Kolibakterioza jest jedną z najczęstszych chorób ssaków roślinożernych. Ze względu na szereg cech, które omówiono dalej, choroba jest trudna do kontrolowania, a leczenie w 40% przypadków jest nieskuteczne, również z ekonomicznego punktu widzenia.
Spróbujmy zrozumieć problem i wyciągnąć dla siebie wnioski, jak uratować młode i dorosłe bydło przed chorobotwórczą bakterią.
Co za choroba i co jest niebezpieczne
Colibacteriosis Jest chorobą żołądkowo-jelitową, która atakuje żołądek, jelita, śledzionę i węzły chłonne. W ostrych postaciach, colibacteriosis najczęściej obserwuje się u młodych zwierząt w pierwszym tygodniu życia, a przy braku szybkiej interwencji zawsze ma śmiertelny wynik.
Czynnik sprawczy gromadzi się w mleku pacjentów lub świeżo chorej kobiety, moczu i kału chorych zwierząt. Jest bardzo łatwo przenoszony z krowy na cielę podczas karmienia, fizycznie kontaktując zdrowe cielęta z chorymi lub zaśmieconymi zwierzętami.
Ryzyko choroby wzrasta z powodu wysokiej wirulencji i szybkiego przebiegu choroby. Szczególnie szkodliwy jest wpływ na nowonarodzone cielęta oraz na ciężarne samice, które po zakażeniu bakterią przerywają się w 100% przypadków, niezależnie od okresu.
Źródło i czynnik zakaźny
Czynnikiem powodującym kolibakteriozę u zwierząt i ludzi są patogenne szczepy normalnych mieszkańców mikroflory jelitowej, prętów Escherichia coli.
Te bakterie Gram-ujemne rozmnażają się w środowisku beztlenowym i wytwarzają toksynę Shiga (STEC), która powoduje zapalenie układu trawiennego, dysbakteriozę, chorobę Gassera i inne patologiczne stany. Wrażliwy na antybiotyki wielu aminoglikozydów i fluorochinolonów.
Czy wiesz? W ciągu 30 lat ubiegłego wieku w Stanach Zjednoczonych doszło do szerzącej się epidemii kolibakteriozy: w ciągu kilku lat 40,5% ogółu zwierząt padło z tej choroby.
E. coli, podobnie jak wszystkie patogeny chorób żołądkowo-jelitowych, jest przenoszony drogą fekalno-oralną. Oznacza to, że wchodzi do organizmu zwierzęcia podczas spożywania skażonej żywności lub wody. Źródłami mogą być:
- zanieczyszczona pasza;
- nieprzestrzeganie norm sanitarnych w miejscach przechowywania bydła;
- zanieczyszczenie wody pitnej ściekami;
- przedwczesne szczepienie zwierząt rasowych lub ich brak;
- zwierzęce nośniki Escherichia coli;
- kał i chorych na mocz zwierząt;
- mleko samicy lub brudny wymion;
- nieprzestrzeganie norm sanitarnych i norm higieny przez personel.
Patogeniczne serogrupy atakujące bydło: O8, O9, O15, O26, O41, O55, O78, O86, O101, O115, O117, O119.
Należy zauważyć, że colibacterioza u cieląt może powodować patogeny oportunistyczne, zwłaszcza młode, które nie otrzymały colostrum w pierwszych dniach życia. Odporność na takie cielęta jest zmniejszona, co w znany sposób destabilizuje skład mikroflory.
Dowiedz się więcej o colibacillosis prosiąt.
Patogeneza
Kolibakterioza jest najczęściej diagnozowana w mlecznych cieląt 1-7 dni.
Pierwszy chory słabe, podatne zwierząt: niskiej kwasowości, niskie stężenie gamma-globuliny w surowicy krwi, zwiększona przepuszczalność nabłonka jelit - wszystkie czynniki, które zwiększają ryzyko zakażenia i komplikują zwalczania choroby.
Cielęta mogą cierpieć na trzy formy kolibakterii, z których każda, ze względu na specyficzną patogenezę, wymaga specjalnego leczenia.
