Indyki zostały sprowadzone do Europy w XVI wieku przez Hiszpanów z kontynentu amerykańskiego, gdzie zostali już oswojeni przez autochtonów. Te duże ptaki z delikatnym mięsem dietetycznym zaczęły się rozmnażać w wielu kurnikach. Hodowcy wybrani do hodowli nowych ras indyków.
Rozważ najczęstsze rasy tych ptaków domowych, które różnią się między sobą głównie pod względem barwy ogona i wagi.
Rasy mięsne z indyka (brojler)
Ten drób uprawia się głównie ze względu na pyszne mięso dietetyczne, chociaż jaja indycze są również używane do jedzenia. Dlatego też wybór tych indyków dotyczy głównie usuwania ras i krzyży mięsnych, zwłaszcza że plony jaj w wielu rasach nie są niższe niż w rasach jaj.
Czy wiesz? Mięso indyka składa się z łatwo przyswajalnych białek (około 28%) i jest zalecane do dietetycznych i odżywczych produktów dla dzieci. Ma więcej wapnia w nim niż w kurczaku, a żelazo bardziej niż w wołowinie. Zawiera w swoim składzie 2 razy mniej puryn niż mięso z kurczaka i polecany w menu osób z kamicą moczową.
Rasa indyków to nie tyle – około trzy tuziny. Nie tak dawno temu wyhodowane zostały brojlery ras indyków, charakteryzujące się szybkim przyrostem masy ciała, który może przekroczyć 20 kg. Wyróżniają się dużą objętością masy mięśniowej z dość cienkim dodatkiem. Produkcja mięsa na powierzchni takich skał może sięgać nawet 80%.
Kurczak brojlerów w kategorii wagowej dzieli się na następujące grupy:
- światło – do 9 kg;
- średnio – do 18 kg;
- ciężki – do 25 kg.
Dowiedz się, jak rozwijać indyki brojlerów w domu.
Big-6
Bardzo popularny jest teraz krzyż z białego indyka o szerokich klatkach, o którym mowa ciężka grupa kotłów. Wyhodowany przez British United Indkeys (Wielka Brytania), oznaczony jako “Big-6”. Niektóre okazy mogą osiągnąć 40 kg. Jest to najbardziej produktywny krzyż indyk, szybko przybiera na wadze.
Oczywiście, indyki zazwyczaj nie są doprowadzane do maksymalnej wagi, ponieważ mięso drobiowe, które osiągnęło pełną dojrzałość, jest już dość surowe. Przeciętnie mężczyźni osiągają wagę 22-25 kg, a kobiety – 11 kg. Indyki są wysyłane do uboju zazwyczaj po 3-4 miesiącach, ponieważ dalsza pielęgnacja ptaka, który najszybciej przybiera na wadze, nie jest racjonalna.
Te ptaki o silnej sylwetce mają białe upierzenie z czarną plamą niewielkich rozmiarów na klatce piersiowej, mocną długą szyję, proste plecy, długie nogi o żółtawym kolorze. Bogate upierzenie tych indyków jest wyraźniejsze u mężczyzn i jest wysoko cenione.
Indeks produkcji jaj wynosi 100 jaj na cykl produkcyjny.
Wideo: doświadczenie w utrzymywaniu indyka Big 6
Ale-8
Kolejny stosunkowo niedawno pozyskany krzyż mięsny ciężka grupa od brytyjskich United Indyki. Mężczyźni osiągają wagę 27 kg, a kobiety – 10 kg. Mają upierzenie o czysto białym kolorze, silnej budowie ciała o długich nogach i wydłużonej szyi. Bujne pióra sprawiają, że kształt ciała tych mięsnych brojlerów jest jeszcze bardziej zaokrąglony. Uboju można dokonać od 14. tygodnia.
Bakłażan – około 100 jaj na każdy okres produkcyjny.
Ważne! Krzyże indyków uzyskiwane są poprzez krzyżowanie różnych ras i ich linii produkowanych pod nadzorem zootechnicznym. Uzyskane hybrydy najlepiej przejawiają się w pierwszej generacji i, jak wszystkie hybrydy, nie przenoszą swoich właściwości na potomstwo. Ale jeśli dla ciebie czynnik uzyskania maksymalnej ilości mięsa jest ważny dla uboju ptaka, to powinieneś zwrócić uwagę na krzyże mięsa i kupić jaja wylęgowe lub kurczęta.
Białe szerokie klatki piersiowe
Bardzo powszechna rasa, odpowiednia dla prywatnych gospodarstw i ferm drobiu. Został wyhodowany w USA w latach 60-tych na bazie holenderskich białych indyków z szerokimi klatkami piersiowymi. Waga osobników męskich sięga 17 kg, a osobniki żeńskie rosną do 8-10 kg. Maksymalny wzrost osiąga się już w wieku 100 lat. Minusem tej rasy są wyższe wymagania co do warunków utrzymania (zwłaszcza temperatury).
