Kwiaty są uważane za autentyczną ozdobę każdej daczy. Na szczęście nie ma problemu z asortymentem – w sklepach dostępnych jest wiele odmian. Jednak zaletą jest spektakularny, ale jednocześnie bezpretensjonalny gatunek.
Zastanów się, co jest popularne azidantera i jaki kwiat.
Opis i zdjęcie
Ta wieloletnia roślina przybyła do nas z tropikalnych regionów Afryki. Naturalny zasięg to skaliste zbocza.
Ma dość wysoką (1-1,2 m) i harmonijną łodygę kwiatową, która jest otoczona dwoma arkuszami w kształcie litery X z ostrymi końcami, mogą one osiągnąć 55-60 cm długości. Te dodatki w dotyku są bardzo miękkie, a plastyczność tylko podkreśla ich dekorację przez cały sezon.
Układ korzeniowy reprezentują okrągłe bulwy o małych (4-6 cm średnicy). Jest gęsto pokryta skorupą w postaci brązowej siatki.
Kwiatostan w postaci małego kłoska może “rzucać” do kilkunastu kolorów. Okres kwitnienia przypada na okres od sierpnia do września (w zależności od czasu wysiadania). W tym czasie atsidantera linii Muriel cieszy oko z białymi kwiatami o średnicy 5-12 cm. Graniczy z sześcioma ostrymi płatków w centrum, mogą być ciemny fioletowy lub czarny kolor (opcja ta jest mniej powszechne).
Ważne! Nie spiesz się, aby kupić żarówki sprowadzone z zagranicy. W bardziej umiarkowanym klimacie, “bulba”, która przyzwyczaiła się do ciepła, może po prostu się nie uruchomić.
Podczas kwitnienia można złapać przyjemny słodki zapach emanujący z otwartych kwiatów. Ta “ambre” nie jest zbyt silna i może “zabić” bardziej intensywne aromaty emanujące z sąsiednich roślin.
Jesień to czas owocowania. Kwiaty, stopniowo zanikające, tworzą podłużne kapsułki nasienne. Mogą być używane do zbioru materiału do sadzenia.
Gatunek i odmiany
Początkujący są często myleni w nazwach zewnętrznie podobnych gatunków i odmian. W przypadku tej wieloletniej złożoności wprowadza zamieszanie w katalogach sklepów i szkółek. Spróbujmy trochę wyjaśnić.
Widząc w metce cenowej sklepu, wskazuję, że przed tobą acididera z Murielae, miej na uwadze – jest to nazwa o szerokości gatunkowej, która dotyczy wszystkich kwiatów tego typu.
Ale to jest stare imię. Przez ostatnie 15 lat roślina została oficjalnie wymieniona jako mieczyk Muriel. W trakcie pozostaje dawna “nazwa” pachnącego kwiatu, co stwarza pewne trudności w wyborze.
W ludziach jest on również znany jako pachnący (lub pachnący) mieczyk, niektórzy nazywają go trybem zębatym. Zdarza się, że te proste nazwy pomagają wyjaśnić sprzedającemu, czego potrzebujesz.
Czy wiesz? W starożytnym Rzymie, mieczyk przypisać właściwości magiczne, uznając ich gladiatora kwiatowych: root-żarówkę mieczyk one wykorzystywane jako amulet i nosił ją na piersi. Uważano, że zawsze przynosi zwycięstwo.
Zajmując się “genealogią”, zwracamy się do samych odmian. Jest ich około 40, ale nie wszystkie z nich zakorzeniają się w naszym regionie. Najczęściej na stronach można zobaczyć “przedstawicieli” takich linii:
Dwukolorowy, “Klasyczny” acidaire z dużymi kwiatami, w środku którego jest czarno-czerwony punkt. Jest to rodzaj standardu, z należytą starannością można “rozdać” kwiaty o średnicy 10-12 cm.
Bicolor z inną konstrukcją “rdzenia” (głównie ciemne przepełnienia).