Ważne! Indeks alfabetyczny przed numerem szczepu koduje naturę antygenu: O - somatyczny, K - muszla, N - wiciowiec. Definicja szczepu jest bardzo ważna dla właściwego leczenia.
- Formularz enteritis. Najbardziej nieszkodliwy ze wszystkich trzech charakteryzuje się dysbakteriozą, ciężką biegunką i odwodnieniem, ale bez objawów zatrucia. Szczepy powodujące postać enteritnuyu: O1, 09, 025, 055, 086, 0117 - nie przenikają do krwi i są umiejscowione w jelicie cienkim i krezkowych węzłów chłonnych (system narządów wewnętrznych).
Bez antygenów adhezyjnych, które umożliwiałyby rozprzestrzenianie się bakterii w całym organizmie, escherichia wnika i mnoży się w błonie śluzowej jelit, zatruwając organizm wydzielaną endotoksyną.
- Postać enterotoksyczna. Szczepy enterotoksyczne nie przenikają do ścian jelita: dostają się do organizmu, są przyczepione do nabłonka kędzierzawego za pomocą adhezyjnych antygenów piły.
Czynnik zatruwający jest termostabilną egzotoksyną, która wpływa na wymianę białek w ścianach komórkowych: prowokuje nadmierne wydzielanie płynu i gromadzenie się elektrolitów w jelicie. Ponadto, toksyna zmniejsza perystaltykę jelita cienkiego, co utrudnia usuwanie szkodliwych substancji z organizmu i pogarsza procesy patologiczne.
- Postać septyczna. Najbardziej niebezpieczna forma kolibakteriozy, w prawie 100% przypadków, jest śmiertelna, od przejawienia pierwszych objawów aż do śmierci zwierzęcia trwa 2-3 dni. Szczepy septogeniczne - O78, K80, O9, K30, O9, K101, O8, K25 - mają antygeny otoczkowe, dzięki czemu przenikają do krwi, limfy i tkanek innych narządów.
Kapsułka chroni bakterie przed działaniem immunoglobulin i większość krwi fagocyty, należy wziąć pod uwagę przy wyborze antybiotyków: trzeba wziąć te, które zniszczyłoby powłoki polisacharydowej coli. Należą do nich cefalosporyny, aminoglikozydy i fluorochinolony. Czynnik chorobotwórczy - endotoksyna uwalniana po częściowym zniszczeniu Escherichia we krwi, jej działanie toksyczne przejawia się w znacznym osłabieniu i zapadnięciu się naczyń krwionośnych.
Objawy
W zależności od stopnia zaawansowania, rozróżnij podostre, ostre i zbyt ostre postaci choroby.
- Podostry przepływ jest najczęściej charakterystyczny dla postaci zapalenia jelit. Objawy pojawiają się w 6-10 dniu życia cieląt: biegunka, ogólne osłabienie, zapalenie spojówek. Być może pojawienie się zapalenia stawów stawu skokowego i stawu kolanowego, które we wczesnych stadiach przejawia się jako tkliwość w palpacji i niestabilność nóg, może powodować kulawizny. Częstym powikłaniem podostrej postaci jest porażka górnych dróg oddechowych, objaw w postaci wydzieliny śluzowej z nosa i częste oddychanie powierzchniowe pojawia się w 2-3 tygodniu życia cieląt.
Czy wiesz? Ostatnio praktykowano tak zwaną zawartość pudełkową cieląt. Ta zawartość oznacza oddzielną zawartość cieląt w specjalnych skrzyniach w odległości 1,5-2 m od obudowy do obudowy. Metoda wykazuje wysoką skuteczność jako środek wspomagający zdrowie młodych zwierząt.
- Ostry przepływ obserwuje się w wieku 3-7 dni. Choroba zaczyna objawiać się biegunką, której towarzyszy utrata apetytu i ogólna depresja zwierzęcia. Dzień po pojawieniu się pierwszych objawów koloru i konsystencji stolca zmian: staje się żółtawo-szary, z pęcherzykami powietrza (do spieniania CAL), masy są różne kępy niestrawione siary, śluz może okazać krwawe.
