Różne źródła zawierają sprzeczne informacje dotyczące wprowadzania soli do diety. Dość często można usłyszeć stwierdzenie, że jest szkodliwe dla ciała ptaka. Jest informacja od hodowców drobiu, gdy w wyniku jej jedzenia ptaki zostały zatrute, co doprowadziło do ich śmierci. Fakt, że to prawda, i że wynalazek, i czy możliwe jest karmienie kurcząt domowych solą – spójrzmy razem.

Czy mogę podać sól kurom?

Codzienna dieta warstw to kwestia, do której należy podchodzić z całą powagą, ponieważ zdrowie i zdrowie kurczaka, a więc i jego wydajność, zależą od paszy.

Doświadczeni hodowcy drobiu dostarczają listę żywności, która musi być zawarta w pokarmie ptaków domowych. Dość często w przybliżonym menu na jeden dzień, sól kuchenna jest również określony jako jej ważny składnik wraz z kredy i suplementów mineralnych. Ale co z tym, że weterynarze jednogłośnie twierdzą, że jest on szkodliwy dla ptaków, a jego stosowanie zagraża nie tylko zdrowiu, ale i życiu ptaka.

Tak, rzeczywiście, sól dla kurcząt – niepożądane, ale w dużych ilościach. W tych samych dawkach, w których jest polecany przez hodowców drobiu – 0,5 g – szkoda i niebezpieczeństwo nie ma. Jest to suplement mineralny do podstawowej diety. Nawiasem mówiąc, kury nie muszą codziennie chodzić i samodzielnie otrzymywać żywności, a także podczas karmienia zakupionymi mieszankami paszowymi.

Jaki jest pożytek?

Związek chemiczny NaCl jest niezbędny do normalnego funkcjonowania organizmu kurcząt domowych. Pomaga utrzymać równowagę wodno-solną na poziomie, a także dezynfekuje organizm, hamując rozwój patogennej flory jelitowej, pozytywnie wpływając na samopoczucie ptaka, jego produktywność, tworzenie kości i procesy metaboliczne. Brak sodu prowadzi do naruszeń czynności serca, pracy przewodu pokarmowego, negatywnie wpływa na układ nerwowy i tkanki mięśniowe.

Obowiązkowe jest wprowadzenie tego elementu do paszy warstw, które są pozbawione możliwości codziennego chodzenia po ulicy.

W okresie wzrostu kurczęta potrzebują szczególnie sodu. Można go uzyskać z dodatków mineralnych, zieleni (np. Mniszka lekarskiego, babki, szczawiu, koniczyny) i soli. Uważa się również, że sól pomaga poprawić apetyt drobiu. Ponadto, solone jedzenie jest smaczniejsze i jest lepiej zjadane przez ptaki.

Chlorek sodu jest również niezbędny dla kur. Czasami w wieku 21-45 dni zaczynają dziobać się nawzajem krwawymi ranami. Oznacza to, że młody organizm nie ma wystarczającej ilości sodu. Konieczne jest albo przeniesienie ich do wysokiej jakości paszy mieszanej, albo dać im pić słaby roztwór soli wodnej.

Jak to może boleć

Przy użyciu soli w dużych ilościach kurczak ma ciężkie zatrucia i często kończy się śmiercią. Dawka wystarczająca do spowodowania śmierci ptaka wynosi 3,5-4,5 g na 1 kg masy ciała. Intoksykacja rozwija się 4 dni po spożyciu zwiększonej ilości soli.

Objawy zatrucia NaCl są następujące:

• silne pragnienie;
• wymioty;
• niespokojne zachowanie;
• ciężki oddech;
• zmiana koloru skóry na czerwony lub niebieski;
• naruszenie koordynacji ruchów.

Na późniejszym etapie pojawiają się drgawki.

Jeśli zauważysz takie objawy u swoich ptaków i istnieje podejrzenie, że mogą użyć zwiększonej ilości soli, pilnie potrzebujesz wody.

Jeśli ptaki nie są w stanie samodzielnie pić, trzeba je pić siłą, otwierając dziób i wylewając płyn strzykawką.
Po lutowaniu zaczynają karmić kurczaki wywabianiem siemienia lnianego, chlorku potasu, glukozy. Pamiętaj, aby skonsultować się z weterynarzem.

Jak i ile soli podawać kurczętom

Dla warstw, które należą do wszystkich kierunków, tj. jaja, mięso i jaja mięsne, o każdej porze roku zaleca się dodanie do pokarmu 0,5 g soli dziennie. Jeśli mówimy o wadze jedzenia, to za 1 kg powinno być 3-4 gramów soli. Dodaje się go do mokrych pieczarek (zmieszanej paszy z warzywami) i owsianki.

Tak więc przybliżona codzienna dieta jednego ptaka może wyglądać tak:

• 120 g ziarna;
• 30 g wilgotnego zacieru;
• 100 g ugotowanych ziemniaków;
• 7 g ciasta;
• 3 g kredy;
• 2 g mączki kostnej;
• 1 g drożdży;
• 0,5 g soli.

W przypadku kurcząt w wieku 50-60 dni ilość soli dziennie nie powinna przekraczać 0,05 g. Od 50. dnia można go zwiększyć do 0,1 g.

Dlatego pomimo faktu, że lekarze weterynarii zgłaszają szkodliwość soli dla zdrowia kurcząt, dodatek ten jest im absolutnie niezbędny, jeśli na farmie nie ma woliery drobiowej. Wchodzenie do niego jest konieczne w przypadku mikrodawek, w żadnym przypadku nie przekraczających zalecanej dawki dziennej. Tylko w takim przypadku organizm niosący będzie korzystał z uzupełniania sodu. Kurczaki, które mogą chodzić przez cały dzień i same szukać paszy lub karmione specjalnymi zakupionymi karmami, nie muszą mieszać soli z jedzeniem.

Recenzje

Jest skłonny stanąć po twojej stronie w sporze ze swoją dziewczyną. Najważniejsze – nie daj się ponieść. Niewielka ilość soli w porcji kur nie tylko nie będzie szkodliwa, ale może również przynieść korzyści. Ja też delikatnie podsalivayu Mezhki.

Teraz, w odniesieniu do uzasadnienia. Jeśli nie używasz mieszanej paszy lub dodatków paszowych, to w przyrodzie kur (zboża, zielenie …) praktycznie nie ma chlorku sodu (soli kuchennej). Ale krew zwierząt i ptaków to lekko roztwór soli. Ponadto sól zmniejsza aktywność pasożytów jelitowych (do tego celu roślinożercy lizą sól). Można oczywiście wspinać się po sieci i szukać sprytnych obliczeń naukowych na ten temat, ale lenistwa.

alan6084

http://www.lynix.biz/forum/sol-v-ratsione-kur#comment-294329

Jakościowa słoma odnosi się do tradycyjnych materiałów używanych do konserwacji zarówno ras dekoracyjnych, jak i przemysłowych królików. Jest szeroko stosowany jako miot przyjazny dla środowiska, niezależnie od warunków przetrzymywania zwierząt. Jednak poza tym słoma dość często służy jako pożywna przynęta w diecie puszystych zwierząt. W tym artykule przyjrzymy się szczegółowo podstawowym zasadom wykorzystania słomy jako paszy, a także określimy główne przeciwwskazania i szkodliwość tego produktu dla organizmu króliczego.

Czy królik może słomić?