Gęste upierzenie jest białe z małym pęczkiem czarnych piór na piersi. Kształt ciała ma postać owalnej, szerokiej klatki piersiowej, szeroko rozstawionych nóg średniej wielkości i ciemnoróżowego zabarwienia.
Dowiedz się więcej o białej rasie o szerokich klatkach.
Około 9 miesięcy samice składają jaja i są w stanie przenosić 100-120 jaj o wadze 80-90 g w okresie produkcyjnym, które będą nawożone o 85-90%. Spośród nich 60-75% kurcząt jest zazwyczaj wydalanych.
Wideo: recenzja rasy White broad-chested
Kanadyjska szeroka skrzynia
Podstawą hodowli tej rasy brojlerów był dziki amerykański indyk i angielska czarna rasa. Otrzymane w Ameryce i często nazywane jest amerykańskie. Ma wysoki wskaźnik przeżywalności potomstwa. Te indyki są zabijane w wieku 20-23 tygodni, kiedy samce zwykle ważą 13-14 kg, a samice – do 8 kg. Maksymalna waga samców może wynosić do 30 kg, a samic – do 17 kg. Ptaki szybko przybierają na wadze, a po 6 tygodniach masa indyków może osiągnąć 5 kg.
Kolor jest biały lub czarny z efektownym białym paskiem na piórach wspaniałego ogona. Ciało ma szeroką klatkę piersiową i zwęża się do ogona. Czerwona wyrostek podbródka w stanie wzbudzonym może pęcznieć do 15-20 cm.
Yaytsenoskost – 100 sztuk w okresie (roku), a inkubacja jaj osiąga 93%. Samice rozpoczynają przenoszenie jaj od 9 do 15 miesiąca życia.
Rasa ta sprawdziła się dobrze zarówno w kurnikach, jak i małych gospodarstwach prywatnych. Bonusy rasy są mało wymagające do jedzenia i bardziej miękkiego mięsa. Ale nie znosi chłodu i przeciągów.
Wskazówki dla hodowców drobiu: jak rosną indyki w inkubatorze, ile indyk waży, a dorosły indyk, jak odróżnić indyka od indyka.
Moskiewski Brąz
Pochodzi z indyczych indyków z szerokimi torbami i ras lokalnych pochodzenia w Rosji. Osoby dorosłe osiągają następujące wskaźniki wagowe: mężczyźni – około 19 kg, a kobiety – około 2 razy mniej, około 10 kg. Zaczynają zdobywać punkty od wieku 4 miesięcy, kiedy osiągają masę 4 kg.
Głównymi cechami indyków tego gatunku są szeroka i dobrze wyrażona klatka piersiowa i długie ciało. Upierzenie tej rasy odpowiada nazwie czarnobrunatnego koloru z pięknym połyskiem. Pióra ogona są malowane jasnymi i ciemnobrązowymi małymi paskami, a wzdłuż krawędzi mają szeroki czarny pasek, który jest oprawiony na samym brzegu pióra w kolorze białym. Ale ptaki mają czarną skórę, która pogarsza wygląd tuszy.
Yaytsenoskost – w przedziale od 80 do 90 sztuk w okresie. Jaja o wadze około 87 g, ich zapłodnienie – do 95%, a bezpieczeństwo młodych to 85-90%.
Moskiewski brąz ma doskonałą wytrzymałość. Indyki indyków można uprawiać nie tylko w fermach drobiu, ale także w sektorze prywatnym. Są dostosowane do warunków pastwisk i do zamkniętego pomieszczenia.
Czy wiesz? Bezwarunkowy lider w uprawie indyków to USA – 2,669 mln ton w 2012 roku. Każdego roku 270 milionów tych ptaków jest hodowanych na święto narodowe – Święto Dziękczynienia. Dla Stanów Zjednoczonych Unia Europejska (1,910 mln ton) zajmuje drugie miejsce, ale Rosja zajmuje piąte miejsce (0,11 mln ton). W większości krajów produkcja tego ptaka stale rośnie.
Hybrydowy konwerter
Krzyż został wycofany w Kanadzie. Podczas rozmnażania tego gatunku celem było uzyskanie mięsa o dobrych właściwościach smakowych na skalę produkcyjną. Krzyż hybrydowy został uzyskany przez skrzyżowanie białego holenderskiego z brązowymi indykami o szerokich torchach. Są bardzo popularne w wielu krajach świata ze względu na możliwość szybkiego dodawania wagi. Dorosłe osobniki osiągają następujące wartości masy ciała: mężczyźni – około 20-22 kg, kobiety – 10-12 kg. Co więcej, ta masa jest rekrutowana w wieku 20 tygodni. Wydajność czystego mięsa od jednego osobnika wynosi około 80-85%. Niektóre indyki mogą osiągnąć 30 kg.
