Mieszkańcy miast, wspominając o ospie, prawie nie pamiętają, że ta okropna ludzka choroba, zasługująca na złowieszczą nazwę “czarnej śmierci”, w połowie ubiegłego wieku została pokonana przez masowe szczepienia. Ale wieśniacy, zwłaszcza na obszarach tradycyjnej hodowli owiec i polowania na dzikie kozy, raczej nie myślą o ludziach – dla nich ospa owiec i kóz i do dziś stanowi poważne zagrożenie dla ich działalności hodowlanej.

Opis i czynnik sprawczy choroby

Pełna lista objawów znajduje się poniżej, ale tu wymienić tylko w gorączkowej ostrego charakteru choroby owcom (z wewnętrznym drobiu dolegliwości wpływa tylko ich) oraz dzikie kozy, którego główną cechą jest wysypka grudkowa-pęcherzykowego na błony śluzowe, wraz zatrucia organizmu i wysokiej śmiertelność.

Patogen ospy – charakteryzujący się stosunkowo podobnymi drobnoustrojami o znacznej wielkości, wirusem kapripox wirusa.

Dla tych w popularnych wirusologii dodają, że wiriony są owalne lub kształtki, a poszczególne cząstki, tak zwane Paschen cielęcą widać (całych tablic parami i w monoterapii) w badaniu mikroskopowym za pomocą barwienia ich srebrzenie.

U chorych owiec (kóz) są one wykrywane w komórkach dotkniętego nabłonka i wewnątrz krost i pęcherzyków.

Wirus ospy ma wiele cech:

• ma zdolność długiego, 2-letniego lub dłuższego przechowywania w niskich temperaturach, a po zamrożeniu – na czas nieokreślony;
• w pokoju (owczarnia) trwa do 6 miesięcy, w wełnie owczej jest opóźniony trzykrotnie mniej niż w czasie, na świeżym powietrzu (na pastwisku) – przez 62 dni;
• przez ćwierć godziny ginie z ekspozycją termiczną, jeśli t> +53 ° C

Epizootologia

Zgodnie z informacjami epizootycznymi, najbardziej narażonymi na tę chorobę są owce o delikatnej polarności, a także brak wystarczającej ilości czasu, aby rozwinąć odpowiedni poziom odporności organizmu młodych. Ale inne grupy zwierząt, choć mniej narażone na ryzyko, są również chore.

Źródła zakażenia nie są ograniczone do osób chorych, choć z pewnością jest to główny problem.

Choroba jest przenoszona na zdrowe kozy i owce w kontakcie z nosicielami wirusa, które są zarówno w okresie inkubacji, jak i już po wyleczeniu (wysuszone skorupy pozostają niebezpieczne dla wirusa przez kilka kolejnych miesięcy).

Od pacjentów szkodliwy drobnoustrój wchodzi do środowiska z niewielkimi małymi skorupami i płatami nabłonkowymi, a także śluzem nosa. W tym ostatnim przypadku infekcja często występuje poprzez wdychane powietrze, ale może również przez penetrację wirusa wraz z pokarmami na błonach śluzowych jamy ustnej i trzustki układu trawiennego.

Innym źródłem choroby jest mleko – w przypadku, gdy ospa uderzyła i wymię.

Nosiciele zakażeń stają się przedmiotami i substancjami zanieczyszczonymi przez naturalne wyładowania zawierające wirusy ospy, a także inne zwierzęta (niekoniecznie owce i kozy) oraz osoby mające kontakt z chorymi i nosicielami wirusów.

Epizootia jest główną formą ospy występującej w stadzie (stadzie). Już za pół miesiąca – miesiąc zachoruje większość grupy. Aby tego uniknąć i uniknąć wzrostu śmiertelności, który zwykle waha się od 2 do 5% liczby przypadków, potrzebne są czasowe działania.

Decyzją Międzynarodowego Biura Epizootii (OIE), ospa owiec i kóz zaliczana jest do grupy chorób zwierząt, które gwałtownie się rozprzestrzeniają (grupa A).

Patogeneza

Upadłe wirusy w ciele zwierzęcia początkowo (po około czterech dniach) przejawiają się we krwi i narządach miąższowych (wątroba, śledziona itp.).

Następnie 2-3 dni wtórnej wirernemii (przeniesienie ich przez krwioobieg do komórek błony śluzowej i nabłonka).

To tam zaczyna się szybkie rozmnażanie wirusów, wywołując ostre bolesne objawy – zapalenie, szybko rozwijające się z stanu surowiczego do ropnego. Zewnętrznie manifestuje się w formie exanthema – powstawania wielu grudek i pęcherzyków.

Rozwój małej patologii przebiega na kilku etapach:

1. Prodromal – uciskany stan zostaje zastąpiony przez gorączkę na podstawie uszkodzeń błony śluzowej.
2. Pojawiają się Rosole (czerwone plamki) – dwa dni.
3. Rosole przekształcają się w okrągłe, stożkowate formy, grudki (guzki), przepasane czerwoną linią – do trzech dni.
4. Jest transformacja grudek w pęcherzyki (pęcherzyki z surowiczą cieczą o żółtawym zabarwieniu) – od pięciu do sześciu dni: na tym etapie ogólny stan ciała stopniowo staje się lepszy na tle spadku temperatury.
5. Trzydniowy etap ropny – pęcherzyki są zanieczyszczone, ropa powstaje w wyniku połączenia nagromadzeń leukocytów z mikroorganizmami pyogennymi.
6. Krosty wysychają, zastępują je strupy o brązowym zabarwieniu: pod strupami, które będą trwać nieco krócej niż tydzień, powstaje nowy nabłonek – możliwe jest tworzenie blizn z tkanki łącznej w przypadku znacznej głębokości zmiany.