Mimo wielu sprzecznych opinii wśród hodowców na całym świecie na temat zalet słomy, ten produkt w diecie zwierząt futerkowych stosowany dość powszechnie, zwłaszcza z brakiem wysokiej jakości siana lub innej paszy objętościowej. Jego główną wartością dla organizmu królika jest wysoka zawartość błonnika.

Materiał ten w szczególności potrzebą wszystkie rodzaje roślinożerne, jak brak włókien silnych zaburzeń przewodu pokarmowego mogą występować w organizmie, jak również innych schorzeń zwyrodnieniowych sąsiednich organów i układów. Ponadto, codzienne stosowanie słomy ma niewielki wpływ stymulujący na przewód pokarmowy.

Przyspiesza to ruch pokarmu w jelitach, co nie tylko poprawia trawienie innych pokarmów przez organizm, ale także stabilizuje aktywność jelit jako całości. W rezultacie następuje poprawa ogólnego stanu organizmu, zwiększenie odporności i poprawa jakości ostatecznej produkcji królika. Jest to szczególnie ważne w hodowli ras mięsnych, ponieważ brak błonnika w diecie królików staje się główną przyczyną zaburzeń metabolicznych, a wraz z tym – i jakości mięsa.

Jednak mimo korzyści dla organizmu zwierzęcego, słoma powinna być używana wyłącznie jako dodatkowe karmienie. Ze względu na to, że zbiera się pod koniec sezonu wegetacyjnego, słoma ma niską zawartość białka, węglowodanów, tłuszczów i innych substancji. Dlatego całkowita wymiana siana na słomę może spowodować wyczerpanie diety, a także doprowadzić do pogorszenia stanu zdrowia zwierząt i ich odporności. W ostatecznym wyniku wpłynie to negatywnie na jakość i ilość produktów końcowych zwierząt gospodarskich.

Które najlepiej użyć

Słoma jest produktem ubocznym wielu roślin uprawnych, zarówno roślin strączkowych, jak i zbóż. Jednak nie każda jej różnorodność jest szczególnie przydatna dla organizmu zwierzęcego. Dlatego najbardziej powszechne w nowoczesnej produkcji zwierzęcej, w tym w hodowli królików, są słoma tylko 3 uprawy: pszenica, jęczmień, proso. Tylko w tym przypadku, słomiana opatrunek górny stanie się naprawdę rozwiązaniem przy tworzeniu wysokojakościowej i zbilansowanej diety dla królików.

Pszenica

Słoma pszeniczna jest jedną z najczęstszych na świecie. Najbardziej przydatne dla zwierząt są wyłącznie pochodne pszenicy ozimej. Wynika to z faktu, że kultury wiosenne różnią się krótszym okresem wegetacji niż rośliny ozime, co bezpośrednio wpływa na ilość nagromadzonych substancji w zbożach i resztkach roślinnych. Słoma pszeniczna charakteryzuje się jednak niską wartością odżywczą w stosunku do powiązanych produktów.

Jego główne zalety to ogromna zawartość błonnika i zwiększone stężenie witaminy D. W rezultacie, okresowe stosowanie produktu nie tylko poprawia trawienie, ale także pomaga poprawić stan układu kostnego, a także w celu zwiększenia strawności składników mineralnych z drugiego kanału. W końcowym efekcie promuje aktywację metabolizmu i poprawę odporności zwierząt na wiele niekorzystnych czynników.

Jęczmień

Słoma jęczmienna jest produktem ubocznym uprawy jęczmienia. Jest to lepsze od diety królików niż pszenicy. Zawiera również ogromną ilość błonnika, a poza tym – i wiele substancji biologicznie ekstrakcyjnych. Ponadto taka słoma zawiera wyższe stężenie surowego białka, co pozytywnie wpływa na masowość zwierząt.

Nie zapominaj, że słoma jęczmienna zawiera wysokie stężenie żelaza i manganu, które mają pozytywny wpływ na układ krwionośny.

Żądany

Słoma słomiana jest najbardziej przydatna dla królików. Zawiera maksymalną ilość suchej masy, która ma pozytywny wpływ na aktywację trawienia. Podobnie jak słoma jęczmienna, łodyga prosa charakteryzuje się dostatecznie wysokim stężeniem substancji biologicznie ekstrahujących, co prawie całkowicie eliminuje odrzucanie pokarmu dla zwierząt. Ten produkt wyróżnia się również wysokim stężeniem potasu.

Ten pierwiastek jest niezwykle ważny dla organizmu, ponieważ bez niego pobudliwość pobudliwości narządów i tkanek, metabolizmu węglowodanów, a także syntezy różnych enzymów jest naruszona. Ma to bezpośredni wpływ nie tylko na szybkość wzrostu, ale także na użyteczność rozwoju gatunków przemysłowych. Ponadto, produkt zawiera dużo żelaza, manganu i karotenu, z których wszystkie mają pozytywny wpływ na pracę układu odpornościowego i układu rozrodczego, a także promowanie normalnego rozwoju fizycznego ciała.

Jak prawidłowo podawać słomę

W czystej postaci nie zaleca się podawania słomy zwierzętom. Pomimo dużej zawartości różnych składników odżywczych, produkt ten jest uważany za wyjątkowo słaby w białkach, witaminach i innych składnikach. Najlepiej jest używać go jako składnika wszystkich rodzajów mieszanek składników odżywczych w przygotowywaniu złożonych pasz. Główną korzyść z tego produktu obserwuje się, zastępując od 25 do 50% całkowitej ilości surowej żywności stosowanej w diecie.

Tradycyjnie do wzbogacania siana stosuje się gruboziarniste pozostałości roślinne, jednak słoma może być przygotowywana na bazie soczystej i skoncentrowanej paszy. W tym przypadku w słomie górnej słomy wprowadza się w obliczeniu 1: 5. Większość gospodarstw stosuje surowy niepreparowane słoma, ale jest korzystne, gdy taki produkt jest wstępnie przetwarzany w celu drobnego sieczki o 0,5-1 cm, a następnie będzie można rozprowadzać równomiernie pomiędzy głównymi składnikami paszy.

Aby zwiększyć strawność takiego opatrunku, zaleca się wykradanie go we wrzącej wodzie na 30 minut. Pomoże to przekształcić słomę na mniejszą wagę w celu przetworzenia układu trawiennego. Ponadto w tym przypadku możliwe będzie maksymalne wyeliminowanie korzyści ze wszystkich produktów żywnościowych, a także zapobieganie podrażniającym działaniu grubej paszy na przewód żołądkowo-jelitowy królików.

Przeciwwskazania i szkoda

W opisanych powyżej normach słoma jest absolutnie bezpiecznym produktem dla organizmu zwierzęcego, który nie powoduje żadnych skutków ubocznych. Jednakże, aby zapewnić, że taka żywność nie powoduje poważnych zaburzeń trawiennych, musisz wiedzieć o głównych przeciwwskazaniach do jej stosowania. Przede wszystkim nie zaleca się surowej żywności o wysokiej zawartości błonnika:

• zwierzęta w wieku poniżej 6 miesięcy;
• z zaburzeniami przewodu żołądkowo-jelitowego;
• podczas poważnych chorób zakaźnych;
• z nadmiarem w diecie siana.

Ponadto, nie zapominaj, że wprowadzenie słomy do diety zwierząt powinno być ostrożne, w przeciwnym razie nadmiernie gruba żywność może spowodować podrażnienie układu pokarmowego. Aby to osiągnąć, słomiana opatrunek jest wprowadzany do diety stopniowo, przez kilka tygodni, zaczynając od 5% całkowitej wagi suchej karmy dziennie, a kończąc na 25-50%.