Te szerokie piersi duże ptaki o białym upierzeniu i bujnym ogonie. Tusze mają dobry wygląd rynkowy, ponieważ ptaki o białym piórku mają jasną skórę.
Samica ma zdolność do przenoszenia jaj już w wieku około 9 miesięcy, ale nie więcej niż 50 sztuk w ciągu roku. Proces inkubacji trwa około 29 dni.
Jest nieprzyjemny i szybko dostosowuje się do warunków klimatycznych zamieszkania. Hybrydowy konwerter Birds może rozwijać prędkość prawie 45 km / h.
Wideo: przegląd Crossbirda w programie Highbird Converter
Kierunki indyków jajecznych
Indyki kierunku jaj są ze względu na zdolność do przenoszenia jaj, częściej w celu reprodukcji. Jaja indyków są większe niż kurczaki i mają ciekawe plamki, a smak jest bardzo podobny do kurczaka. Ze względu na ich właściwości odżywcze i dietetyczne znajdują się na trzecim miejscu po przepiórczych jajach i perliczkach. W tym przypadku indyki mogą uzyskać dobrą wagę, co umożliwia zaangażowanie w zakup mięsa.
Przeczytaj oceny ras mięsa drobiowego i produkcji jaj.
Big-9
Ten krzyż ma białe upierzenie i jest inny Dobry zestaw odważników o wysokich wskaźnikach reprodukcji. Został on uzyskany przez British United Indkeys. Samica Big-9 może przez cały rok mieć około 118 jaj. Ponadto około 80-85% jaj zostanie zapłodnionych. Dorosłe ptaki mają następujące wskaźniki wagowe: mężczyźni – około 17 kg i indyki – około 9 kg.
Wielkie 9 indyków ma dobrą wytrzymałość i bezpretensjonalną opiekę, szybko opanowaną w środowisku zewnętrznym. Do tego rasa ta nie wymaga dużego kosztu paszy, a zestaw masy ciała pojawia się szybko. Takie indyki mogą być wyświetlane zarówno w fermach drobiu w warunkach przemysłowych, jak iw sektorze prywatnym.
Biały Moskwa
Białą rasę rasy białej z indyka otrzymano w Rosji. Głównym zadaniem hodowli tego gatunku było pozyskanie osobników mięsnych o wysokiej produkcji jaj. Podstawą hodowli tej rasy były białe holenderskie, białe rasy lokalne i belgijskie. To jest typowy indyk. Osoby dorosłe osiągają następujące wartości wagowe: samiec zbiera nie więcej niż 16 kg, a samica – około 8 kg. Około 5-6 miesięcy osiąga 4 kg masy ciała.
Upierzenie w tej rasie jest białe, a na klatce piersiowej czarna plama. Indyki różnią się od samic o większej masie ciała, a także obecności dłuższego ogona w okolicy szyi. Pień tych średnich ptaków, długie nogi i różowawy kolor dzioba jest lekko zakrzywiony.
W ciągu roku indyk może pomieścić około 90-110 jaj. Gatunek ten szybko dostosowuje się do różnych klimatów i jest uważany za najbardziej trwały.
Brąz szerokie chested
Uzyskane w Ameryce na podstawie dzikich indyków i angielskiej rasy czarnej. Aktywnie stosowany w hodowli. Głównym znakiem tego gatunku jest dość duża część klatki piersiowej, stąd nazwa. Mają piękne ciemne upierzenie z zielonkawo-brązowym połyskiem. Pióra ogona są zabarwione na brunatny, mały pasek z efektowną czarno-białą obwódką u góry pióra. Samice w okolicy klatki piersiowej zwykle mają białe upierzenie w postaci plam. Dorosłe ptaki zyskują następującą masę ciała: mężczyźni – około 16 kg, kobiety – około 10 kg.
Przeciętnie samice mogą nosić przez cały rok około 100-120 jaj. Prawie wszystkie jaja (80%) są nawożone. W tym przypadku samice wolą wylęgać same pisklęta i są przykładowymi matkami.
Dowiedz się więcej o rasie o szerokim klatce z brązu.
Należy jednak pamiętać, że rasa ta nie jest zdolna do wypasu w środowisku zewnętrznym, a zatem jest bardziej odpowiednia do uprawy w warunkach produkcyjnych.
Rasa jest odporna i odporna na różne choroby.
Virginia
Indyki indyków z Turcji są umiarkowany i odznaczają się pięknym białym upierzeniem. Mieć inne imię – Holenderski biały. Przy hodowli takiego ptaka pożądane jest zapewnienie warunków zbliżonych do naturalnych. Gatunek ten nadaje się do uprawy w prywatnym domu, a także w fermie drobiu. Wymagany do chodzenia na świeżym powietrzu. Ptaki mają małe ciało, nogi średniej długości i małą główkę. Dorosłe ptaki osiągają następujące parametry wagowe: samiec – około 9 kg i samica – tylko do 4 kg. Indyk ma wysoką zdolność składania jaj – do 110 sztuk w ciągu roku.