Short-tube. Od nazwy jasne jest, że kwiaty są umieszczone na małej rurce. Ich charakterystyczną cechą jest bogaty fioletowy kolor.
Tropikalny. Jest on przydzielany przez dwustronny kwiatostan na 5 (maksymalnie 6) kwiatach. Główne białe tło jest “rozcieńczone” inkrustacją szkarłatnych plam.
Wszystkie mają jedną wspólną cechę: wygląd, jak gdyby, łączy w sobie skromność i efekt wizualny. Stało się to kluczem do popularności fabryki. Inne czynniki, które do tego doprowadziły, to proste procedury sadzenia i dalszej pielęgnacji młodego Acidante, który rośnie na otwartym terenie.
Lądowanie
Dzieli się na dwa etapy – wstępny (do hartowania) i podstawowy. Ta kombinacja pozwala uzyskać silne i odporne sadzonki.
Ważne! Nadmiar wilgoci niezmiennie przyciąga ślimaki. Ponadto deszczowe, ponure i chłodne letnie kwitnienie może i nie czeka.
Lądowanie “puli” dla lepszego kiełkowania zazwyczaj odbywa się w następujący sposób:
- Na początku marca przyjmowane są doniczki o średnicy 13-15 cm.
- W nich wylewane jest podłoże (pasuje “orchidea” ze sklepu).
- Żarówki umieszczone na głębokości 3-4 cm i posypane ziemią. Liczba sadzonek zależy od ich wielkości. Wskazane jest, aby wziąć jedną na garnuszku, choć wielu leżało w 15-centymetrowym opakowaniu 5-6 małych cebulach lub 3 dużych.
- Potem wszystko jest jak zwykle. Doniczkę umieszcza się na dobrze oświetlonym parapecie. Gdy substrat zacznie wysychać, sadzonki są natychmiast podlewane. W kwietniu, w miarę ocieplania, doniczki są przewożone do loggii lub szklarni.
Kiedy mrozy w końcu ustąpią (zwykle jest to miesiąc majowy), Muriel zostaje przeniesiona na otwarty teren:
- Najpierw wybrane jest dobrze oświetlone miejsce. Jeśli nie ma takiej możliwości, nie ma żadnej szkody, zrobi to półcień. Jeśli chodzi o glebę, kwiat jest dobrze akceptowany na praktycznie każdej glebie (z wyjątkiem wyjątkowo ciężkiej “gliny”).
- Wykopał otwory o średnicy 8-12 cm. Skoncentruj się na wielkości konkretnej sadzonki. Od tych parametrów zależy również “szczelina” między studzienkami – minimalny odstęp wynosi co najmniej 12 cm, natomiast pomiędzy dużymi żarówkami pozostawia 15-20 cm.
Czy wiesz? W średniowieczu podczas pieczenia chleba dodawano mąkę z bulw gladioli.
Nawilżając “siedzenie”, można zasnąć trochę piasku rzecznego.
Żarówka umieszczona jest w otworze i pokryta ziemią, po czym natychmiast wykonuje się obfite podlewanie.
Jak widać, sportowiec wyróżnia się prostotą pod względem sadzenia, a dalsza uprawa jest dla niej odpowiednia.
Opieka
Bezpretensjonalna roślina wymaga regularnej, ale jednocześnie stałej opieki. Procedury te są w mocy każdego, jak się przekonacie teraz.
Regularne podlewanie
Pomimo pochodzenia afrykańskiego wieloletnia roślina wymaga częstego podlewania. Nawilżanie odbywa się stale, gleba nie powinna wyschnąć (w przeciwnym razie “bulba” natychmiast wyschnie).
W upalne lato roślina pobiera 2-3 wiadra tygodniowo, po jednym dla każdego podejścia. Z drugiej strony zalanie kłącza jest niepożądane.