Co jeszcze możesz karmić króliki

Oprócz podstawowych gruboziarnistych pasz, dość często w racji ras rolniczych królików stosuje się takie dodatkowe nawożenie:

1. Świeże igły – jest źródłem witamin i minerałów, szczególnie ważnym w okresie zimowym. Takie karmienie pozwala poprawić apetyt zwierząt i włosów, zwiększyć energię wzrostu. Igły są stosowane jako starannie pokrojone kawałki w mieszance z grubymi lub soczystymi paszami, w ilości 150-200 g na dzień / osobnika.
2. Młode gałązki – są źródłem witamin, minerałów i błonnika. Użyj takiego dodatkowego nawożenia pod nieobecność siana i słomy zimą lub wczesną wiosną i tylko w czystej postaci. Często stosuje się w tym celu gałązki brzoza, osika, guma arabska, wierzba, wiśnia, wiąz, grab, gruszki, dąb, wierzba, klon, leszczyny, wapno, malina, olcha, jesion, liliowy, śliwki, wierzba, topola, jabłkowy i popiołu. Ilość takiego paszy może być nieograniczona, ale najlepiej, jeśli jej objętość nie przekracza 50% całkowitej masy grubej paszy.
   Ważne! Królikom zaleca się, aby nie podawały szmat z moreli, rozmarynu, trawy wrzecionowatej, czarnego bzu, wilczego łyka, kruszyny i wiśni. Zawierają niebezpieczne toksyczne substancje, które mogą powodować poważne obrażenia u puszystych zwierząt.

3. Myakina – ten produkt jest pochodną upraw zbóż i powstaje w procesie młócenia ziarna. W przeciwieństwie do innych pasz objętościowych, plew charakteryzuje się wysoką wartością odżywczą, a także zwiększoną zawartością witamin i ważnych pierwiastków śladowych. Często używają go w mieszaninie z mieszaną paszą. W tym celu pół wiadra sieczki miesza się dokładnie z 1 kg zmieszanego surowca, po czym mieszaninę wylewa się wrzącą wodą (6 litrów) i utrzymuje przez 1,5 godziny. Produkt podaje się zwierzętom nie więcej niż 1 raz dziennie, zastępując jedną z metod podawania paszy objętościowej.
4. Bran – jest skorupą ziaren wszelkiego rodzaju roślin zbożowych, która jest również uzyskiwana przez omłot. Są one używane jako jeden ze składników wszelkiego rodzaju zacieru. W tym celu otręby są gotowane na parze we wrzącej wodzie przez 30-60 minut. Liczba otrębów w codziennej diecie królików nie powinna przekraczać 20% całkowitej wagi grubej paszy.

Słoma jest ważnym i niezbędnym produktem, który należy znaleźć w diecie każdego królika. Takie pasze pozwalają na intensyfikację trawienia, metabolizm, a wraz z tym wzrost nie tylko asymilacji innych produktów spożywczych, ale także jakości produktów zwierzęcych. Jednak ten górny opatrunek powinien być stosowany ostrożnie i ostrożnie, w przeciwnym razie może spowodować naruszenie przewodu pokarmowego zwierząt, a także spowodować poważne uszkodzenie farmy.

Wraz z nadejściem wiosny, gdy śnieg spada z pól i łąk i zaczyna rozgrzewać słońce, pojawiają się mlecze. Ich jasna zieleń zadowala nie tylko osoby zmęczone zimową siarką, ale także króliki. Uwielbiają tę roślinę długie uszy, ale pytanie brzmi, jak użyteczne jest to, ponieważ istnieje opinia, że ​​dmuchawce mogą wyrządzić więcej szkody niż pożytku.

Czy mogę dać mlecze?

U królików roślina ta jest jednym z głównych przysmaków. Doświadczeni rolnicy w kwestii, czy można dać tym gryzoniom dmuchawce, odpowiedz twierdząco, ale zauważcie, że trzeba być ostrożnym.

Konwencjonalne króliki

Ten kwiat jest głównym źródłem wapnia, nie tylko dla młodych zwierząt, ale także dla dorosłych. Ponadto zawiera dużą liczbę witamin A, B2, B4, C, E, żelaza i fosforu. Również w dmuchawcu występują takie ważne substancje, jak terpenoidy, glikozydy, karotenoidy, które przyczyniają się do prawidłowego wzrostu młodych potomstwa królików.

Korzenie tego zioła są używane:

• zwiększyć apetyt,
• dla normalizacji trawienia,
• jako profilaktyczne dla kokcydiozy.

Jednak najwięcej składników odżywczych znajduje się w łodygach i liściach. Szczególnie przydatny jest mniszek lekarski dla kobiet w okresie laktacji. Promuje produkcję mleka, działając jednocześnie jako środek moczopędny. Należy pamiętać, że tę roślinę można wprowadzić do diety dopiero w trzecim tygodniu życia młodego potomstwa.

Jeśli położysz zielone warzywa przed królikami, najpierw je zaciekawią, a potem z wielką przyjemnością zjedzą je. Na początek młode zwierzęta muszą dawać jeden lub dwa kwiaty dziennie, a następnie stopniowo zwiększać normę, dodając liście i korzenie. W takim przypadku konieczne jest monitorowanie ogólnego stanu zdrowia zwierzęcia.

Dekoracyjne

W przypadku egzotycznych ras królików mniszek lekarski jest równie użyteczny jak zwykłe króliki. Z wielką przyjemnością jedzą zarówno łodygi i liście, jak i kwiaty z korzeniami. Ale musisz ściśle monitorować objętość tego jedzenia. Nadmierne używanie dmuchaw może prowadzić do opóźnienia wzrostu królika. A także – spowodować nieregularne oddawanie moczu i rozwój zapalenia pęcherza.

Jak prawidłowo karmić

Dmuchawiec – jest to przede wszystkim roślina lecznicza, dlatego bardzo ważne jest przestrzeganie zasad żywienia i proporcji diety.

1. Wiosną i latem można go podawać 3 razy dziennie, z optymalnym czasem karmienia – 06:00, 15:00 i 19:00. Wczesnym rankiem należy podać 1/2 normy dziennej, w środku dnia 1/3 normy, a wieczorem podać pozostałą objętość.
2. Zimą ramy czasowe karmienia są nieznacznie przesunięte (08:00, 12:00, 17:00), ale zachowane zostają wymogi dotyczące konsumpcji.

Rośliny muszą być zbierane na ekologicznie czystych obszarach (z dala od dróg i szkodliwych zakładów produkcyjnych). Ponadto przed użyciem należy go wcześniej przygotować. Świeżo zerwane mlecze są dokładnie myte w gorącej wodzie (ale nie we wrzącej wodzie), a następnie dokładnie wysuszone. W tym celu roślina jest zawieszona w zacienionym miejscu, gdzie będzie dobrze dmuchana. Po tym jak cała wilgoć wyparowała z powierzchni, można ją zmiażdżyć lub podać w całości.

Kwitnące wierzchołki

Kwitnienie dmuchawca można podzielić na dwa okresy: z żółtymi i białymi (nasiennymi) kwiatami. Największą korzyścią dla królików są żółte kwiaty, ale ich objętość powinna być minimalna. Można to wytłumaczyć faktem, że rozrywając roślinę uwalnia płynny napój mleczny, który ma gorzki smak i nie wszystkie zwierzęta muszą je lubić.