Samica sama wyrabia indyki i jest dobrą matką. Kolejną zaletą jest to, że nie pobierają dużo jedzenia. Ponadto ta rasa jest bezpretensjonalna w opiece.
Czy wiesz? Początkowo indyk, przywieziony do Europy w 1519 roku, był ceniony przez Europejczyków nie za mięso, ale za piękne upierzenie.
Wagon
To jest krzyż i szybko zyskują wystarczająco dużą masę. Zostały uzyskane w Rosji na Kaukazie. Oddziel ojcowskie i macierzyńskie linie. Ptaki te mają następujące wskaźniki wskaźników masy ciała: mężczyźni – około 17 kg, a indyki zwykle ważą 10 kg. Mężczyźni w 8. tygodniu życia mają masę ciała do 7 kg.
Wag indyków ma białe upierzenie. Mają szerokie ciało, potężne skrzydła i dość długie łapy.
Ptaki wyróżniają się nie tylko szybkim wzrostem, ale także doskonałą żywotnością. Samice Yaytsenoskost – około 60-70 sztuk przez cały rok, a bardzo wysoka płodność – 80-90%. Zachowanie potomstwa również jest bardzo wysokie, prawie 99%.
Ten rodzaj nadaje się do konserwacji w sektorze prywatnym.
Heaton
Kolor indyków rasy Khiton (Khidon) jest przeważnie śnieżnobiały. Ten krzyż, importowany z Holandii. Dorosłe osobniki osiągają następujące wskaźniki masy: indyki zyskują około 19-20 kg, indyki – około 12-15 kg. Maksymalną wagę osiąga się już w 30 tygodniu życia. W sezonie kobieta może nosić 90-110 jaj.
Kierunek jajo-mięso
Kierunek mięsa jajecznego w Turcji daje mniej mięsa niż w przypadku mięsa brojlerów, ale samice mają możliwość wyburzenia do 100 jaj rocznie.
Kanadyjski Brąz
Został wyhodowany, jak można zobaczyć po imieniu, w Kanadzie, dość rzadko. Ma doskonałą wytrzymałość i jest przystosowany do zimnego klimatu. Jego nazwa pochodzi od niezwykłego koloru: pióra w kolorze czerwonawo-brązowym z brązowym połyskiem. U mężczyzn w górnej części mostka i szyjkę jest pomalowana na ciemno, niemal czarnym, i na plecach, w dodatku do kolorów ciemnych form brązu zespołem. Brązowe i czerwonawe pasy ozdabiają ogon, aw obszarze bioder i skrzydeł widać białe cienkie paski.
Wzrost na czubku czerwonawego koloru zmienia się na biały lub ciemnoniebieski. U indyków kolor nie jest tak jasny: na skrzydłach, klatce piersiowej i grzbiecie ma białe obramowanie i nie ma ozdób na głowie.
Mężczyźni zazwyczaj ważą średnio 20 kg, ale mogą osiągnąć nawet 30 kg, ale kobiety – znacznie mniej, 11-15 kg. Mają wysoką produkcję jaj – do 100 sztuk rocznie.
Gatunek ten charakteryzuje się wysoką wytrzymałością i może być przechowywany w warunkach zewnętrznych.
Ważne! Jaja i młode indyki do uprawy należy kupować wyłącznie w wyspecjalizowanych gospodarstwach. Dotyczy to zwłaszcza krzyżówek i brojlerów, które są wydedukowane przez zootechników. Jeśli chcesz się rozwijać młodo, to powinniśmy zatrzymać się u ugruntowanych ras zrównoważonych.
Paleevaya
Blado żółta rasa indyków została wyhodowana w Uzbekistanie. Wraz z hodowlą tej rasy głównym celem było uzyskanie gatunku, który byłby dobrze przystosowany Środkowoazjatyckie warunki klimatyczne. Dlatego blade indyki były szeroko rozpowszechnione w Azji i na Kaukazie. Nazwę wzięli ze względu na kolor piór – jest to kontrastowy beżowy i brązowy kolor.
Do warunków utrzymania i wyboru żywności ten gatunek jest absolutnie mało wymagający. Ciągle trzymaj je w kurnikach nie jest tego warte, muszą chodzić. Blada rasa indyków należy do średniej kategorii wagowej. Dorosłe ptaki osiągają następujące parametry masy: indyki zyskują 6-7 kg, a samiec jest prawie 2 razy cięższy – 11-12 kg.
Dowiedz się więcej o cechach rasy uzbecki blady.
Gatunek ten rośnie dość wolno: o 4 miesiące ten ptak przybiera na wadze 3,5-4 kg. Indyki, w porównaniu z innymi rasami, posiadają nie więcej jaj – nie więcej niż 60 sztuk w ciągu roku. Ponadto wykluwalność potomstwa również jest niewielka – około 65%.
