Estragon – wieloletnia roślina, jeden z gatunków piołunu.

Wysokość może dorastać do półtora metra, wąskich liści i kwiatostanów żółtawym kolorze zielonym, wiechowaty typu znalezionego na końcach gałęzi.
Estragon roślinny (estragon) jest powszechnie znanym przyprawą, a jego uprawa jest dość popularna w kulturze ogrodowej.

Roślina ta jest również używana do konserwowania warzyw i przygotowywania marynat.
Niezwykły korzenny aromat tarkhun uzyskany dzięki olejkom eterycznym zawartym w liściach i łodygach tej rośliny.

Sadzenie i rozmnażanie nasion estragonu

Sadzenie nasion estragonu – bardziej pracochłonny niż inne metody, ale jeśli z powodu różnych okoliczności, inne metody nie odpowiadają tobie, to zastanówmy się, jak posadzić estragon w ten sposób. Nasiona można sadzić w otwartym terenie bezpośrednio na łóżku i mogą być wstępnie kiełkowane w sadzonkach. Druga metoda jest bardziej skomplikowana, ale bardziej niezawodna.

Sadzenie estragonu na sadzonkach

nasiona estragon małe, wzrośnie 2-3 tygodni. Posypać ziemię nie trzeba siać zwykły sposób, przy odległości pomiędzy rzędami około 10 cm w kwietniu-maju. – Najlepszym momentem, kiedy można umieścić sadzonki estragon.

Po kilku tygodniach nasiona kiełkują, pędy należy wyciąć w rzędzie o 10 cm, dalsza pielęgnacja obejmuje podlewanie, obluzowywanie, pielenie. W szkółkach rośliny pozostają na jedną zimę. Wczesną wiosną mogą zostać przeszczepione na otwartą przestrzeń.

Sadzenie nasion estragonu w otwartym terenie

Nie ma wielkiej różnicy gdzie postawić estragon, jednak wśród niepożądanych poprzedników można przydzielić karczoch jerozolimski, cykorię i sałatkę. Jeśli istnieje wybór, lepiej jest wyhodować estragon z nasion w miejscach, w których hodowano fasolę.

Lądowanie może odbywać się zarówno na wiosnę, jak i jesienią, pod śniegiem. Małe nasiona wysiewa się w rzędach po 30 cm i przykrywa małą warstwą ziemi, nie zapominając o zwilżeniu nasadzeń. Kiełki pojawiają się w ciągu 2-3 tygodni, z czasem trzeba je usunąć.

Inne sposoby hodowli trawy estragonowej

Istnieją inne sposoby pomnażania tarhuny, ale do tego potrzebna będzie dorosła roślina.

Fragment kłącza

Najłatwiejszy sposób: dorosłe rośliny kopią i dzielą, a następnie sadzone w nowych miejscach. Każda z części musi mieć własny kłącze i parę nerek.

Cięcie

Powielanie tarhuna przez sadzonki najlepiej nadaje się, jeśli konieczne jest uzyskanie dużej liczby nowych roślin. Z jednego dorosłego krzewu można uzyskać 60-80 sadzonek.

Propagacja sadzonek najlepiej jest wykonywać w okresie aktywnego wzrostu, więc ukorzenienie nastąpi szybciej. Dla estragonu jest wiosna lub wczesne lato.
Sadzonki odciąć długość 10-15 cm, a następnie posadzone w szklarni z gleby z próchnicy i piasku.

Następnie powinny być regularnie wentylowane i podlewane, temperatura powinna być utrzymywana w granicach 18 stopni. Jeśli wszystko zostanie wykonane prawidłowo, sadzonki będą gotowe do sadzenia w ciągu trzech tygodni.

Warstwy

Niezbyt popularny, ale skuteczny sposób – rozmnażanie za pomocą odcinków kłącza. Wczesną wiosną kłącza są odkopywane i krojone na części o długości około 5 cm. Ponadto schemat jest dokładnie taki sam, jak w przypadku sadzonek.

Jak dbać o estragon na swojej stronie

Główną troską o estragon jest usuwanie chwastów, poluzowanie gleby i terminowe podlewanie, szczególnie w suszy. Młode pędy muszą być przywiązane do kołków, ponieważ silny wiatr może je uszkodzić.

Od drugiego roku roślina jest korzystnie zasilana. Najlepiej robić to wiosną, stosując złożone nawozy mineralne w ilości 1 łyżki stołowej na metr kwadratowy.

Zbieranie i pozyskiwanie trawy estragonowej na zimę

Tarhun jest stosowany w wielu przepisach, zarówno w postaci świeżej, jak i suszonej. Można go również konserwować, zamrażać. Oczywiście wszyscy wiedzą o napoju o tej samej nazwie. Jednak w zimie zbieranie jest niemożliwe, dlatego konieczne jest przygotowanie estragonu na zimę.

Suszenie estragonu

W celu dalszego suszenia estragon jest cięty na samym początku kwitnienia. Zawartość wody w nim jest niewielka, więc schnięcie nie zajmuje dużo czasu. Konieczne jest powieszenie surowca do góry nogami w suchym, wentylowanym pomieszczeniu. Po pełnym wyschnięciu pikantne zioła tarhun należy złożyć w szczelne pojemniki, aby zapach nie zniknął.

Zamrażanie

Trawę należy umyć, trochę osuszyć ręcznikiem. Dla wygody można rozłożyć porcję i zawinąć w torby lub folię spożywczą (gęstsza i hermetyczna, tym lepiej). Zablokuj.

Marynowanie

Podobnie jak w przypadku zamrażania, zielenie należy spłukać i wysuszyć. Następnie surowiec jest drobno posiekany, a następnie zmieszany z solą. Proporcja powinna wynosić 5: 1, a ważne jest, aby nie przesadzić – trawa musi być poruszona, a nie potarta.

Następnie mocno wlej do puszek, zamknij za pomocą nylonu z czepkiem i zostaw w chłodnym miejscu, aż będziesz go potrzebować.

Teraz nie jest tajemnicą, jak wyhodować estragon w swojej daczy i cieszyć się jego smakiem przez cały rok.

Ageratum (Ageratum) – mała roślina z rodziny astroves, pochodzi z Ameryki. W naszym pasie geograficznym ageratum jest uprawiane przez roślinę jednoroczną ze względu na jej termofilny charakter.

Opis aheratum

Wysokość rośliny – od 10 do 60 cm, od korzenia rośnie dużo pionowych, lekko owłosionych pędów. Jasnozielone liście z postrzępionymi krawędziami mają kształt diamentu, owalu lub trójkąta.

Dolne liście na ogonkach znajdują się naprzeciwko, górna (siedząca) są ustawione naprzemiennie. Małe gałęzie obu płci o barwie białej, różowej, purpurowej i niebieskiej tworzą kwiatostany w postaci pachnących koszy o średnicy 10-15 mm, które przedstawiają złożony kwiatostan w kształcie tarczy.

Po okresie kwitnienia powstają owoce – pięcioboczne nasiona w kształcie klina, w których dojrzewają małe nasiona. Sadzenie ageratu odbywa się za pomocą nasion i nie wymaga dużego wysiłku. Rozważmy bardziej szczegółowo, jak wyhodować ageratum z nasion.

Ageratum: gdzie i kiedy siać nasiona

Planując posadzić ageratum na własnej działce, możesz wyhodować go z nasion. Czas potrzebny do zasiania nasion to koniec marca.

Jednym z ważnych punktów jest wybór odpowiedniego podłoża. Optymalnym rozwiązaniem do sadzenia jest zastosowanie pożywnej mieszaniny torfu, próchnicy i piasku w proporcji 1: 1: 1.
 

Uprawa ageratum z nasion: plan siewu

Kiedy sadzimy ageratum na sadzonkach, dowiedzieliśmy się, że to koniec marca. Następnym ważnym punktem jest schemat siewu. W zbiorniku wyładowczym odległość między najbliższymi rzędami powinna wynosić 7-10 cm.

Małe nasiona należy wysiewać starannie, nie dopuszczając do zgrubienia. W przypadku trudności można je wymieszać z piaskiem, aby uzyskać bardziej równomierny wysiew. Po wykiełkowaniu są one przerzedzane, pozostawiając odległość około 2 cm pomiędzy najsilniejszymi kiełkami.

Sadzonki wysokich odmian ageratu, wyhodowane z nasion, są przesadzane do otwartego terenu według schematu 15-25 cm, bardziej zwarte odmiany – zgodnie z 10 cm schematem dla swobodnego rozwoju bujnego krzewu.

Jak dbać o sadzonki ageratum

Tekturowe pudło jest wypełnione podłożem, nasiona są wysiewane do niego, lekko posypane ziemią, zwilżone z pistoletu natryskowego i przykryte folią lub szkłem dla lepszego kiełkowania.

Pudełko jest umieszczone w ciepłym pomieszczeniu. Na pierwszym etapie pielęgnacji nasion zaleca się zapewnić wilgotność na poziomie 95%, a temperaturę gleby 22-26 stopni.

Do czasu pojawienia się pierwszych pędów, gleba z ageratum, która jest uprawiana przez nasiona, musi być zwilżona podczas suszenia pistoletem natryskowym, a także przez pewien czas usuwać osłonę do wietrzenia.

Po 12-17 dniach po posadzeniu pojawiają się nasiona kiełków ageratum. Drugi etap opieki nad sadzonkami trwa około tygodnia lub dwóch.

W tym czasie konieczne jest podlewanie siewek ageratu z nasion i na przemian co trzy dni w celu wprowadzenia nawozów potasowych i azotowych, a także do wentylacji, usuwania folii na kilka godzin.

Trzeci etap opieki nad siewkami ageratu w domu trwa 6-12 dni. W tym okresie wszystkie sadzonki wymagają również wysokiej wilgotności, stworzonej przez schronisko, które okresowo należy usunąć w celu wentylacji.

Temperatura gleby powinna wynosić w dzień 20 stopni, a 14 ° C – w nocy. Ten etap wymaga wystarczającego oświetlenia sadzonek, sensownym jest umieszczenie pojemnika z agatą na dobrze oświetlonym parapecie.

Po utworzeniu pierwszych liści uzyskuje się końcowy, czwarty etap pielęgnacji sadzonek. W tym czasie temperatura podłoża powinna wynosić 19-21 ° C, a następnie usunąć osłonę filmu.

Sadzonki aheratum podczas tego okresu wzrostu wymagają rzadszego karmienia w odstępie pięciu dni. Podlewanie powinno być terminowe i wystarczające, a gleba wokół sadzonki powinna być okresowo poluzowana.

Jak przeszczepić aheeratum w otwarty grunt, zasady zbierania kwiatów

Ageratum, które następnie zostanie przeszczepione na otwartą przestrzeń, musi zostać dwukrotnie zanurzone. Pierwsze zrywanie odbywa się po pojawieniu się piątego liścia na sadzonkach, przeszczepione do bardziej przestronnego pojemnika lub podobnego rozmiaru, ale z dużą odległością pomiędzy roślinami.

Po 15-20 dniach po pierwszym, drugi zbiór każdej sadzonki jest wykonywany w oddzielnym szkle lub innym pojedynczym pojemniku. W tym czasie sadzonki wymagają regularnego podlewania i dostatecznego oświetlenia.

Koniec maja i początek czerwca to optymalny czas, kiedy konieczne jest posadzenie aheeratum w otwartym terenie. Miejsce, w którym ageratum będzie rosło, powinno być z dala od przeciągów, sadzić sadzonki w jasnym słońcu. Gleba nie powinna mieć wysokiej kwasowości, najlepiej wstępnego drenażu gleby.

Gleba przed posadzeniem jest luźno poluzowana, powstają otwory na bujne krzewy ageratu w odstępie 25 cm od najbliższej rośliny, dla mniejszych i miniaturowych – 10 cm.

Studnia jest obficie podlewana, sadzonka ageratum jest umieszczona w niej, jest zakopana, gleba jest zagęszczana i ponownie nawadniana. Dalsza pielęgnacja kwiatu polega na podlewaniu, poluzowaniu gleby, usuwaniu chwastów i nawożeniu co 2-3 tygodnie.

Rozpoczynając hodowlę królików, zdeterminowaną w celu hodowania zwierząt usznych, najpierw wybierz rasę.

Następnie będą mieli kolejny ważny etap – wybrać zdrowe zwierzę dla plemienia, aby przetransportować je i przystosować do nowego miejsca, tak aby nie stracić ani jednej osoby.

Zastanów się, jak najlepiej to zrobić.

Jaka rasa królików wybrać do hodowli

Początkowo wybierz kierunek, w którym potrzebujesz królika (mięso, skórki lub puch) i miejsce zatrzymania (pokój lub klatka uliczna). Następnie możesz wybrać rasę i zapoznać się z jej funkcjami.

Do mięsa

Króliki takich ras charakteryzują się szybkim zbiorem wagi i mogą być młotkowane w ciągu 2-3 miesięcy.

Najczęściej spotykane rasy mięsa są następujące:

1. “Biała Nowa Zelandia”. Zyskują średnio 4,5 kg, płodność – samice rodzą 8-10 królików naraz.



2. “Czerwona Nowa Zelandia”. Skóra ma czerwonawe odcienie, zwykle przybiera na wadze 4,5 kg.



3. Flandria. Mają wysoką wydajność i mogą osiągnąć 25 kg, ale zwykle ważą 10 kg. Króliki w wieku 2 miesięcy już ważą 2 kg, bezpretensjonalnie.