W przypadku królików najlepiej wybrać rośliny, które tylko zakwitły. Łamiąc je, musisz uważać, aby zachować maksymalną ilość pożytecznych pyłków. Top kwitnienia zawiera dużo soli wapniowych i mineralnych, które są przydatne dla zębów.

Norma konsumpcji wierzchołków kwiatowych latem dla jednej osoby dorosłej wynosi nie więcej niż 100 gramów kwiatów dziennie. Wskazane jest jednak, aby ich nie odrywać, ale aby każdemu z osobna królika przypisać całą roślinę, tak aby przynosiła ona maksymalne korzyści dla organizmu.

Liście i łodygi

Dla królików jest to najbardziej ukochana część mniszka lekarskiego i konsumują go z wielkim apetytem. Możesz dać takie zielenie zarówno w czystej postaci, jak i posiekane (zmieszane z innym jedzeniem).

Substancje odżywcze zawarte w liściach i łodygach pobudzają pracę nerek i wątroby, usuwając w ten sposób toksyczne substancje z organizmu zwierzęcia. Norma konsumpcji w okresie letnim tego przysmaku wynosi 600-800 g dziennie.

Połączenie z innymi kanałami

Najlepiej jest dać mniszek lekarski zmieszany z innymi zieleniami. Idealnie łączy się z babką, piołunem lub wrotyczem. Ta kombinacja ziół ma dobre działanie przeciwpasożytnicze. Daj tę mieszaninę zaleca się 1-2 razy w tygodniu. To ochroni zwierzę przed przedawkowaniem wapnia, które jest bardzo mocno zawarte w tej roślinie.

Mieszając z innymi ziołami, należy obserwować proporcje: zawartość mniszka lekarskiego w takiej mieszaninie nie powinna przekraczać 30%. Ponadto nie należy lekceważyć szorstkiego włókna, dlatego konieczne jest, aby siano było zawsze dostępne dla królików.

Zasady zbierania i przechowywania

Mlecze, podobnie jak inne rośliny, można podawać nie tylko podczas obfitego wzrostu, ale także zimą, gdy organizm zwierzęcia potrzebuje dodatkowych witamin i składników odżywczych. Jednak tylko zgodnie z zasadami zbierania i przechowywania, możesz zaoszczędzić maksymalną korzyść tych zielonych.

Jak się przygotować

Jak już wspomniano, zbieranie dmuchaw jest konieczne w ekologicznie czystym miejscu. Jednak do karmienia królików można specjalnie zasiać niewielki obszar – w tym przypadku można dokładnie zminimalizować wpływ negatywnych czynników. Rozwijając się niezależnie musisz pamiętać, że pozbycie się tego chwastu jest bardzo trudne, ponieważ jest w stanie szybko przywrócić populację.

Rozpoczęcie zbioru zielonego pokarmu na zimę powinno być późnym latem. Najlepiej zrobić to w ciągu dnia, kiedy rosa na liściach już wyschła. Zbieranie zielonych, musisz uważnie monitorować, że nie ma:

• narkotyk,
• jaskier,
• wilczomlecz,
• chebraiczny,
• glistnika i innych trujących roślin.

Po zebraniu zasada zbioru jest taka sama jak w przypadku świeżo zebranych roślin, które natychmiast trafiają na paszę:

• spłucz gorącą wodą;
• suszyć w zacienionym miejscu, gdzie występuje niewielki przeciąg;
• mielić dla wygody przechowywania i dalszego karmienia.

Roślinę można suszyć w pomieszczeniu, ale nie powinna ona zawierać kurzu i pleśni. Aby przyspieszyć proces suszenia, pomoże dodatkowa wentylacja.

Jak przechowywać

Suszone mlecze powinny być przechowywane w suchym pomieszczeniu, w którym występuje ciągły obieg świeżego powietrza i nie ma wilgoci. Zmiażdżoną roślinę można zmieszać z inną trawą, a suchą całość można dodać do siana.

Niektórzy rolnicy wolą mielenie zieleni tego kwiatu na mąkę. W tej formie wygodnie jest dodać ją do zacieru, a gdy jest szybko trawiona, nie tracąc swoich właściwości odżywczych.

Mniszek lekarski dla królików to nie tylko pyszna uczta, ale także źródło przydatnych witamin i składników odżywczych. Jednak wprowadzając go do diety, musisz dokładnie monitorować stan zdrowia królików, ponieważ nie są one zbyt wybredne w jedzeniu, a duża ilość tego zioła może spowolnić wzrost zwierzęcia. Konieczne jest także przestrzeganie zasad jej przygotowania i przechowywania.

Trudno znaleźć kogoś, kto nie lubi winogron. Ktoś bardziej lubię białe oceny, ktoś – ciemny, ktoś nie robi różnicy w zależności od koloru. I, nawiasem mówiąc, całkowicie na próżno, ponieważ w tym jagodowym kolorze naprawdę ma znaczenie, a nie tylko estetyczne. Interesujące są czarne winogrona, dla których jest użyteczne i jak najlepiej wykorzystać ten niesamowity dar natury – temat naszej dzisiejszej rozmowy.

Zawartość kaloryczna i skład chemiczny

Oczywiście, mówiąc o składu chemicznego i wartości kalorycznej winogron w ogóle, może prowadzić nie tylko wartości przybliżone, ponieważ wiele zależy od konkretnego gatunku, od miejsca wzrostu, a także stopień dojrzałości (np procentowa cukru w ​​gronach może się zmieniać od 14% do 23% przy czym gdy jagody suszy rodzynki, objętość cukrowych nim ze względu na parowanie wody może osiągnąć nawet 50%).
 
To samo dotyczy zawartości kalorii. Średnio możemy mówić o 60-75 kcal na 100 gramów produktu.

Około 80% winogron składa się z wody, 2-3% w jagodzie to popiół, pozostałe – włókna spożywcze i węglowodany, w tym sacharoza, heksoza, pentoza, skrobia i celuloza.

Wartość energetyczna jagód:

• węglowodany: 17% (w przybliżeniu cukier może być znacznie większy);
• Tłuszcze (w tym nienasycone, mono- i poli-nasycone kwasy tłuszczowe): 0,1-0,4 g;
• Białka: 0,6-0,7 g.

Jagody zawierają dużo witamin, w tym:

• witamina A (beta-karoten);
• witamina B1 (tiamina);
• witamina B2 (ryboflawina);
• witamina B4 (cholina);
• witamina B5 (kwas pantotenowy);
• witamina B6 (pirydoksyna);
• witamina B8 (inozytol);
• witamina B9 (kwas foliowy);
• witamina K (filochinon);
• witamina C (kwas askorbinowy);
• witamina E (tokoferol);
• witamina PP (niacyna).

Wśród minerałów, które są niezbędne dla naszego ciała w winogronach, należy wymienić przede wszystkim:

• Ca (wapń);
• Mg (magnez);
• K (potas);
• Zn (cynk);
• Cu (miedź);
• Mn (mangan);
• Fe (żelazo);
• Na (sód);
• Se (selen);
• P (fosfor);
• F (fluor).

Ponadto wiele innych substancji biologicznie czynnych jest zawartych w winogronach, a ich pełna lista nie jest jeszcze w pełni zrozumiała. Wiadomo, że w jagodzie znajdują się garbniki i pektyny, glikozydy, kwasy organiczne, naturalne barwniki i aromaty, peptydy i aminokwasy, enzymy i biokatalizatory.
 
Wszystko, co powiedziano powyżej, odnosi się również do każdego rodzaju winogron. Ale ciemne odmiany mają jedną niezaprzeczalną przewagę nad bielą.

