Bilbery drooping - najpospolitszy houseplant ze wszystkich odmian borówki czarnej, który był nazywany “łzą królowej”. Jak wyhodować takie piękno na parapecie, zwłaszcza pielęgnacja i konserwacja, a także metody rozmnażania i zwalczania szkodników roślinnych - więcej na ten temat w artykule.
Charakterystyka kwiatów
Bilbergia jest przedstawicielem rodziny Bromeliev - roślin, które zamieszkują głównie tereny tropikalne i subtropikalne w Afryce Zachodniej. Ta rodzina liczy ponad 2000 gatunków roślin, których cechą charakterystyczną są grube, mięsiste liście i dobrze rozwinięty system korzeniowy.
Rodzina Bromeliads obejmuje również rośliny, takie jak Ehmeya, Guzmania, Vriesia i Bromelia.
Wśród odmian borówki czarne są:
- w kolorze zielonym: różni się ciemnozielonymi prostymi liśćmi z szarymi łuskami. Ojczyzna - Południowy Meksyk;
- Wspaniały: ma proste sztywne duże liście. Kwitnie w małych niebieskich kwiatach. Pochodzi z południowo-wschodniej Brazylii;
- taśma: charakterystyczną cechą tej odmiany są jaskrawo zabarwione liście o różnych odcieniach i dużych niebieskich kwiatach. Kraj pochodzenia - Ameryka Środkowa;
- zebra: ma srebrzystobrązowy kolor liści i jasne różowe kwiaty. Pochodzi z Gwatemali i Hondurasu;
- piramidalny: różni pionowe, wirujące liście i małe kwiaty. Ojczyzną jest Wenezuela.
Bilbery opadające (więdnięcie) nie jest zwyczajną rośliną: z Bromeliads wiąże się tylko z silną, mięsistą strukturą liścia. Pod wszystkimi innymi względami “Łza królowej” przypomina bardziej epifity - rośliny pasożytnicze o długich, jasnych kwiatostanach.
Zalecamy zapoznanie się z różnymi rodzajami roślin domowych.
W przeciwieństwie do innych bromeliowców, roślina ma długie, zwężone do górnych liści - na zewnątrz są podobne do zbóż. Sam liść pokryty jest małymi chropowatościami lub łuseczkami, a wzdłuż krawędzi znajduje się rząd ostrych zębów. Warto zauważyć, że łodyga nie ma borówki czarnej - liście wyrastają bezpośrednio z korzenia.
Charakterystyczną cechą kwiatu jest możliwość zmiany koloru liści w zależności od oświetlenia - w ciemności są ciemne, nasycone zielenią, aw świetle rzucają różowo-brązowy odcień. Ta wieczna roślina zimozielona kwitnie jasnymi, różowo-szkarłatnymi kwiatostanami, które są ocienione przez żółto-zielone miotły.
Kwiaty są zbierane w skręcone, spiralnie opadające uszy - ta cecha i zdefiniowane nazwę rośliny. Czas kwitnienia borówki spada do zimy, więc wygląda szczególnie pięknie na tle tradycyjnych roślin kwitnących latem.
Czy wiesz? Bilbergen ma wyjątkową właściwość - emituje specjalne lotne substancje, które doskonale nasycają i jonizują powietrze. Ponadto może pochłaniać hałas lub głośne dźwięki. W praktyce roślina feng shui symbolizuje duchowość i mądrość życiową - jest to ułatwione dzięki umiejętności tworzenia bilbera wokół komfortowej atmosfery.
Jednak wśród tej rośliny są takie gatunki, które kwitną tylko latem - na przykład zielone i piramidalne czarne jagody. Owocem kwiatu są jagody. Na wysokości roślina osiąga 60 cm, a sama łodyga może osiągnąć 80 cm.
Wideo: konserwacja i pielęgnacja borówki czarnej
Funkcje zawartości
Bilberia, mimo swojego egzotycznego pochodzenia, jest bezpretensjonalną i mało wymagającą rośliną - doskonale dostosowuje się do klimatu umiarkowanego. Jednocześnie jest to wytrzymałość i dobre zdrowie - ten kwiat rzadko jest narażony na choroby.
