Kiedy w domu pojawi się co najmniej jeden fiolet, bądź przygotowany na atakowanie przez choroby i różne szkodniki. Ale nieco wyprzedzając, chcemy powiedzieć, że głównym sposobem zapobiegania temu są regularne środki zapobiegawcze. Dlatego kupując nową roślinę, należy ją izolować od innych roślin i mieć pewność jej zdrowego stanu. Następnie porozmawiamy o najczęstszych chorobach fiołków i pasożytów, które ich dotknęły.

Główne choroby fiołków i sposoby ich leczenia

Choroby wpływające na fiołki mogą być tak różne, że hodowcy nie zawsze rozumieją przyczynę śmierci swoich roślin. Korzenie gniją, kwiaty i liście więdną, ale dlaczego? Złe podlewanie? Czy kwiat otrzymał mniej lub więcej światła słonecznego niż konieczne? Aby znaleźć odpowiedź na te pytania i zapobiec niepożądanym konsekwencjom, trzeba znać podstawowe choroby fiołków i prawidłowo przeprowadzać zabiegi kwiatowe. Właściwa opieka pomoże ci uniknąć tych nieszczęść.

Fusarium

Choroba ta powoduje gnicie rozety fiołków. Główną przyczyną choroby jest banalna niewłaściwa opieka nad rośliną. W ten sposób fusarium fusarium wnika w młode korzenie fiołka. Z tego powodu rozpoczyna się dalsze gnicie kwiatu. Ogonki stają się brązowe i opadają, a korzenie stają się ciemne i nie mogą dłużej trzymać rośliny w glebie.

Czego nie można zrobić, gdy dbamy o fiołki? Istnieje kilka odpowiedzi:

• Zbyt często w wodzie.
• Pozwól na ważenie gleby w miejscu wzrostu fioletu.
• Posadź roślinę w zbyt dużym garnku.
• Pozwól na ostre zmiany temperatury w pomieszczeniu za pomocą fioletu.
• Posyp z lodowatą wodą.

Traktuj kwiat fungicydami, a martwe części rośliny usuwane są w odpowiednim czasie. Opieka nad rośliną powinna być zgodna z wszystkimi powyższymi zasadami. Jako środek zapobiegawczy powinieneś podlać fioletowy roztwór fondiozy.

Zaraza późna

Choroba ta jest bardzo niebezpieczna i wynika z przenikania pasożytów grzybowych do ciała rośliny. Wchodzą one do fioletu przez mikropęknięcia w liściach i przez korzenie. W rezultacie kołnierz korzenia szybko zaczyna gnić. Choroba sprawia, że ​​czuje się brązowe plamy na liściach roślin. Zarodniki grzybów mogą żyć w ziemi przez długi czas, więc jednym z etapów profilaktyki jest całkowita sterylizacja doniczki. Leczenie, niestety, w tym przypadku nie pomaga, a roślina będzie musiała zostać zniszczona. Jako środek zapobiegawczy konieczne jest stworzenie warunków w pomieszczeniu dla normalnej wilgotności i zapłodnienia miasta superfosfatami.

Mączniak prawdziwy

Jeśli na liściach fiołka pojawiłyby się białe płatki, a roślina wydaje się lekko zakurzona, to na nią miał wpływ mączniak. Fiołki pokojowe są szczególnie podatne na tę chorobę. Białe plamki wpływają również na łodygi kwiatu.
Porozmawiajmy o czynnikach, które przyczyniają się do pojawienia się takiej dolegliwości:

• Roślina otrzymuje niewystarczające naturalne światło słoneczne.
• Wilgotność w pokoju przekracza 60%.
• Powietrze jest zbyt zimne.
• Kurz i zanieczyszczenie samej rośliny i doniczki, w której się znajduje.
• Gleba z brakiem fosforu i potasu, ale z nadmiarem azotu.

Jak zapobiec pojawieniu się mączniaka prawdziwego?

• Kwiatowe liście należy od czasu do czasu wycierać wilgotną ściereczką.
• Pomieszczenie powinno być czyste i dobrze wentylowane.

Jeśli nadal masz białą tabliczkę na swoich fiołkach, musisz wiedzieć o metodach leczenia. W rzeczywistości wszystko jest dość proste. Gdy konieczne jest spryskanie kwiatu za pomocą benate lub fundacji. Efekt leczenia nie widać od razu – czasami trzeba czekać. Po półtora tygodnia powtórzyć procedurę. Po poprawie stanu roślin przestrzegaj wszystkich wymagań profilaktycznych. Podlewanie fiołków następuje po wodzie, której temperatura nie jest niższa od temperatury pokojowej.

Rust

Zardzewiałe, liście fiołków stają się po zarażeniu zardzewiałymi grzybami.

W tej chorobie górna część liścia pokryta jest pomarańczowawymi guzkami, a dolna – brązowymi opuszkami. W rezultacie pękają, uwalniając zarodniki zardzewiałych grzybów. Po kontakcie ze szkodnikiem liście umierają i odpadają. Grzyby osadzają się tylko na żywych częściach rośliny, a do dalszego dojrzewania zarodników grzybów wymagana jest wilgoć.
W rzeczywistości ta dolegliwość jest bardziej typowa dla wielu innych roślin, a fiołki cierpią na nią bardzo rzadko.

Reżim temperatury odpowiedni do rozprzestrzeniania się grzybów mieści się w zakresie 10-20 stopni Celsjusza. Rdzę utwardza ​​się przez natryskiwanie fungicydami, 1% roztwór mieszaniny Bordeaux lub pył siarki.

Gray zgnilizny

Prawidłową nazwą tej dolegliwości jest botrytis. Powoduje to szarą płytkę na wszystkich częściach rośliny, w wyniku czego gniją fioletowe tkanki. Niestety ta choroba jest bardzo powszechna i szybko się rozwija. Zniszczony fioletowy umiera bardzo szybko.

Grzyb przenika roślinę przez starą glebę. Dlatego w przypadku reasekuracji gleba musi zostać zmyta i przefiltrowana roztworem manganu. Leczenie odbywa się za pomocą fungicydów. Zgniłe części należy wyrzucać razem z grudką ziemi. Środki zapobiegawcze obejmują unikanie częstych i poważnych zmian temperatury, a także ograniczanie podlewania.

Bakterioza naczyniowa

Choroba ta objawia się z reguły w okresach gorących. Dolne liście fiołków zostają pokryte śluzem i wkrótce umierają. Leczenie odbywa się za pomocą podkładu, cyrkonu, prekursora i immunocytofitu. Konieczne jest również schłodzenie powietrza i poprawa wentylacji w pomieszczeniu.