Ciemna barwa jagód jest dołączona specjalna substancja zwana resweratrolem. Jest to specyficzny pigment roślinny, rodzaj polifenoli.

Wartość tej substancji polega na tym, że ma ona właściwości wiązania wolnych rodników powstających w wyniku niedokończonych reakcji redoks zachodzących w naszym ciele. Innymi słowy, resweratrol jest naturalnym przeciwutleniaczem.

Z tego samego powodu, purpurowe bakłażany są bardziej przydatne niż biała, czerwona fasola niż zielona, ​​fioletowa bazylia.

Najwyższa zawartość resweratrolu znajduje się w skórze czarnych winogron i ich kości, co oznacza, że ​​w żadnym wypadku nie jest konieczne wypluwanie tych części jagód.

Stwierdzono również, że najbardziej przydatne są kwaśne odmiany jagód, ich właściwości przeciwutleniające są znacznie wyższe.

Niż przydatne czarne winogrona

O zdolności czarnych winogron, aby pomóc organizmowi radzić sobie z wolnymi rodnikami, niebezpiecznymi dla naszego zdrowia i młodości, już powiedzieliśmy. Jednak opisany wyżej skład witamin i składników mineralnych pozwala mówić o wielu innych przydatnych właściwościach. Rozważmy tylko niektóre z nich.

Dla odporności

Odporność, jak wiadomo, jest naturalną obroną, którą nasz organizm buduje w walce z wrogami wewnętrznymi i zewnętrznymi.

Całkowita i niekontrolowane stosowanie antybiotyków, złe środowisko i innych negatywnych czynników niszczą tę naturalną barierę, dlatego produkty, które pozwalają na to, aby odzyskać, bez uciekania się do sztucznych modulatory immunologiczne, są szczególnie cenne.

Czarne winogrona wzmacniają odporność w taki sam sposób jak jagody. I to nie tylko polifenole i kwas askorbinowy.

Jeśli resweratrol pomaga zapobiegać przedwczesnemu starzeniu się, chorobie Alzheimera, rozwój stanu zapalnego i innych problemów, Pterostilbene (jeden jest zawarty w winogronach immunostymulanta) ma działanie przeciwnowotworowe, a ponadto wyświetla ciała „złego” cholesterolu.

Resweratrol i pterostilben z udziałem witaminy D stymulują pracę peptydu przeciwdrobnoustrojowego katelicydyny, który jest często nazywany niespecyficznym czynnikiem miejscowej obrony organizmu przed różnymi patogenami.

Do układu sercowo-naczyniowego

Czarne winogrona mają korzystny wpływ na układ sercowo-naczyniowy. Zawarte w owocach biologicznie aktywne substancje pobudzają produkcję we krwi tlenku azotu, który rozpuszcza krew i zapobiega powstawaniu w niej skrzepów (skrzepliny).

W rezultacie prawdopodobieństwo ataków serca i udarów jest znacznie zmniejszone.

Do przewodu żołądkowo-jelitowego

Czarne winogrona stymulują produkcję enzymów uczestniczących w procesie trawienia pokarmu i regulują motorykę żołądka.

Szczególnie ważne w regulacji ciemnym winogron wydzielania soku trzustkowego, co słodkie owoce są stosowane w leczeniu zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego, takie jak dyskinezy żółciowej.

Stosowanie winogron w małych ilościach zwiększa apetyt, poprawia pracę jelit, “wypycha” odpady żywnościowe i zapobiega rozwojowi zaparć, a także łagodzi uczucie ciężkości po ciasnym posiłku.

Do nerek

Jagody mają działanie moczopędne, a zatem mają korzystny wpływ na pracę nerek. Ponadto ten produkt stymuluje procesy metaboliczne w ciele, co zapobiega gromadzeniu się w nim różnych produktów odpadowych.

Wynika to z tej właściwości winogron jest doskonałym zapobieganiem kamicy żółciowej, powstawaniu piasku w nerkach.

 
Jedna z najniebezpieczniejszych chorób XXI wieku, Amerykanie nazywają tak zwanym zespołem metabolicznym.

Jest to patologia ogólnoustrojowa, charakteryzująca się jednoczesnym wzrostem cukru we krwi, podwyższonym ciśnieniem krwi i nadwagą. Właśnie dzięki temu warunkowi czarne winogrona mogą konkurować w złożony sposób.

Do pracy mózgu

Jak wiesz, mózg potrzebuje cukru. Jednak cukierki jako mentalne “doładowywanie” nie są dobrą decyzją, a “powolne” węglowodany są zbyt długo trawione, abyśmy mogli szybko rozweselić, kiedy jest to potrzebne.

Ale czarne winogrona, szczególnie słodkie odmiany winne – są dokładnie tym, czego potrzebujesz. Nawiasem mówiąc, witamina B6 zawarta w jagodach jest również bardzo potrzebna naszemu mózgowi.

Dla układu nerwowego

Winogrona dużo magnezu i element ten, w szczególności w tandemie ze wspomnianym witaminy B6, umożliwia organizmowi poradzić sobie z negatywnymi skutkami stresu (zarówno fizycznych i psychicznych), emocjonalne napięcia, depresji, nerwic.

Magnez pomaga naszym ciałom “zrelaksować się” poprzez obniżenie pobudzenia ośrodkowego układu nerwowego.

To z tego powodu, że brak magnezu natychmiast wpływa na nasze samopoczucie: zaczynamy doświadczać niewytłumaczalny niepokój, zaburzenia snu, uwagi i pamięci, jest zmęczenie, drażliwość, irracjonalne lęki i bóle głowy.

Wszystko to pomoże pozbyć się regularnego używania czarnych winogron i (w małych, oczywiście ilościowych) dobrego czerwonego wina.

Do skóry, paznokci i włosów

Właściwości przeciwutleniające winogron pomagają zapobiegać przedwczesnemu starzeniu się skóry. Jest to również promowane przez witaminę A zawartą w jagodach.

Kwas askorbinowy chroni komórki naszego naskórka przed szkodliwym działaniem środowiska, a witaminy z grupy B poprawiają kondycję skóry, paznokci i włosów. Ponadto potas pomaga nasycić skórę wilgocią, a kwasy organiczne zapewniają naturalny proces regeneracji.

Wynik jest oczywisty: ci, którzy jedzą dużo winogron, zawsze wyglądają świeżo i sprawnie.

Winogrona, nawiasem mówiąc, są często używane jako składnik różnych receptur kosmetycznych. Dodawany jest do maseczek przeciwzmarszczkowych i odżywczych, a także do środków przeciwtrądzikowych, a nawet kremów przeciwsłonecznych.

Czy to możliwe

Wiemy już o ogólnych korzyściach zdrowotnych owoców jagodowych. Ale są pewne “grupy ryzyka” – warunki, w których należy traktować dietę z najwyższą ostrożnością.

Na przykład podczas ciąży i laktacji, z cukrzycą, a także w dzieciństwie, wiele przydatnych i cennych produktów może być niepożądanych, a nawet niebezpiecznych. Zobaczmy, czy ta zasada dotyczy winogron.

W ciąży

Pomimo tego wielu ekspertów zaleca, aby przyszłe matki odmawiały jedzenia winogron, te środki ostrożności nie mają nic wspólnego z oficjalnym stanowiskiem Światowej Organizacji Zdrowia.