Czarny Tikhoretsky
Został wyhodowany na terytorium Krasnodar w 1957 roku. Krzyż tego gatunku jest przystosowany do życia na pastwiskach, ale nadaje się również do komórek. Główną cechą czarnego Tikhoretsky jest ich gęsta struktura ciała i piękne czarne upierzenie, które ma brązową falę. W szyi – przeważnie czarne pióra.
Waga dorosłych jest następująca: mężczyźni – do 10 kg, a kobiety – średnio około 4-5 kg. Masa potrzebna do dalszej sprzedaży tego rodzaju indyków zyskuje 4-5 miesięcy. Ta waga wynosi około 3,5-4 kg, a waga netto mięsa wynosi około 60%. Samice czarnych ras Tikhoretskaya przez cały rok noszą około 60-80 jaj. Sami sieją jajka i dbają o małe indyki.
Wideo: więcej o rasie czarnej Tikhoretsky
Teraz zapotrzebowanie na mięso dietetyczne z indyków stale rośnie. Zidentyfikowano wiele krzyżówek brojlerów tych ptaków, które są w stanie szybko przybrać na wadze. Zanim jednak zaczniesz indyki, powinieneś określić miejsce i cel ich uprawy (warunki prywatnego domu lub fermy drobiu, kierunek mięsa lub jaj).
Jakie indyki można hodować w domu
Rozważ najczęstsze rasy tych ptaków domowych, które różnią się między sobą głównie pod względem barwy ogona i wagi.
Rasy mięsne z indyka (brojler)
Ten drób uprawia się głównie ze względu na pyszne mięso dietetyczne, chociaż jaja indycze są również używane do jedzenia. Dlatego też wybór tych indyków dotyczy głównie usuwania ras i krzyży mięsnych, zwłaszcza że plony jaj w wielu rasach nie są niższe niż w rasach jaj.
Rasa indyków to nie tyle – około trzy tuziny. Nie tak dawno temu wyhodowane zostały brojlery ras indyków, charakteryzujące się szybkim przyrostem masy ciała, który może przekroczyć 20 kg. Wyróżniają się dużą objętością masy mięśniowej z dość cienkim dodatkiem. Produkcja mięsa na powierzchni takich skał może sięgać nawet 80%.
Kurczak brojlerów w kategorii wagowej dzieli się na następujące grupy:
Big-6
Bardzo popularny jest teraz krzyż z białego indyka o szerokich klatkach, o którym mowa ciężka grupa kotłów. Wyhodowany przez British United Indkeys (Wielka Brytania), oznaczony jako “Big-6”. Niektóre okazy mogą osiągnąć 40 kg. Jest to najbardziej produktywny krzyż indyk, szybko przybiera na wadze.
Oczywiście, indyki zazwyczaj nie są doprowadzane do maksymalnej wagi, ponieważ mięso drobiowe, które osiągnęło pełną dojrzałość, jest już dość surowe. Przeciętnie mężczyźni osiągają wagę 22-25 kg, a kobiety – 11 kg. Indyki są wysyłane do uboju zazwyczaj po 3-4 miesiącach, ponieważ dalsza pielęgnacja ptaka, który najszybciej przybiera na wadze, nie jest racjonalna.
Te ptaki o silnej sylwetce mają białe upierzenie z czarną plamą niewielkich rozmiarów na klatce piersiowej, mocną długą szyję, proste plecy, długie nogi o żółtawym kolorze. Bogate upierzenie tych indyków jest wyraźniejsze u mężczyzn i jest wysoko cenione.
Indeks produkcji jaj wynosi 100 jaj na cykl produkcyjny.
Wideo: doświadczenie w utrzymywaniu indyka Big 6
Ale-8
Kolejny stosunkowo niedawno pozyskany krzyż mięsny ciężka grupa od brytyjskich United Indyki. Mężczyźni osiągają wagę 27 kg, a kobiety – 10 kg. Mają upierzenie o czysto białym kolorze, silnej budowie ciała o długich nogach i wydłużonej szyi. Bujne pióra sprawiają, że kształt ciała tych mięsnych brojlerów jest jeszcze bardziej zaokrąglony. Uboju można dokonać od 14. tygodnia.
Bakłażan – około 100 jaj na każdy okres produkcyjny.
Białe szerokie klatki piersiowe
Bardzo powszechna rasa, odpowiednia dla prywatnych gospodarstw i ferm drobiu. Został wyhodowany w USA w latach 60-tych na bazie holenderskich białych indyków z szerokimi klatkami piersiowymi. Waga osobników męskich sięga 17 kg, a osobniki żeńskie rosną do 8-10 kg. Maksymalny wzrost osiąga się już w wieku 100 lat. Minusem tej rasy są wyższe wymagania co do warunków utrzymania (zwłaszcza temperatury).