Wśród bezpretensjonalnych roślin rosnących w pomieszczeniach znajdują się także: sansevieriya, chlorophytum, kaktus, wilczomlecz, hoya, tradescantia, zamiokulkas, spatifillum, hibiskus, zigokaktus.
Niemniej jednak roślina potrzebuje komfortowego systemu temperaturowego, nawożenia i odpowiedniego nawadniania - nieterminowa lub zła jakość opieki może prowadzić do śmierci.
Temperatura i wilgotność powietrza
Podstawową zasadą optymalnego reżimu temperaturowego jest uniknięcie nagłych zmian temperatury. Gwałtowna zmiana temperatury powyżej 12-14 ° C powoduje stan szoku: liście usychają, silnie skręcają się i mogą spaść.
Najbardziej komfortowy bilbery odczuwa się w temperaturze 17-22 ° C, a przy niższej temperaturze (14-15 ° C) roślina kwitnie szybciej.
Niemniej jednak, jeśli stale trzymasz kwiat na zimno lub w przeciągu, możesz znacznie osłabić odporność rośliny, a to potencjalnie grozi pojawieniem się chorób. Nie zaleca się również przekraczania temperatury powyżej 26-28 ° C: przy niedostatecznym podlewaniu bilbergia może łatwo zginąć w upale.
Oświetlenie
Ogromną zaletą bilberii jest umiejętność dostosowania się do rzadkiego i rzadkiego światła, mimo że kwiat z natury bardzo kocha światło. Ale nawet jeśli twoje okna wychodzą na stronę północną, a dom jest przeważnie ciemny przez większą część dnia, roślina spokojnie przekaże taki brak światła.
Lepiej jednak dostarczyć kwiatowi rozproszone naturalne światło słoneczne: gdy borówki kąpią się w promieniach słońca, jego liście stają się bardziej nasycone cieniem. W słoneczne letnie dni można wziąć kwiaty na zewnątrz: przyspieszy to powstawanie młodych rozetek u tych gatunków, które kwitną latem. Ważne jest, aby upewnić się, że kwiat nie pozostanie w bezpośrednim świetle słonecznym przez długi czas.
Podlewanie i zraszanie
Nadmierne suszenie gleby, jak również nadmierna susza, mogą być śmiertelne dla borówek - roślina preferuje glebę o średniej wilgotności. Podlewanie bilbery nie powinno być dłuższe niż 1 raz w 5-6 dni - pod warunkiem, że wierzchnia warstwa ziemi nie wyschnie mniej niż 3-4 cm.
Najlepiej stosować nawadnianie korzeniowe, a także opryskiwanie: w lecie przy suchej pogodzie można rozpylać kwiat do 5 razy dziennie. Zimą podlewanie odbywa się rzadziej, ale nie częściej 1 raz w ciągu 10 dni.
Jeśli nadmiar wody utworzy się na patelni, należy ją spuścić, gdyż inaczej korzenie mogą zacząć gnić. W okresie kwitnienia górna warstwa gleby w doniczce może być pokryta mchem lub zwilżonym glinidem: pomoże to w zatrzymaniu wilgoci w glebie i lepszym nasyceniu całego kwiatu.
Ważne! Podlewając i opryskując borówki, nie dopuścić do stagnacji wody w lejkowatych liściach rośliny - w przeciwnym razie, w przeciągach lub w niskich temperaturach, mieszkańcy parapetu będą przeziębić się.
Dodatkowe nawożenie
W dodatkowym nawozie, bilbery potrzebne są tylko w okresie wegetacyjnym. Nakarm ją specjalnymi nawozami rozpuszczalnymi przeznaczonymi dla gatunków bromeliowców. Możesz użyć zwykłego nawozu - jednak dawkę należy zmniejszyć o połowę. Nawóz stosuje się raz na 15-20 dni, cały okres nawożenia trwa zwykle 2-2,5 miesiąca.
Transplantacja
Regularna transplantacja tego tropikalnego piękna nie jest konieczna: tylko wtedy, gdy kwiat za bardzo rośnie, należy go przenieść do doniczki jeszcze bardziej. Najlepiej wybrać nie głębokie, ale szerokie doniczki lub garnki.