Szkodniki fiołków: objawy i leczenie

Senpolia jest nie tylko podatna na różne choroby, ale także na owady. Fiołki fiołków również “lśnią” swoją różnorodnością, gdy walka z nimi w zasadzie sprowadza się do standardowej procedury przetwarzania specjalnych przygotowań. Należy zauważyć, że środki zapobiegawcze w tym przypadku są również istotne. Z ich pomocą można zmniejszyć do minimum ryzyko uszkodzenia kolorów.
Następnie porozmawiamy o tym, jak fiołki są przetwarzane przez najpospolitsze szkodniki.

Kleszcze

Fiołki mogą zostać zaatakowane przez różne rodzaje roztoczy:

• Czerwony pająk. Po nim roślina pokryta jest czerwonymi kropkami z pajęczyną. Liście skręcają się i giną.
• Zwykły przędziorek. Liście pokryte są brązowymi wgnieceniami.
• Cyclamenic tick. Atakuje najmłodsze liście pośrodku rozety. W rezultacie przybierają nienaturalny kształt i są pokryte żółtymi plamami.

Po tych szkodnikach intensywność wzrostu kwiatu zmniejsza się, łodyga staje się krótsza, liście umierają, pąki nie otwierają się i nie deformują. Kiedy fiolet zostaje uderzony kleszczami, jego liście skręcają i wydają się pokrywać kurzem.
Gdy pojawił się roztoczek, leczenie rośliny należy wykonać za pomocą akarycydu, w odstępie siedmiu dni.

Wciornastki

Wycieczki to małe latające “owady” o szerokim zakresie uszkodzeń roślin w pomieszczeniach. Mają ciemnobrązowy kolor i jedzą liście. Zidentyfikować ich interwencji mogą być na białe paski i pogrezennymi liśćmi i kwiatami. Istnieją również brązowe lub czarne plamy. Zabieg wykonywany jest nie tylko przy pomocy preparatów “Fitoverm”, “Actellik” czy “Aktar”, ale także poprzez bezpośrednią interwencję – zbiór owadów.

Nicienie

Są to maleńkie robaki żyjące w glebie. Wpływają na system korzeniowy rośliny, wysysając z niej użyteczne soki. Równolegle wytwarzają toksyczne substancje i szkodliwe substancje zwane galasami.

Początkowo agrofag jest całkowicie niewidoczny. Dopiero przy przeszczepianiu fiołków można określić uszkodzenie (wystarczy sprawdzić korzenie). Przy dalszym niszczeniu nicieni liście pokryte są jasnozielonymi plamami, które w rezultacie ciemnieją i gniją. Wynika z nich punkt wzrostu fioletowych wyschniętych i zdeformowanych liści. Fiołki, dotknięte przez nicienie, rosną słabo, osłabiają, nie dają kwiatów, łodyga stopniowo zniekształca się i umiera.
Niemożliwe jest wycofanie nicieni. Dlatego kwiat wraz z glebą powinien zostać wyrzucony, a garnek musi być odpowiednio przetworzony.

Mąka prażona

Często roślina jest zdeformowana i pokryta czerwono-brązowymi plamami. Fałdy liści i młodych szypułek są uszkodzone. Podstawową przyczyną tej choroby fiołków jest wełnowców. Pojawia się z innych zainfekowanych i przyniesionych roślin. Zidentyfikuj infekcję tym pasożytem, ​​łatwo przez zapach. Po przeszczepieniu gleba wywoła nieprzyjemny smak grzybowy. Przy bardziej szczegółowym rozważeniu można rozróżnić również robaki o białym puchu.

Aby wyleczyć zarażony fiolet pomoże preparaty “Aktar”, “Actellik”, “Fitoverm”. Możesz również rozwiązać problem, przesadzając roślinę w nowej glebie i ostrożnie usuwając pozostałości starej.

Mszyce

Na mszyce w fiołkach wpływają szypułki, pąki i kwiaty. Te małe zielone owady wysysają sok z roślin. Po ich uderzeniu liście fiołków są zdeformowane i blakną. Kiedy jest dużo mszyc, tworzy białą warstwę lepkiej cieczy na liściach.
Roślina jest traktowana “Mospilan” lub “Actellikom”.

Lycra

Zniekształcenia pokoi to maleńkie skorupiaki lądowe. Wyglądają jak małe pancerniki. Idealnymi warunkami do ich rozmnażania są wysoka wilgotność i luźna gleba. Te białe owady niszczą korzenie i liście na fiołkach. Szczególnie niebezpieczne są dla młodych roślin. Pewna liczba drani mieszka w domach, gdzie panuje wilgoć.
Traktowane akarycydami (konieczne jest rozpylenie rośliny i wlanie substratu do gleby).

Muchy i komary

Sciaridy występują w przeważnie podmokłych i przejrzastych glebach. Dorosłe osobniki nie powodują żadnej szkody dla fiołków, w przeciwieństwie do ich larw. Szybko niszczą substrat, niszczą korzenie, odcinają dostęp do tlenu i dociskają glebę. Szczególnie niebezpieczne są dla młodych pachnących kwiatów.

Te szkodniki fiołków wewnętrznych powodują rozkład pnia i systemu korzeniowego. Są one usuwane przez roztwór karbofosu rozlanego do gleby. Ponadto krawędź garnka można namaścić kredą z karaluchów i sproszkować wierzchnią warstwę gleby za pomocą proszku. Dorosłe osobniki są niszczone przez wszelkie aerozole typu Reid i Dichlophos. Możesz także powiesić lepkie taśmy od much.

W przypadku poważnego zanieczyszczenia gleby w doniczce należy ją całkowicie wymienić. Wykończ ziemię w piekarniku. To na pewno zabije rozłożone resztki roślin, które są tak atrakcyjne dla tych much i komarów. Staraj się nie nadmiernie zwilżyć gleby w przyszłości.

Ekranowanie i Fałszowanie

Ekranowanie i ustawianie fałszywe znajdują się na rozetach fiołków, na liściach lub ich ogonkach. Owady osiągają siedem centymetrów długości i wyglądają jak brązowe skorupy.
Zidentyfikowanie ich szkodliwych działań może polegać na lepkich wydalinach na roślinach i ich późniejszym stwierdzeniu. Jeśli na fioletu jest co najmniej jedna osoba dorosła, musisz obsłużyć wszystkie pobliskie gniazda. Tarcze niosą pod zbroją sporo młodych, które łatwo się poruszają i rozpraszają. Musisz potraktować roślinę agrawertyną.

Buttails, scuffs

Osiedlają się na powierzchni ziemi, kochają wilgoć iw niej chętnie się rozmnażają. Fiołki, w zasadzie nie szkodzą, ale przy masowej populacji mogą uszkadzać młode korzenie kwiatów.
Aby je usunąć, należy traktować glebę roztworem pyrethrum, a także optymalnie wysuszyć glebę.