Temperatura wzrasta do 41 °. Podczas dotykania brzuch jest twardy i bolesny, nadmiernie napompowany lub odwrotnie, podciągnięty. Od ciężkiego odwodnienia spowodowanego uporczywą biegunką, oczy tracą swój blask i opadają, co może być powikłaniem zapalenia spojówek. Śluzowaty wyglądający anemicznie, nie ma nieprzyjemnego zapachu z ust. Przy odpowiednim, odpowiednio dobranym leczeniu rokowanie jest zazwyczaj korzystne, ale powrót do zdrowia wymaga długiego okresu rehabilitacji - cielę długo pozostanie w tyle w rozwoju i rozwoju od swoich rówieśników.
- Przepływ obserwuje się w wieku 1-3 dni i prawie zawsze kończy się śmiercionośnym rezultatem.
Biegunka w takich przypadkach pojawia się rzadko, ale chore zwierzęta są zbyt słabe, by stanąć na nogach lub ssać wymię, temperatura podnosi się do 41-42 °. Wełna jest potargana, puls jest słaby i częsty. Z nozdrzy i ust można przypisać białą pienistą substancję, oddychając płytko i często. Nadpływowi towarzyszy septyczna postać choroby, z reguły cielę umiera w ciągu pierwszych 2-3 dni życia z wyczerpania i zakażenia krwi (posocznica).
Ważne! Płynny biały stolec niekoniecznie wskazuje na kolibakteriozę. W starszym wieku (1-2 miesiące) zjawisko to może być towarzyszącą zmianą w karmie. W takich przypadkach leczenie jest zupełnie inne i polega głównie na przyjmowaniu probiotyków.
Diagnostyka
Przede wszystkim, kolibakterioza jest diagnozowana empirycznie: jeśli cielę ciągle nadużywa, apetyt ustąpił, obserwuje się stan uciskany - to powinno już wzbudzać podejrzenie zapalenia jelita grubego.
Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, aby zdiagnozować chorobę: zidentyfikować szczep bakterii i podnieść antybiotyki. W tym celu pobiera się analizę kału lub wymaz z odbytnicy. W przypadku śmiertelnych skutków, próbki tkanki jelitowej, śledziony i wątroby zmarłego zwierzęcia są zabierane do laboratorium.
Pamiętaj, aby sprawdzić na tych skorupy skał jako “Kalmyk”, “Dzherseyskaya”, “Shorthorn”, “Aberdeen Angus”, “Brown łotewski”, “Simmental”, “Kholmogory”, “Red Step”, “Kahahsky Whitehead”, „Highland “,” Holstein “.
Zapalenie jelita grubego można zdiagnozować podczas autopsji zwłok - narządy chorego łydki ulegają charakterystycznym zmianom patologicznym:
- pęcherzyk żółciowy jest powiększony i pełen żółci;
- wątroba jest powiększona, z tłuszczowymi wtrętami;
- jelito jest obrzękłe, pełne białych, śluzowatych cuchnących mas z wtrętami krwi;
- węzły chłonne są powiększone;
- możliwe krwotoki w nasypie lub płucach.
Leczenie
Leczenie polega na stosowaniu antybiotykoterapii, stosowaniu immunostymulantów i leków naprawiających mikroflorę. Ponadto, na tle głównego leczenia można przepisać leki, które zatrzymują biegunkę w łydce, w celu uniknięcia utraty płynu.
Z powodzeniem stosowano takie antybiotyki:
- seria tetracyklin: Biovit, Vitatrine, Orimycin, Solvovetin;
- serie aminoglikozydowe: “gentamycyna”, “noromandomiksina”, “polimyksyna”.
Wysoka odporność Escherichi na penicyliny i cefalosporyny.
Często z dodatkiem leków leczenia sulfanilamidu - środki przeciwbakteryjne “Norsulfazol”, “Sulfazin”, “Sulfadimezin”, “Etazol”, “Sulfapiridazin”, “Sulfadimetoksin”.
Dowiedz się, jak leczyć biegunkę u cielaka w domu.
Probiotyków w celu przywrócenia mikroflorę używany “Olin”, “Emprobio”, “laktobifadola” lub “Bio Plus 2B”.