Gęste upierzenie jest białe z małym pęczkiem czarnych piór na piersi. Kształt ciała ma postać owalnej, szerokiej klatki piersiowej, szeroko rozstawionych nóg średniej wielkości i ciemnoróżowego zabarwienia.
Około 9 miesięcy samice składają jaja i są w stanie przenosić 100-120 jaj o wadze 80-90 g w okresie produkcyjnym, które będą nawożone o 85-90%. Spośród nich 60-75% kurcząt jest zazwyczaj wydalanych.
Wideo: recenzja rasy White broad-chested
Kanadyjska szeroka skrzynia
Podstawą hodowli tej rasy brojlerów był dziki amerykański indyk i angielska czarna rasa. Otrzymane w Ameryce i często nazywane jest amerykańskie. Ma wysoki wskaźnik przeżywalności potomstwa. Te indyki są zabijane w wieku 20-23 tygodni, kiedy samce zwykle ważą 13-14 kg, a samice – do 8 kg. Maksymalna waga samców może wynosić do 30 kg, a samic – do 17 kg. Ptaki szybko przybierają na wadze, a po 6 tygodniach masa indyków może osiągnąć 5 kg.
Kolor jest biały lub czarny z efektownym białym paskiem na piórach wspaniałego ogona. Ciało ma szeroką klatkę piersiową i zwęża się do ogona. Czerwona wyrostek podbródka w stanie wzbudzonym może pęcznieć do 15-20 cm.
Yaytsenoskost – 100 sztuk w okresie (roku), a inkubacja jaj osiąga 93%. Samice rozpoczynają przenoszenie jaj od 9 do 15 miesiąca życia.
Rasa ta sprawdziła się dobrze zarówno w kurnikach, jak i małych gospodarstwach prywatnych. Bonusy rasy są mało wymagające do jedzenia i bardziej miękkiego mięsa. Ale nie znosi chłodu i przeciągów.
Moskiewski Brąz
Pochodzi z indyczych indyków z szerokimi torbami i ras lokalnych pochodzenia w Rosji. Osoby dorosłe osiągają następujące wskaźniki wagowe: mężczyźni – około 19 kg, a kobiety – około 2 razy mniej, około 10 kg. Zaczynają zdobywać punkty od wieku 4 miesięcy, kiedy osiągają masę 4 kg.
Głównymi cechami indyków tego gatunku są szeroka i dobrze wyrażona klatka piersiowa i długie ciało. Upierzenie tej rasy odpowiada nazwie czarnobrunatnego koloru z pięknym połyskiem. Pióra ogona są malowane jasnymi i ciemnobrązowymi małymi paskami, a wzdłuż krawędzi mają szeroki czarny pasek, który jest oprawiony na samym brzegu pióra w kolorze białym. Ale ptaki mają czarną skórę, która pogarsza wygląd tuszy.
Yaytsenoskost – w przedziale od 80 do 90 sztuk w okresie. Jaja o wadze około 87 g, ich zapłodnienie – do 95%, a bezpieczeństwo młodych to 85-90%.
Moskiewski brąz ma doskonałą wytrzymałość. Indyki indyków można uprawiać nie tylko w fermach drobiu, ale także w sektorze prywatnym. Są dostosowane do warunków pastwisk i do zamkniętego pomieszczenia.
Hybrydowy konwerter
Krzyż został wycofany w Kanadzie. Podczas rozmnażania tego gatunku celem było uzyskanie mięsa o dobrych właściwościach smakowych na skalę produkcyjną. Krzyż hybrydowy został uzyskany przez skrzyżowanie białego holenderskiego z brązowymi indykami o szerokich torchach. Są bardzo popularne w wielu krajach świata ze względu na możliwość szybkiego dodawania wagi. Dorosłe osobniki osiągają następujące wartości masy ciała: mężczyźni – około 20-22 kg, kobiety – 10-12 kg. Co więcej, ta masa jest rekrutowana w wieku 20 tygodni. Wydajność czystego mięsa od jednego osobnika wynosi około 80-85%. Niektóre indyki mogą osiągnąć 30 kg.
Te szerokie piersi duże ptaki o białym upierzeniu i bujnym ogonie. Tusze mają dobry wygląd rynkowy, ponieważ ptaki o białym piórku mają jasną skórę.
Samica ma zdolność do przenoszenia jaj już w wieku około 9 miesięcy, ale nie więcej niż 50 sztuk w ciągu roku. Proces inkubacji trwa około 29 dni.
Jest nieprzyjemny i szybko dostosowuje się do warunków klimatycznych zamieszkania. Hybrydowy konwerter Birds może rozwijać prędkość prawie 45 km / h.