Zapobieganie fiołkom przed chorobami i szkodnikami

Aby zminimalizować ryzyko infekcji rośliny, przestrzegaj następujących zaleceń:

• Nowo pozyskany fiolet musi być broniony w “kwarantannie” przez miesiąc.
• Nie kupuj materiałów do sadzenia po wątpliwych roślinach.
• Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do stanu zakupionym kwiatem, traktować go „fitoverm” i w ciągu miesiąca tygodnika nawadniania fitosporin-M. Są to wyłącznie leki zapobiegawcze.
• Zawsze przed uruchomieniem sterylizuj mieszaninę gleby.
• Krainę szklarni, klombów i szklarni można zarazić. Lepiej go nie używać. Zbierz ziemię w lesie, z dala od granic miasta.
• Dobrze spłucz i sterylizuj garnki.
• Nie wystawiaj rośliny na działanie niskich temperatur.
• Nie przesadzaj ani nie wypełniaj fiołków. Zapewnij im wystarczającą ilość światła, w przeciwnym razie ich osłabisz.

Aby stworzyć piękny trawnik estetyczny, wielu używa specjalnych roślin. Trawniki są reprezentowane przez pełzające rozgałęzione łodygi, na których znajdują się małe kwiaty i liście w kształcie igieł. Właśnie ta osobliwość rośliny odegrała rolę w powstaniu jej nazwy. Średnica kwiatów wynosi około 5 mm.

Wzrost mszydanu następuje dość szybko, szybko tworzy imitację gęstego zielonego dywanu.

Mishka ma kształt szydła: jak dobry jest taki trawnik

Na pewno zainteresuje Cię to, co stało się sławnym trawnikiem z wieloletniej rośliny. To pytanie pojawia się również w przypadku wielu projektantów, którzy używają trawy do tworzenia sztucznych krajobrazów.
 
Wymieńmy główne zalety:

• nie ma konieczności koszenia trawy, ponieważ wysokość rośliny nie przekracza 8 cm;

• Trawnik jest odporny na aktywne działanie – skoki, częste chodzenie, bieganie;
• Mózgowiec jest szydłowaty, ma bardzo gęsty dywan, przez który chwasty nie kiełkują;
• nie ma potrzeby częstego podlewania trawnika. Tylko przy długotrwałych suszach może zajść potrzeba zwilżenia gleby;
• z powodu szybkiego, niezależnego wzrostu przywrócenie uszkodzonych obszarów następuje dość szybko;
• obecność kwiatów na trawiastym polu czyni je piękniejszymi i wiosennymi;
• dzięki zapachowi, który pochodzi z małych kwiatów, zawsze będziesz cieszyć się słodkim zapachem miodu.

Bądź ostrożny przy wyborze odmiany trawnika: stilose mszywioły – jest to piękny zielony dywan, a mszywiołowie to pospolity chwast. Siać go w pobliżu domu, delikatnie mówiąc, będzie niemile zaskoczony wynikiem.

Wybór i przygotowanie strony

Zanim zaczniesz zasiać irlandzki mech, bardzo ważne jest, aby właściwie wybrać i przygotować witrynę.
 
Słońce musi swobodnie wnikać na terytorium, ale dozwolony jest lekki cień. Jeśli na miejscu dominuje ciężka gleba, warto ją rozcieńczyć piaskiem. Zaleca się stosować do sadzenia żyznej gleby, która ma dobry drenaż. Piaszczysta glina i kompostowana gleba to idealne miejsce do stworzenia zielonej powłoki.

Obowiązkowe jest usunięcie wszystkich roślin, starej trawy z proponowanego terytorium lądowania brzozy. Ważne jest, aby uprawiać glebę: należy ją poluzować z głębokości 10 cm, po czym ostrożnie wyrównać.

Technologia sadzenia i hodowli mszywiołów

Istnieje kilka sposobów pojawiania się na stronie mszywioły: wyrastanie z nasion lub rozmnażanie za pomocą sadzonek. Druga opcja jest szybsza i bardziej wydajna, ale będziemy rozmawiać o osobliwościach obu metod.

Z nasion

Nasiona można kupić w specjalistycznym sklepie. Najczęściej są pakowane w kartonową torebkę zawierającą 0,01 g. Nie zdziw się małą masą, nasiona są bardzo małe, a w opakowaniu jest ich dużo.

Pierwszym krokiem jest zasiać nasiona w małych pudełkach. Wstępnie konieczne jest przygotowanie dobrze nawilżonej gleby. Prace te zaleca się przeprowadzać wiosną, w pierwszych dniach kwietnia. Po zasianiu konieczne jest pokrycie skrzyń plastikową folią. Ściśle zabronione strzelanie do momentu pojawienia się pierwszych pędów.

Nie napełniaj nasion dużą ilością ziemi – to znacznie spowolni ich wzrost. Dobrym pomysłem jest pokrycie śniegu materiałem nasadzeniowym: topi się i zapewnia niezbędne nawilżenie gleby w celu szybkiego kiełkowania nasion.

Tydzień po lądowaniu można zaobserwować pierwsze pędy w postaci igieł. Minie kilka dni, a zostaną one przekształcone w wiązki szczeciny, otrzymają jasnozielony kolor. Na tym etapie kiełkuje się kiełki.

Mozożoid jest subludium nasion zasadzonych w glebie na początku maja. Odległość pomiędzy sadzonkami powinna wynosić od 5 do 10 cm, a darmowe działki szybko pokryją się mchem i utworzą pojedynczą zieloną trawiastą pokrywę. Siewki są odporne na niskie temperatury, a ich pędy pojawiają się dość szybko.

Dalsze rozmnażanie trawnika nastąpi bez pomocy człowieka. Dzięki podmuchom wiatru nasiona same się rozproszą ze skrzynek po całym terytorium. Nie musisz brać udziału w aktualizacji zasięgu – inteligentna fabryka zrobi wszystko sam.

Sadzonki

Za pomocą sadzenia sadzonek możesz stworzyć piękny trawnik. To nie potrwa długo. Najważniejsze jest użycie małych darni, które są wcześniej wycięte z istniejącej pokrywy. Tego typu reprodukcji można używać wiosną lub wczesną jesienią. Jeśli odłożysz datę lądowania na listopad, zakład może się nie ustatkować, a cała praca będzie daremna.

Sadzonki mszywiaków przeprowadza się na przygotowanej glebie. Konieczne jest poluzowanie, usunięcie wszystkich chwastów i zwilżenie gleby. Zaleca się deptać ziemię stopami.

Jeśli nie masz dużo materiału do sadzenia, może on być rozproszony w niewielkich odległościach od siebie. Zasada szachownicy jest często używana. Nie martw się, że dywan pozostanie “łysy” – za kilka miesięcy zostaną pokryte pięknym dywanem.

Jak dbać o mech irlandzki

Bryophantum wymaga opieki, tylko dlatego, że irlandzki mech będzie wyglądał pięknie i świeżo. Przestrzegając prostych zaleceń, możesz utrzymać trawnik w eleganckim stanie.

Podlewanie

To chyba najbardziej podstawowa pielęgnacja trawnika. Bardzo ważne jest prawidłowe podlewanie rośliny. Przez dwa tygodnie po wyładunku mszydozów w ziemi należy codziennie podlewać.