Do sadzenia w doniczkach, takie rośliny, jak Calibrrachoa, Surfonia, Bacopa, Dichondra, Camelina, Begonia, Werbena i Geranium są również doskonałe.
W nowej donicy podłoże jest pokryte: mieszanką humusu, piasku rzecznego, torfu liściowego i gleby. Przygotowana gleba jest dobrze nawodniona (na tym etapie możliwe jest wytworzenie nawozu), a roślina jest przeszczepiana.
Hodowla Bilberg
Istnieje kilka sposobów na rozmnażanie borówek: każdy ma swoje zalety i wady.
Z nasion
Najbardziej kłopotliwa metoda reprodukcji kwiatu. W przypadku tej metody najlepiej nadają się nasiona świeże, a nie suszone. Zebrane nasiona namoczone są w słabym roztworze nadmanganianu potasu i lekko wysuszone. Następnie przygotowuje się specjalne pojemniki: umieszcza się w nich mieszaninę wilgotnego piasku rzecznego i torfu.
Przygotowane nasiona sadzi się w wilgotnej glebie (należy je przycisnąć do głębokości 1 cm). Na górze pudełka są pokryte szkłem lub przezroczystym opakowaniem w celu uzyskania efektu cieplarnianego. Te małe szklarnie są wystawiane w ciemnym, ciepłym miejscu (o temperaturze co najmniej 24 ° C) przez 5-6 tygodni - aż do pojawienia się pierwszych pędów.
W takim przypadku bardzo ważne jest stałe utrzymywanie wilgotności i zapobieganie wysychaniu gleby: w tym celu paczka lub szkło powinny być okresowo usuwane i należy przeprowadzić dobre zraszanie gleby.
Rozmnażanie bilietery z nasionami jest niezwykle rzadkie - jeśli popełnisz błąd na pewnym etapie takiego rozmnażania, nie będziesz w stanie wyhodować kwiatu, będziesz musiał poczekać kolejny rok przed następnym kwitnieniem rośliny.
Boczne gałęzie
Świetny sposób na uzyskanie pełnowymiarowej dużej rośliny bez długiego oczekiwania. W rzeczywistości główna roślina jest po prostu podzielona: procesy boczne (są one również nazywane “dziećmi”) są po prostu umieszczane w innym pojemniku.
Ta metoda jest wygodna, ponieważ taki materiał do sadzenia borówki tworzy dość dużą liczbę, a z jednego kwiatu można uzyskać więcej niż kilkanaście nowych.
“Dzieci” wraz z korzeniami przesadza się do małych doniczek z przygotowaną wilgotną glebą (ważne jest zapewnienie młodym pędom wystarczającej ilości światła słonecznego). Kwitnąca młoda bilberia może już 2 lata po posadzeniu.
Sadzonki liści
Ta metoda jest również nazywana “dzieleniem” - główny kwiat jest podzielony na części. Cięcie liści lepiej jest używać dużego, co najmniej 20 cm: ta kartka będzie miała wystarczającą siłę i energię, aby przetrwać w nowym miejscu. Łodyga musi być ukorzeniona w przygotowanej wilgotnej glebie (mieszaninie torfu i grubego piasku).
Aby to zrobić, sadzi się go w małym garnku z gleby i przykrywa przezroczystym opakowaniem, czapką lub szklanym pojemnikiem na wierzchu. Następnie łodygę umieszcza się w ciepłym (co najmniej 24 ° C) miejscu z regularnym dostępem do światła słonecznego. Przy wsparciu odpowiedniego poziomu wilgotności (trzeba rozpylać łodygę co 3-4 dni), za miesiąc pojawią się pierwsze korzenie.
Szkodniki, choroby i środki kontroli
Pomimo tego, że bilbery jest dość silną rośliną o dobrej odporności, nie jest odporny na ataki różnych pasożytów.
Głównymi szkodnikami tego kwiatu są:
- parch;
- mszyce;
- pająk przędziorkowy;
- wełnowca.