Wideo: przegląd Crossbirda w programie Highbird Converter
Kierunki indyków jajecznych
Indyki kierunku jaj są ze względu na zdolność do przenoszenia jaj, częściej w celu reprodukcji. Jaja indyków są większe niż kurczaki i mają ciekawe plamki, a smak jest bardzo podobny do kurczaka. Ze względu na ich właściwości odżywcze i dietetyczne znajdują się na trzecim miejscu po przepiórczych jajach i perliczkach. W tym przypadku indyki mogą uzyskać dobrą wagę, co umożliwia zaangażowanie w zakup mięsa.
Big-9
Ten krzyż ma białe upierzenie i jest inny Dobry zestaw odważników o wysokich wskaźnikach reprodukcji. Został on uzyskany przez British United Indkeys. Samica Big-9 może przez cały rok mieć około 118 jaj. Ponadto około 80-85% jaj zostanie zapłodnionych. Dorosłe ptaki mają następujące wskaźniki wagowe: mężczyźni – około 17 kg i indyki – około 9 kg.
Wielkie 9 indyków ma dobrą wytrzymałość i bezpretensjonalną opiekę, szybko opanowaną w środowisku zewnętrznym. Do tego rasa ta nie wymaga dużego kosztu paszy, a zestaw masy ciała pojawia się szybko. Takie indyki mogą być wyświetlane zarówno w fermach drobiu w warunkach przemysłowych, jak iw sektorze prywatnym.
Biały Moskwa
Białą rasę rasy białej z indyka otrzymano w Rosji. Głównym zadaniem hodowli tego gatunku było pozyskanie osobników mięsnych o wysokiej produkcji jaj. Podstawą hodowli tej rasy były białe holenderskie, białe rasy lokalne i belgijskie. To jest typowy indyk. Osoby dorosłe osiągają następujące wartości wagowe: samiec zbiera nie więcej niż 16 kg, a samica – około 8 kg. Około 5-6 miesięcy osiąga 4 kg masy ciała.
Upierzenie w tej rasie jest białe, a na klatce piersiowej czarna plama. Indyki różnią się od samic o większej masie ciała, a także obecności dłuższego ogona w okolicy szyi. Pień tych średnich ptaków, długie nogi i różowawy kolor dzioba jest lekko zakrzywiony.
W ciągu roku indyk może pomieścić około 90-110 jaj. Gatunek ten szybko dostosowuje się do różnych klimatów i jest uważany za najbardziej trwały.
Brąz szerokie chested
Uzyskane w Ameryce na podstawie dzikich indyków i angielskiej rasy czarnej. Aktywnie stosowany w hodowli. Głównym znakiem tego gatunku jest dość duża część klatki piersiowej, stąd nazwa. Mają piękne ciemne upierzenie z zielonkawo-brązowym połyskiem. Pióra ogona są zabarwione na brunatny, mały pasek z efektowną czarno-białą obwódką u góry pióra. Samice w okolicy klatki piersiowej zwykle mają białe upierzenie w postaci plam. Dorosłe ptaki zyskują następującą masę ciała: mężczyźni – około 16 kg, kobiety – około 10 kg.
Przeciętnie samice mogą nosić przez cały rok około 100-120 jaj. Prawie wszystkie jaja (80%) są nawożone. W tym przypadku samice wolą wylęgać same pisklęta i są przykładowymi matkami.
Należy jednak pamiętać, że rasa ta nie jest zdolna do wypasu w środowisku zewnętrznym, a zatem jest bardziej odpowiednia do uprawy w warunkach produkcyjnych.
Rasa jest odporna i odporna na różne choroby.
Virginia
Indyki indyków z Turcji są umiarkowany i odznaczają się pięknym białym upierzeniem. Mieć inne imię – Holenderski biały. Przy hodowli takiego ptaka pożądane jest zapewnienie warunków zbliżonych do naturalnych. Gatunek ten nadaje się do uprawy w prywatnym domu, a także w fermie drobiu. Wymagany do chodzenia na świeżym powietrzu. Ptaki mają małe ciało, nogi średniej długości i małą główkę. Dorosłe ptaki osiągają następujące parametry wagowe: samiec – około 9 kg i samica – tylko do 4 kg. Indyk ma wysoką zdolność składania jaj – do 110 sztuk w ciągu roku.
Samica sama wyrabia indyki i jest dobrą matką. Kolejną zaletą jest to, że nie pobierają dużo jedzenia. Ponadto ta rasa jest bezpretensjonalna w opiece.
Wagon
To jest krzyż i szybko zyskują wystarczająco dużą masę. Zostały uzyskane w Rosji na Kaukazie. Oddziel ojcowskie i macierzyńskie linie. Ptaki te mają następujące wskaźniki wskaźników masy ciała: mężczyźni – około 17 kg, a indyki zwykle ważą 10 kg. Mężczyźni w 8. tygodniu życia mają masę ciała do 7 kg.
Wag indyków ma białe upierzenie. Mają szerokie ciało, potężne skrzydła i dość długie łapy.