Wewnątrz ciała patologiczne zmiany wyrażają się w tym, że:

• zapalenie śluzowych powierzchni dróg oddechowych i przewodu żołądkowo-jelitowego;
• Gardła i tchawica, które je kontynuują, są erodowane, a nawet owrzodzone;
• na wewnętrznej pokrywie może wystąpić miejscowy krwotok, aw płucach – ogniska zapalenia wątroby i zgorzeli;
• zwiększa objętość śledziony, zwiększają się węzły chłonne;
• wątroba nabywa kolor gliny;
• mięsień sercowy staje się zwiotczały.

Objawy i przebieg ospy prawdziwej u owiec i kóz

Ramy czasowe okresu inkubacji są dość rozległe, a czas ich trwania waha się od 3 dni do 2 tygodni.

Symptomatologia rozwija się w następujący sposób:

• opuchnięte powieki, z oczu i zatok nosowych, zmieniające się z treści śluzowej na ropną;
• zwierzę chrapie i oddycha trudniej;
• różowawe wysypka rozprzestrzenia się szybko, począwszy od głowy, warg i jego okolic kręgów, przesuwając wewnętrznych części kończyn (i przód i tył), pochodzące odpowiednio z samic i samców na wymion i warg sromowych, moszny i napletka;
• grudki graniczące z czerwonymi pasami po dwóch dniach szybko rosną, podczas gdy temperatura ciała zaczyna nieco spadać;
• nawet dzień lub trzy skóry w miejscach grudki lokalizacja staje się spuchnięte i ma głęboki czerwony odcień, podczas gdy oni sami grudki, w większości przypadków, różne wartości, wraz z rozwojem stają się jaśniejsze, zmieniając czerwoną opaskę na różowy i siebie w tym samym czasie zdobywania szary kolor z biały lub żółty odcień;
• a następnie etapy pęcherzykowania i upośledzenia, które z dużą ilością grudek mogą natychmiast zmienić się w tworzenie strupów. Oni, jak już wspomniano, znikną za kilka dni, pozostawiając zamiast siebie nierozerwalne łączne blizny.

Zewnętrzne objawy ospy są bardzo jasne, trudno je nie zauważyć, ale aby zidentyfikować chorobę pożądane jest ich wcześniejsze przedstawienie przynajmniej na dostępnych fotografiach.

Istnieje również łatwa, tak zwana aborcyjna forma choroby, gdy kilka pockmarks bardzo szybko i bez śladu przechodzi bez zmiany w zwykłej kolejności, a owce są tylko nieznacznie i krótko w depresji i są lekko gorączkowe.

Leczenie

Jak szkoda, że ​​to brzmi, ale nie istnieją jeszcze skuteczne, konkretne środki do leczenia zwierząt zakażonych ospą – naukowa nauka weterynaryjna nie była w stanie ich rozwinąć.

W związku z tym u pacjentów utrzymują się pewne ogólne warunki regeneracji oparte na lekach, które tylko zmniejszają skuteczność objawów, a także antybiotyki, które pomagają zapobiegać powikłaniom. Owce:

• zawierać w izolacji w pomieszczeniach, chronić przed niekorzystnymi zjawiskami pogodowymi;
• dobrze odżywione, preferując podawanie półpłynnych pokarmów.

W przypadku ciężko chorych zwierząt właściciele zmuszeni są uciekać się do uboju.

Na szerszą skalę decyzję władz regionalnych można nałożyć na kwarantannę wraz z ustanowieniem stanowisk weterynaryjnych z udziałem policji, wyposażonych w niezbędny sprzęt i środki dezynfekujące.

Zapobieganie

Kwarantanna jest również środkiem zapobiegawczym w odniesieniu do rozprzestrzeniania się ospy na inne gospodarstwa.

Zazwyczaj środki zapobiegawcze rozpoczynają się od zastosowania szczepionki przeciwko ospie owiec do wszystkich dostępnych zwierząt gospodarskich (w wyspecjalizowanych gospodarstwach rolnych i na całym terytorium, w tym obszarach bezpośrednio graniczących z niebezpieczną strefą). Szczepionki i stada w tych gospodarstwach i osadach, gdzie wcześniej, co najmniej 3 lata temu, ustalono i wyeliminowano przypadki ospy.

Treść innych środków zapobiegawczych jest ustalona w wymaganiach dla tych, którzy zawierają stada owiec. Muszą koniecznie:

1. Nie zezwalaj na pojawianie się na swoim terytorium owiec, sprzętu i paszy z miejsc i gospodarstw, w których stwierdzono ospę.
2. W przypadku uzupełnienia owcy, zastosuj comiesięczną kwarantannę.
3. Należy bezwzględnie przestrzegać prawnie ustalonych norm dotyczących warunków sanitarnych dla zagród, zaciągów, pastwisk i miejsc pojenia, dla których, jak w przypadku samych stad, należy wyznaczyć odpowiedzialnych pracowników.
4. Osiągnij systematyczną systematyczną kontrolę weterynaryjną stanu owiec.

Uzyskanie korzyści z hodowli owiec jest całkiem możliwe. Przeznaczyć na środki zapobiegawcze, będzie w stanie uniknąć rozbieżnych skalę strat przed utratą bydła lub przymusowego uboju, a także utratę wydajności produkcji zwierzęcej.