Niemożliwe jest zapobieganie pojawianiu się tych pasożytów, ale obowiązkiem każdego hodowcy roślin jest uratowanie rośliny przed szkodnikami w jak najkrótszym czasie. Dotknięte obszary arkusza są traktowane bawełnianym wacikiem namoczonym w roztworze mydła - muszą dokładnie wytrzeć całą powierzchnię arkusza dezynfekcji.
Jeśli pasożyt zostanie uderzony przez pasożyty w niewielkiej ilości, zwykle wystarcza to, aby szkodniki się wycofały. Jeśli inwazja pasożytów jest bardziej masywna, konieczne będzie uciekanie się do pomocy insektycydu: rozcieńczyć substancję czynną lub karbofoss w wodzie (15-20 kropli na 1 litr) i ostrożnie spryskać ją całą rośliną.
Jeśli pojawiły się grzyby (często występuje po pojawieniu się mszyc), dotknięte liście należy całkowicie usunąć, a dla niezakażonych przeprowadzić leczenie wodą z mydłem.
Do najczęstszych chorób związanych z bilberią należą:
- Pojawienie się brązowych plam. Najczęściej jest to wynikiem poparzeń słonecznych - w tym przypadku roślinę należy natychmiast usunąć z bezpośredniego światła słonecznego, posypać ciepłą wodą i umieścić w chłodnym miejscu (różnica temperatur w tym przypadku nie powinna przekraczać 5-6 ° C!)
- Ciemnienie wierzchołka liścia (końce są brązowe lub brązowe). Jest to sygnał, że woda znajduje się w skręcie wiru liścia, lub że jest wylewana zbyt twardą wodą: użyj bardziej miękkiej wody, a po opryskaniu wytrzyj nadmiar wilgoci z liści miękką ściereczką.
- Więdnące liście, powolny wzrost. Mówi o braku światła słonecznego: przenieś roślinę na otwarte powietrze (w lecie) lub użyj dodatkowego sztucznego oświetlenia (zimą).
- Zepsucie rośliny. Poważna dolegliwość, która grozi śmiercią bilbera. W takim przypadku konieczny jest natychmiastowy, pilny przeszczep do nowego naczynia z optymalną zawartością gleby (wilgotność nowego substratu nie powinna przekraczać 50%).
Aby zapobiec rozpoczęciu choroby, dokładnie sprawdzaj kwiat co tydzień: sprawdź elastyczność i jednolitość koloru liści, usuń w razie potrzeby suche liście, nie zapomnij o stosowaniu nawozów i monitoruj poziom wilgotności gleby.
Ważne! Rozpad lub wysuszenie wylotu kwiatów po kwitnieniu jest procesem naturalnym - nie liczy się jako dolegliwość i nie sygnalizuje, że roślina jest chora.
Dlaczego nie kwitnące bilbery w domu
Głównym powodem, dla którego bilbery uparcie odmawia rozkwitu, jest brak wilgoci i światła. Przy regularnym opryskiwaniu latem i zawartości kwiatu z rozproszonym światłem, problemy z kwitnieniem nie pojawiają się. Jeśli jednak bilber nie rozkwitnie, możesz spróbować tej metody: połóż pokrojone jabłko na ziemi garnka i włóż przezroczysty cienki worek na sam kwiat.
Kiedy powstaje klimat cieplarniany, jabłko zaczyna uwalniać etylen - substancję, która przyspiesza proces kwitnienia wszystkich przedstawicieli rodziny bromeliad (w ten sam sposób przyspiesza kwitnienie ananasa). Aby znaleźć kwitnące bilbery na parapecie, możesz także pomnożyć główną roślinę za pomocą metody rozmnażania: mała roślina uprawiana w ten sposób może rozkwitnąć w ciągu roku.
Czy wiesz? Rośliny z rodziny bromeliadów zostały odkryte przez Kolumba w epoce Wielkich Odkryć. Zaledwie trzy wieki później, w 1815 roku, ogórecznik angielski został opisany w szczegółach bilirii priramidalnej jako jasny przedstawiciel bromeliads. Ta praca ma kilka tomów \ i dziś jest zaliczana do rangi złotego funduszu prac poświęconych botanikowi.