4. Francuski baran. Króliki tej rasy przybierają na wadze do 12 kg i jednocześnie spożywają ekonomicznie paszę. Samica w jednym miocie średnio rodzi 9 młodych.



5. “Kalifornijczyk”. Średnia waga 4,5 kg jest wymagająca dla paszy.

Na skórkach

Zazwyczaj te króliki mają kierunek skórki mięsa i są najbardziej popularne.

Należą do nich następujące rasy:

1. «Szynszyla radziecka». Ta bezpretensjonalna rasa, odpowiednia zarówno na mięso, jak i na futro. Waga dorosłego zwierzęcia osiąga 5 kg, a waga szybko rośnie – 4-miesięczny królik waży 4 kg.



2. Biały gigant. Stara zasłużona rasa, przybiera na wadze do 8 kg, chociaż średnio 5,5 kg. Wysoka wydajność rzeźna (83%), odporna i bezpretensjonalna, ale przyrost masy ciała nie jest szybki, ale można użyć białej skóry.



3. Szary Olbrzym. Jego skóra ma czarny kolor i różne odcienie szarości. Przybierają masę 4,5-7,5 kg i są dobrze dostosowane do naszych warunków klimatycznych.



4. “Silvery”. Szybko przybrać na wadze i osiągnąć 6 kg, ale średnio waży 4,5 kg. Skórka o ciekawych srebrzystych odcieniach.



5. “Wiedeński niebieski”. Średnia waga 4,5-5 kg, szybko przybiera na wadze, ich mięso jest wysoko cenione. Nadaje się do uzyskania interesujących futerkowych odcieni niebieskich. Są bezpretensjonalne i dostosowują się do każdego klimatu.



6. Rex. Średnia waga to około 4 kg, masa nie zyskuje szybko, ale jej mięso ma doskonałe walory smakowe. Mają cenny szal w różnych odcieniach.



7. “Motyl”. Dorosłe osobniki ważą 4-5 kg ​​i mają cenną skórę z cętkowanym wzorem.



8. “Gronostaj rosyjski”. Futro tej rasy jest cenne, ponieważ jest podobne do gronostajów. Waga w granicach 4-5 kg.



9. Zmieniono. W wieku dorosłym ważą 15 kg, mają wysoką wydajność zabójcy (do 83%). Skórka o różnych odcieniach, od szarego do niebieskiego, ale często uprawiana tylko z powodu mięsa.



10. “Czarno-brązowy królik”. W tej rasie bardzo cenne jest mięso o wysokich walorach smakowych i skórze. Waga waha się w granicach 3-6 kg.

Do dziewiątek

Od puchatych królików dana osoba może używać puchu, skóry i mięsa.

Na terenie WNP hodowane są tylko dwie rasy tej linii:

1. “Angora w dół rasy królików.” Mają jedwabiste grube futro o długości około 22 cm, mogą mieć dowolne zabarwienie. Waga nie przekracza 3 kg.



2. «Biała rasa królików». Bardziej powszechna rasa z białym futrem, zazwyczaj osiągającym wagę 4 kg. Żyzne – 7 młodych w ściółce.

W jakim wieku lepiej kupić

Nabycie małych królików zakończy się niepowodzeniem – dzieci są bardziej podatne na różne stresy niż dorosłe zwierzęta. Wczesne odsadzanie od mleka matki lub okres adaptacji do pokarmu dla dorosłych niekorzystnie wpływa na zdrowie królików, więc nie jest to najlepszy czas na zakup.

Należy je kupić, gdy układ trawienny jest już dojrzały (3-4 miesiące). W żadnym wypadku nie możesz kupić przed 2 miesiącami.

W ciągu 4-6 miesięcy króliki już wyglądają jak dorośli i są najbardziej stabilne – jest to bardziej odpowiedni wiek do kupienia, ale cena będzie wyższa.

Kupowanie kopii dla dorosłych jest również dopuszczalne, ale nastolatki są lepiej przyzwyczajone do nowego miejsca zamieszkania i innych osób. Nowe miejsce i warunki mogą negatywnie wpłynąć na reprodukcję dorosłych królików. Dla ciężarnego królika ruch ten może być zbyt stresujący.

Wyraźne oznaki chorego królika

To bardzo ważne przy zakupie królika, aby wybrać zdrowe osoby.

Aby to zrobić, należy zwrócić uwagę na zauważalne oznaki dolegliwości:

• czerwone śluzowate oczy, nos i usta;
• kwaśne oczy, łza;
• wypływ z nosa (mokry nos jest oznaką chorego zwierzęcia, a suchy – zdrowy);
• plwocina na brodzie i klatce piersiowej;
• łysiny, zaczerwienienie, łuszczenie się i wrzody na ciele;
• obecność stożków i guzów na ciele;
• napompowany brzuch lub zagęszczanie (mówi o zaburzeniach trawienia);
• zaczerwienienie lub wydzielina z narządów płciowych;
• jeśli zwierzę wypróżniło się z tobą z płynnym kałem;
• zaczerwienienie odbytu lub skażonego kapłana z objawami biegunki;
• czerwone lub brudne uszy, wydzielane z nich, rany na uszach (jeśli królik zawsze próbuje je porysować – jest to oznaką obecności kleszczy w nich);
• godne uwagi oznaki fizycznych uszkodzeń i braków (dysproporcja, szczupłość lub otyłość itp.);
• zachowanie: chory królik nie będzie zainteresowany środowiskiem, zwykle siedzi w kącie klatki.

Co musisz sprawdzić, aby sprawdzić swoje zdrowie

Nawet jeśli nie ma żadnych widocznych objawów choroby, zwierzę zakupione na plemieniu powinno być dokładnie zbadane. Możesz nawet sporządzić wstępną listę, na co zwrócić uwagę i na co zwrócić się do sprzedawcy.

Kufa

Zewnętrzna inspekcja najlepiej rozpocząć od pyska. Jeśli śluza jest mokra, oznacza to, że zwierzę jest chore i musi być leczone. Silne wydzielanie śliny i jej obecność w okolicy brody sygnalizują zapalenie jamy ustnej.

Ale w tym momencie sprzedawca może wyeliminować przed inspekcją, dokładnie wycierając kaganiec i szyję. Dlatego musisz sprawdzić i wewnętrzną część przednich kończyn, którymi króliki wycierają dodatkową ślinę – będą sklejały włosy.

Jeśli na czubku kufy pojawiają się oznaki łysienia i zaschnięte krwawe wycieki, nie zawsze oznacza to chorobę. Po prostu zwierzę może ulec traumie ze stałego tarcia o karmnik lub siano. Ale także to zjawisko może być spowodowane przez pozbawienie, zapalenie skóry i inne choroby skóry.

Przyjrzyj się uważnie oczom. Nie powinny się drzeć ani ropieć, a powieki nie powinny być zaczerwienione. Wszystkie te objawy sygnalizują zakaźny nieżyt nosa, myksomatozę.

Do takiego królika lepiej nie podchodzić i nie dotykać rękami, aby nie stać się handlarzem infekcji.

Widok zwierzęcia nie powinien być rozproszony i ciągle skakać. Może to być spowodowane chorobami aparatu przedsionkowego. Jeśli na oku jest biała plamka, jest to oznaką zaćmy.

Inną przyczyną rozdarcia może być zwiększony wzrost zębów wewnątrz miąższu, co powoduje ucisk na gałkę oczną. Jest to wada wrodzona i jest przenoszona genetycznie. Siekacze w przypadku takiego odchylenia również wzrastają i chwiejnie przez całe życie.

Znakiem tego odchylenia jest przednia szczęka z wystającymi, przerośniętymi siekaczami, które wyglądają jak kły.

Ugryzienie zwierzęcia musi być prawidłowe.

Uszy i uszy

Dość często, patrząc na uszy królika, można zobaczyć skorupę ze względu na obecność roztocza ucha. Jest to niezagrożona choroba, której nadal nie należy rozpoczynać. Leczyć go łatwo za pomocą specjalnych maści i myjni. Warto wziąć pod uwagę, że chory królik może zarazić taką chorobę całym inwentarzem, więc lepiej odmówić zakupu.

Skorupa ma wygląd luźnych ciemnych formacji znajdujących się w otworach słuchawkowych. Na początku choroba objawia się w postaci małych czerwonych małych guzków. Należy zauważyć, że śluzak manifestuje się również w ten sam sposób, gdy zwierzę jest chore na myksomatozę.

Ta ostra choroba zakaźna, która powoduje wielkie szkody u hodowców królików. Dlatego musimy wziąć pod uwagę inne obszary odkryte przez włosy – nos, usta, powieki, narządy płciowe. Jeśli wszystkie inne obszary są czyste, prawdopodobnie jest to psoroptoza (choroba królików spowodowana kleszczami).

Ogólnie uszy powinny być czyste bez żadnych formacji.

Wełna i skóra

Pokrycie wełniane musi być czyste i lśniące. Futro w krótkowłosych rasach powinno przypominać plusz. Ważne jest sprawdzenie obecności królika pod kątem obecności wszy, pcheł i kleszczy. Nie wszystkie pasożyty można zobaczyć z uzbrojonym okiem, więc musisz zwrócić uwagę na jakość wełny.

Zatem oznaki obecności pasożytów skórnych to: łyse plamy, zmięte strzępy futra, matowy wygląd wełny, obecność łupieżu.

Najważniejsze to nie mieszać naturalnego pieca z chorobami. Kiedy królik jest wylinka, skóra jest zawsze gładka, nie ma zaczerwienień, płatków, które mają wyraźne okrągłe owalne kształty.

Należy również zwrócić uwagę na obecność krwiaków, które występują u młodych królików z powodu walk. To krew zgromadzona w zatokach. Może rozpalić lub zgnić, co może prowadzić do wielu problemów – zatrucia krwi, paraliżu i innych problemów.

Obecność szyszek na ciele może sygnalizować bardzo niebezpieczną chorobę królików – myksomatozę. Ta wirusowa choroba jest bardzo zaraźliwa i śmiertelna.

Tył bagażnika

Jeśli królik ma brudny tyłek, najlepiej nie traktować go jako zakupu. Często jest to sygnał o chorobie zakaźnej lub problemach trawiennych, które mogą kończyć się królikiem dla królika. Wełna w obszarze ogona powinna być czysta i sucha.

A odchody w pobliżu królika powinny mieć okrągły kształt, ciemny kolor; nie powinny powodować nieprzyjemnego zapachu i trzymać się razem.

W dziedzinie osła i narządów płciowych nie powinno być żadnych procesów zapalnych, powierzchnia musi być gładka. Gdy występują pasożyty wewnątrzkomórkowe, królik jest cienki, a wokół odbytu widoczne jest uszkodzenie i zaczerwienienie z powodu ciągłego czesania.

Kończyny

Kończyny tylne i przednie muszą być mocne i proporcjonalne do tułowia, a także mieć dobrą krawędź. Nie dopuszcza się żadnych wad w postaci stopy końsko-szpotawej ani bliskiego układu tylnych nóg. Ważne jest rozważenie krawędzi na łapach.

Brak włosów na nogach sygnalizuje predyspozycje do takiej choroby, jak zapalenie szyjki macicy. Choroba ta często powstaje z powodu przedłużonej zawartości na powierzchni netto podłogi i objawia się pojawieniem się ran i ropni na podeszwach stóp.

Posłuchaj płuc

Eksperci zalecają, aby kupując królika, odwrócić go z tyłu i zamknąć jedno nozdrze jeden po drugim, a następnie drugi. W tym przypadku oddychanie królików powinno być wolne, a smród i świszczący oddech nieobecny. Możesz po prostu przyłożyć ucho do pleców i posłuchać lekkiego zwierzęcia.

Jeśli jest świszczący oddech w płucach, jest to dobrze słyszalne w ten sposób. O chorobie płuc może dodatkowo zasygnalizować zaczerwienienie powiek, łzę oczu, mokry dziobek i wydzielanie z niego, a także zmniejszoną aktywność uszu.

Jak wybrać królika na plemię

Wybierając zwierzęta dla plemienia, należy zachować szczególną ostrożność i wysuwać wysokie wymagania.

Mężczyźni

Właściwy wybór mężczyzny dla plemienia jest bardzo ważny, ponieważ dalsza ilość i jakość potomstwa zależy od jego aktywności seksualnej i zdolności do rozmnażania. Dojrzewanie królika następuje po osiągnięciu 60-70 dni.

W tym czasie króliki są sadzone w osobnych komórkach. Do hodowli w plemieniu będą całkowicie gotowe po sześciu miesiącach, a u niektórych dużych ras – dopiero po siódmej.

Wymagania ogólne:

1. Producent musi być zdrowy. Takie zwierzę ma doskonały apetyt i zjada całe jedzenie.
2. Hodowla męska nie powinna mieć nadwagi, ponieważ ten czynnik zmniejsza aktywność seksualną.
3. Brak wagi jest również niedopuszczalny, taki królik da słabe potomstwo. Powinien być średniej wielkości (powinien uwzględniać charakterystykę rasy)
4. Ponadto musi być wystarczająco mobilny, aktywny i mieć dobrą budowę ciała.
5. Głowa męskiego królika powinna być wystarczająco duża i skrócona, gruba szyja, klatka piersiowa szeroka i rozwinięta.
6. W okolicy lędźwiowej i biodrowej powinna rozwinąć się muskulatura.
7. Szkielet kości musi być cienki, ale mocny.
8. Łapy tylne – prawidłowo ustawione względem tułowia i mają dobrą krawędź.
9. Niedopuszczalne są jakiekolwiek wady w składzie ciała – garbus, skrzywienie nóg i inne wady fizyczne.