Z początkiem kwitnienia objętość podlewania jest nieznacznie zmniejszona, co jest dobre dla wyglądu kwiatów (ciemne tony obecne w kolorze stają się bardziej nasycone).
Ściółkowanie pomaga zachować wilgoć w okresie wegetacji. W trakcie są “odkurzanie” skoszonej trawy, torfu lub siekanego próchnicy. Jednak z tym ostatnim trzeba być ostrożnym – zbyt duża dawka może “spalić” żarówkę.
Rozluźnienie i pielenie
Po każdym podlaniu należy rozluźnić glebę w pobliżu kwiatu, tak aby kłącze otrzymywało niezbędną porcję powietrza.
Spośród narzędzi do tej procedury najlepiej nadaje się szampon trójzębny – więc jest bezpieczniejszy. Zdarza się, że nie wyliczając siły, niektórzy właściciele niszczą doniczki, a nawet osiągają “żarówkę”. Przy dokładnej pracy wykluczony jest “trójząb”.
Ważne! Budując alpejskie wzgórze, niektórzy sadzą fioletowego akonit w pobliżu pachnących mieczyków. Wygląda ładnie, ale wiele gatunków tej rośliny jest trujących. Użyj do dekoracji takich “dzikich”, zebranych z najbliższego pola, nie możesz!
Pielenie odbywa się w razie potrzeby. Wskazane jest, aby oczyścić ledwo pojawiający się chwast, nie czekając, aż goni wzrost. Jeśli przegapisz chwilę, kwiatostan będzie powolny, z małymi kwiatami.
Dodatkowe nawożenie
Pachnący “mieszkaniec” miejsca, wyglądający jak najzwyklejszy mieczyk, wymaga regularnego stosowania nawozów.
Karmienie odbywa się co 2 tygodnie (dla “złożonych” gleb, przerwa jest zmniejszana do 10 dni) i połączone z następnym podlewaniem.
Do takich celów brane są złożone związki mineralne, takie jak nitroamofos. Zanim zwróci się uwagę na skład zakupionego produktu – jeśli zawiera dużą ilość związków amoniaku, wówczas wyrastają pędy kwiatów i liście, a kwiaty okażą się przeciętne.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami
Atsidantera ma dobrą odporność, ale nie powinniśmy zapominać o takim czynniku jak “sąsiedztwo” z innymi kulturami. To stąd występuje infekcja z różnymi owrzodzeniami i pasożytami.
Najczęściej wieloletni upiec takie zamieszanie:
- Mączniak prawdziwy. Aby go zwalczać, użyj nadmanganianu potasu – 2,5 g na 10 litrów wody. Po pierwszym rozpyleniu, wykonaj 1-2 kontrole (w odstępie 5 dni). Jeśli to nie pomogło – w 5 litrach gorącej wody dodać sodę kalcynowaną (25 g) i mydło w płynie (5 g). Przetwarzaj nie tylko roślinę, ale również glebę, w 2-3 sesjach z tygodniową przerwą.
- Zgnilizna korzeni. Jest to niebezpieczne, ponieważ przy najmniejszym opóźnieniu roślina będzie musiała zostać odrzucona (jest to typowe dla wszystkich gatunków z bulwiastymi korzeniami). Ważne jest tu zapobieganie – przed sadzeniem cebulki umieszcza się w plastikowych pojemnikach i wylewa suchymi środkami grzybobójczymi. Tam są przechowywane w suchym miejscu do samego lądowania.
Czy wiesz? W XVII-XVIII wieku miedze były używane jako lek na ból zęba i jako środek na mleko dla matek karmiących.
- Zniszczenia rdzy i mozaiki. Ledwo pojawiający się bolesny “ornament” można usunąć za pomocą roztworu siarki koloidalnej (25 g / 10 l). Aby uzyskać najlepszy efekt, leczenie powtarza się trzy razy, po odczekaniu tygodnia.