Woda jest niezbędna do uzyskania składników odżywczych, które w tym okresie są wymagane do prawidłowego wzrostu powłoki.

Gdy mszywi dorastają, a sadzonki osiągają 5 cm wysokości, konieczne jest zmniejszenie częstości podlewania. Wysokie temperatury nie są powodem częstego podlewania trawnika. Dywan wystarczy, by uzyskać wilgoć nie więcej niż 2-3 razy w tygodniu. Stosując technologię niższego podlewania, możesz chronić korzenie i liście przed próchnicą.

Dodatkowe nawożenie

Aby sadzonki były lepiej zakorzenione, musisz użyć specjalnych narzędzi. Możesz je kupić w sklepie.

Proszek rozcieńcza się wodą w proporcjach zgodnych z instrukcją, po czym roślina jest opryskiwana. Aby przyspieszyć wzrost trawnika, można również użyć różnych nawozów. Przez cały sezon przy pomocy złożonych nawozów mineralnych trawa jest karmiona kilkakrotnie.

Nie używaj nawozu, nie potrzebuje irlandzkiego mchu. Rośnie dobrze na ubogiej ziemi.

Mrozoodporność

Wraz z nadejściem chłodów konieczne jest znaczne zmniejszenie podlewania trawy. Nadmierna wilgoć może prowadzić do zamarzania korzeni. Roślina należy do odmian odpornych na mróz, jednak jeśli śnieg nie spadnie w zimie, istnieje możliwość jej zamarznięcia. Mashanka, która ma sieje na obszarach o bardzo niskich temperaturach, musi być przykryta na zimę.

Możliwe trudności w rozwoju

Roślina jest bardzo pozbawiona zasad pielęgnacji, a gdy rośnie, problemy nie powinny pojawić się nawet u początkowego ogrodnika.

Jedynym problemem, który może się pojawić, jest porażka zielonej rośliny mszyc. Ważne jest, aby wykryć chorobę we wczesnym stadium i potraktować ją jak najszybciej specjalnymi środkami owadobójczymi. Możesz je kupić w sklepie, uprzednio informując sprzedawcę, jaki rodzaj trawy trawnikowej chcesz uratować od zielonej mszycy.

Inne aplikacje dla irlandzkiego mchu

Bryozoic jest aktywnie wykorzystywany nie tylko do ogrodnictwa chałup i domów prywatnych, ponieważ warunki do uprawy rośliny są dość proste. Zakład jest bardzo popularny wśród projektantów. Dzięki irlandzkiemu mchowi powstają piękne skalniaki, alpejskie wzgórza, różne naturalne rzeźby i kamieniste ogrody.

Ścieżki ogrodowe za pomocą mszywiołów wyglądają bardzo oryginalnie. Kolejność szachów lądowania daje im nowość, tworzy niezwykłą kompozycję. Mózgoczak jest często używany do ozdabiania terenów rekreacyjnych, parków, skwerów.

Używając irlandzkiego mchu w strefie podmiejskiej lub na innym terytorium, nadadzą mu świeżość, uczynią krajobraz bardziej oryginalnym i jaśniejszym.

W domkach letniskowych iw pobliżu prywatnych osiedli często spotyka się pachnące rośliny, takie jak mięta i melisa. Większość ludzi prawdopodobnie warzyła je wielokrotnie jako herbatę, ale nie zawsze możesz być pewien, która roślina jest przed tobą. Mają podobny wygląd i aromat, dlatego pojawia się zamieszanie. Jak odróżnić miętę od melisy i jakie są cechy każdej rośliny, ten artykuł powie.

Mięta i melisa – to jedno i to samo?

Aby lepiej zrozumieć różnice między tymi dwoma roślinami, zwróćmy się do botaniki. Mięta jest nazywana rodzajem roślin z rodziny Yasotakova, wszystkie gatunki mają silny aromat, a wiele z nich zawiera również dużą ilość mentolu.

Melissa officinalis jest olejek wieloletnia roślina zielna, która, podobnie jak mięta, należący do rodziny Lamiaceae, tylko rodzaj ma inny – Melissa.

Melisa i mięta mają znaczące różnice w innych cechach, więc możemy śmiało powiedzieć, że są to różne rośliny, chociaż często uważa się, że mięta jest balsamem.

Jak odróżnić miętę od łysiny w wyglądzie

Jeśli uważnie przyjrzysz się obydwu roślinom, na pewno zauważysz, że różnią się one wyglądem. Mięta ma prostą łodygę, a fioletowe kwiaty zbierają się w kwiatostanach przypominających uszy. Roślina nie rośnie powyżej jednego metra, chociaż w większości przypadków jest jeszcze niższa (do 30 cm). Liście są głównie owalne, ale mogą również mieć kształt lancetowaty ze spiczastym końcem. Korzenie są cienkie, włókniste.

Owocowanie mięty to dość rzadkie zjawisko, ale jeśli masz szczęście i zobaczysz jego owoce, będzie ono nieco szorstkie i może mieć włosy w górnej części. Wewnątrz znajdują się cztery małe orzechy.

W melisie gałęzie pnia (na powierzchni mają włosy), a kwiaty są zbierane w fałszywe pierścienie (po 6-12 sztuk) i malowane na fioletowo. Maksymalna wysokość rośliny sięga 1,5 metra, choć zwykle jest nieco niższa. Liście, podobnie jak płód, charakteryzują się owalnym (jajowatym) kształtem.

Czy zapach balsamu cytrynowego i mięty

Być może najbardziej charakterystyczną różnicą mięty i melisy jest zapach. Mięta ma wyraźne właściwości afrodyzjaku i ma odświeżający smak mentolowy. Melisa charakteryzuje się również przyjemnym zapachem, ale nie jest tak nasycona, z przewagą lekkich nut cytrynowych. Ta roślina to duża roślina miodu, więc dobrze nadaje się do uprawy w pobliżu pasiek.

Różnica między miętą a melisą pod względem właściwości aromatycznych jest bardziej zauważalna niż w wizualnej inspekcji roślin, z powodu której wielu letnich mieszkańców odróżnia je tylko dzięki temu niuansowi.

Niezbędna różnica w składzie chemicznym i właściwościach

Nie jest tajemnicą, że mięta ma doskonały efekt tonizujący, a melisa jest dobrze kojąca, co w dużej mierze wynika z jej składu chemicznego. Tak więc, miętowy zawiera dużą liczbę olejków eterycznych, jak również wysoką zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych (0,246 g), tłuszcz (0,94 g) i błonnik pokarmowy (8 g). Ponadto w instalacji i przedstawia wiele witamin A, B1, B2, B3, B6, B9, C, PP, a wśród odzyskanych minerałów miedzi, manganu, wapnia, fosforu, magnezu, cynku, żelaza, potasu i sodu. Dzięki tej kompozycji kontrastu meliscy z mięty nadal działanie przeciwbólowe tego ostatniego, jak również jego przeciwzapalne, diuretyczne i choleretic właściwości.