Jednak świeże jagody i sok wysokiej jakości (bez konserwantów i barwników) na tym etapie mogą być spożywane i potrzebne. Ważne jest, aby nie nadużywać produktu (biorąc pod uwagę jego wystarczająco wysoką kaloryczność) i upewnić się, że nie ma reakcji alergicznych.

Po drodze zauważamy, że nie należy obawiać się stosowania produktów alergizujących, aby nie wywoływać u dziecka predyspozycji do alergii.

Ostatnie badania pokazały, że istnieje nie tylko bezpośredni związek między tymi zdarzeniami, ale istnieje odwrotna zależność: im szybciej dziecko zapozna się z alergenem, tym szybciej rozwinie się przed nim.
 
Jeszcze jedna uwaga: przyszła mama powinna jeść winogrona oddzielnie od innych owoców, ciężkich posiłków, a także mleko, woda mineralna, kwas chlebowy, ponieważ takie kombinacje są zbytnio obciążenie na brzuchu i może powodować fermentację w jelitach.

Matki karmiące piersią

Wszystko, co zostało powiedziane powyżej w odniesieniu do ciąży, w pełni odnosi się do okresu karmienia piersią.

Wiele matek karmiących piersią obawia się jedzenia winogron, ponieważ może to wywołać kolkę u dziecka. W związku z tym należy zauważyć, że prawdziwą przyczyną występowania kolki u dzieci do tej pory lekarze nie jest ustalona.

Jako wersję, rzeczywiście, rozważamy związek między tym bolesnym stanem a jakością mleka, który z kolei jest determinowany przez dietę matki. Ale to tylko wersja.
 
Jeśli twoje dziecko ma kolkę, nie ma sensu ograniczać się do jedzenia pożytecznej jagody. Wystarczy nie tracić poczucia proporcji i unikać niebezpiecznych kombinacji wymienionych powyżej.

Z cukrzycą

“Związek” między winogronami i cukrzycą jest złożonym i nawet kontrowersyjnym problemem.

Do niedawna wierzono, że skoro jagoda zawiera dużą ilość cukru, to w diecie diabetyków nie powinno być pod karą śmierci. Jak się jednak okazało, wszystko nie jest tak jednoznaczne.

Po pierwsze, glukoza i fruktoza obecne w winogronach przyczyniają się do wzrostu poziomu insuliny we krwi, a w konsekwencji w przypadku cukrzycy typu 1 taki produkt jest nawet wykazany.
 
Po drugie, nawet przy drugiej formie cukrzycy jagoda może być przydatna. Tak więc, w celu zapobiegania powikłaniom stanu pacjenta, zaleca się stosowanie celowych winogron, pod warunkiem, że są dozowane, a jagoda jest wybrana prawidłowo.

Do celów terapeutycznych pacjentowi zaleca się kurs leczenia trwający sześć tygodni. Rozpocznij używanie małymi dawkami, stopniowo zwiększając ich liczbę.

Zalecana dzienna stawka wynosi 12 jagód i nie należy ich jeść w żadnym przypadku na raz, ale na kilka (najlepiej – na trzy) przyjęć. W ciągu ostatnich dwóch tygodni stawkę dzienną należy zmniejszyć o połowę.
 
Ponadto w okresie “terapii winogronowej” mleko i produkty mleczne, wieprzowina i inne słodkie owoce i warzywa powinny być całkowicie wyłączone z diety.

Kiedy tracisz na wadze

Kolejną raczej kontrowersyjną kwestią są winogrona i utrata wagi. Oczywiście wysoka zawartość cukru w ​​produkcie nie pozwala na zaklasyfikowanie go jako dietetycznego. A jednak błędem jest również twierdzenie, że można na tym przytyć.

Absolutnie nieszkodliwe dla pasa zjeść pół tuzina dużych ciemnych odmian jagody w dzień, jedyny warunek: nie należy używać ich jako deser po obfitym posiłku, produkt najlepiej stosować oddzielnie od reszty.
 

Od jakiego wieku mogą dzieci

Jak na ironię, główne zagrożenie dla winogron dla dzieci nie leży w składzie chemicznym produktu, ale wyłącznie w jego “fizycznych” właściwościach.

Z tego powodu nie można leczyć dzieci winogronami, dopóki nie osiągną one roku, a niektórzy lekarze zalecają powstrzymanie się od takiego jedzenia aż do czterech lat.

Oczywiście, dając dziecku winogrona, trzeba je wcześniej dokładnie umyć: pomimo tego, że stosowanie pestycydów musi być zakończone na długo przed rozpoczęciem formowania, lepiej jest być bezpiecznym.
 

Najlepsze czarne stopnie

Aby opisać wszystkie znane odmiany czarnych winogron, zajmie to więcej niż jedną objętość.

Oprócz koloru, te jagody są zwykle podzielone na stołówki, dzikie, podwójnego przeznaczenia i techniczne (wino). Jako odrębna odmiana czasami wyróżnia się “Kishmish”. Jako przykład rozważmy tylko niektóre z najpopularniejszych odmian czarnych winogron na terytorium byłego ZSRR – stołówki i wino.

Athos

“Athos” to sort stołowy, wyprowadzony jako hybryda stosunkowo niedawno. “Rodzice” to dwa gatunki odmian – “Codrianka” i “Talizman” (według niektórych źródeł – “Lora” i “Talizman”). Autorem wyboru jest V.K. Bondarchuk.

Odmiana charakteryzuje się bardzo wczesnym okresem (do stu dni w umiarkowanym klimacie) i bardzo wysokim procesem starzenia.
 

Pełna wiązka “Athos” składa się z dużych jagód o tej samej wielkości. Waga jednej jagody może osiągnąć 13 gramów, podczas gdy niektóre bukiety mogą “wyciągnąć” pół kilograma lub więcej.

Jagody są ciemnoniebieskie, prawie czarne, mają kształt owalny lub kolczasty. Skórka średnio grubych jagód. Podczas gryzienia jagoda jest chrupiąca, z soczystym, grubym miąższem.

Aby zakosztować dobrze dojrzałych winogron “Athos” przypomina “Codrians”, jednak ma bardziej wyraźny harmonijny aromat i wyższy cukier.

Bajkonur

“Bajkonur” – kolejna stosunkowo młoda hybryda, ale już zdążyła się poznać w środowisku ekspertów jako jedna z najlepszych nowoczesnych hybrydowych form winogron, które mają perspektywę uprawy rynkowej.
 
Podobnie jak “Athos”, odnosi się do odmian stołowych. Wczesna dojrzałość (średnio 110 dni), wysoka akumulacja cukru (do 20%), doskonałe plony to główne cechy, które przyczyniają się do popularyzacji tej odmiany.

Rodzicielskie odmiany – “Pretty Woman” i “Talisman”. Autorem selekcji jest amator winnicy E.G. Pawłowski.

Wolno położone jagody Bajkonura zbierają się w wiązce ściętych stożkowych, czasem stożkowych, średnio-gęstych struktur. Dojrzałe jagody są bardzo duże, równomiernie zabarwione w ciemno-wiśniowo-fioletowe odcienie, o silnie wydłużonej formie w kształcie sutków.

Waga średnich jagód osiąga 16 gramów, a długość – do 4 centymetrów.

Pod średnią grubością skóry ukrywa się gęsty miąższ o doskonałych walorach smakowych z lekkimi nutami owocowych aromatów, dzięki czemu winogrona tej odmiany nadają się szczególnie do stosowania w świeżej postaci.
 
Pomimo grubości, skórka podczas posiłku jest łatwo żuta, a dwie lub trzy małe kości nie powodują zauważalnych niedogodności.