Wśród “przeciwników” wymieniono takie szkodniki:
- Mszyce. Nie toleruje działania środków owadobójczych w rodzaju “Actellika” i “Tanreka”. Ampułki w 2 ml wystarczają na 2 litry wody. Jeśli jest za dużo owadów, ta sama pojemność jest przyjmowana dla 1 litra. Dozwolone jest jedno (maksymalnie dwa) przetwarzanie.
- Wciornastki. Leki są takie same jak przeciwko mszycom, ale pomaga również silny “Decis”. 0,1 g / 10 l – a problem zostanie rozwiązany, mały komar zacznie umierać dosłownie w ciągu 5 minut. Zwróć uwagę na czas trwania leku (15 dni).
- Ślimaki. Po przetworzeniu za pomocą takich środków jest mało prawdopodobne, aby pojawiły się na szypułce. Jako środek zapobiegawczy zaleca się, aby zbierać je z rosnących upraw.
Powielanie
Stosuje się dwie główne metody. Są dobrze znane wszystkim hodowcom, ale jest jeszcze kilka punktów, o których warto wspomnieć osobno.
Nasiona
Ta metoda ze względu na swoją prostotę jest rzadko używana. Faktem jest, że kiełkujące niełupki osiągną stadium kwitnienia dopiero w trzecim sezonie po wylądowaniu na otwartej glebie. Niektórzy ludzie biorą to tylko 2 lata (ale to rzadkość nawet na zadbanej glebie).
Jeśli takie trudności nie są przerażające, a czas jest dostępny z dostatkiem, cała procedura odbywa się zgodnie z tym algorytmem:
- od jesieni ze skrzynek wybiera się niełupki, które przechowywane są w suchym, ciemnym miejscu;
- na początku lutego brana jest skrzynia do siewu, do której jest przygotowane przygotowane podłoże;
Ważne! Ostre przejście od zimnej wiosny do suchego lata powoduje pojawienie się zgnilizny korzeni. W regionach o takich warunkach pogodowych Acidante wymaga specjalnej troski.
- nasiona zawarte w polu i prasowany głębokości 0,5-1 cm, a może nie ciśnienia, lecz po prostu traktowane warstwy podłoża o tej samej grubości .;
- Uważaj na temperaturę, powinna wynosić przynajmniej +20 ° C
Po raz pierwszy rośliny są nawilżane przez opryskiwanie i dopiero wtedy można delikatnie podlewać sadzonki. Nawiasem mówiąc, będzie również musiał nurkować, umieszczając jednocześnie w różnych donicach lub bezpośrednio w ziemi.
Po głównym sadzeniu kłącze jest wydobywane i wysyłane na zimę, aby ponownie sadzić małe cebulki na wiosnę. Rok później ta praca się powtarza i tylko wtedy możesz poczekać na kwiaty.
Tak długie oczekiwanie nie pasuje wszystkim, a następnie uciekają się do innej, szybszej metody reprodukcji.
Żarówki
Barwione dojrzałe cebule są suszone jesienią. Mają dzieci, które będą musiały być rozdzielone. Wybierz najzdrowsze “potomstwo” o gładkiej, nie spieczonej skórze.
Przez półtora tygodnia przed sadzeniem łuski są starannie usuwane, a dziecko jest moczone w ciepłej wodzie (do +35 ° C) w ciągu dnia. Następnie następuje kiełkowanie w glebie domieszkami czystego piasku i torfu w temperaturze +22 … + 25 ° C.
Czy wiesz? Obecnie mieczyków znaleziono dużą ilość witaminy C. płatków czarne i czerwone mieczyki są częścią niektórych opłat medycznych, które zwiększają odporność człowieka.
Lądowanie odbywa się już na rozgrzanej ziemi w dziurach. Na dnie wgłębienia jest wypełniona 1cm piasku rzecznego, a następnie wlać roztwór siarczanu miedzi lub nadmanganian (1 g / l 10). Dzieci układają się w odległości 5-6 cm od siebie. Różnica między studniami jest taka sama jak w przypadku dojrzałych cebulek.