Po rozpoznaniu leczenie zwykle trwa w domu. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest odizolowanie chorego od reszty. Następnie, aby zatrzymać biegunkę i przywrócenia równowagi wody i kwasu, dać Kalvolit dla cieląt „lub inne podobne leki przepisane przez lekarza weterynarii.
Następnie rozpoczyna się antybiotykoterapia z równoległym odbiorem probiotyków w celu kolonizacji jelit za pomocą bakterii kwasu mlekowego i przywrócenia prawidłowej mikroflory.
Zapobieganie
Najlepszym sposobem zapobiegania tej chorobie będzie przestrzeganie harmonogramu szczepień dorosłych zwierząt gospodarskich i przestrzegania norm sanitarnych na obszarach inwentarza żywego.
Aby zwiększyć odporność najmłodszych, musisz monitorować jakość paszy (siara) i jej terminowe przybycie. W celu uniknięcia w pierwszych dniach życia, w kompleksie z siary można podawać probiotyki, takie jak „Colibacterin” i „Bifidumbacterin”.
To zwiększy odporność organizmu i zmniejszy przepuszczalność ścian jelit dla patogenów.
Jeśli chore zwierzę zostanie zidentyfikowane, powinno być natychmiast wyizolowane z powodu wysokiej wirulencji bakterii. Należy zapewnić personelowi gospodarstwa dwa zestawy mundurów: opiekę nad zdrowymi i chorymi zwierzętami.
Ważne! Escherichia charakteryzuje się wysokim przetrwaniem w środowisku zewnętrznym. Pomimo faktu, że bakterie nie tworzą zarodników, mogą one przetrwać: 1-2 miesiące w pozostałościach z kałem; 1 miesiąc w stanie suchym lub zamrożonym; 6,5 roku w jałowej wodzie; w bieżącej wodzie - 1 miesiąc.
Choroby przewodu pokarmowego u bydła należy traktować bardzo poważnie. Pomimo postępu naukowego kolibakteriozy umiera rocznie 8-12,5% młodych bydła, głównie to, by stać się przyczyną niezgodności z normami bezpieczeństwa i higieny w gospodarstwach rolnych i rolnictwa.
Oprócz szkód gospodarczych ten stan rzeczy znacznie obniża jakość zwierząt hodowlanych i produktów zwierzęcych.
Drugie miejsce w rankingu - przedwczesna i złe traktowanie, które często nie eliminuje, ale tylko łagodzi problem, a po jakimś czasie pojawia się ponownie w następnym stada.
Czy wiesz? Uważa się, że cielę nie mogą być zakażone w macicy Kolibakterioz jak krowa łożysko jest nieprzepuszczalna dla patogenu, ale w 1983 prof O. Gnatenko udało się wyizolować patogenu ze zwłok z 11 martwo urodzonych cieląt i 7 poronionych płodów w 44 próbkach płynu owodniowego.
Kolibakterioza cieląt: szczepionka, zmiany patoanatomiczne, leczenie w domu
Kolibakterioza jest jedną z najczęstszych chorób ssaków roślinożernych. Ze względu na szereg cech, które omówiono dalej, choroba jest trudna do kontrolowania, a leczenie w 40% przypadków jest nieskuteczne, również z ekonomicznego punktu widzenia.
Spróbujmy zrozumieć problem i wyciągnąć dla siebie wnioski, jak uratować młode i dorosłe bydło przed chorobotwórczą bakterią.
Co za choroba i co jest niebezpieczne
Colibacteriosis Jest chorobą żołądkowo-jelitową, która atakuje żołądek, jelita, śledzionę i węzły chłonne. W ostrych postaciach, colibacteriosis najczęściej obserwuje się u młodych zwierząt w pierwszym tygodniu życia, a przy braku szybkiej interwencji zawsze ma śmiertelny wynik.
Czynnik sprawczy gromadzi się w mleku pacjentów lub świeżo chorej kobiety, moczu i kału chorych zwierząt. Jest bardzo łatwo przenoszony z krowy na cielę podczas karmienia, fizycznie kontaktując zdrowe cielęta z chorymi lub zaśmieconymi zwierzętami.