Nie wybieraj plemienia królików z “kobiecymi” znakami:

• głowa małej wielkości;
• fałd skóry na szyi;
• wydłużona i cienka szyja.

Ponadto mężczyzna musi wykazać wyższość w swoim zachowaniu.

Nie będzie niepotrzebne uważne przyglądanie się narządom płciowym samca. Testy muszą być opracowane na dwie części. Nie powinny wydawać się luźne i miękkie.

Zdarza się, że u młodych królików lub u dorosłych mężczyzn, którzy nie mieli kontaktu przez dłuższy czas, jądra przenoszą się do rur pachwinowych i nie są silnie zaznaczone. Jeśli delikatnie masujesz podbrzusze, jądra przeniosą się do jąder.

Konieczne jest również zwrócenie uwagi na rozwój penisa. Młody królik będzie wyglądał jak rura z dziurą, a dorosły ma zaostrzony ołówek.

Plemię najlepiej wybierają króliki, które urodziły się wczesną wiosną. Ich okres rozwoju i wzrostu odpowiada ciepłemu okresowi, który pozytywnie wpływa na reżim karmienia i temperatury. Czynniki te są dobre dla całego organizmu przyszłego producenta, co pozytywnie wpłynie na przyszłe potomstwo.

Królik o dobrej aktywności seksualnej może zapładniać 2-3 samice dziennie. Ale ciągłe wykorzystywanie samca jako producenta nie jest tego warte, ponieważ silny ładunek zmniejsza jego zdolność do zapłodnienia i prowadzi do szybkiego zanikania aktywności.

Kobiety

Aby uzyskać dobre potomstwo, wybór kobiety dla plemienia jest nie mniej ważny niż wybór samca. Dojrzałość płciową samic królika osiąga w wieku 3 miesięcy, ale nie są one jeszcze wykorzystywane do rozmnażania, ponieważ ich ciało nie jest wystarczająco silne.

Wybierając królika, musisz zwrócić uwagę na dane zewnętrzne.

Muszą pasować do cech rasy, która ma zostać wybrana:

1. Waga samicy powinna być normalna, ponieważ nadwaga króliki są źle nawożone, a przy niedostatecznej – nie mogą rodzić potomstwa.
2. Ważne jest, aby zwracać uwagę na liczbę i ogólny stan sutków. Na sutkach nie powinno być oznak zapalenia sutków, to znaczy żadnych fok i liczby sutków – 4-5 par, nie mniej.
3. Królik powinien mieć małą, lekko spiczastą głowę, szyję cieńszą niż samca, a także subtelne rysy pyska.
4. Dla dobrego pleców część tylna powinna być nieco wydłużona z szeroką miednicą, a także z dobrze rozwiniętymi mięśniami, a nie kostnymi.

Oczywiście kobiety muszą być całkowicie zdrowe. Ponadto ich zachowanie nie powinno być agresywne. Taka kobieta zaatakuje partnera i nie będzie się dobrze chować. Ponadto może nie być wystarczająco opiekuńczą matką, a to jest złe dla przyszłego potomstwa.

Jak prawidłowo przewieźć na działkę gospodarstwa domowego

Po przejęciu należy odpowiednio dostarczyć króliki na działkę gospodarstwa domowego.

Aby nie uszkodzić zdrowia królików podczas transportu, należy przestrzegać pewnych zasad:

1. Specjalne pojemniki do transportu. Muszą być trwałe i bezpieczne, aby zwierzęta nie doznały obrażeń.
2. Wentylacja. W pojemnikach do transportu muszą znajdować się otwory na świeże powietrze.
3. Woda do picia i karmienia. Jeśli transportujesz króliki na niewielką odległość, wystarczy włożyć niewielką ilość siana do środka. Ale jeśli transport będzie długi, musisz przestać karmić i podlewać zwierzęta.

W upale królików zaleca się transport rano lub wieczorem, aby uniknąć przegrzania i udaru cieplnego. Zimą do transportu musisz użyć specjalnych izolowanych ogniw.

Jak dostosować je do nowego miejsca

Po dostarczeniu królików do miejsca dalszego zamieszkania, należy je przenieść do kwarantanny, aby zapobiec zakażeniu całego stada w przypadku, gdy zwierzęta są chore. Czas trwania takiej kwarantanny wynosi jeden miesiąc.

Zwierzęta trzymane są w oddzielnych klatkach i otrzymują witaminy, a także specjalne leki profilaktyczne z różnych chorób. Żywność w okresie adaptacji powinna zostać wzmocniona.

Króliki są stopniowo przenoszone do nowego jedzenia. Eksperci zalecają zabranie trochę siana i zwykłej paszy od poprzedniego właściciela, a także poznanie smaku królików, więc przeprowadzka i przyzwyczajenie się do nowego miejsca nie stanowią dla nich dużego stresu.

Nowe króliki nie muszą być sadzone we wspólnych celach, aby uniknąć walk o terytorium. Królik i królik, które zostały nabyte w plemieniu, muszą być trzymane w oddzielnych klatkach aż do momentu krycia.

Podczas zakupu zwierząt dla plemienia należy zachować ostrożność. Bardzo ważne jest, aby wybierać zdrowe okazy do hodowli bez wad i ze wszystkimi znakami rasowymi. Najbardziej akceptowalny jest zakup bezpośrednio od hodowcy, który będzie mógł obserwować rodziców zakupionych młodych ludzi.

Może też kupić zwykłą paszę dla królików i zapytać o warunki przetrzymywania, szczepienia i inne rzeczy.

Często w ogrodach znajduje się pachnące i przyjemne oko z pomarszczoną różą, której różne odmiany ozdobią każde miejsce.
Róża pomarszczona (lub róża psa) przybyła do naszego regionu z Dalekiego Wschodu, gdzie jest uważana za dziką roślinę.

Kwitnie przez cały sezon, toleruje mróz, suszę i bezpretensjonalną glebę. Róża kiełkuje pędy cienkimi kolcami, dzięki czemu idealnie nadaje się do tworzenia żywopłotów. Róża pomarszczona wyróżnia się odpornością na wszelkie choroby i szkodniki.

Róża pomarszczona wzrosła bardzo szybko, pod koniec czerwca. Są to bardzo pachnące rośliny i rozsiewają bogaty i przyjemny zapach podczas kwitnienia.
Pomarszczona róża zawiera kilka popularnych odmian, których nazwy i opisy przedstawiono poniżej:

“Conrad Ferdinand Meyer”

Rosa “Conrad Ferdinand Meyer” pochodzi od słynnego szwajcarskiego poety. Ta plamista roślina osiąga wysokość 2-2,5 m, rosnącą do szerokości 1,5 m. Kwiaty – różowe, duże, płatki zginają się na brzegach. Aromat jest bogaty i słodki. Liście są blade, co jest typowe dla hybrydowej róży Rugosy.

Krzew szybko zarasta, więc od czasu do czasu musi być rozcieńczony i przycięty, aby stymulować wzrost kwiatów.

Rosa “Rugelda”

“Rugelda” to żółta odmiana Rose Rugosa. Wysokość krzewu wynosi około 1,7 m, szerokość do 1,25 m. Róża jest odporna na choroby i szkodniki. Jego osobliwość polega na tym, że żółte kwiaty są ujawniane przez szkarłatne pąki. Z biegiem czasu stają się kremowe.

Płatki są faliste i przypominają pom-poms. Na dużych pędzlach można znaleźć od 5 do 20 kwiatów. Pędy – kłujące, grube. Krzew róży może osiągać do 2 metrów wysokości (w gorącym klimacie).

“Królowa Północy”

Róża “Królowa Północy” kwitnie od wczesnego lata do późnej jesieni. Wyróżnia się dużymi kwiatami (12 cm średnicy) i pożytecznymi jagodami witaminowymi.
Przez cały sezon ogrodowy róża pokryta jest pachnącymi kwiatami i jagodami. Dorosły krzew “Królowa Północy” może jednocześnie zliczyć do pięćdziesięciu podwójnych kwiatów i pąków.

“Guma”

Róża Rugosy “Rubra” – rozłożenie krzewu do wysokości 2-2,5 m. Duże pachnące kwiaty o średnicy 6-12 cm mogą mieć różne kolory. Róża kwitnie pomarszczone “Rubra” przez całe lato, często wielokrotnie. Liście są pomarszczone z marginesem na spodzie. Owoce – duże od pomarańczowo-czerwonego do czerwonego, 2,5 cm średnicy.

Róża ta wyróżnia się wysoką odpornością na mróz i suszę. Do składu gleby jest mało wymagająca i dość łatwa w pielęgnacji. Często jest stosowany w nasadzeniach grupowych i do tworzenia żywopłotów.

“Alba”

Róża pomarszczona “Alba” jest hybrydą pochodzenia europejskiego. W naszym kraju ta odmiana jest rzadko spotykana w ogrodach i parkach, ponieważ uprawiana jest wyłącznie w celach dekoracyjnych. Piękne kwiaty tej róży, choć nie na długo, ale przyjemne dla oka z ich elegancką kolorystyką i pomogą udekorować każdy ogród lub uliczkę.

Kwiaty róży są białe lub różowawo-białe o średnicy do 5-8 cm. Wrzosiec “Alba” ma prosto rosnące krzewy z silnymi pędami. Wysokość krzewów sięga dwóch metrów. Róża kwitnie tylko raz w lecie, a jej kwitnienie trwa do 30 dni. Róża nie przynosi owoców. Ma dobrą odporność na mróz, choroby i szkodniki.

“Pink Knock Clauds”

Róża “Pink Knot Clauds” jest uważana za jedną z najbardziej odpornych i odpornych na choroby odmian. Jasne różowe półpełne kwiaty o pikantnym aromacie mają okrągły kształt i przypominają pom-poms. Każdy kwiat składa się z około 40 płatków. Z biegiem czasu kolor płatków staje się bladoróżowy, o kremowej podstawie. Zebrane kwiaty w luksusowych pędzlach na 15-20 sztuk. Kwitnienie występuje pod koniec czerwca. W tym samym okresie krzew dosłownie zamienia się w kwiecistą różową chmurę.

Róża jest mrozoodporna (do -40 ° C) i nie wymaga przycinania.

“Hansa”

Ppomarszczone odmiany “Hansa” jest uważana za jedną z najlepszych i pożądanych róż ogrodowych. Wysokość buszu osiąga dwa metry, a szerokość 1,5 metra.

Pąki są wydłużone i eleganckie. Kwiaty – kudłate, liliowe ze złotymi pręcikami w środku. Znajdują się na małych pędzlach 3-5 kwiatów. Owoce są jak małe pomidory, a liście są pomarszczone, co jest charakterystyczne dla róż pomarszczonych, aw szczególności dla róż “Rugosa”. Kwitnie całe lato i do przymrozków.

Krzewy róży “Hansa” tworzą ogromne zarośla, które mogą więdnąć w środku z powodu braku światła. Ta odmiana jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

“Charles Albanel”

“Charles Albanel” to półhybrydowa róża Rugosy, która wyróżnia się różowym kwiatem i połykaniem. Kwiaty – różowe, ze złotymi pręcikami w środku. Na pędzlu ułożone są na 3-7 kwiatach. Owoce – okrągłe, duże. Liście – pomarszczone, jasnozielone, ale krzew rośnie bardziej wszerz niż w górę. Kwitnienie występuje aż do przymrozków. Róża ta jest odporna na choroby i szkodniki.

“Jen’z Munch”

Róża “Jenze Munch” – jest to jedna z odmrożnych hybryd Rose Rugosa. Wyróżnia się różowymi kwiatami w kształcie kielicha z bladymi pręcikami. Kwiaty znajdują się na rękach 2-5 sztuk i mają krótkie łodygi. Róża kwitnie falami przez całe lato i do późnej jesieni. Można go łatwo rozmnażać przez sadzonki. Liście – jasnozielone, pomarszczone. Odmiana charakteryzuje się dobrą odpornością na choroby i szkodniki. Na wysokości krzak osiąga 1,2 metra, szerokość – do 1,25 metra.

Tak więc, jeśli zdecydujesz się posadzić pomarszczoną różę na swojej stronie, powinieneś zapoznać się z jej odmianami i hybrydami. Niektóre z nich nadają się do regionów północnych, inne do cieplejszych, gdzie można je uprawiać jako ozdoby ogrodowe, aby utworzyć żywopłot lub uzyskać przydatne owoce.

Kochanie, być może, jest jednym z najcenniejszych darów natury, które ludzkość od dawna zna i docenia.

Pszczelarstwo – zatrudnienie, wymaga pewnej wiedzy na temat pszczół, rośliny miód (bo nie każda pszczoła jest zdolny do wytwarzania miodu), organizacja rodziny pszczół i warunki ich wygodnego życia.

Struktura pszczół miodnych

Ciało owadów dzieli się na trzy główne części: głowę, klatkę piersiową i brzuch.

Na głowie znajdują się anteny antenowe, para złożonych oczu i trzy proste oczy, ustnik. Anteny są ważnymi organami dotyku i pomagają poruszać się w przestrzeni. Pysk lub trąba składa się z kilku narządów: górnej i dolnej szczęki, górnej i dolnej wargi.