Liście powinny być odpychane po miesiącu.
Także zobaczyć listę cebulek kwiatowych, które zdobią swoje klombu: krokusy, irysów, Muscari, frezja, narcyz, tulipan, lilia, mieczyk, krokusy i przebiśnieg.
Przygotowanie do zimy
Wielu jest zainteresowanych, a kiedy wykopać tak delikatny kwiat jak sportowiec. Tutaj wszystko jest tradycyjne: kłącze wydobywa się z pierwszych przymrozków.
Ale do tego momentu warto pamiętać o kilku prostych niuansach. Pierwszy dotyczy podlewania, które stopniowo zmniejsza się po kwitnieniu. Nie zapominaj o nawozach – po wyblaknięciu kwiatów ich stosowanie jest zabronione.
W przeddzień przymrozków łodyga jest przycinana do poziomu dolnych liści, które należy pozostawić na razie. I dopiero potem wykopana jest roślina. Natychmiast usuwa się ziemię i korzenie, a dzieci i łodygi są oddzielone od żarówek.
Wniebowstąpienie, jak już wiemy, nie jest zbyt kapryśne, a ta jakość obejmuje również przechowywanie w zimie.
Ważne! Na długo przed sadzeniem (nawet podczas jesiennego kopania), sprawdź glebę pod kątem obecności larw Chruszczowa i Medvedki. Nawet jeśli to tylko kilka kawałków, nadal stanowią zagrożenie dla kwiatów.
Pierwsze 2-4 tygodnie po takiej obróbce żarówki są przechowywane w wentylowanym pomieszczeniu w temperaturze +20 … +22 ° C. Jeden miesiąc później usunięty pogorszeniu „skórki” i a następnie umieszczona w bulbil niezbyt gęstych worek papieru lub tkaniny, w którym to „hibernacji” (w temperaturze około + 15 ° C).
Atsidantera w projektowaniu krajobrazu
Piękna bylina jest często używana jako element projektu witryny. Roślina o wysokiej łodydze idealnie wpasuje się w takie warianty dekoracyjnego krajobrazu:
- Alpejskie wzgórze. Jest to idealna opcja dla kwiatów, które rosną “dziko” na kamienistych płaskowyżach.
Alpine wzgórza często ozdobione tych kwiatów i roślin: aster Alpine, mimulyusom, lumbago, hionodoksom, molodilom, portulaka, Rue, jałowca, armero włośnica i łąki.
- Nasycony kwietnik. Jeśli planuje się, że taki układ ma kształt okrągły, kwaser jest sadzony bliżej środka, co wzmacnia efekt “żywej piramidy”.
- “Oprawianie” sztucznego zbiornika. Wysoka “noga”, w połączeniu z charakterystycznymi liśćmi, powoduje silne skojarzenia ze zwykłą trzciną, ale ze względu na koloryt wygląda o wiele bardziej opłacalnie.
- Najłatwiej jest posadzić kwiaty w pobliżu ławki lub altanki. Delikatny aromat z nich doskonale uzupełni resztę w sierpniowy wieczór.
Czy wiesz? Gladiolus jest jedną z pięciu najpopularniejszych kultur ciętych na świecie.
Najlepszymi sąsiadami tej rośliny są byliny, które podczas kwitnienia “bawią się” w odcieniach czerwieni i fioletu. To astry i szałwia.
Teraz możesz łatwo wybrać spektakularny Muriel. Mamy nadzieję, że proces rozwoju również nie spowoduje żadnych szczególnych trudności. Bardziej jasne kolory każdego dnia!
Cechy rosnących acididarians
Kwiaty są uważane za autentyczną ozdobę każdej daczy. Na szczęście nie ma problemu z asortymentem – w sklepach dostępnych jest wiele odmian. Jednak zaletą jest spektakularny, ale jednocześnie bezpretensjonalny gatunek.