Ryzyko choroby wzrasta z powodu wysokiej wirulencji i szybkiego przebiegu choroby. Szczególnie szkodliwy jest wpływ na nowonarodzone cielęta oraz na ciężarne samice, które po zakażeniu bakterią przerywają się w 100% przypadków, niezależnie od okresu.
Źródło i czynnik zakaźny
Czynnikiem powodującym kolibakteriozę u zwierząt i ludzi są patogenne szczepy normalnych mieszkańców mikroflory jelitowej, prętów Escherichia coli.
Te bakterie Gram-ujemne rozmnażają się w środowisku beztlenowym i wytwarzają toksynę Shiga (STEC), która powoduje zapalenie układu trawiennego, dysbakteriozę, chorobę Gassera i inne patologiczne stany. Wrażliwy na antybiotyki wielu aminoglikozydów i fluorochinolonów.
E. coli, podobnie jak wszystkie patogeny chorób żołądkowo-jelitowych, jest przenoszony drogą fekalno-oralną. Oznacza to, że wchodzi do organizmu zwierzęcia podczas spożywania skażonej żywności lub wody. Źródłami mogą być:
Patogeniczne serogrupy atakujące bydło: O8, O9, O15, O26, O41, O55, O78, O86, O101, O115, O117, O119.
Należy zauważyć, że colibacterioza u cieląt może powodować patogeny oportunistyczne, zwłaszcza młode, które nie otrzymały colostrum w pierwszych dniach życia. Odporność na takie cielęta jest zmniejszona, co w znany sposób destabilizuje skład mikroflory.
Patogeneza
Kolibakterioza jest najczęściej diagnozowana w mlecznych cieląt 1-7 dni.
Pierwszy chory słabe, podatne zwierząt: niskiej kwasowości, niskie stężenie gamma-globuliny w surowicy krwi, zwiększona przepuszczalność nabłonka jelit - wszystkie czynniki, które zwiększają ryzyko zakażenia i komplikują zwalczania choroby.
Cielęta mogą cierpieć na trzy formy kolibakterii, z których każda, ze względu na specyficzną patogenezę, wymaga specjalnego leczenia.
Bez antygenów adhezyjnych, które umożliwiałyby rozprzestrzenianie się bakterii w całym organizmie, escherichia wnika i mnoży się w błonie śluzowej jelit, zatruwając organizm wydzielaną endotoksyną.
Czynnik zatruwający jest termostabilną egzotoksyną, która wpływa na wymianę białek w ścianach komórkowych: prowokuje nadmierne wydzielanie płynu i gromadzenie się elektrolitów w jelicie. Ponadto, toksyna zmniejsza perystaltykę jelita cienkiego, co utrudnia usuwanie szkodliwych substancji z organizmu i pogarsza procesy patologiczne.
Kapsułka chroni bakterie przed działaniem immunoglobulin i większość krwi fagocyty, należy wziąć pod uwagę przy wyborze antybiotyków: trzeba wziąć te, które zniszczyłoby powłoki polisacharydowej coli. Należą do nich cefalosporyny, aminoglikozydy i fluorochinolony. Czynnik chorobotwórczy - endotoksyna uwalniana po częściowym zniszczeniu Escherichia we krwi, jej działanie toksyczne przejawia się w znacznym osłabieniu i zapadnięciu się naczyń krwionośnych.
Objawy
W zależności od stopnia zaawansowania, rozróżnij podostre, ostre i zbyt ostre postaci choroby.
Temperatura wzrasta do 41 °. Podczas dotykania brzuch jest twardy i bolesny, nadmiernie napompowany lub odwrotnie, podciągnięty. Od ciężkiego odwodnienia spowodowanego uporczywą biegunką, oczy tracą swój blask i opadają, co może być powikłaniem zapalenia spojówek. Śluzowaty wyglądający anemicznie, nie ma nieprzyjemnego zapachu z ust.
Przy odpowiednim, odpowiednio dobranym leczeniu rokowanie jest zazwyczaj korzystne, ale powrót do zdrowia wymaga długiego okresu rehabilitacji - cielę długo pozostanie w tyle w rozwoju i rozwoju od swoich rówieśników.