Rozważ klatkę piersiową, ile skrzydeł ma pszczoła. Ma dwie pary błoniastych skrzydeł: dolną i górną. Dolne skrzydła w górnej części mają haki, które podczas lotu połączone są z górną parą skrzydeł.

Na brzuchu są trzy pary nóg. Wewnętrzna strona nóg jest wyposażona w szczotki, które pracownik oczyszcza pyłek, identyfikując go w koszu. Kosz znajduje się na tylnych nogach.

Owad ma stałą zewnętrzną powłokę (analog skóry u człowieka), która chroni narządy wewnętrzne przed różnymi uszkodzeniami lub zmianami temperatury i spełnia funkcję szkieletu.

Oprócz twardej osłony, ciało pokryte jest dużą ilością włosów.

Pokrycie włosów spełnia kilka ważnych funkcji:

• chroni organizm przed zanieczyszczeniem;
• służy do przenoszenia pyłków;
• leczy owady zimą (pszczoły ciasno przyciskają się do siebie, tworząc swoistą plątaninę).

Funkcje narządów wewnętrznych i systemów

Trudno w to uwierzyć, ale struktura organów wewnętrznych, w tym pszczół jest prawie całkowicie powtarza organizm człowieka:, przewodu pokarmowego, układu krążenia oddechowego u pszczół dobrze rozwinięte, mają serce, mózg i złożony zestaw zmysłów.

Trawienie

Układ trawienny dzieli się na trzy działy:

• pierwszy dział – usta, gardło, przełyk, wole miodowe;
• drugi – żołądek;
• trzeci – jelita.

Jak działa system: w wchłaniania, trawienia i przemiany nektaru na miód bezpośrednio zaangażowanych gruczoł zlokalizowany w mózgu i piersiowego (ślinowych i gardła).

Gardło kontynuuje przełyk, zlokalizowany w okolicy klatki piersiowej, przełyk, rozszerzanie się, tworzy wola do przechowywania miodu. To ciało w pustej formie ma objętość 14 mm sześciennych, ale za pomocą mięśni wypełnia, rozciąga się od trzech do czterech razy. Przy pomocy tych samych mięśni przez przełyk i trąbkę, wola wypycha zawartość.

Dalej jest żołądek – to jest jelito, w którym zachodzą procesy trawienia pokarmu.

Trzeci dział – jelito jest reprezentowane przez dwa jelita: cienkie i proste. Odbytnica zawiera niestrawione resztki pokarmu, których szkodliwe działanie jest eliminowane przez długotrwałe narażenie poprzez uwalnianie pewnych substancji przeciwdziałających z gruczołów.

Oddychanie

Owad ma potężny układ oddechowy, który pokrywa prawie całe ciało.

Oddychanie odbywa się poprzez liczne otwory w ciele: trzy pary na klatce piersiowej i sześć na brzuchu. W tych spirallach powietrze przechodzi przez włosy, oczyszczając się, dostaje się do worków powietrznych, połączonych ze sobą, a następnie tlen wzdłuż tchawicy jest przenoszony przez całe ciało.
Wydychanie odbywa się za pośrednictwem trzeciej pary spirytusów znajdujących się w rejonie klatki piersiowej.

Palpitation

Pięciokomorowe serce pszczoły przypomina podłużną rurkę, organ rozciąga się od grzbietu do głowy poprzez całe górne ciało, aorta znajduje się w okolicy klatki piersiowej.

Zamiast krwi w hemolimfie owadów – bezbarwny płyn tkankowy, faktycznie, osocze, które spełnia tę samą funkcję co ludzka krew. Zawory serca przechodzą od hemolimfy od brzucha do głowy, a przepony grzbietowo-piersiowe regulują jej jednolity prąd. Pulsacja serca u pszczoły miodnej w stanie spoczynku – 60-70 uderzeń na minutę, natychmiast po wzroście lotu do 150 uderzeń.

Czujne narządy

Pszczoła ma pięć oczu, które widzą wokół siebie 360 ​​stopni plus wszystko, co znajduje się powyżej i poniżej.

Każde oko widzi to, co jest przed nim, a wszyscy razem sumują to, co widzą na całym obrazie. Wizja nazywana jest mozaiką, ponieważ para złożonych oczu składa się z 4-10 tysięcy wizur (zależnie od przynależności do kasty). Taki widok pozwala zobaczyć kierunek fali świetlnej i określić położenie słońca nawet przy pochmurnej pogodzie.

Dla zmysłu węchu i dotyku pasma umieszczone na głowie i część włosów pokrywających ciało reagują. Anteny pozwalają również pszczołom na określenie pogody: temperatury, wilgotności.
Receptory smaku znajdują się na łapach, czułkach, trąbie i w gardle.
Owad nie ma uszu, ale ma słuch. Aparaty słuchowe znajdują się na niektórych częściach tułowia i nóg.

Cechy cyklu życia

Rodzina pszczół podzielona jest na trzy kasty: macica, drony i robotnicy. Średnia długość życia jest różna. Ile pszczół żyje, zależy od kasty: królowa żyje do siedmiu lat, drony – około pięciu tygodni, robotnicy – do ośmiu tygodni.

Pod koniec zimy, macica składa jajka, w ciągu trzech dni pojawiają się larwy. Karmienie larw odbywa się przez działające pszczoły przez około sześć dni. Następnie larwa jest zamknięta woskiem w komórce, w której przepoczwarza się – zamienia się w dorosłego owada.

Zajmuje to około 12 dni i jest imago – osobnik, który różni się od w pełni wyhodowanej i uformowanej pszczoły tylko przez bardziej miękkie pokrowce na ciało. Jego rolą jest karmienie potomstwa, “zbiory” ula i wykonywanie innych “domowych” obowiązków.

W ulu króluje ścisła hierarchia. Rola macicy jest zredukowana do potomstwa i uzupełnienia rodziny pszczół. Ona może opuścić ul tylko podczas roju.

Drony to mężczyźni, mają duże rozmiary, nie mają żądła.
Ich istotnym zadaniem w ulu jest nawożenie macicy. Godne uwagi jest to, że zaraz po śmierci dronów giną. W uli rodzi się o wiele więcej dronów niż jest to konieczne do połączenia się z macicą, więc ci, którzy nie brali udziału w procesie kojarzenia, są po prostu wypędzani z rodziny.

Pracownicy to kobiety. Te okazy na ramionach wszystkie pracują “w domu” i poza nim. Młode osobniki zajmują się czyszczeniem ula i opieką nad larwami, a doświadczony nektar zbiera, monitoruje układ ula – ocieplenie, budowanie, zapewnienie ochrony rodzinie.

Najczęściej spotykane rasy miodu

Istnieją różne rodzaje ziaren miodu, różniące się od siebie zewnętrznie i niektóre cechy w rozwoju i aktywności życiowej.

Zastanów się nad najsławniejszym z nich:

• Ciemność europejska – najbardziej rozpowszechniony rodzaj. Ma duże ciało ciemnego odcienia i krótką trąbkę. Miód produkowany przez gatunek ma jasny kolor. Ten gatunek jest trochę drażliwy, wydaje się agresywny. Wśród pozytywnych cech rodziny – odporność na choroby, płodność i odporność na warunki atmosferyczne. Jedna rodzina na sezon przynosi do 30 kg miodu.

• Ukraiński step. Mały rozmiar, kolor bardziej żółty, poziom postaci, nie agresywny. Odporny na przeziębienia i choroby. W sezonie rodzina produkuje do 40 kg miodu, co odróżnia go od innych ras.

• Kaukaski rozmiar jest podobny do rasy ukraińskiej, kolor ciała jest szary z żółtym. Wyróżnia go długa trąba zdolna do wydobywania nektaru nawet z głębokich filiżanek kwiatów. Ciężko pracują, pracują nawet we mgle, są odporne na choroby, ale są agresywne. Produktywność jednej rodziny – do 40 kg.

• Włoski importowane z Apeninów, ma długą trąbkę, żółty brzuch i wyraźne pierścienie wzdłuż całego łydki. Spokojna i czysta, niszczy ćmę, czołgając się w ulach, dokładnie oczyszcza ule, co pozytywnie wpływa na produkty jej pracy. Jest w stanie przezwyciężyć choroby, ale wydajność jest znacznie niższa niż w przypadku innych ras.

• Karpacki Ma ciało szarego koloru, nie jest agresywny, jest popularny wśród pszczelarzy. Obfite rojenie, odporność na niskie temperatury, dobra wydajność – do 40 kg.

Podstawowe reguły treści

Pszczelarstwo wymaga co najmniej minimalnej znajomości sposobu rodzin pszczelich, ich potrzeb, począwszy od miejsca “domu” i jego rozmieszczenia.

Lokalizacja

Pasieka znajduje się na suchej, osłoniętej od wiatru, pożądanej jest, aby chronić go przez sadzenie krzewów. Na roślinie zasadzone są rośliny miodowe.

Zasady urządzania domu dla pszczół

Chaty znajdują się w odległości trzech metrów od siebie, dziesięć metrów między rzędami. Aby rozpoznać pszczoły z ich domów, są one malowane w odcieniach bieli, żółtego lub niebieskiego.

W celu ochrony przed szkodnikami owadzimi okna “domów” pokryte są drobną siatkową siatką. Pasieka jest koniecznie wyposażona w poidła, owady też są spragnione.

Zasady uprawy

Wiosną (kwiecień – maj) domy pszczele są dezynfekowane przed migracją, to samo dotyczy inwentarza i ubrań, w których pszczelarz pracuje z oddziałami.

Osiadanie rodziny cieplejsze prowadzi się w temperaturze nie niższej niż 10 ° C, ciepło osłabione rodziny połączono, domy izolowane. Bliżej sezonu zbierania nektaru pszczoły są badane pod kątem możliwych chorób lub owadów w uli.

W lecie konieczne jest zastąpienie w odpowiednim czasie wypełnionych miodem ramek nowymi, stymulującymi oddziały do ​​produktywności.

Jesienią rój jest przygotowany do zimowania i karmienia. Dieta to miód, perga lub syrop cukrowy. W celu przygotowania syropu, woda i cukier są pobierane dwa do jednego.

Podczas sprzątania ule padły ofiarami.

W stanie roju pszczoły mogą być niebezpieczne dla zwierząt i ludzi.

Swarming występuje z następujących powodów:

• czcigodny wiek macicy (4 lata);
• Jeśli wentylacja w gnieździe jest zepsuta, następuje przegrzanie;
• macica wydziela specjalne feromony, w tym czasie są przetwarzane (niedorozwinięte drony), z powodu choroby lub starości macicy.

Rozpoznaj ten proces z wyprzedzeniem z następujących powodów:

• pracownicy rozpoczynają aktywną budowę komórek królowej;
• za nektarem nie ma lotów rojów, z tego powodu macica słabnie, ponieważ nie jest karmiona;
• osłabiona macica nie składa jaj i znacznie zmniejsza swój rozmiar i wagę.

Przybliżony czas procesu to maj.

Jaka jest różnica między grzebieniem miodem a dziką przyrodą?

Dowiemy się, jak odróżnić pszczoły miodnej od rozpoznania zwierząt domowych lub dzikich przed sobą.

Dzikie osobniki są nieco mniejsze i mniej jaskrawe. Nie mogą zwrócić na siebie uwagi, ponieważ w przeciwieństwie do domowych kopii, nie ma nikogo, kto by je chronił, więc są bardzo agresywni.

Dzikie pszczoły są bardziej odporne, obejmują większy dystans w poszukiwaniu nektaru, produkują więcej miodu. Ich ciało jest bardziej odporne na choroby i jest w stanie przetrwać mrozy do minus 50 ° C.

Dzikie roje osiadają i organizują ul, głównie w zagłębieniach drzew lub w szczelinach skał. Buduj swoje gniazda pionowo, używając wosku jako “cementu”. Ponieważ w ich gniazdach nie ma ramek, kształt plastra miodu jest językowy.

Pszczoły są pracowitymi, godnymi szacunku, latają ogromnymi odległościami, aby zebrać i dostarczyć nektar do ula. Staranne i ostrożne podejście do nich opłaca się z dobrym zapasem użytecznych produktów. 

Pragnienie różnorodności i chęć zaskakiwania przyjaciół i krewnych poprzez uprawianie na tym terenie nie tylko czerwonych pomidorów, ale także ich barwnych odmian – jest całkiem zrozumiałe. Obecnie spektrum kolorów reprezentowane jest przez różowe, żółte, a nawet ciemnozielone okazy. Kwestia ta, jak również wiele innych plonów upraw związanych z płodozmianem, wykorzystanie pomidorów do celów leczniczych, są rozwiązywane poprzez wybór odmian.

Pomidor “Czernomor” odnosi się do ciemnych odmian owoców, ponieważ jego owoce mają charakterystyczny ciemny kolor. Odmiana należy do kategorii średnio dojrzewających i może być uprawiana zarówno na otwartym terenie, jak iw szklarni.

Opis odmiany

“Czernomor” to średnio dojrzała odmiana pomidorów, która rośnie równie dobrze zarówno na otwartym terenie, jak iw szklarni.

Główne zalety odmiany:

• daje dobre zbiory nawet przy minimalnej staranności;
• ma wysokie walory smakowe;
• charakteryzujący się długim okresem obfitego owocowania;
• ma gęste i lekkie owoce, które dobrze transportują transport.