Skład chemiczny melisy pod wieloma względami podobny do składu mięty. Oczywiście, nie zawiera kwasów tłuszczowych i błonnik, ale składa się z tych samych witaminy i minerały, ale w innym stężeniu. W melisy przedstawiony witaminy A, B1, B2, B6, B9 i witaminy C, jak również z wspomnianym uprzednio miedź, cynk, fosfor, sód, mangan, wapnia, potasu, magnezu i żelaza.

Jakie rośliny są jak mięta?

Więc musimy się dowiedzieć, co Melissa różni się od mięty pod względem wyglądu i właściwości chemiczne, ale to nie znaczy, że nie należy mylić tych roślin z innych im podobnych. Jeśli weźmiemy pod uwagę tylko fizyczne podobieństwo i nie bierze pod uwagę jakość pachnące, następnie mięta jest bardzo podobna jasnota (Lamium album) i niektórzy inni członkowie Lamiaceae rodziny: Ajuga reptans, karbieniec europejskim, Germander zwykłym, klinopodium pospolite, leczyć wszystko i dushevik kotovnikovy.

Ponadto sama mięta ma wiele odmian, z których najczęstsze to:

• pieprzny (najczęściej hodowane do użytku w kuchni, medycynie lub do celów domowych);
• kręcone (charakteryzuje się delikatnym aromatem i brakiem ostrego zimnego smaku);
• Japoński (różni się wystarczająco dużymi fioletowymi kwiatami);
• długi liściasty (Produkowanego dla uzyskania olejki eteryczne);
• łąka (reprezentowane jako dzika roślina, która często rośnie na terenie);
• kot kota (najbardziej atrakcyjna forma dla kotów, która podobnie jak melisa ma delikatny cytrynowy zapach).

Niektórzy ogrodnicy często mylą lamparta i kota, ale w rzeczywistości te dwie rośliny mają znaczące różnice. Przede wszystkim skład chemiczny olejków i ich ilość nie mogą być nazwane tak samo, chociaż aromat tej rośliny jest bardzo podobny do melisy z oleju. Obszar wzrostu tych roślin jest również inny. O ile kot częściej występuje w strefie leśno-stepowej, na Krymie, Kaukazie czy Dalekim Wschodzie, mięta i melisa preferują bardziej południowe regiony.

Cokolwiek to było, ale mięta i melisa mają bardzo przydatne właściwości, które mają szeroki zakres zastosowań nie tylko w życiu codziennym, ale także w kosmetologii i medycynie. Herbaty ziołowe z udziałem tych roślin są w stanie zarówno zwiększyć ton całego organizmu i relaks po ciężkim dniu pracy.

Obecnie na rynku można kupić wiele różnych produktów, które mogą pomóc w zwalczaniu szkodników.

Z tego powodu początkujący ogrodnik może się zdezorientować iw rezultacie nie uzyskać pożądanego rezultatu.

Doświadczeni agronomowie izolują insektycyd “Spark Double Effect”, który, ich zdaniem, pokazuje dobre wyniki.

Zapoznajmy się z tym lekiem bliżej i ustalmy, czy jest on odpowiedni do rozwiązania naszego problemu.

Substancja czynna i forma uwalniania

W preparacie “Podwójny efekt iskier” substancjami czynnymi są cypermetryna w ilości 21 g / kg i permetryna w ilości 9 g / kg. Uwalniają lek w tabletkach, a ich waga wynosi około 10 g.

Kto jest skuteczny przeciwko komu?

„Spark podwójny efekt” jest stosowany nie tylko przez mszyce, ale również z innych szkodników upraw, takich jak ćma ćmy, biały motyl, stonki ziemniaczanej, wołka, liść pchły, muchy, cebuli i innych owadów, które żywią się na liściach roślin.
 

Zgodność z innymi lekami

“Spark” można stosować z innymi niealkalicznymi lekami, na przykład ze środkami owadobójczymi lub fungicydami.

Przygotowanie roztworu roboczego i metody aplikacji

Roztwór powinien być świeży. Roztwór roboczy przygotowuje się przez rozcieńczenie 1 tabletki na 10 litrach zwykłej wody. Zaleca się najpierw obniżyć środek w niewielkiej ilości cieczy i dopiero po całkowitym rozpuszczeniu dodać wodę do pożądanej objętości.

“Spark Double Effect” zawiera instrukcje użytkowania, które zostały określone normy wydatków obiektu:

• Drzewa są traktowane w okresie wegetacji. W zależności od wielkości ilość roztworu waha się od 2 do 10 litrów na sztukę.
• Porzeczki, maliny i truskawki nawadniane są do momentu kwitnienia i po zbiorach. Do kompleksowego przetwarzania 10 kwadratów. m sadzenie wystarczy 1,5 litra roztworu.
• Ziemniaki, marchew, buraki i groch są opryskiwane w okresie wegetacji. Najczęściej na 10 kwadratowych. m 1 litr roztworu wystarczy.
• Rodzina Solanaceae nawadnia w okresie wegetacji. Do przetworzenia 10 kwadratów. m 2 roztworu wystarczy.
• Rośliny ozdobne i krzewy traktowane są przed i po kwitnieniu. Roztwór roboczy zużywa się do 2 litrów na 10 metrów kwadratowych. m.

Aby uzyskać maksymalną wydajność, liście traktuje się równomiernie. Spryskaj tylko rośliny w suchą, bezwietrzną pogodę. Możesz powtarzać tylko po 14 dniach.

Środki ostrożności

Na opakowaniu “Iskry” oznacza się dla ochrony przed szkodnikami owadowymi wskazana trzecia klasa zagrożenia. Dlatego, aby chronić swoje zdrowie, zaleca się stosowanie środków ochrony osobistej, respiratora, odzieży ochronnej i plastikowych przezroczystych szkieł. Ważne jest, aby nie pić ani nie jeść podczas pracy. Po zakończeniu zabiegu skórę i błony śluzowe jamy ustnej należy dokładnie oczyścić wodą.

Pierwsza pomoc na zatrucie

Negatywne skutki po ekspozycji na lek mogą wystąpić w wyniku nieprzestrzegania zasad użytkowania. Aby mocno nie zaszkodzić ciału, ważne jest natychmiastowe udzielenie pierwszej pomocy:

• Po kontakcie ze skórą produkt usuwa się czystą szmatką lub wacikiem i dokładnie myje wodą w dużych ilościach z mydłem.
• Po urazie oka – spłucz czystą wodą. Zaleca się, aby w tym czasie mieć otwarte oczy.
• Jeśli lek został połknięty, musisz wypić kilka szklanek wody z dodatkiem węgla aktywowanego. Zaleca się zażywanie do 5 tabletek na 1 szklankę. Następnie sztucznie wywołaj wymioty i pilnie zanieś pacjenta do lekarza.

