznej obróbce cieplnej powoduje poważne problemy z żołądkiem i jelitami.



2. Brodawki Mastilla (duża głowa). Rośnie w lasach iglastych, jest warunkowo jadalnym grzybem. Czapka szaro-brązowa, o małej średnicy, mleczny sok zawsze biały. Miąższ jest również biały, o lekkim smaku kokosowym. Możesz jeść tylko po dokładnym namoczeniu i długotrwałym soleniu.



3. Mllechnik jest pachnący. Ma mały kapelusz o średnicy do 5 cm brązowy. Krawędzie są zawsze wklęsłe do wewnątrz, lekko rozdarte wzdłuż konturu, zapach jest bardzo mocny, ostry jak kokos. W gotowaniu stosuje się go tylko w postaci suszonej lub solonej jako przyprawę do innych potraw.

Miejsca wzrostu i sezonu zbiorów

Rudzielec zawsze rośnie w małych grupach – najczęściej spotykanych w lasach mieszanych i iglastych, a także między korzeniami drzew i mchu. Nie lubią zimna, więc tworzą się i dojrzewają w ciepłych miesiącach – od początku lata do połowy jesieni. Największy okres dojrzewania to lipiec-początek września. Jest rozprowadzany praktycznie na wszystkich kontynentach, jednak najczęściej występuje w umiarkowanej strefie klimatycznej.

Jaka jest różnica między rudymi a piegami

Zewnętrzne podobieństwo tych dwóch odmian grzybów jest bardzo duże, ale istnieją pewne znaczące różnice. Pierwszy Jest cechą charakterystyczną soku mlecznego. W falkowej, zawsze jest biały, w czerwono – żółty lub pomarańczowy, który uzyskuje zielonkawy odcień na świeżym powietrzu.

  Mleczny grzybowy sok
Mleczny Sok Mushroom Mushroom

Jeśli obrócisz oba te grzyby i spojrzysz pod maską, wtedy Możesz je bardzo łatwo odróżnić: falki płyty są zawsze jasnoróżowe lub szare, ale rude w pełni uzasadniają swoją nazwę – ich talerze są czerwone, pomarańczowe lub jasnożółte. Następnym sposobem na odróżnienie tych bliźniąt jest miejsce ich wzrostu.

Pieczarkowy talerz grzybów
Talerz szafranu grzybowego

Volnushki woli rosnąć w pobliżu brzozy i innych drzew liściastych, grzyby są zazwyczaj tworzone na śmieci i korzeni sosny i świerka iglastego. Imbir kocha czyste środowisko i nieskażone powietrze, dzięki czemu nie występuje w pobliżu autostrady, w przeciwieństwie volnushek – są one mniej wrażliwe na parametry masy powietrza i rosną na poboczach dróg.

Skład chemiczny

Skład tego grzyba obejmuje takie składniki, jak: . Białka, woda, popiół, włókien, mono- i disacharydy, minerały, witaminy C, a pierwiastki takie jak sód, fosfor, żelazo, magnez, itp masowego frakcji błonnika wynosi 11%, witamina B2 – 11,2%, potas – 12,5%, żelazo – 15,5%. Stosunek BZHU wynosi 1,9: 0,8: 0,6 (na 100 gramów produktu). Zawartość kalorii 100 gramów grzyba wynosi 17 kcal, jednak przy obróbce cieplnej (szczególnie solenie i smażenie) zawartość kalorii znacznie wzrasta.

Niż przydatne

Czerwień jest bardzo przydatnym grzybem multiwitaminowym – Jego aktywne składniki i prowitaminy mają silne działanie antyoksydacyjne, wzmacniają odporność i pomagają zmniejszyć ryzyko blokady cholesterolu. Ponadto w grzybie występuje silny antybiotyk, który zwalcza aktywne patogeny i bakterie (w szczególności neutralizuje gruźlicę). Właśnie te użyteczne właściwości rudy sprawiają, że jest ona nieszkodliwa – ten grzyb można spożywać na surowo, nawet bez obróbki termicznej.

Oprócz użytecznych właściwości rudy ma wartość odżywczą i ma doskonałe walory smakowe – jego tłusta miazga nie ustępuje smakowi najsmaczniejszych gatunków – białego grzyba. Poprzez swój składnik energetyczny grzyb ten zbliża się do wołowiny i indyka, a liczba kalorii przekracza mięso drobiowe i kurze.

Przeciwwskazania i szkoda

Taki grzyb pożywny należy stosować ostrożnie u osób z problemami z układem pokarmowym, a także ze skłonnością do otyłości. Nie zaleca się spożywania rozhiki cierpiących na choroby nerek i wątroby (szczególnie w stadium przewlekłym), kobiet w ciąży i dzieci poniżej 6 lat. Przeciwwskazania to również guzy i wrzody żołądka, zapalenie trzustki, zmniejszona kwasowość żołądka.

Gotowanie receptur

Pachnąca i pachnąca rudzielec mocno wkroczyła w kulinarną kulę – jest stosowany zarówno w postaci surowej, jak i przyprawowej, a także jako samodzielna potrawa.