Odmiana charakteryzuje się przyspieszonym dojrzewaniem – “Czernomor” dojrzewa w ciągu 110 dni, podczas gdy, jak zwykle, dojrzałe pomidory dojrzewają około 120 dni. Odmiana jest średnio odporna na choroby.

Pomidory średnio dojrzewające dobrze nadają się do zbioru na zimę: pomidory w puszkach, sałatki, asortymenty warzyw, keczup, soki.

Charakterystyczną cechą średnio dojrzewających odmian jest ich wysoka wydajność: 3-4 kg owoców z buszu. Forma szklarniowa z dobrym nawadnianiem i przestrzeganiem harmonogramu karmienia może dać do 7 kg soczystych owoców koloru bzu.

Forma pomidorów jest zaokrąglona, ​​użebrowana blisko łodygi. Zbiór dojrzałych pomidorów może być przechowywany przez ponad 15 dni bez przetwarzania. Klasa wyróżnia dobra przenośność.

“Czernomor” to odmiana półznaczna, która osiąga wysokość 1,5-2 m, co jest bardzo dobre dla szklarni. Jajniki tworzą się na całej wysokości rośliny, więc ten pomidor musi być rozpieszczony i ukształtowany.

Charakterystyka owoców i plon

Owoce Czernomoru są ciemne, duże, okrągłe. Przy szypułce pomidor jest lekko żebrowany. Waga owoców wynosi 150-200 g. Poszczególne okazy mogą osiągnąć 500 g. Walory smakowe są wysokie: owoce są słodkie, soczyste, mięsiste.

Komora siewna jest duża z dużą ilością nasion. Owoce można zbierać selektywnie – raz na 3 dni w fazie blanche, początkowej i pełnej dojrzałości.

Wartość odżywcza Chernomor przejawia się w właściwościach aromatyzujących, obecności cukrów, kompleksu witamin A, C, B1, B2, PP, potasu, żelaza, fosforu.

Wybór sadzonek

Jeśli nie ma możliwości samodzielnego wzrostu sadzonek, to przy zakupie na rynku należy wziąć pod uwagę takie czynniki:

1. Weź rośliny od kilku sprzedawców. Odmiany pomidorów na liściach nie może nawet określić doświadczony plantator warzyw. Dlatego jeśli zostaniesz oszukany z odmiany w jednym punkcie, to będzie to tylko kilka z zakupionych roślin.
2. Objawy zdrowych siewek: gruby pień, dobrze uformowane 6-7 liści, bez oznak porażki przez szkodniki, stabilnie stojące w pojemniku. Jeśli pień jest cienki lub rośliny są wyciągnięte – takie sadzonki najprawdopodobniej nie były utwardzone ani zanurzone, więc nie byłoby łatwo przyzwyczaić się.
3. Wysokość roślin wynosi około 30 cm.
4. Nie należy przyjmować bardzo bujnych sadzonek – są one przekarmiane nawozami azotowymi. Osiądzie się dobrze, ale nie wyda owoców.
5. Nie zaleca się kupowania sadzonek z jajnikami. Oznacza to, że trochę wyrosło. Jeśli jajnik jest mały – po prostu pociąć go, aby roślina dobrze się zapuściła.

Gleba i nawóz

Warzywa dobrze rosną na glebie alkalicznej, a także na luźnym, bogatym w składniki odżywcze, piaskowym gliniastym lub gliniastym. Aby rozwinąć system korzeniowy, pomidor wymaga wysokiej jakości napowietrzania, które może zapewnić jedynie luźną glebę.

W okresie wzrostu roślina wykorzystuje potas i azot, a podczas owocowania potrzebuje fosforu.

Na działkach gospodarstwa domowego, z corocznego użytkowania gleby, są one zubożone i utlenione. Dlatego przed zasadzeniem roślin konieczne jest przeprowadzenie prac w celu poprawy składu gleby.

Technika:

1. Gleba w szklarni lub na terenie musi zostać wykopana. Komja Ziemia jest zepsuta.
2. Jeśli gleba jest kwaśna, do jej neutralizacji używa się popiołu, wapna gaszonego, kredy lub dolomitu. Na kwaśnej glebie rośliny będą słabe z niskimi plonami, wysoce podatne na infekcje z rozkładem.

Aby sprawdzić kwasowość gleby, umieść łyżkę ziemi z przyszłego łóżka w plastikowym pojemniku, dodaj łyżkę octu i wymieszaj do konsystencji śmietany. Alkaliczna reakcja objawia się przez pęcherzyki powietrza: im bardziej alkaliczna gleba, tym więcej bąbelków. Jeśli nie ma reakcji, to masz kwaśną glebę.

Przygotuj środki do odtleniania przez 1-2 tygodnie przed sadzeniem roślin na łóżku. W przypadku wapna, dawka nanoszenia będzie następująca (g / m2):

• kwaśna gleba – 500 g;
• średni kwas – 400 g;
• lekko kwaśny – 300 g.

Jeśli odkwaszasz kredą, tempo jego wprowadzania jest następujące (g / m2):

• kwaśna gleba – 250 g;
• średniokwasowy 200 g;
• lekko kwaśny – 150 g.

Tydzień po wprowadzeniu funduszy przygotowuje się do sadzenia okopy lub dziury. W rowie lądowania wprowadzane są niezbędne elementy pomidorowe.

Do nawożenia roślin w glebie dodaje się nawozy azotowe, fosforowe i potasowe w następującej ilości (g / m2):

• azot – 30 g;
• fosfor – 12 g;
• potas – 45 g.

Dobrymi poprzednikami pomidora są biała kapusta i kalafior, cebula, kukurydza, pietruszka. Pomidory chorują na te same choroby, co bakłażany, ziemniaki, papryki. Dlatego nie powinieneś sadzić pomidorów za nimi.

Niezbędna jest rotacja roślin, ponieważ ta sama uprawa lub dieta podobna do niej wyczerpuje zasoby gleby i promuje rozmnażanie szkodników.

Rosnące warunki

Pomidory są ciepłolubne. Nasiona kiełkują w temperaturze +10 ° C, a optymalna temperatura dla wzrostu wynosi +20 … + 28 ° C. Rośliny nie mogą tolerować mrozów, więc nie mogą być sadzone w otwartym terenie do początku maja, kiedy kończą się poranne mrozy.

Przed rozpoczęciem owocowania pomidory są wystarczająco odporne na suszę – optymalna wilgotność gleby wynosi 70%. Z braku wilgoci zaczyna spadać z jajnika.
Pomidory to rośliny o krótkim świetle dziennym i intensywnym oświetleniu.

Rosną dobrze w długim i nieprzerwanym dniu, ale jednocześnie opóźniają rozwój i tworzenie owoców.

Sadzenie sadzonek w ziemi odbywa się w szerokich rzędach z odległością między nimi – 50 cm, a pomiędzy roślinami – co najmniej 30 cm. Po zasadzeniu, pielęgnacja polega na poluzowaniu gleby, usuwaniu chwastów, podlewaniu i karmieniu.

Rosnąć z nasion do sadzonek w domu

W celu uprawy sadzonek przygotuj odżywczą mieszankę darni i humusu, pobraną w równych ilościach. Do tej mieszaniny dodaje się 0,5 l popiołu drzewnego, aby zapobiec kwasowości gleby.

Jeśli co roku uprawiasz pomidory, prawidłowe byłoby zaopatrzenie nasion do sadzenia od żniwa z poprzedniego sezonu. Jeśli chcesz kupić nasiona, kup je w wyspecjalizowanych sklepach.

Dzięki temu możesz mieć pewność, że napis na opakowaniu i nasiona wewnątrz są tej samej klasy. Dobre kiełkowanie ma nasiona roczne – mają specyficzny zapach pomidora. Nie kupuj produktu w opakowaniach bez daty ważności, pogniecionych i mających różne wady.

Przygotowanie nasion

Do kiełkowania, weź zdrowe żółte nasiona. Przede wszystkim są one traktowane gorącą wodą o temperaturze +60 ° C. Możesz ogrzać nasiona lampą stołową w tej samej temperaturze. Celem tej operacji jest dezynfekcja przed możliwym zanieczyszczeniem chorobotwórczą mikroflorą podczas przechowywania.

W celu odkażenia nasiona są również traktowane 1% roztworem potasu manganu w ciągu 24 godzin.

Nasączanie nasion odbywa się w temperaturze powyżej + 22 ° C. Mokre nasiona w pojemniku są przykryte mokrą gazą lub bandażem. Powierzchnia siatki zachowuje pożądaną wilgotność i doskonale przepuszcza tlen. Zaleca się również utwardzanie nasion.

Tryb odpuszczania: 19 godzin w lodówce, a następnie 5 godzin w pokoju. Termin utwardzania – 5 dni.

Treści i lokalizacja

Po stwardnieniu nasiona wysiewa się w pudełkach. Na tydzień przed sadzeniem zbiorniki z mieleniem są ogrzewane w pomieszczeniu o temperaturze pokojowej. W tym przypadku gleba jest obficie podlewana 1% roztworem manganu potasu.

Część siewki po przeszczepie umiera, inna część umrze od różnych szkodników po posadzeniu gotowych roślin w ziemi. Dlatego sadzonki są zawsze uprawiane o 30% więcej niż to konieczne.

Proces sadzenia nasion

Nasiona wysiewa się z odległością między rzędami 3 cm, między nasionami – 2 cm, na wierzchu nasiona posypuje się warstwą ziemi (2 cm). Po posadzeniu wody zawartość pudełka z konewki i przykryć folią przez 3-4 dni. Sadzonki pojawią się w dniach 7-10.

Podczas wzrostu sadzonki dwukrotnie karmione są roztworem odżywczym w proporcji:

• superfosfat – 30 g;
• chlorek potasu – 20 g;
• Azotan amonu – 20 g;
• woda – 10 litrów.

Lądowanie następuje w 50-60 dniu wzrostu.

Pielęgnacja nasion

Aby zapewnić dobry wzrost rośliny, musisz pokryć co najmniej 10 godzin dziennie. Aby ujednolicić oświetlenie, użyj lamp fluorescencyjnych. Nie używaj tylko naturalnego światła – rośliny będą rozciągać się w kierunku źródła światła, a pnie okaże się zbyt wydłużone.

Dzienna temperatura sadzonek nie powinna spaść poniżej + 20 ° C, najlepiej powinna wynosić +22 … + 26 ° С. Noc – nie poniżej +17 ° С. Podlewanie odbywa się co pięć dni za pomocą konewki.

Pierwsze pobieranie odbywa się po pojawieniu się trzeciego arkusza prezentacyjnego. Sadzonki są sadzone w szklankach. Sadzonki są zanurzone w ziemi w liścienie. To stworzy potężny system root.

Drugi pick odbywa się w większych kubkach po 3 tygodniach. Podczas sadzenia liścienie liścienia są usuwane. W tym samym czasie spędzić nawożenie.

Przesadzanie sadzonek do ziemi

W ziemi pomidory sadzi się na początku maja przez 50-60 dni, w słoneczną i spokojną pogodę.

Do sadzenia roślina ze szkła jest przesadzana wraz z glebą w dziurach lub w rowku sadzenia na taką samą głębokość jak podczas sadzenia. Jeśli roślina jest rozciągnięta podczas wzrostu, można ją sadzić pod kątem, tak aby część pnia była układana w rów.

Ta część będzie kiełkowała w korzeniach, co pomoże roślinie stać się bardziej stabilną. Odległość między poszczególnymi roślinami w rzędzie wynosi 30 cm, między rzędami – co najmniej 50 cm.

Agrotechnics do uprawy nasion pomidora w otwartym terenie

Możesz hodować nasiona zarówno na otwartym terenie, jak iw szklarniach. Przy uprawie w naturalnych warunkach należy uwzględnić wpływ temperatur na wzrost, plon i charakterystykę karmienia takich pomidorów.

Aby uzyskać terminowe zbiory, musisz zawsze zasłaniać rośliny w nocy i w chłodne deszczowe dni. I przy stosowaniu nawozów – aby nie przetwarzać całego obszaru działki, ale aby doprowadzić je dokładnie do obszaru systemu korzeniowego.

Warunki zewnętrzne

Pomidory są bardzo ciepłolubnymi roślinami, które nie rozwijają się dobrze w chłodne dni. A wiosna w naszych szerokościach geograficznych charakteryzuje się ostrymi zmianami temperatury w ciągu dnia i nocy.

Dlatego, aby uzyskać dobre zbiory pomidorów na czas, rośliny muszą stworzyć komfortowe warunki rozwoju, tzn. Temperatura nocna nie jest niższa niż +17 ° С. Jest to możliwe tylko przy pomocy szklarni lub szklarni.

Nowoczesne materiały do ​​szklarni doskonale korygują temperaturę w nocy, a także umożliwiają roślinom otrzymanie wystarczającej ilości światła. Pomidory są również bardzo lekkie. Dlatego ich lądowanie nie powinno być bliżej niż 1,5 m od budynków i, w miarę możliwości, z drzew.

Proces sadzenia nasion w ziemi

Sadzonki pomidorów sadzi się w otwartym terenie na początku maja po zakończeniu przymrozków w glebie. Zapłodnione nawozy wprowadza się do wykopanej gleby. Jeśli sadzenie odbywa się w dołkach, do każdego z nich wprowadza się nawozy.

Jeśli sadzenie przechodzi do rowu sadzenia, nawozy są równomiernie rozmieszczone na całej długości.