Innym możliwym powodem braku kwiatów na tropikalnej piękności jest niedostateczna mineralizacja gleby. W takim przypadku konieczne jest przeszczepienie bilberii do innej donicy za pomocą nowego, nawożonego i dobrze nawilżonego podkładu.
Bilberia - niezwykła roślina doniczkowa, która dzięki jasnym zewnętrznym danym może być ozdobą Twojego ogrodu kwiatowego. Przestrzeganie optymalnego reżimu temperatury, wilgotności i poziomu światła, a także terminowa pielęgnacja pozwolą cieszyć się pięknem tego tropikalnego gościa przez wiele lat.
Recenzje z sieci
Ze wszystkich bromeliad borówki najbardziej bezpretensjonalne. Nie wymagają wysokiej wilgotności, nie bój się przeciągów. Podobnie jak większość bromeliowców, borówki czarne wlewa się bezpośrednio do wylotu, jednak tylko wtedy, gdy temperatura powietrza przekracza 20 ° C; W niższych temperaturach nawilża się tylko glebę w doniczkach. Do nawadniania konieczne jest stosowanie dobrze zbudowanej wody z kranu w temperaturze pokojowej. Bezpretensjonalny bilber jest karmiony tylko raz (najlepiej płynnym nawozem zawierającym guano) i dopiero po kwitnieniu. Propaguj pędy boczne, które są oddzielone od gniazda macierzystego. Oddzielone pędy powinny być wielkości połowy gniazda matki i mieć jak najwięcej więcej własnych korzeni.
Pierwsze kwitnienie można się spodziewać za około trzy lata. Po pewnym czasie po kwitnieniu rozetka gaśnie, a z pędu lub kłącza rośnie nowa roślina kwitnąca w następnym sezonie. Stare rośliny tworzą zestaw rozetek wąskolistnych, które często kwitną jednocześnie. Po 1-2 miesiącach od kwitnienia zaleca się odcięcie starych rozet.
morela
https://forum.bestflowers.ru/t/bilbergija-billbergia.18999/#post-50863
Bilbery to opadanie
Billbergia nutans
Upadek bilbery jest najpopularniejszym gatunkiem, często nazywanym “łzami królowej”, za piękne opadające różowe kwiatostany, w których kwiaty nie są tak dekoracyjne jak przylistki, osiągające 30-45 cm długości.
Najbardziej nie kapryśna roślina w mojej kolekcji.
sam
http://frauflora.ru/viewtopic.php?p=484409sid=4209c5a5c6a8c84acbb2578766fe253c#p484409
Bilberia: jak dbać, jak się rozmnażać, dlaczego się nie zakwita
Bilbery drooping - najpospolitszy houseplant ze wszystkich odmian borówki czarnej, który był nazywany “łzą królowej”. Jak wyhodować takie piękno na parapecie, zwłaszcza pielęgnacja i konserwacja, a także metody rozmnażania i zwalczania szkodników roślinnych - więcej na ten temat w artykule.
Charakterystyka kwiatów
Bilbergia jest przedstawicielem rodziny Bromeliev - roślin, które zamieszkują głównie tereny tropikalne i subtropikalne w Afryce Zachodniej. Ta rodzina liczy ponad 2000 gatunków roślin, których cechą charakterystyczną są grube, mięsiste liście i dobrze rozwinięty system korzeniowy.
Wśród odmian borówki czarne są:
Bilbery opadające (więdnięcie) nie jest zwyczajną rośliną: z Bromeliads wiąże się tylko z silną, mięsistą strukturą liścia. Pod wszystkimi innymi względami “Łza królowej” przypomina bardziej epifity - rośliny pasożytnicze o długich, jasnych kwiatostanach.
W przeciwieństwie do innych bromeliowców, roślina ma długie, zwężone do górnych liści - na zewnątrz są podobne do zbóż. Sam liść pokryty jest małymi chropowatościami lub łuseczkami, a wzdłuż krawędzi znajduje się rząd ostrych zębów. Warto zauważyć, że łodyga nie ma borówki czarnej - liście wyrastają bezpośrednio z korzenia.