Po udzieleniu pierwszej pomocy należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania porady. Najczęściej lekarze przepisują atropinę.

Warunki i warunki przechowywania

Produkt należy przechowywać wyłącznie w suchym, koniecznie ciemnym miejscu w temperaturze od -10 do +30 ° C. Ważne jest, aby lek nie był dostępny dla dzieci i zwierząt. Okres przydatności do spożycia nie powinien być dłuższy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych informacji, narzędzie “Podwójny efekt iskier” ma różne czasy przetwarzania, co oznacza, że ​​niezwykle ważne jest, aby nie przegapić ich dla uzyskania maksymalnego wyniku. Tylko w tym przypadku szkodniki nie będą w stanie wyrządzić wielkiej szkody roślinom, a twoje zbiory zostaną uratowane.

Choroby zwierząt gospodarskich, w szczególności ptaków, dzielą się na zakaźne, pasożytnicze i niezakaźne. Zakaźne są uważane za najbardziej niebezpieczne i są spowodowane przez wirusy i bakterie, które przenikają do organizmu. Jedną z takich przeciwności jest metapneumowirus.

Czym jest metapneumowirus u ptaków

Metapneumowirus ptaków (MPVP) jest czynnikiem powodującym zakaźne zapalenie nosa i tchawicy u ptaków, a także przyczyną zespołu obrzękniętych łbów (SHS). Została po raz pierwszy zarejestrowana w 1970 roku w Afryce Południowej, ale do dziś w niektórych krajach nie została oficjalnie zarejestrowana.

Początkowo sądzono, że choroba ma charakter bakteryjny, ale później, z powodu etiologicznego zarodka i fragmentów tkanki z tchawicy, zidentyfikowano czynnik etiologiczny TRT, identyfikując go jako wirusa. Początkowo został skierowany do klasy pneumowirusów, ale po odkryciu podobnych form wirusowych został ponownie zakwalifikowany jako metapneumowirus.

Jak przebiega infekcja?

Zakażenie tym wirusem występuje w poziomie (od jednego osobnika do drugiego poprzez powietrze lub wyładowanie). Główną metodą przenoszenia jest bezpośredni kontakt zainfekowanych ptaków ze zdrowymi (poprzez kichanie zakażenie dostaje się do pokarmu, pióra innych ptaków). Woda i pasza mogą być również tymczasowymi nośnikami (napięcie w otoczeniu zewnętrznym staje się niestabilne, więc nie utrzymuje się na zewnątrz ciała przez długi czas).

Istnieje prawdopodobieństwo przeniesienia wertykalnego (od matki do potomstwa). Wirusa metapneumowirusa znaleziono u nowo narodzonych kurcząt, co wskazuje na możliwość zakażenia jaj. Nawet ludzie mogą przyczynić się do dalszej transmisji wirusa, przenosząc go na buty i ubrania.

Jakiego rodzaju ptak rolny uderza

Początkowo wirus był widoczny u indyków. Ale na dzień dzisiejszy lista możliwych gatunków ptaków, które są podatne na tę chorobę, znacznie wzrosła i obejmuje:

• indyki;
• kurczaki;
• kaczki;
• bażanty;
• strusie;
• perliczka.

Wśród dzikich ptaków odnotowano przypadki tej choroby u mew, jaskółek i wróbli.

Patogeneza

Dostając się do organizmu, wirus zaczyna aktywnie namnażać się na komórkach nabłonka dróg oddechowych, wywołując przez swoją aktywność utratę nabłonka rzęsek. Z kolei błona śluzowa, pozbawiona tych rzęsek, nie jest w stanie wytrzymać wtórnych infekcji, które przenikając ciało zmniejszają już i tak już nieskuteczną walkę organizmu z metapneumowirusem.

Objawy kliniczne

Klasycznymi objawami metapneumowirusa są kichanie, kaszel, wydzielina śluzowa z nosa, a także obrzęk głowy i zapalenie spojówek. Ponieważ wirusowi towarzyszą choroby dróg oddechowych, symptomatologia będzie do nich bardzo podobna.
Z czasem wpływ wirusa na organizm drobiu rozciąga się na układy rozrodcze i nerwowe.

Ptak przestaje być przewożony lub jakość jego jaj znacznie się zmniejsza – skorupa jest uszkodzona. Wpływ wirusa na układ nerwowy można zaobserwować, zwracając uwagę na objawy, takie jak kręcz szyi i opisthotonus (konwulsyjna postawa z wygięciem pleców i pochyleniem głowy do tyłu).

Diagnostyka i badania laboratoryjne

Opierając się wyłącznie na danych klinicznych, niemożliwe jest postawienie właściwej diagnozy.

Metoda OOŚ

Aby przeprowadzić test immunoenzymatyczny (ELISA) w ciężkiej ostrej chorobie, zaleca się dwukrotne pobranie materiału (krwi): przy pierwszych oznakach choroby i po 2-3 tygodniach. Jeżeli objawy kliniczne są umiarkowane w okresie tuczu, a następnie spadek produktywności drobiu, zaleca się wykorzystanie materiału do analizy po uboju.

Łączne zastosowanie testu ELISA i PCR

Do równoczesnej analizy za pomocą dwóch metod, próbki materiału (wymazy) z zatok przynosowych i tchawicy do analizy PCR są pobierane przy pierwszych oznakach choroby. W przypadku ciężkich objawów choroby materiał nie jest zalecany. Warto wybierać osoby z umiarkowaną manifestacją objawów. Do analizy ELISA krew pobierana jest od osobników w tym samym stadzie. Dzięki temu można się dowiedzieć, czy ptak miał wcześniej kontakt z tym wirusem.

Zmiany patologiczne

Sam matapneumowirus rzadko powoduje znaczące zmiany patoanatomiczne. W niektórych przypadkach możliwe jest zdiagnozowanie obrzęku głowy i szyi, obrzęku powiek i zapalenia spojówek. Podczas badania zatok przynosowych i tchawicy można zauważyć obrzęk, złuszczanie nabłonka rzęskowego i obecność wysięku.

Interpretacja wyników laboratoryjnych

Do prawidłowej diagnozy potrzebne są dane z diagnostyki serologicznej i molekularnej. Pierwsze badanie ma na celu identyfikację przeciwciał wytwarzanych przez organizm w celu zwalczania wirusa. Drugi rodzaj diagnozy ma na celu zidentyfikowanie czynnika sprawczego choroby na różnych próbkach biologicznych.

Wirus zawiera pojedynczy, niesegmentowany, wyodrębniony RNA (-). Mikroskopia elektronowa wykazuje, że MPVP ma pleomorficzne fimbrie i ma zazwyczaj zgrubnie kulisty kształt.