Dużo wody wlewa się do studni, aby gleba stała się kremowa. Puszcza kiełek wraz z glebą, w której rosła.

Gleby płynne pozwolą korzeniom dobrze się skręcić i zaczną korzeń. Po wchłonięciu nadmiaru wilgoci, dołki są pokryte humusem, torfem lub suchą glebą.
Po 2-3 dniach ponownie podlewanie i sadzenie nowych roślin zamiast tych, które się nie rozpoczęły.

Jeśli sadzenie odbywa się przez kiełkowanie nasion, wówczas są one umieszczane w rowach w sposób wsteczny. Przed umieszczeniem nasion, ziemia jest podlewana, a następnie posypana ziemią tak, aby grubość pokrywy ziemnej wynosiła 2 cm.

Przykryj plon filmem z marginesem po bokach. Po wzejściu pędów powłoka jest unoszona w taki sposób, że tworzy się mała szklarnia.

Ta konstrukcja poprawia reżim temperatury i sprzyja przyspieszonemu kiełkowaniu i aklimatyzacji roślin.

Młode pomidory, które rosną na otwartym terenie, nie muszą być zanurzane. Niektóre rośliny mogą zostać usunięte, jeśli nasiona zbyt wysoko wznoszą się lub przeszczepione, jeśli w jakiejś części serii nie powstały.

Podlewanie

Wiosną gleba zawiera dużo wilgoci. Ponadto pomidory przed fazą owocowania są dobrze tolerowane przez suszę. Dlatego podlewanie jest konieczne, gdy gleba zaczyna wysychać. W upalną, słoneczną pogodę powinieneś podlewać przynajmniej raz w tygodniu. Norma podlewania: 40-50 litrów wody dla 6-8 roślin.

Temperatura wody nie może być niższa niż +14 ° C. Nie możesz skierować strumienia wody do rośliny lub korzeni. Gdy gleba zostanie wypłukana spod korzenia, pomidor straci stabilność, a nadmiar wilgoci na liściach przyciągnie szkodniki owadzie.

Zwalnianie gleby i pielenie

Poluzowanie przeprowadza się w razie potrzeby i po każdym podlaniu. Ponieważ system korzeniowy powstaje blisko powierzchni ziemi, zaleca się pokrycie gleby po nawodnieniu trocinami lub ściółką. Głębokość uprawy wynosi 4-8 cm.

Rozluźnienie zadań:

• zapewnić napowietrzenie systemu korzeniowego;
• kontrola chwastów;
• eliminacja larw szkodników żyjących w glebie.

Można poluzować motykę ogrodową, elektryczny lub mechaniczny kultywator. Jeśli pada – wtedy rozluźnij się po wyschnięciu gleby.

Pasynkovanie

Usunięcie młodych pędów, które powstają w kątach liści, nazywa się pasynkovanie. Ta procedura odgrywa ważną rolę w tworzeniu krzewu. Stephens usunięte, gdy osiągają 3-4 cm, pozostawiając niewielki kikut do 1 cm.

Stephens oderwać delikatnie palcami. Roślina bez pędów bocznych daje większe owoce i wyższe plony. Jest to możliwe dzięki temu, że składniki odżywcze są kierowane na owoce i nie są wydawane na wzrost dodatkowych niepłodnych pędów.

Podwiązka

Gdy rośliny osiągają wysokość 20-30 cm, są one przywiązane do kratki lub kołków. Najczęściej stosowany krawat do poziomej kraty.

“Czernomor” może osiągnąć wysokość do 2 m, więc w szklarni ta odmiana jest przywiązana do pionowej kraty, która jest zapięciem pomidorów do sufitu szklarni na sznurze. Gdy roślina rośnie, przewód jest zaciśnięty.

Zadaniem wiązania jest równomierne rozłożenie masy owocu na roślinę. Jeden krzak “Czernomor” może dostarczyć około 4 kg pomidorów w otwartym terenie i do 12 kg w szklarni. Dlatego wiązanie jest obowiązkowe, aby złagodzić nacisk na pień i gałązki.

Główne rodzaje podwiązek:

• pozioma krata;
• pionowa krata;
• kołki są metalowe lub drewniane;
• małe ogrodzenie wokół rośliny;
• podwiązka do ogrodzenia.

Dodatkowe nawożenie

Pierwsze nawożenie przeprowadza się 10-15 dni po posadzeniu, drugie – na początku kwitnienia, trzecie – podczas układania owoców.

Do stosowania w górnym opatrunku:

• Azotan amonu – 15 g;
• superfosfat – 20-30 g;
• siarczan potasu – 15-20 g;
• woda – 10 litrów.

Górny opatrunek odbywa się pod korzeniem w wilgotnej glebie. Następne podlewanie przeprowadza się 7-10 dni po górnym opatrunku.

Szkodniki, choroby i zapobieganie

Odmiana “Czernomor” jest podatna na zarazę późną. Choroba objawia się w postaci brązowych plam na liściach i owocach. Pierwsze opryskiwanie płynem Bordeaux przeciw fitofthorze odbywa się, gdy zaczynają się pojawiać jajniki.

Po 2 tygodniach rozpylanie powtarza się. Trzeci spray jest przeprowadzany z roztworem czosnku. Aby to zrobić, 50 g zmielonego czosnku wlać 1 litr wody i nalegać na 12 godzin. Rozcieńczyć wodą do 10 litrów i spryskać rośliny.

Aby zapobiec infekcji, rośliny opryskuje się “Phytosporin”. Już zainfekowane pomidory są traktowane “Famoxadon” i “Mefenoxam”.

Inne rodzaje infekcji bakteryjnych:

• mozaika;
• czarna noga;
• brązowe plamienie;
• różne rodzaje zgnilizny.

Patogeny chorobowe z reguły występują w środowisku w sposób ciągły, ale są aktywowane tylko wtedy, gdy nadchodzą sprzyjające warunki. Takich dla rozwoju phytophthora i innych chorób jest wzrost wilgotności po ulewnym deszczu lub podlewania.

Mozaika objawia się w postaci białawych plam na liściach i owocach. Transportowany przez próchnicę. Nie istnieją skuteczne sposoby walki z nim, więc uszkodzone części rośliny zostają zniszczone. Czarna noga lub zgnilizna korzeni objawia się w postaci czernienia łodygi rośliny z późniejszym więdnięciem.

Jako środek zapobiegawczy dla rozwoju choroby przeprowadza się opryskiwanie “pseudobakteryną-2”.

Plamę leczy się przez opryskiwanie fungicydami.

Najbardziej niebezpieczne szkodniki to te, które przycinają system korzeniowy, co prowadzi do śmierci rośliny. Należą do nich larwy chrząszcza i niedźwiedzia.

Wśród sposobów zwalczania szkodników glebowych są:

• kopanie gleby;
• budowa specjalnych pułapek na szkodniki;
• stosowanie środków chemicznych.

Z szkodnikami liścia walczącymi przez opryskiwanie. Na przykład lek “Proteus” jest stosowany przeciwko mszycom.
Natryskiwanie odbywa się w suchej, bezwietrznej pogodzie w kilku etapach w odstępie 3-5 dni.

Wynika to z faktu, że nowe szkodniki mogą wylęgnąć z jaj złożonych w ciągu kilku dni lub następne mogą latać.

Jest to szczególnie prawdziwe w przypadkach, gdy szkodniki z cudzego spisku fruwają do twoich pomidorów.

Zbiór i przechowywanie upraw

Zbiór można prowadzić, gdy owoce dojrzewają co trzy dni. Na etapie dojrzałości, Czernomor wchodzi 110-120 dni po posadzeniu.
Do przechowywania żniwa są umieszczane w skrzynkach. Umieść owoc w suchym, wentylowanym pomieszczeniu.

Pomidory są niepożądane, aby je układać w więcej niż trzy rzędy, ponieważ niższe pomidory mogą zostać uszkodzone z powodu ich wysokiej gęstości. Postaraj się położyć cięższe i większe owoce. Warstwy można przenosić za pomocą papieru lub materiału termoizolacyjnego.

Udostępniane są tylko nieuszkodzone owoce bez oznak choroby. Aby zapisać dojrzałe pomidory może być około 3 tygodni. Niedojrzałe owoce są przechowywane przez długi czas. Umyj pomidory bezpośrednio przed jedzeniem.

Możliwe problemy i zalecenia

Dobre warunki wzrostu i owocowania są kluczem do twoich zbiorów. Aby cieszyć się wysoką wydajnością, w odpowiednim czasie zasilaj rośliny i kontroluj warunki, w których rosną: wilgotność, temperatura, wygląd szkodników.

A także terminowo wykonuj zabiegi agrotechniczne: nawożenie, rozluźnienie gleby, nawadnianie, wietrzenie (dla roślin szklarniowych).

Problemem dla przyszłych upraw mogą być spadające kwiaty, liście lub owoce. Pierwszą oznaką upadku jajników lub liści jest brak wilgoci w glebie i nawozach azotowych. Ponadto rośliny wyrzucają liście w warunkach niedostatecznego oświetlenia lub w wyniku porażenia przez choroby grzybowe.

Jako roślina miłująca światło, pomidor nie toleruje cieni z drzew ani zbyt gęstego sadzenia. Pamiętaj, że gęsto posadzone rośliny – to nie jest gwarancja wysokiej wydajności, ale wysokie prawdopodobieństwo jego spadku ze względu na szczelność i zacienienie.

Jeśli jajnik spadnie, wykonaj dodatkowe nawożenie roślin. Jeśli owoce spadną, może to oznaczać, że roślina jest dotknięta jakimś gniją. Traktuj krzewy mieszaniną siarczanu miedzi, cynku i mocznika.

Jak widać, dbanie o pomidory nie jest bardzo skomplikowane. Jego główną zasadą jest terminowość działań agrotechnicznych. Wydajność roślin zależy od tego. Kultywuj “Morze Czarne” na otwartym terenie lub w szklarniach i ciesz się wysokimi plonami.

Orzeźwiająca i pachnąca mięta jest powszechną rośliną. Przygotowania na jej bazie, ludzkość używała już od czasów starożytnych, i do dziś nie tracą one swojego znaczenia i uniwersalności. Jaka jest tajemnica tej rośliny zielnej i jak przygotować z niej praktycznie uniwersalną nalewkę, dzięki której możesz wziąć różne objawy i walczyć z wieloma chorobami, powiemy ci dzisiaj.

Skład chemiczny

W nadziemnej części mięty pieprzowej znajduje się olejek eteryczny, w liściach – około 3%, w kwiatostanach – od 4 do 6%, aw łodygach – 0,3%. Olej zawiera mentol (do 70%) i jego estry. Również obecne w związkach roślin garbowania, żywice, karoten, kwasów organicznych i kwasów tłuszczowych, obojętne saponiny, rutyny, argininy i betainy. Bardziej mięty zawiera witaminy A, Grupy B, C i PP, jak i mikro- i makroelementy, takich jak wapń, potas, sód, fosfor, magnez, mangan, żelazo, cynk i miedź.

Przydatne i lecznicze właściwości mięty pieprzowej

Bogaty skład chemiczny daje roślinie liczne właściwości farmakologiczne, a mianowicie miętę:

1. Łagodzi stres, zmęczenie, stres, zaburzenia nerwowe.
2. Uspokój się.
3. Poprawia odpływ żółci.
4. Łagodzi skurcze.
5. Znieczula.
6. Jest antyseptyczny.
7. Poprawia krążenie krwi.
8. Normalizuje trawienie.
9. Przyspiesza perystaltykę jelita.
10. Wspomaga normalizację stolca.
11. Jest stosowany jako łatwy środek znieczulający.
12. Zwiększa aktywność mózgu.
13. Korzystnie wpływa na naczynia i tętnice.
14. Skuteczny na przeziębienia.
15. Jest stosowany w leczeniu problemów jamy ustnej.

Szkody i przeciwwskazania

Mięta pieprzowa nie może zaszkodzić ciału, ale jej użycie powinno zostać odrzucone w takich przypadkach:

1. Z indywidualną nietolerancją.
2. Z żylakami.
3. Przy obniżonym ciśnieniu tętniczym.
4. Dzieci do 3 lat.
5. Kobiety planujące ciążę są kategorycznie zabronione, jeśli pojawiają się problemy z poczęciem.
6. Matki karmiące.
7. Mężczyźni powinni spożywać miętę i lek na jego bazie w ograniczonych ilościach, ponieważ roślina obniża libido.

2 przepisy kulinarne

Nalewka z mięty pieprzowej można kupić w aptece lub przygotować niezależnie. Spójrzmy, jak przygotować lekarstwo w domu.

Nalewka alkoholowa

Do przygotowania nalewki alkoholowej potrzebne będą:

• świeża lub suszona mięta pieprzowa – 100 g;
• wódka lub alkohol (70%) – 400 ml.

Surowce należy umieścić w szklanym pojemniku, wlać alkohol lub wódkę i przesłać do ciemnego, chłodnego miejsca na 10-14 dni. Następnie nalewka jest filtrowana przez gazę i przechowywana w szklanym naczyniu w miejscu chronionym przed światłem słonecznym.

Napar z wody

Aby przygotować infuzję wody, będziesz potrzebować:

• mięta pieprzowa (suszona) – 1 łyżka. l.;
• woda – 200 ml.