Marynowanie

Grzyb ten najlepiej nadaje się do solenia – jego owocowy smak wchodzi w reakcję z soloną solanką, tworząc niepowtarzalny korzenny smak.

Składniki:

• 0,5 kg. grzyby;
• 25 gr. sole;
• 0,5 łyżeczki pachnącego pieprzu i pieprzowego groszku;
• liść laurowy;
• liście chrzanu.

Metoda przygotowania:

1. Grzyby przygotowujące do solenia – sortowanie, mycie, usuwanie zanieczyszczonych miejsc, odcięcie gruntu od stopy.

 

2. Duże pieczarki (małe można po prostu przeciąć na pół), zalać gorącą wodą i odstawić na 5 minut.

 

3. Wypełnione grzyby umieszcza się na ogniu, doprowadza do wrzenia i płonie jeszcze przez 7 minut. Utworzona pianka jest usuwana przez hałas.

 

4. Zlać wodę, przełożyć półgotowane grzyby do rondla, przykryć solą i przyprawami. Przykryj liście chrzanem, na wierzch kładziemy czystą szmatkę (możemy gazy) i dociskamy ciężkim ładunkiem.

 

5. Wcisnąć kęs tak wciśnięty w zimne miejsce (temperatura nie powinna przekraczać 7 ° C). Trzymamy to przez 45 dni. Okresowo należy sprawdzać solankę – jeśli zmieni kolor na czarny, należy spłukać grzyby i napełnić je świeżymi przyprawami. Tkaninę okresowo (1 raz na 2 tygodnie) należy również wymienić na czystą.

 

Czasami te grzyby są solone chłodno (bez wstępnego trawienia) – tego solenia nie można jednak podawać dzieciom w wieku poniżej 12 lat i osobom starszym, które mają problemy z trawieniem.

Wideo: jak solić rude

Marynowane

Grzyby marynowane są uważane za najlepszą przekąskę i prawdziwą dekorację stołu w miesiącach zimowych.

Składniki:

• 1 kg. grzyby;
• 2,5 łyżeczki sole;
• liść laurowy;
• 1 cebula;
• 2-3 ząbki czosnku;
• 3 łyżeczki. cukier;
• szklanka octu 9%;
• woda (600-700 ml).

Metoda przygotowania:

1. Grzyby zbierają i spłukują, usuwają skażone miejsca i kawałki ziemi. Wlać czystą zimną wodę i zagotować.

 

2. We wrzącej wodzie dodać sól, gotować przez 10-15 minut. Następnie spuść wodę.

 

3. Umieść liść laurowy, przyprawy, czosnek w czystym słoju i połóż ugotowane grzyby w słoiku.



4. Przygotuj marynatę – wymieszaj 3 łyżeczki. sól i 3 łyżeczki. cukier, ocet i wodę gotować na małym ogniu przez 10 minut.



5. Usuń marynatę z ognia, dodaj drobno posiekaną cebulę.
6. Wlać gorące pieczarki nad grzyby, obrócić puszki i sterylizować je przez 30 minut.

 

7. Odwróć puszki, ochłodź się pod ciepłym kocem. Wróć do pozycji wyjściowej i umieść w ciemnym, chłodnym miejscu (lodówka lub piwnica).

 

Grzyby przygotowane w ten sposób okazują się chrupiące i gęste w fakturze.

Wideo: marynowane grzyby na zimę.

Smażone

Aby przygotować pożywne danie z pieczonych czerwonych grzybów, nie wymaga to wiele czasu i wysiłku – nawet początkujący specjaliści kulinarni będą w stanie poradzić sobie z tym przysmakiem.

Najczęstszym składnikiem smażonych grzybów jest cebula. Do przygotowania pieczarek z cebulką potrzebne będą:

• grzyby są czerwone;
• oliwa z oliwek – 50 ml;
• cebula – 2-3 głowy;
• sól, przyprawy – do smaku.

Metoda przygotowania:

• Przewiń, spłucz i usuń brud z grzybów. Pokrój rude na małe plasterki.

 

• Gotuj grzyby w osolonej wodzie przez 15 minut.



• Pozostaw do wyschnięcia i umieść grzyby na gorącej patelni (bez oleju). Poczekaj, aż nadmiar wilgoci wyparuje.



• Dodaj masło, posiekaną cebulę i przyprawy. Smażyć na średnim ogniu przez 15-20 minut.



• 3 minuty przed zakończeniem gotowania, przykryj patelnię pokrywką i prowadź pieczarki we własnym sosie przez 2-3 minuty.



• Nałóż naczynie, udekoruj zielenią. Podawaj z kwaśną śmietaną.

Wideo: jak usmażyć rozhiki

Grzyby są smaczne i korzystne grzyby, które nie tylko zaspokoić ciała i dostarczają dużo białka, ale również wzmacniają układ odpornościowy, zwiększenie odporności na choroby wirusowe. Znajomość zasad gromadzenia, przygotowania i solenia tego grzyba pomoże przygotować pożywne, aromatyczne potrawy, które zajmie należne jej miejsce jako świąteczny stół i codziennym.