Ptaki wyróżniają się nie tylko szybkim wzrostem, ale także doskonałą żywotnością. Samice Yaytsenoskost – około 60-70 sztuk przez cały rok, a bardzo wysoka płodność – 80-90%. Zachowanie potomstwa również jest bardzo wysokie, prawie 99%.
Ten rodzaj nadaje się do konserwacji w sektorze prywatnym.
Heaton
Kolor indyków rasy Khiton (Khidon) jest przeważnie śnieżnobiały. Ten krzyż, importowany z Holandii. Dorosłe osobniki osiągają następujące wskaźniki masy: indyki zyskują około 19-20 kg, indyki – około 12-15 kg. Maksymalną wagę osiąga się już w 30 tygodniu życia. W sezonie kobieta może nosić 90-110 jaj.
Kierunek jajo-mięso
Kierunek mięsa jajecznego w Turcji daje mniej mięsa niż w przypadku mięsa brojlerów, ale samice mają możliwość wyburzenia do 100 jaj rocznie.
Kanadyjski Brąz
Został wyhodowany, jak można zobaczyć po imieniu, w Kanadzie, dość rzadko. Ma doskonałą wytrzymałość i jest przystosowany do zimnego klimatu. Jego nazwa pochodzi od niezwykłego koloru: pióra w kolorze czerwonawo-brązowym z brązowym połyskiem. U mężczyzn w górnej części mostka i szyjkę jest pomalowana na ciemno, niemal czarnym, i na plecach, w dodatku do kolorów ciemnych form brązu zespołem. Brązowe i czerwonawe pasy ozdabiają ogon, aw obszarze bioder i skrzydeł widać białe cienkie paski.
Wzrost na czubku czerwonawego koloru zmienia się na biały lub ciemnoniebieski. U indyków kolor nie jest tak jasny: na skrzydłach, klatce piersiowej i grzbiecie ma białe obramowanie i nie ma ozdób na głowie.
Mężczyźni zazwyczaj ważą średnio 20 kg, ale mogą osiągnąć nawet 30 kg, ale kobiety – znacznie mniej, 11-15 kg. Mają wysoką produkcję jaj – do 100 sztuk rocznie.
Gatunek ten charakteryzuje się wysoką wytrzymałością i może być przechowywany w warunkach zewnętrznych.
Paleevaya
Blado żółta rasa indyków została wyhodowana w Uzbekistanie. Wraz z hodowlą tej rasy głównym celem było uzyskanie gatunku, który byłby dobrze przystosowany Środkowoazjatyckie warunki klimatyczne. Dlatego blade indyki były szeroko rozpowszechnione w Azji i na Kaukazie. Nazwę wzięli ze względu na kolor piór – jest to kontrastowy beżowy i brązowy kolor.
Do warunków utrzymania i wyboru żywności ten gatunek jest absolutnie mało wymagający. Ciągle trzymaj je w kurnikach nie jest tego warte, muszą chodzić. Blada rasa indyków należy do średniej kategorii wagowej. Dorosłe ptaki osiągają następujące parametry masy: indyki zyskują 6-7 kg, a samiec jest prawie 2 razy cięższy – 11-12 kg.
Gatunek ten rośnie dość wolno: o 4 miesiące ten ptak przybiera na wadze 3,5-4 kg. Indyki, w porównaniu z innymi rasami, posiadają nie więcej jaj – nie więcej niż 60 sztuk w ciągu roku. Ponadto wykluwalność potomstwa również jest niewielka – około 65%.
Czarny Tikhoretsky
Został wyhodowany na terytorium Krasnodar w 1957 roku. Krzyż tego gatunku jest przystosowany do życia na pastwiskach, ale nadaje się również do komórek. Główną cechą czarnego Tikhoretsky jest ich gęsta struktura ciała i piękne czarne upierzenie, które ma brązową falę. W szyi – przeważnie czarne pióra.
Waga dorosłych jest następująca: mężczyźni – do 10 kg, a kobiety – średnio około 4-5 kg. Masa potrzebna do dalszej sprzedaży tego rodzaju indyków zyskuje 4-5 miesięcy. Ta waga wynosi około 3,5-4 kg, a waga netto mięsa wynosi około 60%. Samice czarnych ras Tikhoretskaya przez cały rok noszą około 60-80 jaj. Sami sieją jajka i dbają o małe indyki.
Wideo: więcej o rasie czarnej Tikhoretsky
Teraz zapotrzebowanie na mięso dietetyczne z indyków stale rośnie. Zidentyfikowano wiele krzyżówek brojlerów tych ptaków, które są w stanie szybko przybrać na wadze. Zanim jednak zaczniesz indyki, powinieneś określić miejsce i cel ich uprawy (warunki prywatnego domu lub fermy drobiu, kierunek mięsa lub jaj).
Contents