Konieczne jest umieszczenie surowca w pojemniku i zalanie wrzącą wodą. Następnie umieść naczynia w łaźni wodnej i myj się na małym ogniu przez 10-15 minut. Ochłodzić bulion i przecedzić przez sito lub gazę. Przechowywać infuzję wody w lodówce w szklanym pojemniku, szczelnie zamkniętej pokrywie.

Zastosowanie w medycynie ludowej

Nalewki z tej mięty od dawna są z powodzeniem stosowane w medycynie ludowej. Z ich pomocą możesz pozbyć się przeziębień, bólów głowy, bezsenności i wiele więcej. Spójrzmy, jak ten lek jest stosowany w różnych chorobach.

Z przeziębieniem

Nalewka z wody z mięty jest pokazana w ARVI, a przeziębienie jako inhalacja. Aby przeprowadzić procedurę, musisz postawić na piecu mały garnek wody i doprowadzić do wrzenia. Gdy woda się zagotuje, wyłącz ogień i dodaj 1 łyżkę. l. nalewki. Następnie należy zgiąć nad patelnią w taki sposób, aby twarz znajdowała się w odległości 30-40 cm od wrzącej wody, przykryć głowę ręcznikiem i wdychać uzdrawiające pary w ciągu 10-15 minut.

Ta procedura pomoże złagodzić ogólny stan z przeziębieniami, ostrymi infekcjami dróg oddechowych i zapaleniem oskrzeli, oddychaniem, a także złagodzić ból i obrzęk w gardle.

Od bólów głowy i migreny

Spirytusowa nalewka rośliny pomoże pozbyć się bólów głowy i migrenowych bólów głowy. Wystarczy nacierać 3 razy dziennie ruchami masażu na kilku kroplach leku w okolicy skroniowej, czole i grzbiecie głowy. Usuwa spazmy, chłodzi i łagodzi, dzięki jego pomocy możesz szybko i trwale pozbyć się bólów głowy i migrenowych bólów głowy.

Od zmęczenia

Jeśli pod koniec dnia poczujesz się jak wyciśnięta cytryna, infuzja wody z tej rośliny również może przyjść z pomocą. Wystarczy trzy razy dziennie, przed piciem jedzenia, pić 200 ml napoju leczniczego, a zapomnisz o tym, jakie jest zmęczenie.

Od nudności

Jeśli nudności są jednym z objawów zatrucia u kobiet w ciąży, należy pić 2 łyżki wody co 0,5 do 2 godzin. A jeśli ten nieprzyjemny objaw pojawił się w wyniku stresu lub zatrucia pokarmowego, to infuzja wodna jest zużywana 250 ml 3 razy dziennie. W obu przypadkach niepożądane jest dodawanie cukru do napoju, w skrajnym przypadku można go dosłodzić miodem.

Od kaca

Nalewka alkoholowa służy do usuwania zatrucia alkoholowego. Lek zawiera mentol, który szybko pomoże poradzić sobie z syndromem kaca. Konieczne jest nakroplenie 20 kropli tego leku na szklankę z wodą, aw ciągu kilku minut wszystkie nieprzyjemne objawy znikną.

Z bezsennością

Aby pozbyć się problemów ze snem, należy pić 100 ml bulionu miętowego codziennie 2-3 razy dziennie przez 2-3 tygodnie. W przypadku bezsenności, powstałych na tle stresu lub nadmiernej ekscytacji i nie jest to stały problem, można kapać 20 kropli nalewki alkoholowej w szklance wody i wypić ją przed pójściem spać.

Aby złagodzić stan zapalny w jamie ustnej

Płukanie jamy ustnej ciepłą wodą z dodatkiem 20 kropelek nalewki z mięty pieprzowej pomoże pozbyć się zapalenia jamy ustnej i innych procesów zapalnych. Procedurę przeprowadza się 2-3 razy dziennie.

Odwar z tej rośliny, ugotowany 1: 1, jest używany do kompresów. Waciki lub gazę bawełnianą zwilża się w płynie leczniczym, nanosi się na miejsca zapalne i pozostawia na 5-10 minut.

Ze zwiększoną i zmniejszoną kwasowością żołądka

Obniżenie kwasowości pomoże w zastosowaniu infuzji wody w tej roślinie. Aby to zrobić, należy wlać 5 g surowca 200 ml wrzącej wody i pozwolić mu parzyć przez 15-20 minut. Następnie ciecz jest filtrowana i pijana na 1 łyżkę. l. co 3 godziny.

Ze zmniejszoną kwasowością, eksperci medycyny tradycyjnej zalecają przyjmowanie wodnego wlewu, do którego przygotowania potrzeba 1 łyżki. l. suszona mięta pieprzowa i 200 ml wrzącej wody. Surowce wlewa się do wody i nalega przez godzinę. Po upływie czasu odcedź i wypij 25 ml 5 razy dziennie.

Z zapaleniem stawów

Napar wodnej mięty pomaga złagodzić stan z artretyzmem i artrozą. W takich przypadkach jest on dodawany do kąpieli. Aby przygotować taki lek, surowiec wlewa się wrzącą wodą w stosunku 1: 3 i gotuje na małym ogniu przez 20 minut. Następnie bulion należy pozostawić do zaparzenia przez 30 minut, odcedzić i dodać do kąpieli ciepłą wodą. Weź takie kąpiele 2-3 razy w tygodniu przez 10-15 minut.

W leczeniu cukrzycy

Aby znormalizować poziom cukru we krwi, podnieść ton ciała i wzmocnić odporność, specjaliści w dziedzinie medycyny tradycyjnej przepisują infuzję mięty osobom chorym na cukrzycę. Przygotuj napój leczniczy jest bardzo prosty: musisz wziąć 5 g suchych liści mięty, zalać je 200 ml wrzącej wody i pozostawić do zaparzenia przez 15 minut. Następnie wywar jest filtrowany i picie zamiast herbaty 1-2 razy dziennie.

Zastosowanie w kosmetologii

Oprócz tego, że roślina pomaga radzić sobie z różnymi chorobami, jest używana do zachowania piękna i zachowania młodzieńczego wyglądu skóry. Spektrum zastosowania mięty w kosmetologii domowej jest bardzo szerokie, jest częścią balsamów, kremów, maseczek i balsamów.

Lotion

Takie narzędzie pomoże poprawić kondycję i kolor skóry, pozbyć się drobnych zmarszczek, podrażnień i wysypki na twarzy. Aby zrobić balsam, weź 3 łyżki. l. wysuszyć miętę, zalać 1 szklanką wrzącej wody i pozostawić na 25-30 minut. Po tym czasie ciecz jest filtrowana i wlewana do czystego szklanego pojemnika z szczelną pokrywką. Rano i wieczorem należy wytrzeć twarz i szyję bawełnianą podkładką zanurzoną w balsamie. Rezultat nie będzie długo czekać – twoja skóra zmieni się, jej kolor stanie się jednolity, pryszcze i stan zapalny znikną i pojawi się zdrowy rumieniec.
Wideo: nalewka z mięty pieprzowej do wzrostu i wzmocnienia włosów
 

Kompresuj

Popraw stan skóry problem, z obfitymi wysypkami i podrażnieniami pomoże skompresować z liści mięty. W przypadku zabiegu kilka świeżych gałęzi roślin należy namoczyć w niewielkiej ilości gorącej wody przez 15-20 minut. Zmiękczone liście są nakładane na dotknięte obszary skóry, a od góry pokryte miękką szmatką zwilżoną miętą. Kompres pozostaje na twarzy przez 10-15 minut, a następnie spłukuje chłodną wodą. Zabieg zaleca się przeprowadzać nie częściej niż 1-2 razy w tygodniu.

Połączenie z innymi nalewkami

Oprócz faktu, że leki na bazie mięty są bardzo skuteczne same w sobie, ich działanie można uzupełnić lub wzmocnić za pomocą innych preparatów ziołowych.

Z Corvalolum

Jeśli mieszkasz nalewkę z corvalol i mięty pieprzowej, otrzymasz wspaniałe, kojące lekarstwo, które pomoże pokonać stres i znormalizować sen. Mieszankę wypija się 2-3 razy dziennie na 10-30 kropelek, które rozpuszcza się w wodzie lub kapie na cukier rafinowany cukrem.

Z eukaliptusem

Ten tandem jest idealny do leczenia chorób gardła i układu oddechowego. Obie rośliny mają działanie przeciwzapalne, więc w tej kombinacji są stosowane w leczeniu dusznicy bolesnej, zapalenia oskrzeli i ARVI. Mieszanina naparów weźmie do środka na 1 łyżeczkę. trzy razy dziennie przed posiłkiem lub rozcieńczony ciepłą wodą i opłukać gardło.

Z głogiem

Podczas mieszania nalewek mięty i głogu w stosunku 1: 4 uzyskuje się środek uspokajający, który specjaliści w dziedzinie medycyny tradycyjnej zalecają do usuwania nerwic, leczenia depresji i bezsenności. Lek bierze 15-30 kropli przed snem. Mieszanina tych naparów powoduje senność, więc nie zaleca się przyjmowania jej w ciągu dnia.

Jak przygotować miętę

Roślina jest zbierana w okresie kwitnienia, który przypada na przełom czerwca i lipca. Gałązki lub pojedyncze liście mięty należy przycinać w suchą słoneczną pogodę. Należy zauważyć, że młode pędy są gorsze w smaku do bardziej dojrzałych, ale to nie wpływa na ich korzystne właściwości. Liście układa się na płaskiej powierzchni i suszy w suchym, ciepłym miejscu, chroniąc przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Gałęzie można łączyć i zawieszać w suchych, dobrze wentylowanych pomieszczeniach. Po wyschnięciu miętę kruszy się i umieszcza w workach z naturalnej tkaniny lub hermetycznych pojemników i przechowuje w ciemnym, suchym miejscu. Trwałość surowców wynosi 2 lata.

Teraz wiesz, że nalewki z mięty pieprzowej pomagają pozbyć się wielu chorób, bez stosowania leków chemicznych. Jednak pomimo pochodzenia roślinnego takiego leku, przed zażyciem należy skonsultować się ze specjalistą. Jest to konieczne, aby uniknąć reakcji ubocznych, a także indywidualnie dobierać dawkę.

Recenzje z sieci o nalewce mięty

Nalewka z pieprzowej fabryki pieprzu Tula, którą kupuję regularnie w najbliższej drogerii naszego miasta. Koszt 25 ml tej nalewki wynosi tylko 12 rubli.

Sprzedawane bez recepty u lekarza. Wielu z nas od dawna wie o zaletach mięty, ale mam dla niej szczególny szacunek.

Uwielbiam nalewkę z mięty pieprzowej tylko do picia herbaty, szczególnie czarnej.

Podczas zbliżania się do bóli głowy przypominających migrenę miksuję kilka kropli nalewki z odrobiną wody w łyżce stołowej. Zmywam go z małą ilością wody.

W czasie, gdy czuję niezrozumiałe bóle w górnej części żołądka (czasami zdarza się, gdy coś jest szkodliwe do jedzenia), wtedy ta sama nalewka z mięty pieprzowej przychodzi mi z pomocą …

Oprócz wszystkich powyższych, mięta doskonale usuwa nagromadzone zmęczenie i nadmierną nerwowość.

Polecam wam, moi przyjaciele, nalewkę mięty pieprzowej za trzymanie w domowej apteczce …

Bądź zdrowy!

Mireya

http://otzovik.com/review_832071.html

Kupiłem nalewkę z mięty pieprzowej nawet w celu zmniejszenia fermentacji w żołądku po jabłkach. Jabłka są bardzo lubiane, ale czasami zaczynają błądzić od nich w żołądku. Właśnie wtedy pomogła mi ta nalewka. Po pewnym czasie dowiedziałem się, że będziemy mieć małą. I niektóre produkty spowodowałem zatrucie. Więc przypomniałem sobie wtedy o mojej cudownej nalewce mięty. Zanurzyłem dziesięć kropli w wodzie i wziąłem. I wszystkie nieprzyjemne uczucia odeszły. Oprócz wszystkiego, z tej nalewki czuł przyjemny zapach z ust. Jakbym używał płynu do płukania ust.
Warto, by nalewka z mięty była niedroga, a korzyści z pewnością są świetne.

nas88ya

http://otzovik.com/review_1913173.html

Miły cały dzień. Po prostu uwielbiam miętę. Zawsze umieszczam go na mojej stronie. Przygotowuję zapasy na zimę, no i na napoyechka, również (w sytuacjach awaryjnych) jest w apteczce. Zacząłem ją stosować (!) Zo lata temu, kiedy dręczyła ją straszliwa toksyna, uratowała. Potem przez lata zaczęły zakłócać problemy innej natury: skurcze żołądka – ten nastoichka, nudności, wymioty – 10-15 kropli i problem został wyeliminowany. Często płuczę jej usta i gardło, a pomoc i zapachy eliminują. Kto nie ma bólu głowy? Spróbuj pocierać, na pewno pomoże. Tak więc, nawet plus – stosuje się zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Dziecko kapało z apetytu, ale potem ostrożnie mogą wystąpić reakcje alergiczne. Cena to pensa.