Biegunka w takich przypadkach pojawia się rzadko, ale chore zwierzęta są zbyt słabe, by stanąć na nogach lub ssać wymię, temperatura podnosi się do 41-42 °. Wełna jest potargana, puls jest słaby i częsty. Z nozdrzy i ust można przypisać białą pienistą substancję, oddychając płytko i często. Nadpływowi towarzyszy septyczna postać choroby, z reguły cielę umiera w ciągu pierwszych 2-3 dni życia z wyczerpania i zakażenia krwi (posocznica).
Diagnostyka
Przede wszystkim, kolibakterioza jest diagnozowana empirycznie: jeśli cielę ciągle nadużywa, apetyt ustąpił, obserwuje się stan uciskany - to powinno już wzbudzać podejrzenie zapalenia jelita grubego.
Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, aby zdiagnozować chorobę: zidentyfikować szczep bakterii i podnieść antybiotyki. W tym celu pobiera się analizę kału lub wymaz z odbytnicy. W przypadku śmiertelnych skutków, próbki tkanki jelitowej, śledziony i wątroby zmarłego zwierzęcia są zabierane do laboratorium.
Zapalenie jelita grubego można zdiagnozować podczas autopsji zwłok - narządy chorego łydki ulegają charakterystycznym zmianom patologicznym:
Leczenie
Leczenie polega na stosowaniu antybiotykoterapii, stosowaniu immunostymulantów i leków naprawiających mikroflorę. Ponadto, na tle głównego leczenia można przepisać leki, które zatrzymują biegunkę w łydce, w celu uniknięcia utraty płynu.
Z powodzeniem stosowano takie antybiotyki:
Wysoka odporność Escherichi na penicyliny i cefalosporyny.
Często z dodatkiem leków leczenia sulfanilamidu - środki przeciwbakteryjne “Norsulfazol”, “Sulfazin”, “Sulfadimezin”, “Etazol”, “Sulfapiridazin”, “Sulfadimetoksin”.
Probiotyków w celu przywrócenia mikroflorę używany “Olin”, “Emprobio”, “laktobifadola” lub “Bio Plus 2B”.
Po rozpoznaniu leczenie zwykle trwa w domu. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest odizolowanie chorego od reszty. Następnie, aby zatrzymać biegunkę i przywrócenia równowagi wody i kwasu, dać Kalvolit dla cieląt „lub inne podobne leki przepisane przez lekarza weterynarii.
Następnie rozpoczyna się antybiotykoterapia z równoległym odbiorem probiotyków w celu kolonizacji jelit za pomocą bakterii kwasu mlekowego i przywrócenia prawidłowej mikroflory.
Zapobieganie
Najlepszym sposobem zapobiegania tej chorobie będzie przestrzeganie harmonogramu szczepień dorosłych zwierząt gospodarskich i przestrzegania norm sanitarnych na obszarach inwentarza żywego.
Aby zwiększyć odporność najmłodszych, musisz monitorować jakość paszy (siara) i jej terminowe przybycie. W celu uniknięcia w pierwszych dniach życia, w kompleksie z siary można podawać probiotyki, takie jak „Colibacterin” i „Bifidumbacterin”.
To zwiększy odporność organizmu i zmniejszy przepuszczalność ścian jelit dla patogenów.
Jeśli chore zwierzę zostanie zidentyfikowane, powinno być natychmiast wyizolowane z powodu wysokiej wirulencji bakterii. Należy zapewnić personelowi gospodarstwa dwa zestawy mundurów: opiekę nad zdrowymi i chorymi zwierzętami.
Choroby przewodu pokarmowego u bydła należy traktować bardzo poważnie. Pomimo postępu naukowego kolibakteriozy umiera rocznie 8-12,5% młodych bydła, głównie to, by stać się przyczyną niezgodności z normami bezpieczeństwa i higieny w gospodarstwach rolnych i rolnictwa.
Oprócz szkód gospodarczych ten stan rzeczy znacznie obniża jakość zwierząt hodowlanych i produktów zwierzęcych.
Drugie miejsce w rankingu - przedwczesna i złe traktowanie, które często nie eliminuje, ale tylko łagodzi problem, a po jakimś czasie pojawia się ponownie w następnym stada.
Contents