“Codrians”

“Codrians” to nie mniej udany hybrydowy gatunek czarnych winogron stołowych. Czy dojrzałość zbiorów, którą można określić jako bardzo wczesną (110-118 dni), dobrze dojrzałe jagody zawierają 18-19% cukru. Rodzicielskie odmiany to Mołdawia i Marshall.

Wiązka “Codrians” waży średnio około pół kilograma, chociaż są szczególnie duże – do półtora kilograma.

Jagody są ciemnofioletowe, gęsto posadzone, wystarczająco duże (3×2 centymetry), jajowate lub owalne. Miąższ jest gęsty, o bogatym smaku winogronowym w kolorze gałki muszkatołowej. Kości są obecne, ale jest ich niewiele i można je łatwo oddzielić podczas posiłków.
 
Podobnie jak większość czarnych winogron stołowych, „Codreanca” wzrosła właściwości przeciwutleniające zdolne do wiązania i usunąć z ludzkiego organizmu radionuklidów i metali ciężkich, ma pozytywny wpływ na układ odpornościowy, poprawia ogólny ton.

«Perły»

Black „perełki”, w przeciwieństwie do trzech łyżki odmian opisanych powyżej odnosi się do jakości technicznej wina rannesrednego (120-130 dni) dojrzewania ze wzrostem (do 24%) zawartości cukru dojrzałych jagód.

Odmiana jest wynikiem skrzyżowania krzyżowego pomiędzy dwoma mieszańcami. Rodzicielskie odmiany – hybryda “Augusta” do “Amur” i hybryda “Centaura Magarachsky’ego” do “Lewokumskiego”. Odmiana od 2005 r. Używana jest w przemyśle winiarskim.
 
Pęczek “Perły” jest zwykle średniej wielkości, waży do trzystu gramów, ma kształt cylindryczny, a następnie stożkowaty. Jagody są małe, swobodnie rozmieszczone, lekko wydłużone, o cienkiej skórze o ciemnoniebieskim kolorze.

Miąższ jest gęsty, soczysty, o przyjemnym smaku muszkatołowym.

Książę

Jest to kolejny przedstawiciel technicznych odmian wczesnego środkowego (125 dni) okresu dojrzewania o bardzo wysokim stopniu akumulacji cukru. Z punktu widzenia pochodzenia, odmiana ma francuskie korzenie.

Winogrona różnią się dużymi, stożkowatymi kształtami z pęczkami, ważącymi średnio około kilograma. Jagody są ogromne, jajowate w kształcie, o wadze 10-12 gramów, o mięsistym, pachnącym miąższu.

“Pino”

Odmiana winorośli czarnych Pinot noir (Pinot noir) jest jedną z przetestowanych odmian wina wyhodowanych w prowincji Burgundia (Francja) w połowie ubiegłego wieku.

Do chwili obecnej, odmiany uzyskane w wyniku selekcji klonów są uprawiane na całym świecie.

Jako prawdziwy elitarnej odmiany winorośli, «Pinot noir» nie może pochwalić się jakimkolwiek szybkiego starzenia (średnio 140-150 dni), ani wielkość pędzla (średnia waga 100-120 g), lub wielkości jagód (są one małe, ściśle przylegające, często zdeformowane) ani ekstremalnej akumulacji cukru (średnia zawartość cukru na poziomie 20%).

Niemniej jednak od ponad ośmiu dekad jest najpopularniejszą i najbardziej rozpowszechnioną odmianą jako surowiec do produkcji win gatunkowych wysokiej jakości, w wielu regionach uprawy winorośli, w tym daleko poza Francją.

«Odessa»

“Odessa” – młody hybrydowy gatunek czarnych winogron do celów technicznych. Nazwa hodowlana to Aliberne. Strefa przeznaczona do uprawy w winnicach w rejonie Odessa i Mikołajów na Ukrainie.

Zgodnie z warunkami dojrzewania, zbiory są późne (160-165 dni), w pełni dojrzałe jagody zawierają 18-23% cukru. Rodzicielskie odmiany – Alicante Boucher i Cabernet Sauvignon.

Pęczek jest mały (średnia masa 150-200 gramów), kruchy, złożony z małych okrągłych jagód, o zwartej skórze i niesamowicie głębokim rubinowym odcieniu.

Ze względu na swoje właściwości stosowany jest głównie w produkcji zwykłych czerwonych deserów i win stołowych.

Co mogę zrobić?

Odmiany winogron stołowych różnią się od wina tym, że mają piękny wygląd, idealnie zbalansowany smak i minimalną liczbę dołów. Takie winogrona najlepiej spożywać na świeżo.

Jagoda odmian technicznych ma inny cel. Może być płytka i bezpretensjonalna, mieć wiele kosteczek i grubą skórę, szybko się pogarsza. Ponadto cukier w takich owocach jest o wiele bardziej niż może być przydatny, jeśli są ich garści.

Dlatego można mówić o tym, co można zrobić z winogron tylko w odniesieniu do jednej lub innej odmiany. Ale są oczywiście wyjątki od reguły.
 
Teoretycznie można wytwarzać rodzynki z dowolnej odmiany (suszyć jagody na wolnym powietrzu, w piekarniku lub suszarce), ale nie zalecamy tego. Do przygotowania rodzynków jest specjalny rodzaj winogron, nazywany “Kishmish”.

Takie odmiany są uważane za najmniej przydatne i cenne, ale ich główną różnicą jest brak kamieni, ponieważ kości w skafandrze są absolutnie zbędne.

Sok winogronowy może być wytwarzany z dowolnych winogron, ale początkowo do tego celu stosuje się gatunki techniczne (jagody są zbyt dobre, aby można je było wytłaczać).

Dżem z winogron – opcja nie jest zbyt powszechna, ale jednak możliwe. Cukier w jagód trzeba dodać trochę (nie więcej niż 800 g na kilogram owoców), a wynik jest bardzo nietypowe: czarne winogrona dołączony zacięciu szlachetnym kolorze bordowym i bogaty smak.
 
Ale nadal głównym sposobem na “zbieranie” czarnych winogron jest wspaniałe domowe wino. Nawet z odmian stołowych (skoro masz nadmiar jagody i nie wiem jak go używać do zbiorów nie jest stracone) można napić się doskonałej jakości, po prostu trzeba znać pewne tajemnice i technologii w celu spełnienia.

Dodawanie Wino, można również zrobić koniak lub brandy z jagód. Będzie to wymagało więcej czasu i wysiłku, a ponadto trzeba mieć specjalny sprzęt do destylacji zacieru winogronowego na alkohol, który następnie będzie trzeba nalegać w dębowych beczkach lub tylko w niektórych rodzajów traw, w tym kory dębu.
 
A jeśli marynować młodych liści winogron z soli, cukru, octu i przypraw, zimą będziesz miał doskonały szablon do przygotowania aromatycznego dolma – nadziewane kapustą wariantu wschodniego, w którym liście winogron są używane zamiast kapusty.

Jaka może być szkoda?

Niekontrolowane użycie winogron może doprowadzić do zbędnych kilogramów, spowodować reakcję alergiczną, wywołać zaburzenia żołądkowe. Zawarte w owocach kwasy owocowe są szkodliwe dla szkliwa zębów, szczególnie uważając na ludzi, których zęby są dotknięte próchnicą.