Zastanów się, co jest popularne azidantera i jaki kwiat.
Opis i zdjęcie
Ta wieloletnia roślina przybyła do nas z tropikalnych regionów Afryki. Naturalny zasięg to skaliste zbocza.
Ma dość wysoką (1-1,2 m) i harmonijną łodygę kwiatową, która jest otoczona dwoma arkuszami w kształcie litery X z ostrymi końcami, mogą one osiągnąć 55-60 cm długości. Te dodatki w dotyku są bardzo miękkie, a plastyczność tylko podkreśla ich dekorację przez cały sezon.
Układ korzeniowy reprezentują okrągłe bulwy o małych (4-6 cm średnicy). Jest gęsto pokryta skorupą w postaci brązowej siatki.
Kwiatostan w postaci małego kłoska może “rzucać” do kilkunastu kolorów. Okres kwitnienia przypada na okres od sierpnia do września (w zależności od czasu wysiadania). W tym czasie atsidantera linii Muriel cieszy oko z białymi kwiatami o średnicy 5-12 cm. Graniczy z sześcioma ostrymi płatków w centrum, mogą być ciemny fioletowy lub czarny kolor (opcja ta jest mniej powszechne).
Podczas kwitnienia można złapać przyjemny słodki zapach emanujący z otwartych kwiatów. Ta “ambre” nie jest zbyt silna i może “zabić” bardziej intensywne aromaty emanujące z sąsiednich roślin.
Jesień to czas owocowania. Kwiaty, stopniowo zanikające, tworzą podłużne kapsułki nasienne. Mogą być używane do zbioru materiału do sadzenia.
Gatunek i odmiany
Początkujący są często myleni w nazwach zewnętrznie podobnych gatunków i odmian. W przypadku tej wieloletniej złożoności wprowadza zamieszanie w katalogach sklepów i szkółek. Spróbujmy trochę wyjaśnić.
Widząc w metce cenowej sklepu, wskazuję, że przed tobą acididera z Murielae, miej na uwadze – jest to nazwa o szerokości gatunkowej, która dotyczy wszystkich kwiatów tego typu.
Ale to jest stare imię. Przez ostatnie 15 lat roślina została oficjalnie wymieniona jako mieczyk Muriel. W trakcie pozostaje dawna “nazwa” pachnącego kwiatu, co stwarza pewne trudności w wyborze.
W ludziach jest on również znany jako pachnący (lub pachnący) mieczyk, niektórzy nazywają go trybem zębatym. Zdarza się, że te proste nazwy pomagają wyjaśnić sprzedającemu, czego potrzebujesz.
Zajmując się “genealogią”, zwracamy się do samych odmian. Jest ich około 40, ale nie wszystkie z nich zakorzeniają się w naszym regionie. Najczęściej na stronach można zobaczyć “przedstawicieli” takich linii:
Dwukolorowy, “Klasyczny” acidaire z dużymi kwiatami, w środku którego jest czarno-czerwony punkt. Jest to rodzaj standardu, z należytą starannością można “rozdać” kwiaty o średnicy 10-12 cm.
Bicolor z inną konstrukcją “rdzenia” (głównie ciemne przepełnienia).
Short-tube. Od nazwy jasne jest, że kwiaty są umieszczone na małej rurce. Ich charakterystyczną cechą jest bogaty fioletowy kolor.
Tropikalny. Jest on przydzielany przez dwustronny kwiatostan na 5 (maksymalnie 6) kwiatach. Główne białe tło jest “rozcieńczone” inkrustacją szkarłatnych plam.
Wszystkie mają jedną wspólną cechę: wygląd, jak gdyby, łączy w sobie skromność i efekt wizualny. Stało się to kluczem do popularności fabryki. Inne czynniki, które do tego doprowadziły, to proste procedury sadzenia i dalszej pielęgnacji młodego Acidante, który rośnie na otwartym terenie.