Metoda kontroli i szczepienia

Zaleca się stosowanie żywych szczepionek przeciwko temu wirusowi. Inaktywowane nie mają zastosowania ze względu na to, że wykazują niską wydajność u młodych, powodują wzrost poziomu stresu u ptaka, co z kolei wpływa na jego produktywność i rozwój.
Zaletą żywych szczepionek jest to, że tworzą one lokalną odporność w górnych drogach oddechowych.

Zapewnienie odpowiedniej ochrony

Aby chronić stado drobiu przed tą infekcją, konieczne jest przeprowadzenie szczepień na czas, a także przestrzeganie norm dotyczących zawartości: gęstość sadzenia, czystość pomieszczeń i kontrola jakości paszy. Warto pamiętać, że metapneumowirus jest skutecznie eliminowany we wczesnych stadiach diagnozy, dlatego też, po pierwszych podejrzeniach, konieczne jest przeprowadzenie wszystkich niezbędnych badań w celu postawienia diagnozy i podjęcia kroków, aby skutecznie pozbyć się wirusa.

Lyubka dwuskrzydłowa, nocna fiołka, łzy kukułki – jak tylko ta niezwykła roślina nie zostanie wywołana! Jego małe, eleganckie białe kwiaty w nocy wydzielają delikatny aromat, a bulwy mają niesamowite właściwości. Nawet kozacy z Zaporizhzhji Sich używali wysuszonych i pokruszonych korzeni roślin, aby przywrócić siłę, leczyć rany, gasić głód i pragnienie. Dziś ten kwiat jest stosowany w medycynie ludowej do różnych celów.

Szkło dwuskrzydłowe: skład chemiczny

Podwójny liść Lubki i leczenie w medycynie ludowej wiąże się z wyjątkowymi właściwościami kłącza. Służy do przygotowania tzw Salepa – proszek z suszonych kłącze orchidei, do którego należy lyubka.

Praktycznie cała kompozycja proszku jest substancją tworzącą śluz. Około 27% to skrobia.

Zawierają również substancje gorzkie i białkowe, węglowodany zawierające cukier, olejek eteryczny, sole mineralne, bardzo mało szczawianu wapnia.

W części gruntowej rośliny występują ślady kumaryny i alkaloidów, chociaż liście nie mają specjalnego znaczenia w planie medycznym.

Lecznicze właściwości nocnych fiołków

Dwumiejscowa kolba, opisując właściwości lecznicze, jest ceniona za salep, który po zetknięciu z wodą zamienia się w śluzopodobną masę podobną do kiszki.

Ma właściwości antyseptyczne, otaczające, które wzmacniają efekt tradycyjnego leczenia choroby przewodu żołądkowo-jelitowego: zapalenie jelit, zapalenie jelita grubego, zapalenie żołądka, wrzody dwunastnicy i żołądka.

Często jest używany do zatrucia, ponieważ film grzechotki zapobiega wchłanianiu substancji toksycznych przez ściany przewodu pokarmowego.

Masa śluzowa lyubki ma wysoką wartość energetyczną. Aby zapewnić człowiekowi energię na jeden dzień wystarczy 40 gramów rozpuszczonej salepy.

Jest również stosowany do utrzymania ciała w okresie pooperacyjnym, podczas długotrwałych i wyczerpujących chorób.

Zbieranie i przechowywanie surowców leczniczych

Nie ma znaczenia, gdzie dwupiętrowy rośnie, zbierać go w miejscach naturalnego wzrostu jest zabronione.
Dlatego do produkcji przemysłowej uprawia się specjalne żłobki, które są organizowane z rezerwami.

Ale jeśli chcesz, możesz rozwijać ją samodzielnie na swojej stronie. Nasiona rośliny są sprzedawane w tych samych szkółkach lub wyspecjalizowanych sklepach.

Korzenie dwupienne są zbierane, gdy roślina kwitnie, w ekstremalnych przypadkach, natychmiast po kwitnieniu. Tylko młode, młode mięsiste bulwy są odpowiednie do zbioru.

Są one wybierane z ziemi, myte pod bieżącą wodą, oczyszczane, a następnie przez kilka minut spuszczane do wrzącej wody.

Następnie przedmioty muszą zostać wysuszone: w specjalnych szafkach lub w ciemnych, wentylowanych miejscach. Jeśli używana jest komora suszenia, należy ustawić jej temperaturę 50-60 ° С.

Po wysuszeniu bulwy stają się napalone i bardzo twarde. Muszą być złożone w papierowe torby, złożone do pojemnika do przechowywania i szczelnie zamknięte. Tara umieścić w suchym miejscu. Jeśli wilgoć przedostanie się do bulw, mogą one stać się spleśniałe.

Zastosowanie w medycynie: przepisy ludowe

Współczesna trawa jest dobrze znanym i bardzo skutecznym lekarstwem. Jest nie tylko potężnym afrodyzjakiem, ale także lekiem do leczenia chorób narządów płciowych.

Jest również stosowany w leczeniu dróg oddechowych, dystrofii, zapaleniach przewodu pokarmowego.

Z powodu utraty siły i nerwowego przeciążenia

Salep z Ljubek stosuje się przy nerwowym przeciążeniu, spadku sił, długich chorobach. Aby to zrobić wieczorem, weź dwie łyżeczki proszku z korzenia rośliny, wyślij je do termosu, który wyleje pół litra świeżo gotowanego mleka.

Rano uzyskany wlew jest filtrowany i przyjmowany po zjedzeniu 10 ml trzy razy dziennie przez dwa tygodnie.

Zatrucie

W przypadku każdego rodzaju zatrucia przygotowywany jest następujący środek zaradczy. Suszone korzenie są mielone do stanu sproszkowanego.

Następnie gram proszku pokrywa się butelką lub słoikiem, nalano 100 g gotującą się wodą, przykryć pokrywką i wstrząsać przez 10 minut. Lek należy przyjmować co 4 godziny przez 20 ml. Pili stale, aż znikną wszystkie oznaki zatrucia.

Z bólem zęba

W tym przypadku używany jest świeży korzeń. Jest cięty na talerze, a następnie jeden z nich jest wycinany w taki sposób, że uwalnia sok i jest podawany do chorego zęba, utrzymywany do momentu całkowitego zaniku bólu.

Z grypą i przeziębieniem

W przypadku grypy, ostrych chorób wirusowych, którym towarzyszy silna gorączka, użyj proszku lyubki.

Aby to zrobić, 10 g funduszy wlać szklankę gorącego mleka, dobrze wstrząsnąć, aż mieszanina stanie się jednorodna, a następnie pić małymi łykami w dwóch dawkach w ciągu dnia.

Z łagodnym chłodem przygotuj się herbata w proszku: szklanka wrzącej wody rzucać pół łyżeczki proszku, a gdy jest lekko naparzona i ostudzona, dodaj łyżeczkę miodu. Pić herbatę jest konieczne, podczas gdy jest ciepło.

Z opryszczką

Roślina jest doskonała do leczenia opryszczki. Aby to zrobić, przygotować kremową masę 10 g proszku korzeniowego, odstawić na 15 minut, po czym nanieść na zaatakowany obszar.