Charakterystyczną cechą kwiatu jest możliwość zmiany koloru liści w zależności od oświetlenia - w ciemności są ciemne, nasycone zielenią, aw świetle rzucają różowo-brązowy odcień. Ta wieczna roślina zimozielona kwitnie jasnymi, różowo-szkarłatnymi kwiatostanami, które są ocienione przez żółto-zielone miotły.
Kwiaty są zbierane w skręcone, spiralnie opadające uszy - ta cecha i zdefiniowane nazwę rośliny. Czas kwitnienia borówki spada do zimy, więc wygląda szczególnie pięknie na tle tradycyjnych roślin kwitnących latem.
Jednak wśród tej rośliny są takie gatunki, które kwitną tylko latem - na przykład zielone i piramidalne czarne jagody. Owocem kwiatu są jagody. Na wysokości roślina osiąga 60 cm, a sama łodyga może osiągnąć 80 cm.
Wideo: konserwacja i pielęgnacja borówki czarnej
Funkcje zawartości
Bilberia, mimo swojego egzotycznego pochodzenia, jest bezpretensjonalną i mało wymagającą rośliną - doskonale dostosowuje się do klimatu umiarkowanego. Jednocześnie jest to wytrzymałość i dobre zdrowie - ten kwiat rzadko jest narażony na choroby.
Niemniej jednak roślina potrzebuje komfortowego systemu temperaturowego, nawożenia i odpowiedniego nawadniania - nieterminowa lub zła jakość opieki może prowadzić do śmierci.
Temperatura i wilgotność powietrza
Podstawową zasadą optymalnego reżimu temperaturowego jest uniknięcie nagłych zmian temperatury. Gwałtowna zmiana temperatury powyżej 12-14 ° C powoduje stan szoku: liście usychają, silnie skręcają się i mogą spaść.
Najbardziej komfortowy bilbery odczuwa się w temperaturze 17-22 ° C, a przy niższej temperaturze (14-15 ° C) roślina kwitnie szybciej.
Niemniej jednak, jeśli stale trzymasz kwiat na zimno lub w przeciągu, możesz znacznie osłabić odporność rośliny, a to potencjalnie grozi pojawieniem się chorób. Nie zaleca się również przekraczania temperatury powyżej 26-28 ° C: przy niedostatecznym podlewaniu bilbergia może łatwo zginąć w upale.
Oświetlenie
Ogromną zaletą bilberii jest umiejętność dostosowania się do rzadkiego i rzadkiego światła, mimo że kwiat z natury bardzo kocha światło. Ale nawet jeśli twoje okna wychodzą na stronę północną, a dom jest przeważnie ciemny przez większą część dnia, roślina spokojnie przekaże taki brak światła.
Lepiej jednak dostarczyć kwiatowi rozproszone naturalne światło słoneczne: gdy borówki kąpią się w promieniach słońca, jego liście stają się bardziej nasycone cieniem. W słoneczne letnie dni można wziąć kwiaty na zewnątrz: przyspieszy to powstawanie młodych rozetek u tych gatunków, które kwitną latem. Ważne jest, aby upewnić się, że kwiat nie pozostanie w bezpośrednim świetle słonecznym przez długi czas.
Podlewanie i zraszanie
Nadmierne suszenie gleby, jak również nadmierna susza, mogą być śmiertelne dla borówek - roślina preferuje glebę o średniej wilgotności. Podlewanie bilbery nie powinno być dłuższe niż 1 raz w 5-6 dni - pod warunkiem, że wierzchnia warstwa ziemi nie wyschnie mniej niż 3-4 cm.
Najlepiej stosować nawadnianie korzeniowe, a także opryskiwanie: w lecie przy suchej pogodzie można rozpylać kwiat do 5 razy dziennie. Zimą podlewanie odbywa się rzadziej, ale nie częściej 1 raz w ciągu 10 dni.
Jeśli nadmiar wody utworzy się na patelni, należy ją spuścić, gdyż inaczej korzenie mogą zacząć gnić. W okresie kwitnienia górna warstwa gleby w doniczce może być pokryta mchem lub zwilżonym glinidem: pomoże to w zatrzymaniu wilgoci w glebie i lepszym nasyceniu całego kwiatu.