Lądowanie
Dzieli się na dwa etapy – wstępny (do hartowania) i podstawowy. Ta kombinacja pozwala uzyskać silne i odporne sadzonki.
Lądowanie “puli” dla lepszego kiełkowania zazwyczaj odbywa się w następujący sposób:
Kiedy mrozy w końcu ustąpią (zwykle jest to miesiąc majowy), Muriel zostaje przeniesiona na otwarty teren:
Nawilżając “siedzenie”, można zasnąć trochę piasku rzecznego.
Żarówka umieszczona jest w otworze i pokryta ziemią, po czym natychmiast wykonuje się obfite podlewanie.
Jak widać, sportowiec wyróżnia się prostotą pod względem sadzenia, a dalsza uprawa jest dla niej odpowiednia.
Opieka
Bezpretensjonalna roślina wymaga regularnej, ale jednocześnie stałej opieki. Procedury te są w mocy każdego, jak się przekonacie teraz.
Regularne podlewanie
Pomimo pochodzenia afrykańskiego wieloletnia roślina wymaga częstego podlewania. Nawilżanie odbywa się stale, gleba nie powinna wyschnąć (w przeciwnym razie “bulba” natychmiast wyschnie).
W upalne lato roślina pobiera 2-3 wiadra tygodniowo, po jednym dla każdego podejścia. Z drugiej strony zalanie kłącza jest niepożądane.
Z początkiem kwitnienia objętość podlewania jest nieznacznie zmniejszona, co jest dobre dla wyglądu kwiatów (ciemne tony obecne w kolorze stają się bardziej nasycone).
Ściółkowanie pomaga zachować wilgoć w okresie wegetacji. W trakcie są “odkurzanie” skoszonej trawy, torfu lub siekanego próchnicy. Jednak z tym ostatnim trzeba być ostrożnym – zbyt duża dawka może “spalić” żarówkę.
Rozluźnienie i pielenie
Po każdym podlaniu należy rozluźnić glebę w pobliżu kwiatu, tak aby kłącze otrzymywało niezbędną porcję powietrza.
Spośród narzędzi do tej procedury najlepiej nadaje się szampon trójzębny – więc jest bezpieczniejszy. Zdarza się, że nie wyliczając siły, niektórzy właściciele niszczą doniczki, a nawet osiągają “żarówkę”. Przy dokładnej pracy wykluczony jest “trójząb”.
Pielenie odbywa się w razie potrzeby. Wskazane jest, aby oczyścić ledwo pojawiający się chwast, nie czekając, aż goni wzrost. Jeśli przegapisz chwilę, kwiatostan będzie powolny, z małymi kwiatami.
Dodatkowe nawożenie
Pachnący “mieszkaniec” miejsca, wyglądający jak najzwyklejszy mieczyk, wymaga regularnego stosowania nawozów.
Karmienie odbywa się co 2 tygodnie (dla “złożonych” gleb, przerwa jest zmniejszana do 10 dni) i połączone z następnym podlewaniem.
Do takich celów brane są złożone związki mineralne, takie jak nitroamofos. Zanim zwróci się uwagę na skład zakupionego produktu – jeśli zawiera dużą ilość związków amoniaku, wówczas wyrastają pędy kwiatów i liście, a kwiaty okażą się przeciętne.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami
Atsidantera ma dobrą odporność, ale nie powinniśmy zapominać o takim czynniku jak “sąsiedztwo” z innymi kulturami. To stąd występuje infekcja z różnymi owrzodzeniami i pasożytami.
Najczęściej wieloletni upiec takie zamieszanie:
Wśród “przeciwników” wymieniono takie szkodniki:
Powielanie
Stosuje się dwie główne metody. Są dobrze znane wszystkim hodowcom, ale jest jeszcze kilka punktów, o których warto wspomnieć osobno.