Możesz zmyć za pół godziny. Stosuj co najmniej dwa razy dziennie, dopóki choroba nie minie.

Z wrzodami i kopiącymi ranami

Aby leczyć rany na łaźni wodnej, 20 gram suszonych lub świeżych korzeni gotuje się w szklance wody.

Jeśli korzeń jest świeży, powinien zmięknąć, po czym musi zostać zmiażdżony i przyłożony do bolesnego miejsca na dwie godziny, przykryty miękką ściereczką. Procedura jest wystarczająca raz dziennie.

W przypadku furunculosis część proszku miesza się z pięcioma częściami tłuszczu wieprzowego. Mieszaninę przechowuje się w lodówce przez jeden dzień, a następnie smaruje trzy razy dziennie przez problematyczne miejsca.
 

Z zapaleniem pęcherza

W leczeniu zapalenia pęcherza należy przygotować infuzję zgodnie z tym przepisem:

• weź 2 ml alkoholu, nalej 2 g proszku i dokładnie wymieszaj;
• następnie dodaj 20 ml wrzącej wody i ponownie dobrze wymieszaj;
• Teraz musimy dodać kolejne 20 ml wrzącej wody.

Otrzymaną mieszaninę należy wypić w ciągu dnia w czterech podzielonych dawkach. Gotowanie i picie tego naparu powinno nastąpić w ciągu 10 dni.

Przeciwwskazania i szkoda

Zaskakuje to tym, że przy wysokiej wydajności w leczeniu nie ma praktycznie żadnych przeciwwskazań. Jest odpowiedni dla osób w różnym wieku i stanu zdrowia.

Kiedy go używasz nie zaobserwowano żadnych skutków ubocznych. Jedyna rzecz, powinna być używana starannie dla osób podatnych na alergie, nadciśnienie i chroniczną bezsenność.

Dwuskrzydłowy kwiat – mała roślina o dużym potencjale. Dzięki swoim małym białym kwiatom i niesamowitym aromatom jest w stanie zwalczać złożone choroby i wspierać ludzkie ciało w poważnych dolegliwościach.
 

Cydraty to rośliny uprawiane w celu poprawy struktury gleby. Jednym z tych zielonych nawozów jest oczywiście łubin (zarówno roczny, jak i wieloletni). Przecież rodzina roślin strączkowych, do której należy, w pewnym sensie wyjątkowym w swoich właściwościach.

Dlaczego potrzebujemy syderatów

Co robią zielone nawozy dla ziemi:

• przywrócić go i poprawić;
• zwiększyć przepuszczalność wilgoci;
• zmniejszyć kwasowość;
• nawozić;
• promować rozwój użytecznych błędów, robaków, bakterii;
• niszczyć szkodniki;
• tłumić chwasty;
• chronić przed przegrzaniem.

Lupin jako siderata: zalety i wady

W tej elektrowni nie ma praktycznie żadnych niedociągnięć. Ale jest wiele zalet:

1. Korzenie wnikają głęboko, zabierając najwięcej pożywienia z ziemi.
2. Daje ogromne zbiory na zielonej masie – 45-60 ton na hektar.
3. Jego maksimum pojawia się dość szybko – dosłownie 50 dni po zasiewie.
4. Daje dużo składników odżywczych.
5. Specjalne odmiany alkaloidów powstrzymują złe bakterie.
6. Odporne na suszę i na zimno (w zależności od odmiany).
7. Nieszczególnie wymagający w terenie.

Jego wadą jest tylko obecność toksycznych alkaloidów, które pogarszają smak jedzenia. Nawiasem mówiąc, żółte i białe łubiny są mniej alkaloidem, a niebieski praktycznie nie jest używany do jedzenia.

Które łubiny są używane jako półprodukty

Naturalnie, jako siderate nie jest używany. W tym przypadku łubin jest biały, żółty, niebieski (wąskolistny).

Ale różnorodność odmian jest duża. Najpopularniejsze:

• Biały: “Desnyansky”, “Gamma”, “Degas”.
• Żółty: Siderat 892, Latarka, Prestige, Motif 369, Peresvet.
• Niebieski: “Siderat 38”, “Rycerz”, “Wąskie 109”, “Smena”, “Nadzieja”.

Podstawowe zasady uprawy

Porozmawiajmy teraz o rosnących łubin i jak dbać o to siderate.

Przed jakim upraw do użycia

Roślina nadaje się do siewu wszelkich upraw innych niż rośliny strączkowe. W końcu są z tej samej rodziny i mają pospolite szkodniki. Idealnymi zwolennikami dla tego zielonego nawozu będą pomidory, kapusta, papryka, ziemniaki.

Kiedy i jak siać

Siderat zaleca się sadzić od wczesnej wiosny do jesieni. Łubin nie jest szczególnie wybredny pod względem lądowym, ale ciężkie gliny i torfy wciąż nie pasują. Nawozy zawierające azot nie są tu wymagane, ponieważ niszczą jedynie przydatność sideratu.

Przed sadzeniem poluzuj glebę, zbieraj resztki roślin. Nasiona sadzi się na głębokości 3-4 cm w wąskich rowkach z przerwą 20 cm, pomiędzy roślinami pozostaje około 10 cm luki. Takie zalecenia są przeciętne statystycznie i różnią się w zależności od wielkości roślin.

Jak dbać o łubin

Po 3-4 dniach od siewu, ziemia jest zagrabiana za pomocą zgrabiarki lub lekkiej brony (na glebie o niskiej piasku, po pojawieniu się 4-5 liści w roślinach). Czy to doradzać po kolacji, gdy łodygi są bardziej elastyczne.

Drugie rozluźnienie przeprowadza się, gdy roślina rośnie do 12-15 cm, trzecia – po tygodniu od drugiej.

Kiedy czyścić

Zielony nawóz kosi dwa miesiące później. Z reguły próbują kosić przed masowym kwitnieniem. Nie musisz wykopać łóżek, po prostu pokroić zieleniny, pokroić korzonki, posypać wszystko zróbką. Przy suchej pogodzie należy polać lodem.

Możliwe trudności

Po pierwsze, upewnij się, że hodujesz roślinę na kwaśnym lub neutralnym podłożu. Na alkaliach nie będzie rosnąć.

W pierwszych tygodniach zielony nawóz nie rozwija się bardzo szybko, zarasta chwastami. Ale kiedy dojdzie do wzrostu, nie będzie to przerażające. Dobrze jest sadzić roślinę po zimowym żyto, pszenicy, ponieważ obniża chwasty.

Lupin  – powszechny i ​​niewygodny siderat. Jest dobry do późniejszego sadzenia prawie wszystkich roślin. Ale zanim wybierzesz, poznaj wszystkie jego zalety i wady, kiedy i jak je zasiać. Wybierz także odmianę odpowiednią do Twoich potrzeb.