Dodatkowe nawożenie
W dodatkowym nawozie, bilbery potrzebne są tylko w okresie wegetacyjnym. Nakarm ją specjalnymi nawozami rozpuszczalnymi przeznaczonymi dla gatunków bromeliowców. Możesz użyć zwykłego nawozu - jednak dawkę należy zmniejszyć o połowę. Nawóz stosuje się raz na 15-20 dni, cały okres nawożenia trwa zwykle 2-2,5 miesiąca.
Transplantacja
Regularna transplantacja tego tropikalnego piękna nie jest konieczna: tylko wtedy, gdy kwiat za bardzo rośnie, należy go przenieść do doniczki jeszcze bardziej. Najlepiej wybrać nie głębokie, ale szerokie doniczki lub garnki.
W nowej donicy podłoże jest pokryte: mieszanką humusu, piasku rzecznego, torfu liściowego i gleby. Przygotowana gleba jest dobrze nawodniona (na tym etapie możliwe jest wytworzenie nawozu), a roślina jest przeszczepiana.
Hodowla Bilberg
Istnieje kilka sposobów na rozmnażanie borówek: każdy ma swoje zalety i wady.
Z nasion
Najbardziej kłopotliwa metoda reprodukcji kwiatu. W przypadku tej metody najlepiej nadają się nasiona świeże, a nie suszone. Zebrane nasiona namoczone są w słabym roztworze nadmanganianu potasu i lekko wysuszone. Następnie przygotowuje się specjalne pojemniki: umieszcza się w nich mieszaninę wilgotnego piasku rzecznego i torfu.
Przygotowane nasiona sadzi się w wilgotnej glebie (należy je przycisnąć do głębokości 1 cm). Na górze pudełka są pokryte szkłem lub przezroczystym opakowaniem w celu uzyskania efektu cieplarnianego. Te małe szklarnie są wystawiane w ciemnym, ciepłym miejscu (o temperaturze co najmniej 24 ° C) przez 5-6 tygodni - aż do pojawienia się pierwszych pędów.
W takim przypadku bardzo ważne jest stałe utrzymywanie wilgotności i zapobieganie wysychaniu gleby: w tym celu paczka lub szkło powinny być okresowo usuwane i należy przeprowadzić dobre zraszanie gleby.
Rozmnażanie bilietery z nasionami jest niezwykle rzadkie - jeśli popełnisz błąd na pewnym etapie takiego rozmnażania, nie będziesz w stanie wyhodować kwiatu, będziesz musiał poczekać kolejny rok przed następnym kwitnieniem rośliny.
Boczne gałęzie
Świetny sposób na uzyskanie pełnowymiarowej dużej rośliny bez długiego oczekiwania. W rzeczywistości główna roślina jest po prostu podzielona: procesy boczne (są one również nazywane “dziećmi”) są po prostu umieszczane w innym pojemniku.
Ta metoda jest wygodna, ponieważ taki materiał do sadzenia borówki tworzy dość dużą liczbę, a z jednego kwiatu można uzyskać więcej niż kilkanaście nowych.
“Dzieci” wraz z korzeniami przesadza się do małych doniczek z przygotowaną wilgotną glebą (ważne jest zapewnienie młodym pędom wystarczającej ilości światła słonecznego). Kwitnąca młoda bilberia może już 2 lata po posadzeniu.
Sadzonki liści
Ta metoda jest również nazywana “dzieleniem” - główny kwiat jest podzielony na części. Cięcie liści lepiej jest używać dużego, co najmniej 20 cm: ta kartka będzie miała wystarczającą siłę i energię, aby przetrwać w nowym miejscu. Łodyga musi być ukorzeniona w przygotowanej wilgotnej glebie (mieszaninie torfu i grubego piasku).
Aby to zrobić, sadzi się go w małym garnku z gleby i przykrywa przezroczystym opakowaniem, czapką lub szklanym pojemnikiem na wierzchu. Następnie łodygę umieszcza się w ciepłym (co najmniej 24 ° C) miejscu z regularnym dostępem do światła słonecznego. Przy wsparciu odpowiedniego poziomu wilgotności (trzeba rozpylać łodygę co 3-4 dni), za miesiąc pojawią się pierwsze korzenie.