MisVOlga

http://otzovik.com/review_2420091.html

Często zdarza się, że kapryśne rośliny, które wymagają ciągłej opieki i opieki, zyskują większą uwagę, a bezpretensjonalne są dość beztroskie. Ta kultura to irga. Zwykle można to zobaczyć gdzieś z tyłu pola bramkowego. Ale nie wszyscy wiedzą, że irca to wyjątkowa roślina ozdobna, która jest doceniana w wielu krajach. W maju cieszy oko modnym kwiatem, bardzo podobnym do kwiatów czeremchy, a we wrześniu dziewczyna nosi elegancką czerwono-żółtą koronę. W tym artykule dowiesz się wielu ciekawych rzeczy na temat krzaków irgi: sadzenia i pielęgnowania, rozmnażania, uprawy, innych przydatnych faktów.

Irga: opis rośliny

Irga ma wiele imion, więc jej opis jest dość interesujący. W Anglii ten krzew nazywa się shadbush, co oznacza “krzew cienia”; juneberry – czerwono-jagodowe lub służbowe – pożyteczna jagoda. Nazwa drzewa porzeczkowego (korinka) irgi wynikała z podobieństwa do małych winogron. W Rosji Irg nazwał dziecięcą lub winną jagodą. W Ameryce Północnej – saskatoon (Saskatoon). Nazwą prowincjonalną tej rośliny jest amelanche, co dosłownie oznacza “przynieś miód”.

Rodzaj Irgi należy do rodziny Rosaceae. Obejmuje 18 gatunków (według niektórych źródeł – 25), z których większość rośnie w Ameryce Północnej. Irga często znajduje się na skraju lasu, w słonecznych kamienistych zboczach, w polanach. Na rozległych terenach Rosji roją się głównie sarny, których ojczyzną jest Kaukaz i Krym. Na Ukrainie znanych jest około 10 gatunków tej rośliny: Irgus spike, Irga Canadian, Irga blood-red i inne. Często rosną na wolności. Kultura jest rozpowszechniona przez ptaki, więc często można je znaleźć na skraju lasu.

Roślina nie boi się suszy i wiatru, czuje się dobrze na każdej glebie, z wyjątkiem terenów bagiennych, nie boi się silnych mrozów. Żywotność irgi wyjaśniono po prostu: korzenie rośliny torują sobie drogę na głębokości dwóch metrów i rozchodzą się w promieniu dwóch i pół metra. Z tego powodu irga nie boi się cieni, zanieczyszczone powietrze, choroby i szkodniki nie boją się jej, kultura szybko rośnie i dobrze znosi przycinanie. Wśród swoich krewnych Irga to długa wątroba – wiele krzewów osiąga wiek 70 lat i więcej. A co najważniejsze, roślina ta jest rośliną miodową.

Ale jeśli chcesz, aby igra rosła na miejscu, ważne jest nie tylko sadzenie i pielęgnacja, ale także poznanie skutków ubocznych tej rośliny. Jest ich niewielu. Napalona Irgi ma silną strzelbę do korzeni, więc powinna być usuwana przez cały czas. Niewłaściwe jest sadzenie Irga w pobliżu parkingu – samochody jasnych kolorów mogą cierpieć z powodu plam, które opuszczą zwalone jagody.

Przygotowanie gleby i wybór miejsca dla krzewów

Instalacja jest absolutnie bezpretensjonalna w warunkach zewnętrznych. Ale ponieważ irga jest krzewem owoców, lubi pośrednie promienie słoneczne. Najlepsze plony można zbierać, jeśli irgai sadzi się na piaszczystych glebach bielsko-bielicowych i gliniastych.

Irge nie boi się cienia i braku wilgoci, więc może bezpiecznie zapewnić sobie terytorium wzdłuż ogrodzenia. Roślinność, a także inne krzewy jagodowe, na przykład porzeczki lub agrest. Sadzonki są opuszczane na ziemię jesienią lub wiosną o 8 cm głębiej niż wcześniej. Odbywa się to w celu wyhodowania dużej liczby podstawowych pędów. Optymalna wygodna i piękna opcja – posadzić Irgu jako żywopłot.

Jak prawidłowo obsadzić ergu

Zaleca się posadzenie 1-3 nawadnianych roślin w ogrodzie. Pod każdym krzewem należy zmienić 16m² żyznych gleb gliniastych i 9m² piaszczystych gliniastych gleb. Dla sadzonek przygotować doły o szerokości 80 cm i głębokości 40 cm. Po wylądowaniu krzewy są podlewane, humus lub torf umieszczany jest na powierzchni gleby, część gruntowa buszu powinna być skrócona do 10 cm, aby 4-5 rozwiniętych nerek pozostało ponad poziomem gleby. O tym, co są nerki w ирги, które kwitną pod koniec kwietnia, powie to zdjęcie.

Czy muszę podlewać Irga?

Krzewy irgi niezwykle przyzwyczajają się do sadzenia i nie wymagają specjalnej pielęgnacji, rosną i przynoszą owoce. Ale przy wystarczającym i regularnym podlewaniu liczba owoców znacznie wzrasta. Mokra gleba lepiej chroni korzenie i pozwala, aby krzew zawsze był zdrowy i silny.

Cechy najlepszego opatrunku

Latem Irgu karmi się płynnymi mieszaninami, które składają się z wody i azotanu amonu w obliczeniu 50 g na krzak lub 5 litrów 10% roztworu ptasich odchodów. Najlepiej nakarmić roślinę wieczorem po wielu podlewaniu lub deszczu.

Jak przyciąć roślinę

Najlepiej jest uformować Irgu w postaci wielodonnej buszu silnych pędów korzeniowych, a słabe do usunięcia.

Pierwsze przycinanie buszu odbywa się podczas sadzenia, na młodej roślinie pozostaje nie więcej niż sześć zdrowych nerek. Spośród nich pędy rosną. Do ukończenia trzech lat należy zachować wszystkie pędy, a następnie pozostawić nie więcej niż trzy z rocznego przyrostu. Potężne i zdrowe gałęzie muszą być trzymane. Co roku na buszu powinno być około 15 gałęzi z różnych przyrostów. Jeśli ich wzrost się pogorszy, to raz na 4 lata trzeba wykonać odmładzające przycinanie. Ale tę procedurę można wykonać tylko z krzewami, które osiągnęły już wiek dziesięciu lat.

Aby ułatwić zbieranie, skróć gałęzie do pożądanej wysokości. Po przycięciu igra rośnie niezależnie od pędów korzeniowych.

Cechy opieki we wczesnych latach życia

W pierwszym roku po posadzeniu igra rośnie dobrze, a uprawy i pielęgnacja prowadzone są bez specjalnych cech. Najważniejszą rzeczą, która jest wymagana, jest wczesna wiosna, zanim pąki puchną i rozkwitną, wszystkie pionowo rosnące gałęzie krzewu powinny zostać przycięte, zmniejszając ich wysokość o jedną czwartą.

Przycinanie i formowanie dorosłego krzewu

Prawidłowo uformowany krzew irgi daje czasami więcej owoców niż roślina, która nie została poddana przycinaniu i formowaniu. Jeśli irg jest uprawiany jako dekoracyjny ornament ogrodowy, jego korona również potrzebuje “stylowej fryzury”. Większość tej procedury jest potrzebna w dojrzałych gałęziach. Ważne jest odpowiednie przycięcie rośliny, aby nie wyrządzić więcej szkody niż pożytku.

Głównym zadaniem jest odmłodzenie Irgus. Istnieją dwa rodzaje tego leczenia: przerzedzenie i skrócenie. Podczas przerzedzania, słabe, chore i rosnące gałęzie korony są całkowicie usunięte. Rozcieńczanie powinno odbywać się co roku. Podczas skracania usuwa się tylko wierzchołek pędu, a kilka pączków pozostaje nietkniętych. W ten sposób można zmienić wygląd korony, staje się ona bardziej gęsta i szeroka dzięki młodym pędom.

Jeśli chcesz wypełnić pustkę w środku korony, musisz usunąć pęd, pozostawiając tylko ostatnią nerkę skierowaną w krzak. Później z tej nerki wyłoni się pionowy strzał. Skróć irgu kilka razy: podczas pierwszego zabiegu, podczas procedury formowania młodej korony, a także gdy roślina silnie podnosi i zbiera, żniwa nie pochodzą z ręki.

Oddziały starsze niż sześć lat usuwają bez żalu. Zostaną szybko zastąpione przez potężne pędy root. W przypadku irgi, uprawianej do celów dekoracyjnych, korona jest tworzona w oparciu o zadanie. Na przykład, jeśli pożądane jest żywopłot z rośliny, gałęzie są skrócone zarówno pod względem wysokości, jak i szerokości.

Przycinanie odbywa się na wiosnę przed obrzękiem nerek lub jesienią, gdy liście spadają.

Jak prawidłowo propagować

Istnieje kilka sposobów rozprzestrzeniania irgi:

• nasiona;
• sadzonki;
• Przesunięcie;
• podział buszu.

Sadzonki, które wyrastają z nasion, rosną dobrze i szybko. Aby rozmnożyć krzewy irgi przez podzielenie czaszy korzeniowej, możliwe jest tylko w uformowanej roślinie, ale w żadnym wypadku nie w starej. Aby uzyskać kształt trzpienia, sadzonki są sadzone z podkładką. Powielanie nawadnianych kranów jest ulubionym sposobem na rozpoczęcie prac ogrodniczych. Najlepszym i najłatwiejszym materiałem do sadzenia są trzyletnie siewki z w pełni uformowanym systemem korzeniowym.

Cięcie

Rozwijaj sadzonki irygacyjne jak doświadczeni ogrodnicy, ponieważ wymaga to trochę wiedzy i doświadczenia. Sadzonki z zeszłorocznego wzrostu są cięte jesienią, a następnie przechowywane do sadzenia do wiosny, prikopannye w piasku lub ziemi. Dwuletnia jarzębina używana jest do podkładek. Kiedy zaczyna się przebudzenie wiosenne, sadzonki są odkopywane, korzenie są myte i pnie wycięte: powyżej nerki i pod nią. Dolny koniec drzewostanu jest ostry i włożony w wycięty materiał. To miejsce jest szczelnie owinięte folią polietylenową. Po zaszczepieniu rośliny umieszcza się w siedlisku, dopóki nie rosną razem. Krzewy z Irgi mogą służyć jako stado dla jabłoni i gruszy. Ta roślina przenosi wczesne kwitnienie i mrozoodporność na drzewa owocowe.

Przeszczepianie roślin

W czerwcu lub lipcu sadzonki wyciąć z wierzchołków pędów pięcioletnich krzewów. Długość nie powinna przekraczać 15 cm, z każdego z nich należy usunąć dolne liście, pozostawiając kilka górnych liści. Półfabrykaty z dolnymi nacięciami umieszcza się na 12 godzin w środku ukorzeniowym, po czym korzenie płucze się w czystej wodzie. Po tym możesz wylądować Irgu w czystej glebie w chłodnej szklarni. Zrób to z nachyleniem w odległości 4 cm, a górną warstwę posypujemy warstwą piasku o grubości 10 cm, najlepiej sadzonki powinny znajdować się 20 cm poniżej sufitu szklarni.

Po posadzeniu sadzonek, zalać je tak, aby woda spryskała. Temperatura w szklarni nie powinna przekraczać 25 ° C. Aby to zrobić, od czasu do czasu usuwaj górną część gniazda i przewietrz sadzonki. Obserwuj glebę – powinna być wilgotna. Po ukorzenieniu sadzonek, należy po południu strzelić do kopuły szklarni, a po jej wzmocnieniu kopuła nie powinna być noszona nawet w nocy.

W ciągu trzech tygodni w sadzonkach rozwinie się silny system korzeniowy i będą one gotowe do przeszczepienia na tymczasowe łóżko. Tutaj należy je nawozić obornikiem, rozcieńczonym wodą w stosunku 1: 8 lub rozpuszczonym w wiadrze z wodą z azotanem amonu. Pielęgnacja sadzonek nie różni się od opieki nad dorosłym krzewem, a następnej jesieni są przeszczepiane do stałego siedliska.

Powielanie według warstw

Do tej metody rozmnażania wystarczają jednoroczne silne pędy lub dwuletnie gałęzie z silnymi wzrostami. Porzuć je na wiosnę, gdy tylko trochę ogrzeje słońce. Górna warstwa pod krzakami, z której zostaną wykonane zakręty, musi zostać wykopana, posypana nawozami i wyrównana. Następnie przecinamy ziemię i utrwalamy w bruzdach, które rosną nisko. Topy muszą szczypać. Gdy pąki rosną 12 cm wysokości, muszą być w połowie pokryte humusem. Gdy pędy rosną o 15 cali, procedurę należy powtórzyć. Linie, które są zakorzenione, zasadzone następnej jesieni w stałym miejscu.

Uprawa Irgas z nasion

To najlepszy, ale jednocześnie najdłuższy sposób na uprawę irgi. Nasiona można kupić lub zmontować niezależnie od dojrzałych owoców. Nie wysychają, nie mieszają się z piaskiem i przechowują w chłodnym miejscu (piwnica, lodówka) przed zasiewem. Jeśli nasiona są wcześniej przygotowane, będą lepiej wznieść się. Umieść je między wacikiem nasączonym nadtlenkiem wodoru i zawiń wszystko w folię. Przechowywać w tym stanie przez 4 miesiące.

Wiosną nasiona sadzi się w małej szklarni w odległości 20 cm od siebie. Sadzonki będą widoczne w ciągu dwóch do trzech tygodni. Jesienią możesz siać nasiona w specjalnie przygotowanych łóżkach. Będzie to uprawa irgi w otwartym terenie. Nasiona będą wiosną na wiosnę.