Nasiona
Ta metoda ze względu na swoją prostotę jest rzadko używana. Faktem jest, że kiełkujące niełupki osiągną stadium kwitnienia dopiero w trzecim sezonie po wylądowaniu na otwartej glebie. Niektórzy ludzie biorą to tylko 2 lata (ale to rzadkość nawet na zadbanej glebie).
Jeśli takie trudności nie są przerażające, a czas jest dostępny z dostatkiem, cała procedura odbywa się zgodnie z tym algorytmem:
Po raz pierwszy rośliny są nawilżane przez opryskiwanie i dopiero wtedy można delikatnie podlewać sadzonki. Nawiasem mówiąc, będzie również musiał nurkować, umieszczając jednocześnie w różnych donicach lub bezpośrednio w ziemi.
Po głównym sadzeniu kłącze jest wydobywane i wysyłane na zimę, aby ponownie sadzić małe cebulki na wiosnę. Rok później ta praca się powtarza i tylko wtedy możesz poczekać na kwiaty.
Tak długie oczekiwanie nie pasuje wszystkim, a następnie uciekają się do innej, szybszej metody reprodukcji.
Żarówki
Barwione dojrzałe cebule są suszone jesienią. Mają dzieci, które będą musiały być rozdzielone. Wybierz najzdrowsze “potomstwo” o gładkiej, nie spieczonej skórze.
Przez półtora tygodnia przed sadzeniem łuski są starannie usuwane, a dziecko jest moczone w ciepłej wodzie (do +35 ° C) w ciągu dnia. Następnie następuje kiełkowanie w glebie domieszkami czystego piasku i torfu w temperaturze +22 … + 25 ° C.
Lądowanie odbywa się już na rozgrzanej ziemi w dziurach. Na dnie wgłębienia jest wypełniona 1cm piasku rzecznego, a następnie wlać roztwór siarczanu miedzi lub nadmanganian (1 g / l 10). Dzieci układają się w odległości 5-6 cm od siebie. Różnica między studniami jest taka sama jak w przypadku dojrzałych cebulek.
Liście powinny być odpychane po miesiącu.
Przygotowanie do zimy
Wielu jest zainteresowanych, a kiedy wykopać tak delikatny kwiat jak sportowiec. Tutaj wszystko jest tradycyjne: kłącze wydobywa się z pierwszych przymrozków.
Ale do tego momentu warto pamiętać o kilku prostych niuansach. Pierwszy dotyczy podlewania, które stopniowo zmniejsza się po kwitnieniu. Nie zapominaj o nawozach – po wyblaknięciu kwiatów ich stosowanie jest zabronione.
W przeddzień przymrozków łodyga jest przycinana do poziomu dolnych liści, które należy pozostawić na razie. I dopiero potem wykopana jest roślina. Natychmiast usuwa się ziemię i korzenie, a dzieci i łodygi są oddzielone od żarówek.
Wniebowstąpienie, jak już wiemy, nie jest zbyt kapryśne, a ta jakość obejmuje również przechowywanie w zimie.
Pierwsze 2-4 tygodnie po takiej obróbce żarówki są przechowywane w wentylowanym pomieszczeniu w temperaturze +20 … +22 ° C. Jeden miesiąc później usunięty pogorszeniu „skórki” i a następnie umieszczona w bulbil niezbyt gęstych worek papieru lub tkaniny, w którym to „hibernacji” (w temperaturze około + 15 ° C).
Atsidantera w projektowaniu krajobrazu
Piękna bylina jest często używana jako element projektu witryny. Roślina o wysokiej łodydze idealnie wpasuje się w takie warianty dekoracyjnego krajobrazu:
Najlepszymi sąsiadami tej rośliny są byliny, które podczas kwitnienia “bawią się” w odcieniach czerwieni i fioletu. To astry i szałwia.
Teraz możesz łatwo wybrać spektakularny Muriel. Mamy nadzieję, że proces rozwoju również nie spowoduje żadnych szczególnych trudności. Bardziej jasne kolory każdego dnia!
Contents