Szkodniki, choroby i środki kontroli
Pomimo tego, że bilbery jest dość silną rośliną o dobrej odporności, nie jest odporny na ataki różnych pasożytów.
Głównymi szkodnikami tego kwiatu są:
Niemożliwe jest zapobieganie pojawianiu się tych pasożytów, ale obowiązkiem każdego hodowcy roślin jest uratowanie rośliny przed szkodnikami w jak najkrótszym czasie. Dotknięte obszary arkusza są traktowane bawełnianym wacikiem namoczonym w roztworze mydła - muszą dokładnie wytrzeć całą powierzchnię arkusza dezynfekcji.
Jeśli pasożyt zostanie uderzony przez pasożyty w niewielkiej ilości, zwykle wystarcza to, aby szkodniki się wycofały. Jeśli inwazja pasożytów jest bardziej masywna, konieczne będzie uciekanie się do pomocy insektycydu: rozcieńczyć substancję czynną lub karbofoss w wodzie (15-20 kropli na 1 litr) i ostrożnie spryskać ją całą rośliną.
Jeśli pojawiły się grzyby (często występuje po pojawieniu się mszyc), dotknięte liście należy całkowicie usunąć, a dla niezakażonych przeprowadzić leczenie wodą z mydłem.
Do najczęstszych chorób związanych z bilberią należą:
Aby zapobiec rozpoczęciu choroby, dokładnie sprawdzaj kwiat co tydzień: sprawdź elastyczność i jednolitość koloru liści, usuń w razie potrzeby suche liście, nie zapomnij o stosowaniu nawozów i monitoruj poziom wilgotności gleby.
Dlaczego nie kwitnące bilbery w domu
Głównym powodem, dla którego bilbery uparcie odmawia rozkwitu, jest brak wilgoci i światła. Przy regularnym opryskiwaniu latem i zawartości kwiatu z rozproszonym światłem, problemy z kwitnieniem nie pojawiają się. Jeśli jednak bilber nie rozkwitnie, możesz spróbować tej metody: połóż pokrojone jabłko na ziemi garnka i włóż przezroczysty cienki worek na sam kwiat.
Kiedy powstaje klimat cieplarniany, jabłko zaczyna uwalniać etylen - substancję, która przyspiesza proces kwitnienia wszystkich przedstawicieli rodziny bromeliad (w ten sam sposób przyspiesza kwitnienie ananasa). Aby znaleźć kwitnące bilbery na parapecie, możesz także pomnożyć główną roślinę za pomocą metody rozmnażania: mała roślina uprawiana w ten sposób może rozkwitnąć w ciągu roku.
Innym możliwym powodem braku kwiatów na tropikalnej piękności jest niedostateczna mineralizacja gleby. W takim przypadku konieczne jest przeszczepienie bilberii do innej donicy za pomocą nowego, nawożonego i dobrze nawilżonego podkładu.
Bilberia - niezwykła roślina doniczkowa, która dzięki jasnym zewnętrznym danym może być ozdobą Twojego ogrodu kwiatowego. Przestrzeganie optymalnego reżimu temperatury, wilgotności i poziomu światła, a także terminowa pielęgnacja pozwolą cieszyć się pięknem tego tropikalnego gościa przez wiele lat.
Recenzje z sieci
Pierwsze kwitnienie można się spodziewać za około trzy lata. Po pewnym czasie po kwitnieniu rozetka gaśnie, a z pędu lub kłącza rośnie nowa roślina kwitnąca w następnym sezonie. Stare rośliny tworzą zestaw rozetek wąskolistnych, które często kwitną jednocześnie. Po 1-2 miesiącach od kwitnienia zaleca się odcięcie starych rozet.
Billbergia nutans
Upadek bilbery jest najpopularniejszym gatunkiem, często nazywanym “łzami królowej”, za piękne opadające różowe kwiatostany, w których kwiaty nie są tak dekoracyjne jak przylistki, osiągające 30-45 cm długości.
Najbardziej nie kapryśna roślina w mojej kolekcji.
Contents