Niemniej jednak “niebezpieczeństwo” ukryte przez winogrona jest niewspółmierne ze względu na jego użyteczność. Wystarczy tylko nie nadużywać jagody, nie mieszać jej z innymi produktami (szczególnie tymi, które powodują fermentację) i płukać ustami po przyjemnym posiłku.
 

Kto nie powinien jeść

A jednak są przypadki, kiedy należy podejść do winogron z najwyższą ostrożnością.

Ogranicz używanie podobnego produktu, jeśli:

• wrzody żołądka lub dwunastnicy;
• cukrzyca typu 2;
• nadwaga;
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (biegunka, zapalenie okrężnicy);
• próchnica lub zapalenie jamy ustnej;
• wysokie ciśnienie krwi;
• marskość wątroby;
• problemy z tarczycą i nerkami.

Odrębnym powodem do powstrzymania się od jagód jest przyjmowanie leków o wysokiej zawartości potasu.
 
Tak więc wśród wszystkich rodzajów winogron najbardziej przydatna jest czerń. Ma korzystny wpływ na praktycznie wszystkie narządy i układy, czyni nas młodszymi, ładniejszymi, bardziej aktywnymi, a nawet mądrzejszymi.

Z przestrzeganiem środka i kilkoma prostymi zasadami, jagody prawie nie mają przeciwwskazań. Grube i bogate wino, które można z nich uzyskać, jest prawdziwym napojem bogów.

Każdy ogrodnik wie, że praca przy uprawie pomidora to długi i żmudny proces, którego wynik często zależy od ilości wysiłku.

Jednym z etapów tego procesu jest wybór i wykorzystanie sideratów – roślin, które działają jak nawozy organiczne i zasilają glebę dla bogatych zbiorów.

Zalety stosowania syderanów

Nad używaniem naturalnego nawożenia trzeba się pocić, ale warto.

• Te nawozy pomagają pomidorowi znacznie zwiększyć zieloną masę. Wynika to z udziału bakterii wytwarzających azot, które stymulują wzrost.
• Cydraty w postaci obciągów to związki organiczne, których czas działania przekracza efekt preparatów chemicznych.

• Korzenie takich nawozów nie pozwalają na kiełkowanie chwastów.
• W składzie azotu roślinnego nieszkodliwy jest zarówno pomidor, jak i środowisko.
• Jest to naturalny sposób żywienia, ponieważ z roślin poprzednich pokoleń powstaje gleba odżywcza i podstawa wzrostu nowej kultury.
• Takie naturalne nawozy są znacznie tańsze niż zakupione leki, a ich efekt zadowoli się w pierwszym sezonie.

Najlepsze syderaty do pomidorów

Trudno jednoznacznie odpowiedzieć, jaki rodzaj sideratu jest najlepszy dla pomidorów, ponieważ każda roślina ma mocne strony:

• biała musztarda skutecznie przeciwdziała szkodnikom i erozji gleby, zapobiega wzrostowi chwastów, a także nasyca glebę pierwiastkami odżywczymi: fosforem i siarką, które są odpowiedzialne za płodność;

• wyka – jedna z najlepszych opcji dla pomidorów. Korzenie gromadzą azot, a zielona masa zamienia się w doskonałą substancję organiczną, co zwiększa wydajność pomidorów o 30-40%;

• facelia neutralizuje kwasowość gleby, eliminuje chwasty, zapobiega pojawianiu się grzybów i wirusów. Jako nawóz zwiększa stężenie azotu, fosforu, potasu w glebie;

• lucerna z rodziny roślin strączkowych poprawia strukturę gleby, wzbogacając ją o użyteczne mikroelementy i przyczynia się do akumulacji azotu;

• łubin dzięki rozluźnieniu podłoże zwiększa poziom tlenu w nim, a także skutecznie eliminuje szkodniki.

Jakie uprawy nie są pożądane w przypadku pomidorów

Rozumiejąc, że lepiej jest używać jako zielonego nawozu do pomidorów, warto zwrócić uwagę na rośliny, które nie mogą być kategorycznie traktowane jako pomidory dla pomidorów.

Przede wszystkim należy unikać roślin z toksynami: narkotyków, barszczu, psiankowatych itp.
Nie sadzisz też pomidorów po bakłażanach, ziemniakach, papryce i innych roślinach psiankowatych.

Funkcje lądowania: czas i metody

Ważnym aspektem wyboru naturalnych nawozów będzie czas ich zejścia z pokładu.
Cytadiany na pomidory sadzone są przez cały sezon, od wczesnej wiosny do późnej jesieni.

Na wiosnę lepiej wybrać kultury, które nie boją się nagłych mrozów, mogą rosnąć w stosunkowo niskich temperaturach. Kiełkujące przyszłe nawozy są koszone wcześniej, aby zrobić miejsce dla pomidorów.

Wielu początkujących ogrodników martwi się, czy na wiosnę można sadzić musztardę przed pomidorami. Należy zauważyć, że wraz z facelią biała gorczyca jest najlepszą opcją dla tego okresu.
Aby zwiększyć wydajność, rośliny cięte można dodatkowo podlewać dodatkowym nawozem lub nawozem.

Przy pomocy takich dodatków przyspiesza się synteza zielonej masy, co zwiększa zawartość składników odżywczych w glebie.
Jeśli chodzi o jesień, lepiej posadzić żyto ozime lub tę samą musztardę.

Sadzenie w tym przypadku odbywa się po zbiorze, a kiełkujące rośliny hibernują pod śniegiem w postaci zielonej trawy.
Cydraty na pomidory, które są sadzone jesienią, są przycinane na wiosnę tuż przed sadzeniem samych pomidorów.
 
Oprócz koszenia, gdy zielona masa jest usuwana, a korzenie sideranów pozostają w ziemi, istnieją jeszcze dwa sposoby wykorzystania tych naturalnych nawozów:

• orka gleby. Metoda jest dość szybka, ale wielu rolników uważa ją za nieskuteczną, ponieważ z powodu wykopywania gleby pożyteczne bakterie są niszczone w jej składzie, a jakość nawozów pogarsza się;
• jednoczesna uprawa nawozów i pomidorów. Dość żmudny proces, ale karmienie w tym przypadku również nie pozwala chwastom zakłócać wzrostu pomidorów.

Główne różnice między używaniem syderanów w szklarni i otwartym terenie

Cytrynę do pomidorów stosuje się nie tylko na otwartym terenie, ale także w szklarniach.
Doskonale radzą sobie z jednym z najważniejszych problemów pomidorów szklarniowych – szkodliwych patogenów.

Przecież nawozy naturalne w tym przypadku zastępują płodozmian, odżywiają glebę azotem i niszczą szkodniki.

Jednak stosowanie syderanów w szklarniach ma swoje własne niuanse związane z czasem i sposobami sadzenia.
Na przykład żyto sadzi się we wrześniu, po zbiorach, aby do połowy wiosny zielona masa wchłonęła ziemię użytecznymi substancjami.

Ale tuż przed sadzeniem pomidory są płukane.
Jakie inne cydraty można posiać w szklarni na pomidory, łatwo zgadnąć: to wszystko ta sama wyka i musztarda.

Dobrze odżywia się glebę i fasolę. Jego korzenie są na różnych poziomach z pomidorami, więc nie muszą konkurować o żywność.

Cydraty to świetny sposób na zaopiekowanie się przyszłymi zbiorami pomidorów, ponieważ nie tylko je odżywiają, ale także dezynfekują glebę pod pomidorami. Jednak, aby uzyskać bogate zbiory, będziesz musiał ciężko pracować, wybierając i rozwijając naturalne nawozy.